حدیث

امام على عليه السلام:
بالمَواعِظِ تَنجَلي الغَفلَةُ؛

با اندرزهاست كه (پرده) غفلت كنار مى رود.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 224 ، ح 4530

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم:
كَفى بالمَوتِ واعِظا؛
مرگ براى اندرز گرفتن بس است.

کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 275 ، ح 28 - تحف العقول ص 35

امام على عليه السلام:
العاقِلُ مَن وَعَظَتهُ التَّجارِبُ؛
خردمند كسى است كه تجربه ها او را پند دهد.

تحف العقول ص 85 - من لا یحضره الفقیه ج 4 ، ص 388
 

امام على عليه السلام:
كَفى عِظَةً لِذَوي الألبابِ ما جَرَّبوا؛

براى خردمندان، تجربه هاى آنان پندى است كافى.

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص 386 ، ح 6547

امام على عليه السلام:
إذا أحَبَّ اللّه عَبدا وعَظَهُ بالعِبَرِ؛

هرگاه خداوند بنده اى را دوست بدارد، او را با عبرت ها پند دهد.

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص 134 ، ح 3026
 

امام على عليه السلام:
مَن فَهِمَ مَواعِظَ الزَّمانِ لَم يَسكُنْ إلى حُسنِ الظَّنِّ بالأيّام؛

هركه پندهاى زمانه را بفهمد، به روزگار خوشبين نباشد.

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص 435 ، ح 7517

امام على عليه السلام:
في صِفَةِ الدُّنيا: إنَّ الدُّنيا ... دارُ مَوعِظَةٍ لِمَنِ اتَّعَظَ بِها... ذَكَّرَتهُمُ الدُّنيا  فَتَذَكَّرُوا وَ حَدَّثَتْهُمْ فَصَدَّقُوا وَ وَعَظَتْهُمْ فَاتَّعَظُوا                                             

در وصف دنيا- : همانا دنيا... سراى پند است براى كسى كه پند گيرد... دنيا به آنان يادآورى كرد و ايشان يادآور شدند، آنان را خبر داد و ايشان تصديق كردند، آنان را پند داد و ايشان پندش را پذيرفتند.

نهج البلاغة(صبحی صالح) ص 493 ، حكمت 131

امام صادق عليه السلام:
السَّعيدُ يَتَّعِظُ بمَوعِظَةِ التَّقوى و إن كانَ يُرادُ بالمَوعِظَةِ غَيرُهُ؛

انسان سعادتمند، اندرزِ به تقوا را آويزه گوش خود مى كند، هرچند مخاطب آن اندرز كسى ديگر باشد.

كافي(ط-الاسلامیه) ج 8، ص 151، ح 132

امام على عليه السلام:
لِلكَيِّسِ في كُلِّ شَيءٍ اتِّعاظٌ؛

انسان زيرك، از هر چيزى پندى مى آموزد.

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص 404 ، ح 6826

امام على عليه السلام:
 أَبْلَغُ الْعِظَاتِ الِاعْتِبَارُ بِمَصَارِعِ الْأَمْوَات‏

رساترين پندها، عبرت گرفتن از آرامگاه هاى مردگان است.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 471 ، ح 10764