شهید آوینی

اوصاف جسمانی امام حسن مجتبی علیه السلام

انس بن مالك درباره امام حسن(ع)می گوید:لم یكن أحد أشبه برسول اللّه ص من الحسن بن على‏(1)؛ هیچ فردی از امام حسن(ع)شبیه تر به پیامبر(ص)نبوده است.)
أحمدبن حنبل به نقل از علی بن ابیطالب(ع)می نویسد:(كان الحسن أشبه برسول اللّه مابین الصدر إلی الرأس والحسین أشبه فیما كان أسفل من ذلك‏(2)؛ حسن(ع)از سینه تا سر شبیه ترین فرد به نبی گرامی اسلام بود و حسین از سینه به پایین بیش ترین شباهت را به آن حضرت داشت.

ابن صبّاغ مالكی در زیبایی صورت و اعضای حسن بن علی(ع)می نویسد: رنگ چهره حسن بن علی(ع)سفید آمیخته با سرخی بود، چشمانش سیاه، درشت و گشاده، گونه هایش هموار، موی وسط سینه اش نرم، موی ریشش پر و انبوه، پشت گوشش پرمو، گردن آن حضرت كشیده، برّاق همچون شمشیری از نقره، مفاصلش درشت و دوشانه اش پهن و دور از یكدیگر بود؛ انسانی چهارشانه، میانه قد و نمكین كه نیكوترین صورت را داشت، ریش خود را با رنگ سیاه خضاب می كرد، مویش پرچین و كوتاه و قامتش رسا بود.(3).

واصل بن عطا گفته است:.صورت حسن بن علی(ع)چون سیمای انبیا و هیأت و شكل او چون هیأت ملوك و امرا بوده است.(4).

محدثان، سیمای ملكوتی امام مجتبی(ع)را چنین توصیف كرده اند: رخسارش سفید و آمیخته با سرخى؛ سیاهىِ چشمانش در كنار سفیدی آن درخششی خاص داشت؛ دارای مویی درهم و پیچیده و انبوه بود؛ استخوان و عضلاتش درشت؛ فاصله شانه و بازوانش زیاد؛ گردنش همانند ابریقی نقره می درخشید؛ با هوش و ذكاوت سرشاری كه داشت، هر آنچه از جدّ و پدر و مادرش سرمی زد، همانند آینه تمام نما در وجودش منعكس می گشت؛ او در امتیازهای عقلی و اخلاقی در بلندترین قلّه قرار داشت؛ در كنار همه آنچه گذشت، از اصالت و ریشه ای بس والا برخوردار بود و بر اساس قانون وراثت و نسب همه برجستگی ها و سرمایه های معنوی رسول گرامی اسلام در وجود حسن بن علی(ع)تبلور یافته بود و به قول معروف: (آنچه خوبان همه دارند او تنها داشت).

رسول خدا(ص)در مواردی از حسن و برادرش حسین به ریحانه و سید تعبیر می كند، آن جا كه می فرماید: (وریحانتاى: الحسن والحسین‏(5)؛ حسن و حسین دو ریحانه منند.) و نیز فرمود:(الحسن والحسین ریحانتای من الدنیا(6)؛ حسن و حسین دو ریحانه من در دنیایند. و گاهی در مورد حضرت مجتبی(ع)فرموده است:(إنّ هذا ریحانتى وإنّ ابنى هذا سید سیصلح اللّه به بین فئتین من المسلمین‏(7)؛ همانا حسن ریحانه من است و این فرزندم آقاست و به زودی خداوند به دست او بین دو گروه مسلمان، صلح برقرار خواهد كرد.).

علامه طریحی در توضیح واژه (ریحانه) می نویسد: (كل نبت طیب الرائحة؛ هر گیاه خوشبو و لذّت بخشی را ریحانه گویند) و سپس درباره احادیث فوق اضافه می كند: خوشبوترین و جذاب ترین گل و گیاه نزد رسول خدا(ص)دو فرزندش حسن و حسین بودند و این زیباترین نوع تشبیه است.(8).همچنین واژه (سید) كه صفت مشبّهه است و دلالت بر ثبات و دوام دارد، یعنی كسی كه سیادت و آقایی با تمام وجودش عجین گشته و از او جدا نخواهد شد و مجد و بزرگواری در تمام حالات در سراسر وجودش متبلور است.

آرى، مجموعه اوصاف زیبای ذاتی و مورثى، او را بر دیگران برتری داده بود و برای همین، وی از نظر بیان، شجاعت، سخاوت، هیبت، تقوا، و عبادت و... زبانزد خاص و عام بود.

پی نوشت ها

1. شیخ عباس قمى، انوار البهیه فی تواریخ الحجج الإلهیة، ص‏38.
2. بحارالانوار، ج‏43، ص‏301، ح‏64.
3. سیدمحسن امین، أعیان الشیعة، ج‏1، ص‏563؛ كشف الغمه عن معرفة الائمه، ج‏2، ص‏151.
4. اعیان الشیعه، ج‏1، ص‏562.
5. بحارالانوار، ج‏43، ص‏264، ح‏13.
6. الصواعق المحرقه، ص‏114؛ صحیح ترمذى، ص‏306.
7. الإصابة فى تمییز الصحابه، ج‏2، ص‏12.
8. مجمع البحرین، ج‏2، ص‏363.

کتاب: حقایق پنهان، ص 51
نویسنده: احمد زمانی

 

Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved
logo