حدیث

پيامبر صلى‏ الله‏ عليه ‏و ‏آله :
الْكَرَفْسُ بَقْلَةُ الْأَنْبِيَاءِ وَ يُذْكَرُ أَنَّ طَعَامَ الْخَضِرِ وَ إِلْيَاسَ الْكَرَفْسُ وَ الْكَمْأَة

 مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ج‏16، ص 420 ،ح20406
 

امام صادق عليه ‏السلام :
أَطْعِمُوا الْمَبْطُونَ خُبْزَ الْأَرُزِّ فَمَا دَخَلَ جَوْفَ الْمَبْطُونِ شَيْ‏ءٌ أَنْفَعُ مِنْهُ أَمَا إِنَّهُ يَدْبُغُ الْمَعِدَةَ وَ يَسُلُّ الدَّاءَ سَلًّا

به كسى كه دل درد (اسهال)، دارد نان برنجى بدهيد، چرا كه براى دل درد چيزى مفيدتر از آن نيست. بدانيد كه آن، معده را پاك و درد را كاملاً آرام مى ‏كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 305، ح 2
 

امام على عليه ‏السلام :
نِعْمَ الاِدامُ اَلْخَلُّ يَكْسِرُ الْمِرَّةَ وَ يَطْفِئُ الصَّفْراءَ وَ يُحْيِى الْقَلْبَ؛

سركه، خوب خورشتى است، زرداب را مى‏ شكند، صفرا را فرو مى‏ نشاند و قلب را زنده مى ‏كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 329، ح 7
 

امام صادق عليه ‏السلام :
اَلْبَصَلُ يَذْهَبُ بِالنَّصَبِ وَ يَشُدُّ الْعَصَبَ وَ يَزيدُ فِى الْخُطى وَ يَزيدُ فِى الْماءِ وَ يَذْهَبُ بِالحُمَّى؛

پياز، خستگى را مى‏ برد، اعصاب را قوى مى‏ كند، قدم‏ها را چاپك و نيروى جنسى را زياد مى ‏كند و تب را مى ‏برد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 374، ح 2
 

امام صادق عليه ‏السلام :
نِعْمَ الاِدامَ السَّمْنُ وَ اِنّى لاَكْرَهُهُ لِلشَّيْخِ؛

روغن حيوانى، خوب خورشتى است، ولى من آن را براى پير، خوشايند نمى‏ دانم.

دعوات(راوندی) ص 152، ح 408
 

امام على عليه ‏السلام :
أَكْلُ الْجَوْزِ فِي شِدَّةِ الْحَرِّ يُهَيِّجُ الْحَرَّ فِي الْجَوْفِ وَ يُهَيِّجُ الْقُرُوحَ عَلَى الْجَسَدِ وَ أَكْلُهُ فِي الشِّتَاءِ يُسَخِّنُ الْكُلْيَتَيْنِ وَ يَدْفَعُ الْبَرْدَ.

خوردن گردو در گرماى شديد، حرارت بدن و زخم‏هاى تن را تحريك مى ‏كند، امّا خوردن آن در زمستان، كليه ‏ها را گرم مى‏ كند و سرما را دفع مى ‏كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 340، ح 1
 

امام كاظم عليه ‏السلام :
عَلَيْكَ بِاللِّفْتِ فَكُلهُ ـ يَعْنى اَلسَّلجَمَ ـ فَاِنَّهُ لَيْسَ مِنْ اَحَدٍ اِلاّ وَ لَهُ عِرْقٌ مِنَ الْجُذامِ، وَ اللِّفْتُ يُذيبُهُ؛

شلغم بخور، زيرا هيچ كس نيست كه در او رگى از جذام نباشد، و شلغم اين رگ را مى‏ سوزاند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6 ، ص 372، ح 1
 

امام على عليه‏ السلام :
ادَّهِنُوا بِالزَّيْتِ وَ أْتَدِمُوا بِهِ فَإِنَّهُ دُهْنَةُ الْأَخْيَارِ وَ إِدَامُ الْمُصْطَفَيْنَ مُسِحَتْ بِالْقُدْسِ مَرَّتَيْنِ بُورِكَتْ مُقْبِلَةً وَ بُورِكَتْ مُدْبِرَةً لَا يَضُرُّ مَعَهَا دَاء

با روغن زيتون، بدن را چرب كنيد و با آن خورش درست كنيد، چرا كه روغن زيتون، روغن نيكان و خورشِ برگزيدگان است، دوبار به آن تقدس داده شده و در آن، چه در آغاز فصلش و چه در پايان آن، بركت نهاده شده است و با وجود آن، هيچ بيمارى ‏اى زيان نمى ‏رساند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 331، ح 4
 

پيامبر صلى ‏الله‏ عليه‏ و ‏آله :
مَنْ تَرَكَ اللَّحْمَ اَرْبَعينَ صَباحا ساءَ خُلُقُهُ.

هر كس تا چهل روز گوشت نخورد، بد اخلاق مى‏ شود.

بحار الانوار (ط-بیروت)ج59 ، ص293

مَنْ اَكَلَ اللَّحْمَ اَرْبَعينَ صَباحا، قَسا قَلْبُهُ؛

هر كس چهل روز گوشت بخورد، سنگ‏دل مى‏ شود.

بحار الانوار (ط-بیروت)ج59 ، ص294
 

امام صادق عليه ‏السلام :
سُئِلَ اَبو عَبْدِاللّه‏ِ عليه‏السلام عَنِ الكُرّاثِ، فَقالَ: كُلْهُ، فَاِنَّ فيهِ اَرْبَعَ خِصالٍ: يُطَيِّبُ النَّكْهَةَ وَ يَطْرُدُ الرِّياحَ وَ يَقْطَعُ البَواسيرَ وَ هُوَ اَمانٌ مِنَ الْجُذامِ لِمَنْ اَدْمَنَ عَلَيْهِ؛

از امام صادق عليه ‏السلام درباره تره پرسيدند، فرمودند: آن را بخوريد، چرا كه در آن، چهار ويژگى است: دهان را خوشبو مى ‏كند، بادها را از بدن مى‏ برد، بواسير را ريشه كن مى‏ كند، و براى كسى كه پيوسته بخورد، مايه ايمنى از جذام است.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 365، ح 4