در هنگام صبح و شام

هفتم و از آن حضرت مروى است که هر چه را ترک کردى خواندن این دعا را ترک مکن در هر صبح و شام :

اَللّهُمَّ

خدایا

اِنّى اَصْبَحْتُ اَسْتَغْفِرُک فى هذَا الصَّباحِ وَ فى هذَا الْیوْمِ لاَِهْلِ رَحْمَتِک وَ اَبْرَءُ

من بامداد کردم که آمرزش خواهم از تو در این بامداد و در این روز براى آنان که شایسته رحمتت هستند و بیزارى جویم

اِلَیک مِنْ اَهْلِ لَعْنَتِک اَللّهُمَّ اِنّى اَصْبَحْتُ اَبْرَءُ اِلَیک فى هذَا الْیوْمِ وَ فى هذَا

به تو از آنان که دور از رحمت تواءند خدایا بامداد کردم در حالى که بیزارى جویم بسویت در این روز و در این

الصَّباحِ مِمَّنْ نَحْنُ بَینَ ظَهْرانیهِمْ مِنَ الْمُشْرِکینَ وَ مِمّا کانُوا یعْبُدُونَ اِنَّهُمْ

بامداد از آنان که در میان آنهاییم از مشرکان و از آنچه مى پرستند براستى که اینان

کانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقینَ اَللّهُمَّ اجْعَلْ ما اَنْزَلْتَ مِنَ السَّمآءِ اِلَى الاَْرْضِ فى

مردمى بدکار و فاسقند خدایا قرار ده آنچه را فرو فرستى از آسمان به زمین در

هذَا الصَّباحِ وَ فى هَذَا الْیوْمِ بَرَکةً عَلى اَوْلِیآئِک وَ عِقاباً عَلى اَعْدآئِک اَللّهُمَّ

این بامداد و در این روز برکتى بر دوستانت و عقابى بر دشمنانت خدایا

والِ مَنْ والاک وَ عادِ مَنْ عاداک اَللّهُمَّ اخْتِمْ لى بِالاَْمْنِ وَالاْ یمانِ کلَّما

دوست دار دوست دارت را و دشمن دار هرکه دشمنت دارد خدایا پایان ده برایم به امنیت و ایمان هر زمان

طَلَعَتْ شَمْسٌ اَوْ غَرَبَتْ اَللّهُمَّ اغْفِرْلى وَ لِوالِدَىَّ وَارْحَمْهُما کما ربَّیانى

که خورشید سر زند یا غروب کند خدایا بیامرز مرا و پدر و مادرم را و رحمتشان کن چنانچه پروراندند مرا

صَغیراً اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ وَالْمُسْلِمینَ وَالْمُسْلِماتِ اَلاَْحْیآءِ

در کوچکى خدایا بیامرز مردان مؤ من و زنان با ایمان مردان مسلمان و زنان مسلمان را زندگانشان

مِنْهُمْ وَ الاَْمْواتِ اَللّهُمَّ اِنَّک تَعْلَمُ مُتَقَلَّبَهُمْ وَ مَثْویهُمْ اَللّهُمَّ احْفَظْ اِمامَ

و مردگانشان را خدایا تو مى دانى بازگشتگاه و اقامتگاهشان را خدایا محافظت کن امام

الْمُسْلِمینَ بِحِفْظِ الاْیمانِ وَانْصُرْهُ نَصْراً عَزیزاً وَافْتَحْ لَهُ فَتْحاً یسیراً وَاجْعَلْ

مسلمین را به حفظ ایمان و یاریش کن پیروزمندانه و بگشا برایش به آسانى و قرارده

لَهُ وَلَنا مِنْ لَدُنْک سُلْطاناً نَصیراً اَللّهُمَّ الْعَنْ فُلاناً وَ فُلاناً وَالْفِرَقَ الْمُخْتَلِفَةَ

براى او و براى ما از نزد خود سلطنتى با نصرت خدایا لعنت کن فلانى و فلانى و دسته هایى که اختلاف کردند

عَلى رَسُولِک وَ وُلاةِ الاَْمْرِ بَعْدَ رَسُولِک وَالاَْئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ وَ شیعَتِهِمْ وَ

