حدیث

رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه ‏و ‏آله :
مَن اَصبَحَ لا يَهِمُّ بِظُلمِ اَحَدٍ غَفَرَ اللّه‏ُ مَا اجتَرَمَ؛
هر كس صبح كند و قصد ظلم كردن به كسى را نداشته باشد، خداوند جُرم و گناه او را مى ‏بخشد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 332، ح 8

امام صادق علیه السلام :
يَعيشُ النّاسُ بِاِحسانِهِم اَكثَرَ مِمّا يَعيشونَ بِاَعمارِهِم وَ يَموتون بِذُنوبِهِم اَكثَرَ مِمّا يَموتونَ بِآجالِهِم؛
مردم، بيشتر از آن‏كه با عمر خود زندگى كنند، با احسان و نيكوكارى خود زندگى مى‏ كنند و بيشتر از آن‏كه با اجل خود بميرند، بر اثر گناهان خود مى‏ ميرند.

دعوات (راوندى) ص 291، ح 33
 

پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :
مَن عَيَّرَ اَخاهُ بِذَنبٍ لَم يَمُت حَتّى يَعمَلَهُ؛
هر كس برادر [دينى] خود را به گناهى سرزنش كند، نميرد، مگر آن‏كه مرتكب آن شود.

نهج الفصاحه ص 751 ، ح 2920
 

امام على علیه السلام :
مِن كَفّاراتِ الذُّنوبِ العِظامِ: اِغاثَةُ المَلهوفِ وَ التَّنفيسُ عَنِ المَكروبِ؛
يارى رساندن به ستمديده فرياد خواه و شاد كردن غمناك، از كفّاره ‏هاى گناهان بزرگ است.

نهج البلاغه (صبحی صالح) ص 472 ، ح 24
 

امام صادق عليه السلام :
اَوحَى اللّه‏ُ عَز َّو َجَلَّ اِلى مُوسى (علیه السلام) يا مُوسى(علیه السلام) لا تَفرَح بِكَثرَةِ المالِ وَ لا تَدَع ذِكرى عَلى كُلِّ حالٍ فَاِنَّ كَثرَةَ المالِ تُنسِى الذُّنوبَ وَ اِنَّ تَركَ ذِكرى يُقسِى القُلوبَ؛
خداى عزّوجلّ به موسى علیه السلام وحى كرد: اى موسى! به زيادى ثروت شاد مشو و در هيچ حالى مرا فراموش مكن، زيرا با زيادى ثروت گناهان فراموش مى ‏شود و از ياد بردن من قساوت قلب مى ‏آورد.

کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 497 ، ح 7

امام محمدباقر علیه السلام فرمودند:
لا یَسلِمُ اَحَدٌ مِنَ الذُّنوبِ حَتّی یَخزُنَ لِسانَه؛
هیچ کس از گناهان سالم نمی ماند، مگر اینکه زبانش را نگه دارد.

تحف العقول  ص 298 - بحارالانوار(ط-بیروـ) ج75، ص178
 

امام محمد باقر علیه السلام:
لا تُنالُ وِلایَتُنا الّا بِالعَمَلِ و الوَرَع؛
کسی به ولایت ما نمی رسد مگر با عمل شایسته و خودداری از گناه.

صفات الشیعة ص 13

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم:
لَا تَنْظُرُوا إِلَى صَغِيرِ الذَّنْبِ وَ لَكِنِ انْظُرُوا إِلَى مَنِ اجْتَرَأْتُم‏
به کوچکی گناه نگاه نکنید بلکه به چیزی [نافرمانی خدا] که برآن جرات یافته اید بنگرید.

کنز الفؤاد ج 1 ، ص 55
 

امام علی علیه السلام:
لا تأمَن عَلَی نَفسِکَ صَغیرَ مَعصیةٍ فَلَعَلَّکَ مُعَذِبٌ عَلَیهِ.
خودت را از (عقوبت) گناه کوچک در امان مبین، چه بسا که به خاطر همان کیفر بینی

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 197 ، در خطبه 140

امام علی علیه السلام:
مَن کَثُرَه فِکرُهُ فی المَعاصی دَعَتهُ إلَیها
کسی که زیاد درباره گناهان فکر کند گناهان او را به سوی خود بکشاند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 186 ، ح 3543