حدیث

امام صادق علیه السلام :
مَن لَهُ جارٌ و َيَعمَلُ بِالمَعاصى فَلَم يَنهَهُ فَهُوَ شَريكُهُ؛

هر كس همسايه اى را داشته باشد كه گناه مى كند ولى او را نهى نكند، شريك در گناه اوست.

ارشادالقلوب(دیلمی) ص183
 

امام على عليه السلام :
اَلحَياءُ مِنَ اللّه‏ِ يَمحو كَثيرا مِنَ الخَطايا؛

حيا از خدا بسيارى از گناهان را پاك مى‏ كند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 257 ، ح 5455

پيامبر صلى الله عليه و آله :
يا على: خِدمَةُ العِيالِ كَفّارَةٌ لِلكَبائِرِ وَ تُطفى غَضَبَ الرَّبِّ، و َمُهُورُ الحُورِ العينِ، وَت َزيدُ فِى الحَسَناتِ وَ الدَّرَجاتِ يا عليّ لا يخدم العيال إلّا صدّيق أو شهيد أو رجل يريد اللَّه به خير الدّنيا و الآخرة
ای على: خدمت به خانواده، كفاره گناهان كبيره و خاموش كننده خشم خداوند و مهريه حورالعين و زياد كننده حسنات و درجات است.ای علی خدمت نمیکند کسی به خانواده اش مگر صدیق یا شهید یا کسی که خدا خیر دنیا و آخرت را برای او می خواهد.

 جامع الاحاديث الشيعة (بروجردي) ج‏22، ص 306
 

امام صادق علیه السلام:
اِنَّ اللهَ عَلِمَ اَنَّ الذَّنبَ خَیرٌ لِلمُومنِ مِنَ العُجبِ وَ لَو لا ذلک مَا ابتُلِیَ مُومِنٌ بِذَنبٍ اَبَداً

خداوند می دانست که برای شخص مومن گناه از عجب بهتر است و اگر این طور نبود، شخص مومن هیچ وقت آلوده به گناه نمی شد.

کافی(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 313 ، ح 1
 

امام على عليه السلام :
أَشَدُّ الذُّنُوبِ مَا اسْتَهَانَ بِهِ [صَاحِبُهَا] صَاحِبُه‏

سخت ترین گناهان آن است که صاحبش آن را کوچک بشمرد.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 535 ، حکمت 348
 

امام صادق علیه السلام:
اَشَدُّ النّاس اجتهاداً مَن تَرَک الذُّنوبَ؛
کوشنده ترین مردم کسی است که گناهان را رها سازد.

من لا یحضر الفقیه ج 4 ، ص 395 ، ح 5840 - تحف العقول ص 489
 

امام صادق علیه السلام:
مَنْ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ يَعْلَمُ مَا يَقُولُ فِيهِمَا انْصَرَفَ وَ لَيْسَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ ذَنْبٌ.
هر کس دو رکعت نماز بخواند و بداند چه می گوید، از نماز فارغ می شود، درحالی که میان او و میان خدای عز و جل گناهی نیست.

کافی(ط-الاسلامیه) ج3 ، ص 266 ، ح 12
 

پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :
اَلعَبد... إِن قالَ فى أوَّلِّ وُضوئِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ طَهُرَت أعضاؤُهُ كُلُّها مِنَ الذُّنوبِ؛

اگـر بنـده ‏اى... در ابتداى وضويش، بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم بگويد همه اعضايش از گناهان پاك مى‏ شود.

تفسير الامام العسكرى علیه السلام ص 521
 

پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :
مَن قَرَأ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ كَـتَبَ اللّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرفٍ أربَعَةَ آلافٍ حَسَنَةً و مَحا عَنهُ أربَعَةَ آلافِ سَيِّـئَةٍ و رَفَعَ لَهُ أربَعَةَ آلافِ دَرَجَةٍ؛

هر كس بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم را قرائت كند خداوند به ازاى هر حرفِ آن چهار هزار حسنه برايش مى ‏نويسد و چهار هزار گناه از او پاك مى ‏كند و چهار هزار درجه او را بالا مى ‏برد.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 89، ص 258 - جامع الاخبار(شعیری) ص 42
 

امام صادق علیه السلام :
أَغْلِقُوا أَبْوَابَ الْمَعْصِيَةِ بِالاسْتِعَاذَةِ وَ افْتَحُوا أَبْوَابَ الطَّاعَةِ بِالتَّسْمِيَة

درهاى گناهان را با استعاذه (پناه بردن به خدا) ببنديد و درهاى طاعت را با بسم اللّه‏ گفتن بگشاييد.

الدعوات(راوندی) ص 52 ، ح 130