حدیث

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
ثلاثة في ظلّ العرش يوم القيامة يوم لا ظلّ إلّا ظلّه: و اصل الرّحم يزيد اللَّه في رزقه و يمدّ في أجله و امرأة مات زوجها و ترك عليها أيتاما صغارا و قالت: لا أتزوّج على أيتامي حتّى يموتوا أو يغنيهم اللَّه و عبد صنع طعاما فأضاف ضيفه و أحسن نفقته فدعا عليه اليتيم و المسكين فأطعمهم لوجه اللَّه عزّ و جل‏
 سه كس روز رستاخيز هنگامى كه سايه‏اى جز سايه عرش نيست در سايه آن جاى دارند، كسى كه با خويشان نيكى كند خداوند روزى او را زياد و عمرش را دراز كند و زنى كه شوهرش بميرد و اطفال صغيرى باقى گذارد و وى گويد من با وجود يتيمان خود شوهر نميكنم تا بميرند يا خداوند آنها را بى‏ نياز كند و كسى كه غذائى فراهم آورد و بمهمان خود بخوراند و پذيرائى او را كامل كند سپس يتيم و فقير را بر آن دعوت كند و آنها را براى رضاى خدا غذا دهد.

نهج الفصاحه ص420 ، ح 1220
 

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
مَنْ كَفَلَ يَتِيماً وَ كَفَلَ نَفَقَتَهُ، كُنْتُ أَنَا وَ هُوَ فِي الْجَنَّةِ كَهَاتَيْن‏

کسی که یتیمی را کفالت کند و نفقه‌اش را کفالت کند، من و او در بهشت مانند اين دو انگشت همسايه يكديگريم.

قرب الاسناد(ط-الحدیثه) ص94
 

امام باقر عليه السلام :
أَربَعٌ مَن كُنَّ فيهِ بَنَى اللّه  لَهُ بَيتا فِى الجَنَّةِ: مَن آوَى اليَتيمَ وَ رَحِمَ الضَّعيفَ و َأَشفَقَ عَلى والِدَيهِ وَ أَنفَقَ عَلَيهِما و َرَفِقَ بِمَملوكِهِ؛
چهار چيز است كه اگر در كسى باشد خداوند خانه اى در بهشت براى او بنا مى كند: كسى كه يتيمى را پناه بدهد، به ناتوان رحم كند، نسبت به پدر و مادرش دلسوز و مهربان باشد، براى آنها خرج كند و با مملوك خود مدارا نمايد.

محاسن ج1، ص8، ح23
 

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
لَمَّا أُسْرِيَ بِي إِلَى السَّمَاءِ رَأَيْتُ قَوْماً تُقْذَفُ فِي أَجْوَافِهِمُ النَّارُ- وَ تَخْرُجُ مِنْ أَدْبَارِهِمْ فَقُلْتُ مَنْ هَؤُلَاءِ يَا جَبْرَئِيلُ فَقَالَ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْما
شبى كه به آسمان برده شدم گروهى را ديدم كه در شكم هاى آنان آتش افكنده مى شود و از مخرجشان خارج مى گردد. گفتم: اى جبرئيل، اينها كيستند؟ گفت: اينها كسانى هستند كه اموال يتيمان را به ناحق مى خورند.

وسایل الشیعه ج17 ، ص248 -بحارالأنوار(ط-بیروت) ج76، ص267، ح2
 

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اِنَّ فِى الجَنَّةِ دارا يُقالُ لَها دارُ الفَرَحِ لايَدخُلُها اِلاّ مَن فَرَّحَ يَتامَى المُؤمِنينَ؛
در بهشت خانه اى هست كه آن را شادى سرا گويند و جز آنان كه يتيمان مؤمنان را شاد كرده اند وارد آن نمى شوند.

نهج الفصاحه ص 329 ، ح 864
 

پيامبر صلى ا‏لله‏ عليه ‏و ‏آله :
خَيْرُ بَيْتٍ فِى الْمُسلِمينَ بَيْتٌ فيهِ يَتيمٌ يُحْسَنُ اِلَيْهِ وَ شَرُّ بَيْتٍ فِى الْمُسْلِمينَ بَيْتٌ فيهِ يَتيمٌ يُساءُ إلَيْهِ اَنَا وَ كافِلُ الْيَتيمِ فِى الْجَنَّةِ هكَذا؛

بهترين خانه ‏هاى مسلمانان، خانه ‏اى است كه در آن يتيمى باشد كه به او نيكى مى ‏شود و بدترين خانه‏ هاى مسلمانان خانه ‏اى است كه در آن يتيمى باشد كه با او بدى مى‏ شود، من و سرپرست يتيم در بهشت مانند دو انگشت همراهيم.

نهج الفصاحه ص470 ، ح 1510

عظَمُ النِّساءِ بَرَكَةً اَيسَرُهُنَّ مَئُونَة ؛

با بركت ‏ترين زنان، كم نفقه ترین آنان است.

مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج14 ، ص162

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله :
بَيتٌ لا صِبيانَ فيهِ لا بَرَكَةَ فيهِ؛

خانه ‏اى كه كودك در آن نباشد ، بركت ندارد.

نهج الفصاحه ص 374 ، ح1096
 

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله :
لَيسَ لِلصَّبىِّ لَبَنٌ خَيرٌ مِن لَبَنِ اُمِّهِ ؛

براى كودك ، هيچ شيرى بهتر از شير مادرش نيست.

عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 34، ح 69
 

امام صادق عليه ‏السلام :
اَلرَّضاعُ واحِدٌ وَ عِشرونَ شَهرا، فَما نَقَصَ فَهُوَ جَورٌ عَلَى الصَّبىِّ ؛

شيرخوارى ، 21 ماه است . پس هر چه كم شود ، ظلم بر كودك است .

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 40، ح 3