بر پیامبر تو و زمامداران (باطل ) پس از پیامبرت را و پیشوایان (دروغى ) پس از او و پیروانشان را و

اَسْئَلُک الزِّیادَةَ مِنْ فَضْلِک وَ الاِْقْرارَ بِما جآءَ بِهِ مِنْ عِنْدِک وَالتَّسْلیمَ لاَِمْرِک

از تو خواهم زیاده فضل تو را و اقرار بدانچه آورده است از پیش تو و تسلیم بودن فرمانت را

وَالْمُحافَظَةَ عَلى ما اَمَرْتَ بِهِ لا اَبْتَغى بِهِ بَدَلاً وَ لا اَشْتَرى بِهِ ثَمَناً قَلیلاً

ومحافظت بر آنچه بدان فرمان دادى بطورى که آنرا به چیزى تبدیل نکنم و به بهایى آن را نفروشم

اَللّهُمَّ اهْدِنى فیمَنْ هَدَیتَ وَ قِنى شَرَّ ما قَضَیتَ اِنَّک تَقْضى وَلا یقْضى

خدایا هدایت کن مرا در زمره کسانى که هدایت کردى و نگاهم دار از شر آنچه حکم کردى که تو چنانى که حکم کنى و کسى بر تو حکم

عَلَیک وَ لایذِلُّ مَنْ والَیتَ تَبارَکتَ وَ تَعالَیتَ سُبْحانَک رَبَّ الْبَیتِ تَقَبَّلْ مِنّى

نکند و خوار نشود کسى که تو دوستش دارى بزرگى تو و برترى منزهى تو اى پروردگار خانه کعبه بپذیر از من

دُعآئى وَ ما تَقَرَّبْتُ بِهِ اِلَیک مِنْ خَیرٍ فَضاعِفْهُ لى اَضْعافاً کثیرَةً وَ اتِنا مِنْ

دعایم را و آنچه را بوسیله آن به تو تقرب جستم از نیکى پس آنرا برایم مضاعف گردان به چندین برابر و بده به ما از

لَدُنْک اَجْراً عَظیماً رَبِّ ما اَحْسَنَ ما اَبْلَیتَنى وَ اَعْظَمَ ما اَعْطَیتَنى وَ اَطْوَلَ

پیش خود پاداشى بزرگ پروردگارا چه نیکو است آنچه مرا آزمودى و بزرگ است آنچه به من دادى و چه طولانى است

ما عافَیتَنى وَ اَکثَرَما سَتَرْتَ عَلَىَّ فَلَک الْحَمْدُ یا اِلهى کثیراً طَیباً مُبارَکاً عَلَیهِ

عافیتى که به من دادى و بسیار است آنچه بر من پوشیدى پس تو را است ستایش اى معبود من بسیار و پاکیزه و با برکت به اندازه

مِلاَْ السَّمواتِ وَ مِلاَْ الاَْرْضِ وَ مِلاَْ ما شآءَ رَبّى وَ رَضِىَ وَ کما ینْبَغى لِوَجْهِ

پُرى آسمانها و پرى زمین و پرى آنچه پروردگارم خواهد و خوشنود گردد و بدان سان که شایسته ذات

رَبّى ذِى الْجَلالِ وَالاِْکرامِ

پروردگارم صاحب جلالت و بزرگوارى است


هنگام طلوع فجر

هشتم از حضرت امام محمّد باقرعلیه السلام روایت است که هرکس بگوید در وقت طلوع فجر:

لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَریک لَهُ لَهُ الْمُلْک وَ لَهُ

معبودى نیست جز خداى یگانه اى که شریک ندارد از او است فرمانروایى و او را است

الْحَمْدُ یحْیى وَیمیتُ وَ هُوَ حَىُّ لایمُوتُ بِیدِهِ الْخَیرُ وَ هُوَ عَلى کلِّ شَیى ءٍ قَدیرٌ

ستایش زنده کند و بمیراند و او است زنده اى که نمیرد خیر و خوبى بدست او است و او بر هر چیز توانا است

