حدیث

قال الله تعالی:
يا أَحمَدُ إِنَّ العِبادَةَ عَشَرَةُ أَجزاءَ: تِسعَةٌ مِنها طَلَبُ الحَلالِ فَإِذا طَيَّبتَ مَطعَمَكَ وَ مَشرَبَكَ فَأَنتَ فى حِفظى وَ كَنَفى؛

در حديث قدسى آمده است كه خداوند مى ‏فرمايد: اى احمد همانا عبادت ده جزء است كه نه جزء آن طلب ‏روزى حلال است، پس چون خوراكى و نوشيدنى خود را پاك كردى در پناه و حمايت من هستى.

بحار الانوار(ط-بیروت) ج 74 ، ص 27
 

رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :
طَلَبُ الْحَلَالِ فَرِيضَةٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ.

كسب درآمد حلال، بر هر مسلمانى واجب است.

بحار الانوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 35
 

امام على علیه السلام :
إِنَّ العَبدَ لَيَحرُمُ نَفسَهُ الرِّزقَ الحَلالَ بِتَركِ الصَّبرِ، و َلا يُزادُ عَلى ما قُدِّرَ لَهُ؛

بنده به سبب بى‏ صبرى، خودش را از روزى حلال محروم مى ‏كند و بيشتر از روزى مقدّر هم نصيبش نمى‏ شود.

شرح نهج البلاغه(ابن ابی الحدید) ج3، ص160
 

امام صادق عليه السلام :
اَلفَضلُ بنُ أَبى قُرَّةَ: دَخَلنا عَلى أَبى عَبدِاللّه‏ِ (علیه السلام) و َهُوَ يَعمَلُ فى حائِطٍ لَهُ فَقُلنا: جَعَلَنَا اللّه‏ُ فِداكَ: دَعنا نَعمَل لَكَ أَو تَعمَلهُ الغِلمانُ، قالَ: لا دَعونى فَإِنّى أَشتَهى أَن يَرانِىَ اللّه‏ُ عَزَّ و َجَلَّ أَعمَلُ بِيَدى وَأَطلُبُ الحَلالَ فى أَذى نَفسى؛
فضل بن ابى قرّه: خدمت امام صادق علیه السلام كه در باغش مشغول كار بود رسيدم و عرض كردم: خدا ما را فداى شما كند، اجازه بدهيد ما برايتان كار كنيم يا غلامان اين كار را انجام دهند. حضرت فرمودند: نه، مرا به حال خود بگذاريد، زيرا دوست دارم خداوند عز و جل مرا در حال كار كردن و زحمت كشيدن براى كسب روزى حلال ببيند.

من لا یحضره الفقیه ج3، ص163، ح3595
 

رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :
حَقُّ الوَلَدِ عَلى والِدِهِ... أَن لا يَرزُقَهُ إِلاّ طَيِّبا؛

حق فرزند بر پدرش اين است كه... جز از راه حلال، روزى او را تامين نكند.

نهج الفصاحه ص 447 ، ح 1394
 

رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :
مَنْ أَكَلَ مِنَ الْحَلَالِ الْقُوتَ صَفَا قَلْبُهُ وَ رَقَّ وَ دَمَعَتْ عَيْنَاهُ وَ لَمْ يَكُنْ لِدَعْوَتِهِ حِجَابٌ
هر كس از قوت حلال بخورد،قلبش رقت و صفا می یابد ، چشمانش پر اشك مى شود و براى (استجابت) دعايش مانعى نمى ‏باشد.

مجمع البحرین ج 5 ، ص 353
 

امام صادق علیه السلام :
اَلغُلامُ... يَتَعَلَّمُ الحَلالَ و َالحَرامَ سَبعَ سِنينَ؛

فرزند... را در هفت سال سوم (از چهارده سالگى به بعد) حلال و حرام ياد دهيد.

 كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 47، ح 3
 

امام باقر عليه السلام :
و َاللّه‏ِ لَحَديثٌ تُصيبُهُ مِن صادِقٍ فى حَلالٍ و َحَرامٍ خَيرٌ لَكَ مِمّا طَلَعَت عَلَيهِ الشَّمسُ حَتّى تَغرُبَ؛

به خدا قسم اگر از شخصى راستگو حديثى درباره حلال و حرام بشنوى، از آنچه كه آفتاب بر آن طلوع و غروب مى‏ كند براى تو بهتر است.

کافی(ط-الاسلامیه) مقدمه ص 7 -محاسن ص227، ح157
 

امام صادق علیه السلام :
لا خَيرَ فى مَن لا يُحِبَّ جَمعَ المالِ مِن حَلالٍ فَيَكُفَّ بِهِ وَجهَهُ و َيَقضىَ بِهِ دَينَهُ؛

خيرى در آن كس نيست كه دوست ندارد از راه حلال مالى بدست آورد كه آبرويش را حفظ و قرضش را با آن ادا نمايد.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص7، ح30
 

امام على عليه السلام :
مَن يَكتَسِب مالاً مِن غَيرِ حِلِّهِ يَصرِفهُ فى غَيرِ حَقِّهِ؛

هر كس مالى را از راه غير حلال بدست آوَرَد، آن را در راه غير حق مصرف خواهد نمود.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 355 ، ح 8109