حدیث

امام على عليه السلام:
خَيرُ الضِّحكِ التَّبسُّمُ؛

بهترين خنده ، تبسّم است .

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص 239 ، ح 4555

امام صادق عليه ‏السلام :
كَثرَةُ الضِّحكِ تُميتُ القَلبَ؛

خنده بسيار، دل را مى‏ميرانَد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 664 ، ح 6

پيامبر صلى الله عليه و آله:
لو تعلمون ما أعلم لضحكتم قليلا و لبكيتم كثيرا؛

اگر آنچه من دانسته ام بدانيد خنده كم و گريه بسيار ميكنيد.

مجموعه ورام ج 1 ، ص 269

پيامبر صلى الله عليه و آله:
الضّحك ضحكان ضحك يحبّه اللَّه و ضحك يمقته اللَّه فأمّا الضّحك الّذي يحبّه اللَّه فالرّجل يكشر في وجه أخيه شوقا إلى رؤيته، و أمّا الضّحك الّذي يمقته اللَّه تعالى فالرّجل يتكلّم بالكلمة الجفاء و الباطل ليضحك أو يضحك يهوى بها في جهنّم سبعين خريفا؛

خنده دو قسم است خنده ايست كه خدا آن را دوست دارد و خنده ايست كه خدا آن را دشمن دارد، اما خنده اى كه خدا آن را دوست دارد، آنست كه مرد به روى برادر خويش از شوق ديدار وى لبخند زند اما خنده اى كه خداى والا آن را دشمن دارد آنست كه مرد سخن خشن و ناروا گويد كه بخندد يا بخندند و بسبب آن هفتاد پائيز در جهنم سرنگون رود.

نهج الفصاحه ص 553 ، ح 1892
 

 پيامبر صلى الله عليه و آله:
الضّحك ضحكان ضحك يحبّه اللَّه و ضحك يمقته اللَّه فأمّا الضّحك الّذي يحبّه اللَّه فالرّجل يكشر في وجه أخيه شوقا إلى رؤيته، و أمّا الضّحك الّذي يمقته اللَّه تعالى فالرّجل يتكلّم بالكلمة الجفاء و الباطل ليضحك أو يضحك يهوى بها في جهنّم سبعين خريفا؛

خنده دو قسم است خنده ايست كه خدا آن را دوست دارد و خنده ايست كه خدا آن را دشمن دارد، اما خنده اى كه خدا آن را دوست دارد، آنست كه مرد به روى برادر خويش از شوق ديدار وى لبخند زند اما خنده اى كه خداى والا آن را دشمن دارد آنست كه مرد سخن خشن و ناروا گويد كه بخندد يا بخندند و بسبب آن هفتاد پائيز در جهنم سرنگون رود.

نهج الفصاحه ص 553 ، ح 1892
 

امام باقر سلام الله علیه :
تَبَسُّمُ الرَّجُلِ فِي وَجْهِ أَخِيهِ حَسَنَة
لبخند آدمى به روى برادرش، حسنه است.

کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 188 ، ح 2

امام رضا علیه السلام:
مَن حاسَبَ نَفسَهُ رَبَحَ و َمَن غَفَلَ عَنهَا خَسِر؛

آن کسى که نفسش را محاسبه کند، سود برده است و آن کسى که از محاسبه نفس غافل بماند، زیان دیده است.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 506 ، ح 204

امام كاظم عليه‏ السلام :
لَيْسَ مِنّا مَنْ لَمْ يُحاسِبْ نَفْسَهُ فى كُلِّ يَوْمٍ فَاِنْ عَمِلَ خَيْرا اسْتَزادَ اللّه‏َ مِنْهُ وَ حَمِدَ اللّه‏َ عَلَيْهِ وَ اِنْ عَمِلَ شَيْئا شَرّا اسْتَغْفَرَ اللّه‏َ وَ تابَ اِلَيْهِ؛
از ما نيست كسى كه هر روز اعمال خود را محاسبه نكند تا اگر نيكى كرده از خدا بخواهد بيشتر نيكى كند و خدا را بر آن سپاس گويد و اگر بدى كرده از خدا آمرزش بخواهد و توبه نمايد.

الاختصاص ص 26 و ص 27

امام علی عليه‏ السلام :
مَن حاسَبَ نفسَهُ وَقَفَ علی عُیُوبِهِ؛

هر کس به حساب نفس خود رسیدگی کند به عیبهایش آگاه شود.

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص 435 ، ح 7512
 

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
لا یَکُونُ الرَّجُلُ مِنَ المُتَّقینَ حَتَّی یُحاسِبُ نَفسَهُ أشَدُّ مِن مُحاسَبَةِ الشَّریکِ شَریکَه؛

آدمی از پرهیزگاران نمی شود مگر اینکه حسابرسی او از نفسش سخت تر از حساب کشیدن او از شریکش باشد.

مکارم الاخلاق ص 468 - مجموعه ورام ج 2 ، ص 62 - وسایل الشیعه ج16، ص 98 ، ح 21080