ده مرتبه و صلوات بفرستد بر محمّد و آل محمّد ده مرتبه و تسبیح کند سى و پنج مرتبه و تهلیل گوید سى و پنج مرتبه و تحمید گوید خدا را سى و پنج مرتبه نوشته نشود در آن روز از غافلین و اگر در شب بگوید نیز نوشته نشود در آن شب از غافلین

 

هنگام صبح و شام

نهم از محمد بن فضیل روایت است که نوشتم به خدمت حضرت امام محمّد تقى علیه السلام و از آن حضرت درخواستم که مرا تعلیم فرماید دعائى پس نوشت آن حضرت در جواب من که مى گوئى در وقت صبح و شام :

اَللَّهُ اَللَّهُ اَللَّهُ رَبِّىِ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ لا اُشْرِک بِهِ شَیئاً

خدا... پروردگار من است بخشاینده مهربانى که چیزى را شریکش قرار ندهم

پس دعا مى کنى براى حاجت خود که این کلمات مقدمه است براى سؤ ال هر حاجتى به اذن خدا

 

دعاى مخزون هنگام صبح و شام

دهم از حضرت صادق علیه السلام منقول است که به داود رِقّى فرمود که ترک مکن این دعا را سه مرتبه در وقت صبح و سه مرتبه در وقت شام

اَللّهُمَّ اجْعَلنى فى دِرْعِک الْحَصینَةِ الّتى تَجْعَلُ فیها مَنْ تُریدُ

خدایا قرار ده مرا در زره محکمت که قرار دهى در آن هر که را خواهى

پس بدرستى که پدرم علیه السلام مى فرمود که این از دعاى مخزون است .

فصل دوّم دعا هنگام خوابیدن و بیدار شدن

هنگام خوابیدن

در بعض دعاهاى وارده در وقت خوابیدن و بیدار شدن و آن هفت دعا است اوّل از حضرت صادق علیه السلام مروى است که کسى که بگوید سه مرتبه در وقتى که در خوابگاه خود درآید:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى عَلا فَقَهَرَ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى بَطَنَ فَخَبَرَ وَالْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى مَلَک

ستایش خدایى را که برتر آمد و چیره و ستایش خدایى را که نهان است و آگاه و ستایش خدایى را که مالک است

فَقَدَرَ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى یحْیىِ الْمَوْتى وَ یمیتُ الاَْحْیآءَ وَ هُوَ عَلى کلِّ شَىْءٍ

و نیرومند و ستایش خدایى را که زنده کند مردگان را و بمیراند زندگان را و او بر هر چیز

قَدیرٌ

توانا است

بیرون آید از گناهان خود مانند روزى که زائیده او را مادَرِ او و این روایت را صدوق و شیخ نیز نقل کرده اند و در عدّة الدّاعى از حضرت صادق علیه السلام نقل کرده که این اَدْنى چیزى است که مجزى است از تحمید و لکن در آن روایت حمد دوّم بعد از حمد سوّم است


دوّم
و نیز از آن حضرت مروى است که حضرت رسول صلى الله علیه و آله چون در رختخواب خود جامى گرفت مى خواند آیة الکرسى و مى گفت :

بِسْمِ اللَّهِ آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ کفَرْتُ بِالطّاغُوتِ اَللّهُمَّ احْفَظْنى فى مَنامى وَ فى

بنام خدا ایمان آوردم به خدا و کافرم به طاغوت خدایا حفظ کن مرا در خوابم و در

یقَظَتى

بیداریم


تعویذ هنگام خواب

سوّم از مفضّل بن عمر منقول است که حضرت صادق علیه السلام به من فرمود که اگر بتوانى شب نکن مگر آنکه تعویذ کنى خود را به یازده حرف گفتم خبر ده مرا به آنها فرمود بگو:

اَعُوذُ بِعِزَّةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِجَلالِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِسُلْطانِ اللَّهِ وَ

پناه برم به عزت خدا و پناه برم به نیروى خدا و پناه برم به جلال خدا و پناه برم به سلطنت خدا و

اَعُوذُ بِجَمالِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِدَفْعِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِمَنْعِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ

پناه برم به جمال خدا و پناه برم به دفاع خدا و پناه برم به جلوگیرى کردن خدا و پناه برم به جمع آورى خدا و پناه برم

