حدیث

امام رضا عليه ‏السلام :

اَلْحِمَّصُ جَيِّدٌ لِوَجَعِ الظَّهْرِ؛

نخود براى كمر درد مفيد است.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 343، ح 4

امام صادق عليه ‏السلام :
اَلْفُجُلُ اَصْلُهُ يَقْطَعُ الْبَلْغَمَ وَ لُـبُّهُ يَهْضِمُ وَ وَرَقُه ُيَحْدِرُ البَولَ حَدرا؛

تُرب، ساقه ‏اش بلغم را از بين مى ‏برد، خودش غذا را هضم مى‏ كند و برگش به دفع كامل ادرار كمك مى‏ كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 371، ح 2

امام صادق عليه‏ السلام :
لَوْ عَلِمَ اللّه‏ُ فى شَىْ‏ءٍ شِفاءً اَكْثَرَ مِنَ الشَّعيرِ ما جَعَلَهُ غِذاءَ الاَنْبياءِ عليهم ‏السلام ؛

اگر خداوند در چيزى بيشتر از جو شفادهندگى مى‏ ديد، آن را خوراك پيامبران قرار نمى‏ داد.

مكارم الاخلاق ص 154

امام صادق عليه ‏السلام :
عَنْ اَبى الْحَسَنِ الاصبهانى: كُنْتُ عِنْدَ اَبى عَبْدِاللّه‏ِ عليه ‏السلام فَقالَ لَهُ رَجُلٌ وَ اَنـَا اَسْمَعُ: جُعِلْتُ فِداكَ! اِنّى اَجِدُ الضَّعْفَ فى بَدَنى. فَقال لَهُ: عَلَيْكَ بِاللَّبَنِ، فَاِنَّهُ يُنْبِتُ اللَّحْمَ وَ يَشُدُّ الْعَظْمَ؛

ابوالحسن اصفهانى : نزد امام صادق عليه ‏السلام بودم. شنيدم، مردى به ايشان گفت: فدايت شوم! در بدنم احساس ضعف مى ‏كنم. امام عليه ‏السلام به او فرموند: شيربخور، چرا كه گوشت مى ‏روياند و استخوان را محكم مى‏ كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 336، ح 7
 

امام صادق عليه‏ السلام :
شَكَا نَبِيٌّ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الْغَمَّ فَأَمَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِأَكْلِ الْعِنَبِ.

پيامبرى از پيامبران به درگاه خداوند عزوجل از غم و اندوه شكايت نمود. خداوند عزوجل او را به خوردن انگور، امر فرمود.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 351، ح 4
 

پيامبر صلى‏ الله‏ عليه ‏و ‏آله :
عَلَيْكُمْ بِاللُّبَانِ فَإِنَّهُ يَمْسَحُ الْحَرَّ مِنَ الْقَلْبِ كَمَا يَمْسَحُ الْإِصْبَعُ الْعَرَقَ عَنِ الْجَبِينِ وَ يَشُدُّ الظَّهْرَ وَ يَزِيدُ فِي الْعَقْلِ وَ يُذَكِّي الذِّهْنَ وَ يَجْلُو الْبَصَرَ وَ يُذْهِبُ النِّسْيَانَ.

كندر بخوريد؛ زيرا همان‏طور كه انگشت، عرق را از پيشانى پاك مى‏ كند، كندر هم سوزش قلب را مى ‏برد و كمر را محكم و عقل را زياد مى‏ كند و ذهن را ذكاوت و چشم را جلا مى ‏بخشد و فراموشى را از ميان مى‏ برد.

بحار الانوار(ط-بیروت) ج 59 ،ص294
 

پيامبر صلى ‏الله‏ عليه ‏و ‏آله :
عَلَيْكُمْ بِالبِطّيخِ، فَاِنَّ فيهِ عَشْرَ خِصالٍ: هُوَ طَعامٌ وَ شَرابٌ وَ اُشْنانٌ وَ رَيحانٌ وَ يَغْسِلُ الْمَثانَةَ وَ يَغْسِلُ الْبَطْنَ وَ يَكْثِرُ ماءَ الظَّهْرِ وَ يَزيدُ فِى الْجماعِ وَ يَقْطَعُ البُرودَةَ وَ يُنَقِّى الْبَشَرَةَ ؛

خربزه بخوريد، چرا كه ده خاصيت دارد:غذاست، آب است، شستشو دهنده و خوش‏بو كننده است، مثانه را مى‏شويد، آب كمر را زياد مى‏كند، بر نيروى هم‏بسترى مى ‏افزايد، سردى مزاج را مى‏بَرَد و پوست را شاداب مى‏كند.

 مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ج‏16، ص 411 ،ح 20373
 

پيامبر صلى‏ الله‏ عليه ‏و ‏آله :
كُلُوا التّينَ الرَّطْبَ وَ الْيابِسَ فَاِنَّهُ يَزيدُ فِى الجِماعِ وَ يَقْطَعُ الْبَواسيرَ وَ يَنْفَعُ مِنَ النِّقْرِسِ ,والاِبرِدَةِ؛

انجير تازه و خشك بخوريد، چرا كه قدرت هم‏بسترى را زياد، بواسير را ريشه كن مى‏كند و براى نِقرِس و سردى مزاج مفيد است.

مكارم الاخلاق ص 174

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله :
نِعْمَ السِّوَاكُ الزَّيْتُونُ مِنَ الشَّجَرَةِ الْمُبَارَكَةِ يُطَيِّبُ الْفَمَ وَ يَذْهَبُ بِالْحَفْرِ وَ هِيَ سِوَاكِي وَ سِوَاكُ الْأَنْبِيَاءِ قَبْلِي‏
چه خوب مسواكى است زيتون! از درختى پر خير و بركت كه دهان را خوشبو مى‏ كند و جِرم دندان را از ميان مى ‏برد. اين مسواك من و پيامبران پيش از من است.

 مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ج‏1، ص 369 ،ح885 -شبیه این حدیث مكارم الاخلاق ص 49

امام صادق عليه السلام :
إِنَّ لِكُلِّ ثَمَرَةٍ سَمّاً فَإِذَا أَتَيْتُمْ بِهَا فَمَسُّوهَا بِالْمَاءِ أَوِ اغْمِسُوهَا فِي الْمَاءِ يَعْنِي اغْسِلُوهَا
هر ميوه اى سمّى دارد، هرگاه ميوه به دستتان رسيد، آن را با آب بشوييد و يا در آب فرو بريد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 350، ح 4