حدیث

امام على عليه السلام:
مَنْ نَامَ عَنْ عَدُوِّهِ أَنْبَهَتْهُ الْمَكَايِدُ.

هر کس از دشمن خود غافل شود دسیسه ها او را به خود آورد

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 334 ، ح 7687

امام صادق عليه السلام:
ذِكْرُ الْمَوْتِ يُمِيتُ الشَّهَوَاتِ فِي النَّفْسِ وَ يَقْطَعُ مَنَابِتَ الْغَفْلَةِ وَ يُقَوِّي الْقَلْبَ بِمَوَاعِدِ اللَّهِ تَعَالَى وَ يُرِقُّ الطَّبْعَ وَ يَكْسِرُ أَعْلَامَ الْهَوَى وَ يُطْفِئُ نَارَ الْحِرْصِ وَ يُحَقِّرُ الدُّنْيَا

ياد مرگ، خواهش‏هاى نفس را مى‏ ميراند و رويشگاه‏ هاى غفلت را ريشه كن مى‏ كند و دل را با وعده ‏هاى خدا نيرو مى ‏بخشد و طبع را نازك مى‏ سازد و پرچم ‏هاى هوس را درهم مى‏ شكند و آتش حرص را خاموش مى‏ سازد و دنيا را در نظر كوچك مى‏ كند.

مصباح الشریعه ص 171

امام باقر و امام صادق عليهما السلام:
مَا لَكَ مِنْ صَلَاتِكَ إِلَّا مَا أَقْبَلْتَ عَلَيْهِ فِيهَا فَإِنْ أَوْهَمَهَا كُلَّهَا أَوْ غَفَلَ عَنْ أَدَائِهَا لُفَّتْ فَضُرِبَ بِهَا وَجْهُ صَاحِبِهَا.

تنها آن مقدار از نمازت بهره توست كه با توجّه قلبى همراه باشد. پس، اگر كسى در همه نماز سهو كند (حواسش بكلّى پرت باشد) يا از اداى آن غفلت ورزد (به وقت نگزارد) آن نماز مچاله شده و به صورت صاحبش زده مى ‏شود.

بحار الأنوار(ط-بیروت) ج 81، ص 260، ح 59

امام على عليه السلام:
أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا اللَّهَ فَمَا خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَيَلْهُوَ  وَ لَا تُرِكَ سُدًى فَيَلْغُو

اى مـردم ! از خـدا بترسيد ؛ زيرا هيچ كـسى عبث آفريده نشده ‏است، تا به سرگرمى و غفلت گذراند و مهمل رها نشده است تا بيهودگى كند.

نهج البلاغة(صبحی صالح) ص 540 ، ح 370

امام على عليه السلام:
اِعلَموا أنَّ الأمَلَ يُسهي العَقلَ، و يُنسي الذِّكرَ؛

بدانيد، كه آرزو خرد را دچار غفلت مى ‏سازد و ياد خدا را به فراموشى مى ‏سپارد.

نهج البلاغة(صبحی صالح) ص 118 ، خطبه 86

امام على عليه السلام:
بِالْمَوَاعِظِ تَنْجَلِي الْغَفْلَةُ.

با اندرزهاست كه (پرده) غفلت كنار مى ‏رود.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 224 ، ح 4530

امام سجّاد علیه السلام :
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ نَبِّهْنِي لِذِكْرِكَ فِي أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِطَاعَتِكَ فِي أَيَّامِ الْمُهْلَةِ، وَ انْهَجْ لِي إِلَى مَحَبَّتِكَ سَبِيلًا سَهْلَةً، أَكْمِلْ لِي بِهَا خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.

بارالها ! بر محمّد و آل محمّد درود فرست و به هنگام غفلت، مرا به ياد خود هشيار ساز. به روزگار مهلت، مرا در راه طاعت خود به كار گير و راه آسانى به سوى دوستى ‏ات برايم بگشا كه با آن، خير دنيا و آخرت را بر من كامل گردانى.

صحيفه سجّاديه ص 102 ، دعاء 20

رسول اكرم عليه السلام :
 يَا عَلِيُّ لَا تُشَاوِرْ جَبَاناً فَإِنَّهُ يُضَيِّقُ عَلَيْكَ الْمَخْرَجَ وَ لَا تُشَاوِرِ الْبَخِيلَ فَإِنَّهُ يَقْصُرُ بِكَ عَنْ غَايَتِكَ وَ لَا تُشَاوِرْ حَرِيصاً فَإِنَّهُ يُزَيِّنُ لَكَ شَرَهاً

اى على با ترسو مشورت مكن، زيرا او راه بيرون آمدن از مشكل را بر تو تنگ مى كند و با بخيل مشورت مكن، زيرا او تو را از هدفت باز مى دارد و با حريص مشورت مكن، زيرا او حريص بودن را در نظرت زيبا جلوه مى دهد.

علل  الشرايع ج2، ص559، ح1
 

امام على عليه السلام :
اَلشَّجاعَةُ عِزٌّ حاضِرٌ، اَلجُبنُ ذُلٌّ ظاهِرٌ؛

شجاعت عزّتى است آماده، ترس ذلّتى است آشكار.

شرح آقا سید جمال الدین خوانساری ج 1، ص 152، ح 572
 

امام على عليه السلام :
إذا هِبتَ أمراً فَقَع فیهِ فإنَّ شِدَّةَ تَوَقّیهِ أعظَمُ مِمّا تَخافُ مِنهُ.

هرگاه از کاری ترسیدی خود را در آن بینداز زیرا ترس از آن کار بزرگتر از خود آن کار است.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 501 ، ح 175