بِمُلْک اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِوَجْهِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ مِنْ شَرِّ

به فرمانروایى خدا و پناه برم به ذات خدا و پناه برم به رسول خدا صلى الله علیه وآله از شر

ما خَلَقَ وَ بَرَءَ وَ ذَرَءَ

آنچه آفرید و پدید آورده

وتعویذکن خودرابه این هروقت که خواهى


دعا هنگام خوابیدن

چهارم ازحضرت صادق علیه السلام منقول است که کسى که بخواند صدمرتبه قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَدٌ در وقتى که در خوابگاه خود رود آمرزیده شود از گناهان پنجاه ساله خود
و نیز از آن حضرت مرویست که کسى که بخواند در وقتى که در رختخواب خود رود قُلْ یآ اَیهَا الْکافِروُنَ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ بنویسد حق تعالى براى او بیزارى از شرک را

 

جهت بیدار شدن براى نماز شب

پنجم از حضرت صادق علیه السلام منقول است که حضرت رسول صلى الله علیه و آله فرمود کسى که بخواهد برخیزد براى نماز شب و در رختخواب خود جا کرده باشد بگوید:

اَللّهُمَّ لاتُؤْمِنّى مَکرَک

خدایا مرا ایمن از مکر خود مفرما

وَلاتُنْسِنى ذِکرَک وَلا تَجْعَلْنى مِنَ الْغافِلینَ اَقُومُ ساعَةَ کذا وَ کذا

و ذکرت را فراموشم منما و قرارم مده از بى خبران ، بپا خیزم در فلان ساعت

هرگاه چنین گفت حقّ تعالى موکل فرماید به او ملکى که او را بیدار کند در آن ساعت

 

دعا هنگام بیدار شدن در شب

ششم و نیز از آن حضرت مروى است که فرمود هرگاه یکى از شما برخواست در شب از خواب بگوید:

سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ النَّبِیینَ وَ اِلهِ الْمُرْسَلینَ وَ رَبِّ الْمُسْتَضْعَفینَ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ

منزه است خدا پروردگار پیمبران و معبود رسولان و پروردگار ناتوان شمردگان ستایش خدایى را

الَّذى یحْیىِ الْمَوْتى وَ هُوَ عَلى کلِّشَىْءٍ قَدیرٌ

که زنده کند مردگان را و او بر هر چیز توانا است

پس بدرستى که چون این را گفت مى گوید خداى تبارک و تعالى راست گفت بنده من و شکر نمود


هفتم از عبدالرّحمن بن حجّاج روایت است که حضرت صادق علیه السلام در آخر شب که از خواب برمى خواست صدا را بلند مى فرمود به حدّى که اهل خانه بشنوند و مى گفت :

اَللّهُمَّ اَعِنّى عَلى هَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ

خدایا کمکم کن بر هراس روز قیامت و

وَسِّعْ عَلَىَّ ضیقَ الْمَضْجَعِ وَارْزُقْنى خَیرَ ما قَبْلَ الْمَوْتِ وَارْزُقْنى خَیرَ ما

فراخ گردان بر من تنگى آرامگاهم را و روزیم کن خوبى پیش از مرگ و خوبى

بَعْدَ الْمَوْتِ

پس از مرگ را

فصل سوّم ادعیه هنگام خروج از منزل

امام صادق علیه السلام

در ذکر چند دعائى که در وقت بیرون آمدن از منزل خوانده مى شود و آن هشت است اوّل از حضرت صادق علیه السلام منقول است که آدمى هرگاه خواست از منزل خود بیرون رود بگوید سه مرتبه در وقتى که اراده دارد:

اللَّهُ اَکبَرُ و سه مرتبه بِالِلَّهِ اَخْرُجُ وَ بِالِلَّهِ اَدْخُلُ وَ عَلَى الِلَّهِ اَتَوَکلُ

بنام خدا بیرون مى روم و بنام خدا داخل مى شوم و بر خدا توکل مى کنم


پس بگوید:

اَللّهُمَّ افْتَحْ لى فى وَجْهى هذا بِخَیرٍ وَ اخْتِمْ لى بِخَیرٍ وَقِنى شَرَّ کلِّ

