حدیث

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
الحياء هو الدّين كلّه‏

حيا تمام دين است‏

نهج الفصاحة  ص 453 ، ح1428
 

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
الحياء و الإيمان قرنا جميعا فإذا رفع أحدهما رفع الآخر

حيا و ايمان قرين يك ديگرند اگر يكى از ميان برخاست ديگرى هم برود

نهج الفصاحة  ص 453 ، ح1429

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
الحياء لا يأتي إلّا بخير

از حيا جز نيكى نمى ‏آيد

نهج الفصاحة  ص 453 ، ح1427
 

ابى سعيد الخدرى :
كَانَ رَسُولُ اللَّهِ حَيِيّاً لَا يُسْأَلُ شَيْئاً إِلَّا أَعْطَاه‏

رسول الله با حیا بود چیزی نمیخواست مگر اینکه به او عطا می کردند

مكارم الأخلاق ص 17

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
الْحَيَاءُ حَيَاءَانِ حَيَاءُ عَقْلٍ وَ حَيَاءُ حُمْقٍ فَحَيَاءُ الْعَقْلِ هُوَ الْعِلْمُ وَ حَيَاءُ الْحُمْقِ هُوَ الْجَهْل‏

حيا دو گونه است: حياء عقل و حياء حماقت، حياء عقل، علم است و حياء حماقت، نادانى است

کافی(ط-الاسلامیه) ج2 ، ص106 ، ح6

پيامبر صلی الله و علیه و آله و سلم :
اَلصَّدَقَةُ بِعَشرَةٍ وَ القَرضُ بِثَمانِيَةَ عَشرَ وَ صِلَةُ الاِخوانِ بِعِشرينَ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ بِاَربَعَةٍ وَ عِشرينَ؛

صدقه دادن، ده حسنه، قرض دادن، هجده حسنه، رابطه با برادران [دينى‏]، بيست حسنه و صله رحم، بيست و چهار حسنه دارد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج4، ص10

امام صادق علیه السلام :
لَا خَيْرَ فِيمَنْ لَا يُحِبُّ جَمْعَ الْمَالِ مِنْ حَلَالٍ فَيَكُفَّ بِهِ وَجْهَهُ وَ يَقْضِيَ بِهِ دَيْنَه‏

خيرى در آن كس نيست كه دوست ندارد از راه حلال مالى بدست آورد كه آبرويش را حفظ و قرضش را با آن ادا نمايد.

 من لا يحضره الفقيه ج‏3، ص 166 ، ح3615

پيامبر صلی الله و علیه و آله و سلم :
مَنْ أَخَذَ أَمْوالَ النّاسِ يُريدُ أَداءَها أَدَّى اللّه‏ُ عَنْهُ وَ مَنْ أَخَذَها يُريدُ إِتْلافَها اَتْلَفَهُ اللّه‏ُ؛

هر كس اموال مردم را بگيرد و قصد پرداخت آن را داشته باشد خداوند آن را بپردازد (او را يارى مى ‏كند) و هر كس اموال مردم را بگيرد و قصد تلف كردن داشته باشد خداوند آن را تلف كند.

نهج الفصاحه ص762 ، ح 2979

پيامبر صلی الله و علیه و آله و سلم :
إِنَّ اللّه‏َ تَعالى مَعَ الدّائِنِ حَتّى يَقْضىَ دَيْنَهُ مالَمْ يَكُنْ دَيْنُهُ فيما يَكْرَهُ اللّه‏ُ؛

خداوند يار قرض ‏دار است تا قرض خود را بپردازد به ‏شرط آن‏كه قرض وى بر خلاف رضاى خدا نباشد.

نهج الفصاحه ص303، ح 733 {شبیه این حدیث در بحارالانوار(ط-بیروت) ج100 ، ص143 ، ح14 }
 

پيامبر صلی الله و علیه و آله و سلم :
مَنْ أَقْرَضَ مَلْهوفا فَأَحْسَنَ طِلْبَتَهُ اسْتَأْنَفَ الْعَمَلَ وَ أَعْطاهُ اللّه  بِكُلِّ دِرْهَمٍ أَلْفَ قِنْطارٍ مِنَ الْجَنَّةِ

هر كس به گرفتار و درمانده اى قرض بدهد و در پس گرفتن آن خوشرفتارى كند [گناهانش پاك شده] اعمالش را دوباره شروع مى كند و خداوند در برابر هر درهم، هزار قنطار (ثروتى فراوان) در بهشت به او عطا كند.

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 289