حدیث

امام على عليه السلام:
يَجِبُ على الإمامِ أنْ يَحْبِسَ الفُسّاقَ مِن العُلَماءِ، و الجُهّالَ مِن الأطِبّاءِ، و المَفالِيسَ مِن الأكْرِياءِ؛

بر امام واجب است كه علماى فاسق و پزشكان نادان و كرايه كنندگان بى چيز و ورشكسته را بازداشت كند.

من لا یحضره الفقیه ج 3، ص 31، ح 3266 - تهذیب الاحکام(تحقیق خرسان) ج 6 ، ص 319 ، ح 85

امام صادق عليه السلام:
لَا أَقْبَلُ شَهَادَةَ الْفَاسِقِ إِلَّا عَلَى نَفْسِهِ.
شهادت فاسق را جز بر ضدّ خودش نمى‏پذيرم.

كافي(ط-الاسلامیه) ج 7، ص 395، ح 5 - من لا یحضره الفقیه ج 3 ، ص 50 ، ح 3306
 

لقمان علیه السلام :
يَا بُنَيَّ مُعَادَاةُ الْمُؤْمِنِينَ خَيْرٌ مِنْ مُصَادَقَةِ الْفَاسِق‏

 اى پسرم! دشمنى با مؤمنان، از دوستى با فاسق، بهتر است.

اختصاص ص 338

امام على عليه السلام:
اعْلَمُوا أَنَّهُ لَيْسَ لِهَذَا الْجِلْدِ الرَّقِيقِ صَبْرٌ عَلَى النَّارِ فَارْحَمُوا نُفُوسَكُمْ فَإِنَّكُمْ قَدْ جَرَّبْتُمُوهَا فِي مَصَائِبِ الدُّنْيَا أَ فَرَأَيْتُمْ جَزَعَ أَحَدِكُمْ مِنَ الشَّوْكَةِ تُصِيبُهُ وَ الْعَثْرَةِ تُدْمِيهِ وَ الرَّمْضَاءِ تُحْرِقُهُ فَكَيْفَ إِذَا كَانَ بَيْنَ طَابَقَيْنِ مِنْ نَارٍ ضَجِيعَ حَجَرٍ وَ قَرِينَ شَيْطَان‏

بدانيد كه اين پوست نازك تحمل آتش را ندارد، پس به خودتان رحم كنيد، شما در مصيبت‏هاى دنيا آزمايش كرده ‏ايد كه وقتى خارى به بدن يكى از شما مى‏ رود و يا به زمين مى ‏خورد و خونى مى‏ شود و يا شن هاى داغ پايش را مى‏ سوزاند چگونه بيتابى مى‏ كند؟! پس، چگونه خواهد بود اگر ميان دو لايه از آتش قرار گيرد و هم بسترش سنگ و همدمش شيطان باشد؟!

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 267 ، خطبه 183
 

پيامبر صلى الله عليه و آله:
لَو أَنَّ دَلوا صُبَّ مِن غِسلينٍ فى مَطلَعِ الشَّمسِ لَغَلَت مِنهُ جَماجِمُ مَن فى مَغرِبِها؛

اگر يك سطل از چرك و خون دوزخيان در شرق عالم ريخته شود بر اثر آن جمجمه كسانى كه در غرب عالمند به جوش مى ‏آيد.

امالى (طوسى) ص 533، ح 1162 
 

پيامبر صلى الله عليه و آله:
أَدنى اَهلِ النّارِ عَذابا يَنتَعِلُ بِنَعلَينِ مِن نارٍ يَغلى دِماغُهُ مِن حَرارَةِ نَعلَيهِ؛

كم عذاب‏ترين اهل جهنم دو كفش از آتش به پا دارد كه از حرارت آنها مغزش به جوش مى‏آيد.

(كنزالعمال، ج14، ص527، ح39507)
 

 پيامبر صلى الله عليه و آله:
إنّ أكثر ما يدخل النّاس النّار الأجوفان: الفم و الفرج.
دو چيز ميان تهى بيش از همه مردم را به جهنم مى ‏برد: دهان و شرمگاه.

نهج الفصاحه ص 275 ، ح 607
 

پيامبر صلى الله عليه و آله:
أَوَّلُ مَنْ يَدْخُلُ النَّارَ أَمِيرٌ مُتَسَلِّطٌ لَمْ يَعْدِلْ وَ ذُو ثَرْوَةٍ مِنَ الْمَالِ لَمْ يُعْطِ الْمَالَ حَقَّهُ وَ فَقِيرٌ فَخُورٌ.

اولين كسى كه به جهنم مى‏ رود فرمانرواى قدرتمندى است كه به عدالت رفتار نمى‏ كند و ثروتمندى كه حقوق مالى خود را نمى‏ پردازد و نيازمند متكبر.

امالی(مفید) ص 99 - عيون الاخبارالرضا ج 2 ، ص 28 ، ح 20 - بحار الانوار(ط-بیروت) ج 66 ، ص 393 ، ح 75
 

پيامبر صلى الله عليه و آله:
إِنَّ لِجَهَنَّمَ بَاباً لَا يَدْخُلُهَا إِلَّا مَنْ شَفَى غَيْظَهُ بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ تَعَالَى.

جهنّم را درى است كه جز كسى كه با معصيت خداى تعالى خشم خود را فرونشاند، از آن وارد نمى ‏شود.

تنبيه الخواطر ج1، ص 121

قال الله تعالی:
یا عیسی ... هی(جهنم) دَارُ الْجَبَّارِينَ وَ الْعُتَاةِ الظَّالِمِينَ وَ كُلِّ فَظٍّ غَلِيظٍ وَ كُلِّ مُخْتَالٍ فَخُور
به عيسى علیه السلام وحى شد كه : جهنم سراى جباران و سركشان ظالم است و جايگاه هر تندخوى خشن و هر متكبر مغرورى.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 8 ، ص 136، ح 103