خدایا بگشا (درى ) برایم از خیر در این سمت که مى روم و سرانجامم را خیر گردان و نگاهم دار از شر هر

دآبَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیتِها اِنَّ رَبّى عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ

جنبنده که زمامش بدست تو است براستى پروردگار من بر راه راست است

پیوسته در ضمان خداوند عزّوجلّ باشد تا برگردد به همان مکانى که در آن بوده


امام سجّاد علیه السلام

دوّم از حضرت امام زین العابدین علیه السلام مرویست که دروقت بیرون شدن از دَرِ منزل بگوید:

بِسْمِ اللَّهِ آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ تَوَکلْتُ عَلَى اللَّهِ

بنام خدا ایمان آوردم به خدا و توکل کردم به خدا


امام باقر علیه السلام

سوّم ازحضرت امام محمّدباقرعلیه السلام منقول است که هر کس بگوید در وقتى که از منزل خود بیرون مى شود

بِسْمِ اللَّهِ حَسْبِىَ اللَّهُ تَوَکلْتُ عَلَى اللَّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک خَیرَ

بنام خدا بس است مرا خدا توکل کردم بر خدا، خدایا از تو خواهم خیر و خوبى

اُمُورى کلِّها وَ اَعُوذُبِک مِنْ خِزْىِ الدُّنْیا وَ عَذابِ الاْخِرَةِ

همه کارهایم را و پناه برم به تو از رسوایى دنیا و عذاب آخرت

کفایت فرماید حق تعالى آنچه را که اندوهگین سازد او را از امر دنیا و آخرت او


امام صادق علیه السلام

چهارم از حضرت صادق علیه السلام منقول است که بگو در وقتى که از منزل خود بیرون روى :

بِسْمِ اللَّهِ تَوَکلْتُ عَلَى اللَّهِ لا

بنام خدا توکل کردم بر خدا

حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک خَیرَ ما خَرَجْتُ لَهُ وَ اَعُوذُبِک مِنْ شَرِّ

جنبش و نیرویى نیست جز به خدا خدایا از تو خواهم خیر آنچه را به خاطرش بیرون آمدم و پناه برم به تو از شر

ما خَرَجْتُ لَهُ اَللّهُمَّ اَوْسِعْ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِک وَ اَتْمِمْ عَلَىَّ نِعْمَتَک وَاسْتَعْمِلْنى

آنچه برایش بیرون شدم خدایا فراخ گردان بر من از فضل خودت و کامل گردان بر من نعمتت را و بدارم

فى طاعَتِک وَاجْعَلْ رَغْبَتى فیما عِنْدَک وَ تَوَفَّنى عَلى مِلَّتِک وَ مِلَّةِ رَسُولِک

در کار اطاعت و شوقم را در آنچه نزد تو است قرار ده و بمیرانم بر کیش خود و کیش پیامبرت

صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ

صلى الله علیه و آله


امام رضا علیه السلام

پنجم از حضرت امام رضاعلیه السلام منقول است که پدرم علیه السلام این کلمات را مى گفت در وقتى که از منزل بیرون مى شد:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ خَرَجْتُ بِحَوْلِ

بنام خداى بخشاینده مهربان به جنبش

اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ لابِحَوْلٍ مِنّى وَ لا قُوَّتى بَلْ بِحَوْلِک وَ قُوَّتِک یا رَبِّ مُتَعَرِّضاً

خدا و نیرویش درآیم نه به جنبش و نیروى خودم بلکه به جنبش و نیروى تو پروردگارا و خود را در معرض

لِرِزْقِک فَاْتِنى بِهِ فى عافِیةٍ

روزى تو قرار داده ام پس از آن به من بده با عافیت


امام صادق علیه السلام

ششم از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام مرویست که هر که بخواند قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ ده مرتبه هنگامى که از منزل خود بیرون مى رود پیوسته در حفظ خداوند عزّوجلّ باشد و حق تعالى نگهبان او باشد تا برگردد به منزل خود

 

