حدیث

امام على عليه السلام :
اَلكَـيِّسُ صَديقُهُ الحَقُّ وَ عَدُوُّهُ الباطِلُ؛
انسان زيرك، دوستش حق است و دشمنش باطل.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 68 ، ح 945
 

امام على عليه السلام :
اَلنّاسُ أعداءُ ماجَهِلوا؛

مردم، با آنچه نمى دانند دشمن اند.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 553 ، حكمت 438

امام على عليه السلام :
اَلتَّوَكُلُّ عَلَى اللّه‏ِ نَجاةً مِن كُلِّ سوءٍ وَ حِرزٌ مِن كُلِّ عَدُوٍّ؛

توكل بر خداوند، مايه نجات از هر بدى و محفوظ بودن از هر دشمنى است.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج75، ص79، ح56
 

امام حسین علیه السلام:
مَن اَحَبَّکَ نَهاکَ وَ مَن اَبغَضَکَ اَغراکَ؛

کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد می کند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید می کند.

کنز الفؤاد ج 1 ، ص 279 - بحار الانوار(ط-بیروت) ج75، ص 91
 

امام على عليه‏ السلام :
عَوِّدْ لِسانَكَ لينَ الْكَلامِ وَ بَذْلَ السَّلامِ، يَكْثُرْ مُحِبّوكَ وَ يَقِلَّ مُبْغِضوكَ؛

زبان خود را به نرمگويى و سلام كردن عادت ده، تا دوستانت زياد و دشمنانت كم شوند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 435 ، ح 9946
 

امام رضا علیه السلام:
صدیقُ کلُّ امرئٍ عَقلُهُ و عَدُوُّهُ جَهلُهُ؛
دوست هرکسی عقل اوست و دشمن هر کس نادانی اوست.

محاسن ج 1 ، ص194 ، ح 12- کافی(ط-الاسلامیه) ج 1 ، ص 11 ، ح 4

پيامبر صلى الله عليه و آله :
اَلضَّيفُ يَنزِلُ بِرِزقِهِ و َيَرتَحِلُ بِذُنوبِ اَهلِ البَيتِ؛

ميهمان، روزى خود را مى‏ آورد و گناهان اهل خانه را مى ‏برد.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 72، ص 461، ح 14 - جامع الاخبار(شعیری) ص 136
 

پيامبر صلى الله عليه و آله :
كَفى‏ بِالمَرءِ إثماً اَن يَستَقِلَّ ما يُقَرِّبُ اِلى‏ اِخوانِهِ وَ كَفى‏ بِالقَومِ اِثماً اَن يَستَقِلّوا ما يَقرُبُ بِهِ اِلَيهِم اَخُوهُم؛
 
انسان را همين گناه بس، كه آنچه را كه تقديم برادران ميهمان خود مى ‏كند كم شمارد و ميهمان را همين گناه بس، كه آنچه را كه ميزبانشان براى آنها فراهم مى‏ كند كم شمارد.

محاسن ج 2، ص 414، ح 165

امام صادق علیه السلام :
اِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ و َالبِرَّ لَيُهَوِّنانِ الحِسابَ و َيَعصِمانِ مِنَ الذُّنوبِ؛

صله رحم و نيكى، حساب (قيامت) را آسان و از گناهان جلوگيرى مى ‏كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 157، ح 31

پيامبر صلى الله عليه و آله :
اَلذَّنبُ شومٌ عَلى غَيرِ فاعِلِهِ اِن عَيَّرَهُ ابتُلِىَ بِهِ وَ اِن اَغتابَهُ أَثِمَ وَ اِن رَضىَ بِهِ شارَكَهُ؛

گناه براى غير گناهكار نيز شوم است، اگر گنهكار را سرزنش كند به آن مبتلا مى ‏شود، اگر از او غيبت كند گنهكار شود و اگر به گناه او راضى باشد، شريك وى است.

نهج الفصاحه ص 493 ، ح 1623