حدیث

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
اللَّهُمَّ لَكَ صُمْنَا وَ عَلَى رِزْقِكَ أَفْطَرْنَا فَتَقَبَّلْهُ مِنَّا ذَهَبَ الظَّمَأُ وَ ابْتَلَّتِ الْعُرُوقُ وَ بَقِيَ الْأَجْرُ.

بار خدايا براى تو روزه گرفتيم و با روزى تو افطار مى كنيم پس آن را از ما بپذير، تشنگى رفت و رگها شاداب شد و پاداش ماند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج4، ص95، ح 1 {شبیه این حدیث در بحارالانوار(ط-بیروت) ج 16 ، ص 242 }
 

امام صادق علیه السلام : 
مَنْ أَفْطَرَ يَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ خَرَجَ رُوحُ الْإِيمَانِ مِنْه‏

هر كس يك روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد - روح ايمان از او جدا مى ‏شود 

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 236 - من لا يحضره الفقيه ج 2 ، ص 118 ، ح 1892
 

امام على عليه السلام :
ليس الصوم الإمساك عن المأكل و المشرب الصوم الإمساك عن كل ما يكرهه الله سبحانه‏

روزه امساك از خوردن و آشاميدن نيست بلكه روزه،خوددارى ازتمامى چيزهايى است كه خداوندسبحان آنها را بد مى داند.

شرح نهج البلاغه(ابن ابی الحدید) ج 20 ، ص 299، ح 417
 

امام على عليه السلام :
نَومُ الصائِم عِبادَةٌ وَ صَمتُهُ تَسبيحٌ و َدُعاؤُهُ مُستَجابٌ و َعَمَلُهُ مُضاعَفٌ.
اِنَّ للصائِمِ عِندَ اِفطارِهِ دَعوَةً لاتُرَدُّ؛

خواب روزه دار عبادت ، سكوت او تسبيح ، دعايش پذيرفته و عملش دو چندان است.
دعاى روزه دار به هنگام افطار از درگاه خدا رد نمی شود.

دعوات(راوندى) ص 27 ، ح 45 و 46
 

امام صادق عليه السلام :
اَمّا العِلَّةُ فِى الصِّيامِ لِيَستَوِىَ بِهِ الغَنىُّ و َالفَقيرُ و ذلِكَ لأِنَّ الغَنىَّ لَم يَكُن لِيَجِدَ مَسَّ الجُوعِ فَيَرحَمَ الفَقيرَ لاَنَّ الغَنىُّ كُلَّما اَرادَ شَيئا قَدَرَ عَلَيهِ... ؛

علت روزه گرفتن آن است كه به سبب آن ثروتمند و فقير برابر شوند زيرا ثروتمند گرسنگى را احساس نكرده تا به فقير رحم كند چرا كه ثروتمند هرگاه چيزى بخواهد مى تواند فراهم كند...

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 93 ، ص371، ح53
 

امام صادق عليه السلام :
اَلصَّومُ جُنَّةٌ مِن آفاتِ الدُّنيا وَ حِجابٌ مِن عَذابِ الآخِرَةِ؛

روزه سپرى است از آفت هاى دنيا و پرده اى است از عذاب آخرت.

مصباح الشریعه ص 135 - مستدرك الوسائل و مستنبط المسایل ج 7 ، ص369، ح8441
 

امام صادق عليه السلام :
اَلصَّومُ فَوهٌ لا يَتَكَلَّمُ اِلاّ بِالخَيرِ؛

روزه دارى (در حكم) دهانى است كه جز به خير سخن نگويد.

تفسیر عیاشی ج 1 ، ص 81 ، ح 188 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 93 ، ص 325، ح 15
 

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
اِعلَموا اَنَّ اللّه تعالى قَد فَرَضَ عَلَيكُم الجُمُعَةَ فَمَن تَرَكَها فى حَياتى وَ بَعدَ مَماتى وَ لَهُم اِمامٌ عادِلٌ اِستِخفافا بِها وَ جُحودا لَها فَلا جَمَعَ اللّه شَملَهُ وَ لا بارَكَ لَهُ فى اَمرِهِ اَلا وَ لا صَلاةَ لَهُ اَلا وَ لا زَكاةَ لَهُ اَلا وَ لا حَجَّ لَهُ اَلا وَ لا صَومَ لَهُ اَلا وَ لا بَرَكَةَ لَهُ حَتّى يَتوبَ؛

بدانيد كه خداوند متعال نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است پس آنان كه در زندگى و پس از مرگ من، از روى سبك شمردن و يا انكار، آن را ترك كنند، با وجود اين كه پيشواى عادلى دارند، خداوند وحدتشان نبخشد و در كارشان بركت ندهد، آگاه باشيد نه زكات، نه نماز، نه حج و نه روزه آنان پذيرفته است. بدانيد كه زندگى آنان بركتى نخواهد داشت، مگر توبه كنند.

عوالى اللالى ج 2، ص 54، ح 146
 

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
ألا أخبركم بأفضل من درجة الصّيام و الصّلوة و الصّدقة؟ صلاح ذات البين، فإنّ فساد ذات البين هي الحالقة.

آيا به چيزى با فضيلت تر از نماز و روزه و صدقه (زكات) آگاهتان نكنم؟ و آن اصلاح ميان مردم است، زيرا تيره شدن رابطه بين مردم ريشه كن كننده دين است.

نهج الفصاحه  ص 240 ، ح 458

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
ألا أخبركم بأفضل من درجة الصّيام و الصّلوة و الصّدقة؟ صلاح ذات البين، فإنّ فساد ذات البين هي الحالقة.

آيا به چيزى با فضيلت تر از نماز و روزه و صدقه (زكات) آگاهتان نكنم؟ و آن اصلاح ميان مردم است، زيرا تيره شدن رابطه بين مردم ريشه كن كننده دين است.

نهج الفصاحه  ص 240 ، ح 458