پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :
لا يستر عبد على عبد في الدّنيا الّا ستر اللَّه عليه يوم القيامة
بنده ای بر بنده ای دیگر نپوشاند(عیب هایش را) مگر اینکه خداوند در روز قیامت بر او (عیب هایش را) پوشاند
شرح فارسی شهاب الاخبار ص 348 ، ح 647
پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :
لا يستر عبد على عبد في الدّنيا الّا ستر اللَّه عليه يوم القيامة
بنده ای بر بنده ای دیگر نپوشاند(عیب هایش را) مگر اینکه خداوند در روز قیامت بر او (عیب هایش را) پوشاند
شرح فارسی شهاب الاخبار ص 348 ، ح 647
امام علی علیه السلام:
لا تواخِ مَن یَستُرُ مَناقِبَکَ وَ یَنشُرُ مَثالِبَکَ.
با کسی که خوبیهایت را می پوشاند و عیبهایت را آشکار می سازد برادری مکن.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 418 ، ح 9565
پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :
أَيُّما مُسلِمَينِ تَهاجَرا فَمَكَثا ثَلاثا لايَصطَلِحانِ اِلاّ كانا خارِجَينِ مِنَ السلامِ، وَ لَم يَكُن بَينَهُما وَلايَةٌ فَاَيُّهُما سَبَقَ اِلى كَلامِ اَخيهِ كانَ السّابِقَ اِلَى الجَنَّةِ يَومَ الحِسابِ؛
دو مسلمانى كه سه روز با هم قهر كنند و آشتى ننمايند، هر دو از اسلام بيرون مى روند و ميان آنان هيچ پيوند دينى نيست و هر كدام از آنها پيش از ديگرى با برادرش حرف بزند، در روز قيامت زودتر به بهشت مى رود.
كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 345، ح 5
امام حسین علیه السلام:
أیما اثنَین جَرى بینهما کلام فطلب أحدهما رضَـى الاخر کانَ سابقة الىَ الجنّة؛
هر یک از دو نفـرى که میان آنها نزاعى واقع و یکـى از آن دو رضایت دیگرى را بجـویـد ، سبقت گیـرنـده اهل بهشت خـواهـد بــود.
کشف الغمه فی معارف الائمه(ط-القدیمه) ج 2 ، ص 33
امام رضا عليه السلام :
و مَنِ اغتَسَلَ مِنَ الماءِ الَّذى قَدِ اغتُسِلَ فيهِ فَاَصابَهُ الجُذامُ فَلا يَلومَنَّ اِلاّ نَفسَهُ ؛
هر كس با آبى غسل كند كه پيشتر در آن غسل شده است و به جذام مبتلا شود، كسى را جز خود سرزنش نكند.
كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 503، ح 38
امام صادق عليه السلام :
خُذ مِن شارِبـِكَ وَ اَظفارِكَ فى كُلِّ جُمُعَةٍ فَاِن لَم يَكُن فيها شَىْءٌ فَحُكَّها لا يُصيبُكَ جُنونٌ وَ لا جُذامٌ وَ لا بَرَصٌ؛
در هر جمعه، اندكى از سبيل و ناخنهاى خود را بگير، و اگر هم چيزى وجود نداشته باشد، آن را (كمى) بساى، [كه در اين صورت] ديوانگى، جذام و پيسى به تو نمى رسد.
كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 490، ح 3
امام على عليه السلام :
لا يَدلُكَنَّ رِجلَيهِ بِالخَزَفِ، فَاِنَّهُ يورِثُ الجُذامَ؛
مبادا كسى (در حمام) پاى خود را سفال (سنگ پا) بكشد، زيرا اين كار جذام مى آورد.
كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 500، ح 19
امام صادق عليه السلام :
خُذ مِن شارِبـِكَ وَ اَظفارِكَ فى كُلِّ جُمُعَةٍ فَاِن لَم يَكُن فيها شَىْءٌ فَحُكَّها لا يُصيبُكَ جُنونٌ وَ لا جُذامٌ وَ لا بَرَصٌ؛
در هر جمعه، اندكى از سبيل و ناخنهاى خود را بگير، و اگر هم چيزى وجود نداشته باشد، آن را (كمى) بساى، [كه در اين صورت] ديوانگى، جذام و پيسى به تو نمى رسد.
كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 490، ح 3
امام حسن عسكرى عليه السلام :
ما تَرَكَ الحَقَّ عَزيزٌ إِلاّ ذَلَّ و َلا أَخَذ َبِهِ ذَليلٌ إِلاّ عَزَّ؛
هيچ عزيزى حق را ترك نكرد، مگر اين كه ذليل شد و هيچ ذليلى به حق عمل نكرد مگر اين كه عزيز شد.
تحف العقول ص 489 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 75 ، ص 374
امام صادق عليه السلام :
إِنَّ اللَّهَ فَوَّضَ إِلَى الْمُؤْمِنِ أُمُورَهُ كُلَّهَا وَ لَمْ يُفَوِّضْ إِلَيْهِ أَنْ يَكُونَ ذَلِيلًا أَ مَا تَسْمَعُ اللَّهَ تَعَالَى يَقُولُ- وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ فَالْمُؤْمِنُ يَكُونُ عَزِيزاً وَ لَا يَكُونُ ذَلِيلًا قَالَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ أَعَزُّ مِنَ الْجَبَلِ لِأَنَّ الْجَبَلَ يُسْتَقَلُّ مِنْهُ بِالْمَعَاوِلِ وَ الْمُؤْمِنَ لَا يُسْتَقَلُّ مِنْ دِينِهِ بِشَيْءٍ.
خداوند اختيار همه كارها را به مؤمن داده اما اين اختيار را به او نداده است كه ذليل باشد. مگر نشنيده اى كه خداى تعالى مى فرمايد: «عزت از آن خدا و رسولش و مؤمنين است»؟ پس، مؤمن عزيز است و ذليل نيست. [در ادامه] فرمودند: مؤمن از كوه محكم تر است، زيرا از كوه با ضربات تيشه كم مى شود اما با هيچ وسيله اى از دين مؤمن نمى توان كاست.
تهذيب الاحکام (تحقیق خرسان) ج6، ص179، ح367