حدیث

امام حسین علیه السلام:
الْبُكَاءُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ نَجَاةٌ مِنَ النَّارِ.

گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است.

جامع الاخبار(شعیری) ص 97
 

امام صادق عليه السلام:
طَلَبْتُ نُورَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهُ فِي التَّفَكُّرِ وَ الْبُكَاءِ وَ طَلَبْتُ الْجَوَازَ عَلَى الصِّرَاطِ فَوَجَدْتُهُ فِي الصَّدَقَةِ وَ طَلَبْتُ نُورَ الْوَجْهِ فَوَجَدْتُهُ فِي صَلَاةِ اللَّيْل‏

روشنايى دل را جوييدم و آن را در انديشيدن و گريستن يافتم و گذر از صراط را جوييدم و آن را در صدقه دادن يافتم و نورانيّت چهره را جوييدم و آن را در نماز شب يافتم .

مستدرك الوسائل ج 12، ص 173، ص 13810

امام هادى عليه السلام:
[اَلْمُؤْمِنُ] يُحْسِنُ وَ يَبْكي كَما أَنَّ الْمُنافِقُ يُسيى‏ءُ وَ يَضْحَكُ؛

مؤمن خوبى مى ‏كند و مى ‏گريد، ولى منافق بدى مى ‏كند و مى ‏خندد.

ارشاد القلوب(دیلمی) ج 1 ، ص 135
 

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله:
البكاء من الرّحمة و الصّراخ من الشّيطان.

گريه از رحمت است و فرياد از شيطانست.

نهج الفصاحه ص 376 ، ح 1113

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله:
في خُطبه الوَداعِ: و مَن ذَرَفَتْ عَيناهُ مِن خَشيةِ اللّه كانَ لَه بكلِّ قَطرةٍ مِن دُموعِهِ مِثلُ جَبَلِ اُحُدٍ يكونُ في ميزانِهِ مِن الأجْرِ .

در خطبه حجة الوداع- : هر كس چشمانش از ترس خدا اشك ريزد براى هر قطره اشك او به اندازه كوه احد در ترازوى اعمالش پاداش نهند .
بحار الأنوار(ط-بیروت) ج 90 ، ص334،ح 25 - مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 11 ، ص 242 ، ح 12870
 

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله:
سَبْعَةٌ فِي ظِلِّ عَرْشِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ ... وَ رَجُلٌ ذَكَرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَالِياً فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ

در آن روز كه سايه‏اى جز سايه عرش خدا نيست هفت تن در سايه عرش اويند : ... و مردى كه در خلوت ياد خداوند عز و جل كند و از ترس خدا اشك از ديدگانش سرازير شود .

بحار الأنوار(ط-بیروت) ج 81 ، ص  2 ، ح 71

امام على عليه السلام:
البُكاءُ مِن خَشيَةِ اللّه مِفتاحُ الرَّحمةِ؛

گريستن از ترس خدا كليد رحمت است.

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص 62 ، ح 1617

امام باقر عليه السلام:
فِيمَا نَاجَى بِهِ اللَّهُ مُوسَى ع عَلَى الطُّورِ أَنْ يَا مُوسَى أَبْلِغْ قَوْمَكَ أَنَّهُ مَا يَتَقَرَّبُ إِلَيَّ الْمُتَقَرِّبُونَ بِمِثْلِ الْبُكَاءِ مِنْ خَشْيَتِي وَ مَا تَعَبَّدَ إِلَيَّ الْمُتَعَبِّدُونَ بِمِثْلِ الْوَرَعِ عَنْ مَحَارِمِي وَ لَا تَزَيَّنَ لِيَ الْمُتَزَيِّنُونَ بِمِثْلِ الزُّهْدِ فِي الدُّنْيَا عَمَّا بِهِمُ الْغِنَى عَنْهُ قَالَ فَقَالَ مُوسَى ع يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ فَمَا ذَا أَثَبْتَهُمْ عَلَى ذَلِكَ فَقَالَ يَا مُوسَى أَمَّا الْمُتَقَرِّبُونَ إِلَيَّ بِالْبُكَاءِ مِنْ خَشْيَتِي فَهُمْ فِي الرَّفِيقِ الْأَعْلَى لَا يُشَارِكُهُمْ فِيهِ أَحَدٌ

از نجواهاى خداوند متعال با موسى علیه السلام در كوه طور اين بود : اى موسى ! به قوم خود برسان كه تقرّب جويان ، با چيزى مانند گريستن از ترس من ، به من نزديك نشدند و متعبدان به چيزى مانند پرهيز از حرامهاى من مرا عبادت نكردند و آراستگان ، به چيزى مانند بى‏اعتنايى به چيزهايى از دنيا كه بدان نياز ندارند ، خويشتن را نياراستند .
موسى عرض كرد: اى گراميترين گراميان! چه چيز آنان را در اين راه ، استوار و ثابت قدم گرداند ؟ فرمود : اى موسى ! امّا آنان كه با گريستن از ترس من جوياى تقرّب به من هستند ، در اعلى عليّين‏اند و هيچ كس در اين (مرتبه) با آنان شريك نيست .

ثواب الأعمال ص 172

امام على عليه السلام:
 بُكَاءُ الْعُيُونِ وَ خَشْيَةُ الْقُلُوبِ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ فَإِذَا وَجَدْتُمُوهَا فَاغْتَنِمُوا الدُّعَاء
گريه چشمها و ترس دلها نشانه رحمت خداى بلندنام است . هرگاه اين دو را در خود يافتيد دعا كردن را غنيمت شمريد .

بحارالانوار(ط-بیروت) ج 90 ، ص 336

امام سجّاد عليه السلام:
مَا مِنْ قَطْرَةٍ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ قَطْرَتَيْنِ قَطْرَةِ دَمٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ قَطْرَةِ دَمْعَةٍ فِي سَوَادِ اللَّيْلِ لَا يُرِيدُ بِهَا عَبْدٌ إِلَّا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ.
هيچ قطره‏اى نزد خدا محبوبتر از اين دو قطره نيست : قطره خونى كه در راه خدا ريخته شود و قطره اشكى كه براى خدا در دل شب فرو افتد .

بحار الأنوار(ط-بیروت) ج 66 ، ص 378، ح31 - خصال ص 50 ، ح 60