حدیث

رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه ‏و ‏آله :
استعيذوا باللَّه من الفقر و العيلة و من أن تظلموا أو تظلموا.

به خدا پناه ببريد از فقر و تنگدستی اين‏كه ظلم كنيد و يا زير بار ظلم برويد.

نهج الفصاحه ص 208 ، ح 278
 

امام على عليه‏ السلام :
خَيْرُ النّاسِ مَنْ اِنْ اُغْضِبَ حَلُمَ وَ اِنْ ظُلِمَ غَفَرَ وَ اِنْ اُسى‏ءَ اِلَيْهِ اَحْسَنَ؛

بهترين مردم كسى است كه اگر او را به خشم آورند، بردبارى نمايد و چنانچه به او ظلم شود، ببخشايد و چون به او بدى شود، خوبى كند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 285 ، ح 6394

امام على عليه‏ السلام :
اوصيكُما بِتَقْوَى اللّه‏ِ... وَ كونا لِلظّالِمِ خَصْما وَ لِلْمَظْلومِ عَوْنا؛
شما را سفارش مى ‏كنم به تقواى الهى... و دشمن ظالم و ياور مظلوم باشيد.

نهج البلاغه (صبحی صالح) ص 421 ، از نامه 47
 

امام على عليه‏ السلام :
مَنْ اَشْفَقَ عَلى نَفْسِهِ لَمْ يَظْلِمْ غَيْرَهُ؛
هر كس دلسوز خود باشد به ديگران ظلم نمى‏كند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 456 ، ح 10400

امام على عليه‏ السلام :
خَيْرُ الْمُلوكِ مَنْ اَماتَ الْجَوْرَ وَ اَحْيَى الْعَدْلَ؛

بهترين فرمانروا كسى است كه ظلم را از بين ببرد و عدل را زنده كند.

شرح آقا جمال الدین خوانساری بر غررالحکم و دررالکلم ج3، ص 431، ح 5005
 

امام باقر عليه‏ السلام :
ليس من شيعتنا من ظلم الناس‏

از شیعیان ما نیست ، كسى كه به مردم ظلم كند.

غرر الاخبار ص 136

رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه ‏و ‏آله :
لَيْسَ شَىْ‏ءٌ اُطيعَ اللّه‏ُ فيهِ اَعْجَلَ ثَوابا مِنْ صِلَةِ الرَّحِمِ وَ لَيْسَ شَىْ‏ءٌ اَعْجَلَ عِقابا مِنَ الْبَغْىِ وَ قَطيعَةِ الرَّحِمِ؛

هيچ طاعتى نيست كه پاداشش زودتر از صله رحم برسد و مجازاتى سريع‏تر از مجازات ظلم و قطع رحم نيست.

نهج الفصاحه ص 661 ، ح 2398

امام على عليه‏ السلام :
مَنْ باعَ نَفْسَهُ بِغَيْرِ نَعيمِ الْجَنَّةِ فَقَدْ ظَلَمَها؛

هر كس خودش را جز به نعمت بهشت بفروشد، براستى كه به خويشتن ظلم كرده است.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 232 ، ح 4628
 

لقمان حكيم عليه‏ السلام :
يا بُنَىَّ  ... اِذا دَعَتْكَ القُدْرَةُ عَلى ظُلْمِ مَنْ هُوَ دونَكَ فَاذْكُرْ قُدْرَةَ اللّه‏ِ عَلَيْكَ؛
فرزندم  ... هرگاه قدرت، تو را به ظلم بر زيردستت فرا خواند، قدرت خدا را بر خودت به يادآور.

ارشاد القلوب(ديلمى) ج1، ص 72 و 73

رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه ‏و ‏آله :
مَنْ اَصْبَحَ لا يَهِمُّ بِظُلْمِ اَحَدٍ غَفَرَ اللّه‏ُ مَا اجْتَرَمَ؛

هر كس صبح كند و قصد ظلم كردن به كسى را نداشته باشد، خداوند جُرم و گناه او را مى‏ بخشد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 332، ح 8