امام کاظم علیه السلام

هفتم از حضرت امام موسى علیه السلام مرویست که هرگاه خواستى سفر روى به ایست بر در خانه ات و بخوان فاتحة الکتاب را از پیش رو و از جانب راست و از جانب چپ و همچنین قُلْ هُوَ اللَّه اَحَد را و همچنین قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ وَ قُلْ اَعُوذُ بِرَبّ الْفَلَقِ را پس بگو:

اَللّهُمَّ احْفَظْنى وَاحْفَظْ ما مَعِىَ وَ سَلِّمْنى وَ سَلِّمْ ما مَعِىَ وَ بَلِّغْنى وَ بَلِّغْ ما

خدایا مرا حفظ کن و حفظ کن آنچه با من است و به مقصودم برسان و سالمم بدار با هر چه با من است و برسانم و برسان آنچه

مَعِىَ بَلاغاً حَسَناً

با من است به خوبى و نیکى


امام کاظم علیه السلام

هشتم و نیز از آن حضرت مروى است که هرگاه بیرون شدى از منزل خود در سفر یا در حضر پس بگو:

بِسْمِ اللَّهِ آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ تَوَکلْتُ عَلَى اللَّهِ ما

بنام خدا ایمان آوردم به خدا و توکل کردم بر خدا آنچه

شاءَ اللَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ

خدا خواهد جنبش و نیرویى نیست جز به خدا

 

فصل چهارم ادعیه پیش از نماز و بعد از آن

دعا هنگام برخاستن براى نماز

در ذکر بعض دعاهاى وارده پیش از نماز و بعد از نماز و بعد از آن و آن پنج دعا است :


اوّل
از حضرت صادق علیه السلام منقول است که حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود هر که بگوید این دعا را وقتى که برمى خیزد براى نماز پیش از آنکه افتتاح نماز کند با محمّد و آل محمّدعلیهم السلام خواهد بود:

اَللّهُمَّ اِنّى اَتَوَجَّهُ اِلَیک بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اُقَدِّمُهُمْ بَینَ یدَىْ صَلَواتى

خدایا بسوى تو رو کنم به محمّد و آلش و آنان را پیش روى نمازهایم قرار دهم و بوسیله ایشان بدرگاه

وَ اَتَقَرَّبُ بِهِمْ اِلَیک فَاجْعَلْنى بِهِمْ وَجیهاً فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ

تو تقرب جویم پس مرا بوسیله ایشان آبرومند در دنیا و آخرت قرار ده و هم از مقربان درگاهت

مَنَنْتَ عَلَىَّ بِمَعْرِفَتِهمْ فَاخْتِمْ لى بِطاعَتِهِمْ وَ مَعْرِفَتِهِمْ وَ وِلایتِهِمْ فَاِنَّهَا

تویى که بر من منت نهادى به شناساییشان پس ختم کن برایم به اطاعت و معرفت و ولایتشان که براستى

السَّعادَةُ وَ اخْتِمْ لى بِها فَاِنَّک عَلى کلِّ شَیئٍ قَدیرٌ

سعادت همان است و بدان برایم ختم فرما که براستى تو بر هر چیز توانایى


پس نماز را بجا مى آورى و چون فارغ شدى مى گوئى :

اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مَعَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فى کلِّ عافِیةٍ وَ

خدایا قرار ده مرا با محمّد و آل محمّد در هر عافیت و

بَلاَّءٍ وَاجْعَلْنى مَعَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فى کلِّ مَثْوىً وَ مُنْقَلَبٍ اَللّ هُمَّ اجْعَلْ

بلایى و قرارم ده با محمّد و آل محمّد در هر جایگاه و بازگشتگاهى خدایا

مَحْیاىَ مَحْیاهُمْ وَمَماتى مَماتَهُمْ وَاجْعَلْنى مَعَهُمْ فىِ الْمَواطِنِ کلِّها وَلاتُفَرِّق

زندگیم را زندگى ایشان و مرگم را مرگ ایشان قرار ده و مرا در تمام جاها با ایشان قرار ده و میان من

بَینى وَ بَینَهُمْ اِنَّک عَلى کلِّ شَى ءٍ قَدیرٌ

و ایشان جدایى مینداز که براستى تو بر هر چیز توانایى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


دعا پیش از تکبیر نماز

دوّم روایت شده از صفوان جمّال که دیدم حضرت صادق علیه السلام رو به قبله کرد پیش از تکبیر و گفت :

اَللّهُمَّ لا تُؤْیسْنى مِنْ رَوْحِک

خدایا مرا از نسیم جانبخش لطفت

وَلاتُقَنِّطْنى مِنْ رَحْمَتِک وَلا تُؤْمِنّى مَکرَک فَاِنَّهُ لا یاْمَنُ مَکرَاللَّهِ اِلا الْقَوْمُ

محروم مکن و از مهر و رحمتت ناامیدم مکن و از مکرت ایمنم مکن زیرا ایمن نشوند از مکر خدا جز مردم

الْخاسِرُونَ

زیانکار


دعا بعد از فارغ از زوال

سوّم از حضرت صادق علیه السلام مروى است که حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام مى گفت بعد از آنکه فارغ از زوال مى گشت :

اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَیک بِجُودِک وَ کرَمِک

خدایا به تو تقرب جویم بوسیله جود و کرمت

وَ اَتَقَرَّبُ اِلَیک بِمُحَمَّدٍ عَبْدِک وَ رَسُولِک وَ اَتَقَرَّبُ اِلَیک بِمَلاَّئِکتِک الْمُقَرَّبینَ

و تقرب جویم به تو بوسیله محمّد بنده و رسول تو و تقرب جویم به تو به فرشتگان مقربت

وَ اَنْبِیاَّئِک الْمُرْسَلینَ وَ بِک اللّهُمَّ اَنْتَ الْغَنِىُّ عَنّى وَ بِىَ الْفاقَةُ اِلَیک اَنْتَ

و پیمبران مرسلت و به خودت خدایا تو از من بى نیازى ولى من بدرگاهت نیازمندم تو

الْغَنِىُّ عَنّى وَ اَنَا الْفَقیرُ اِلَیک اَقَلْتَنى عَثْرَتى وَ سَتَرْتَ عَلَىَّ ذُ نُوبى فَاقْضِ

از من بى نیازى ولى من محتاج توام لغزشم را نادیده گرفتى و گناهانم را بر من پوشاندى

الْیوْمَ حاجَتى وَ لا تُعَذِّبْنى بِقَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنّى بَلْ عَفْوُک وَ جُودُک یسَعُنى

پس در این روز حاجتم را برآور و معذبم مکن بلکه گذشت و جود تو فرایم گیرد


آنگاه حضرت به سجده مى افتاد و مى گفت :

یا اَهْلَ التَّقْوى وَ یا اَهْلَ الْمَغْفِرَةِ یا بَرُّ یا

اى شایسته پرهیزکارى و اى شایسته آمرزش اى نیکوکار اى

رَحیمُ اَنْتَ اَبَرُّبى مِنْ اَبى وَ اُمّى وَ مِنْ جَمیعِ الْخَلایقِ اِقْلِبْنى بِقَضآءِ حاجَتى

مهربان تو نیک رفتارترى نسبت به من از پدر و مادرم و از همه خلایق بازم گردان با حاجت روا و دعاى

مُجاباً دُعائى مَرْحُوماً صَوْتى قَدْ کشَفْتَ اَنْواعَ الْبَلاَّءِ عَنّى

مستجاب و آوازى که مورد مهرت قرار گرفته و انواع بلا را از من دور کرده باشى


دعا پس از اتمام نماز فریضه

چهارم از حضرت امام محمّد تقى علیه السلام منقول است که چون از نماز فریضه فارغ شدى بگو:

رَضیتُ بِاللَّهِ رَبّاً

خوشنودم به پروردگارى خدا

وَ بِمُحَمَّدٍ نَبِیاً وَ بِالاِْسْلامِ دیناً وَ بِالْقُرْآنِ کتاباً وَ بِفُلانٍ وَ فُلانٍ اَئِمَّةً

و به پیامبرى محمد و به دین اسلام و به کتابم که قرآن است و به فلانى و فلانى امام

[(به جاى بفلانٍ وَ فُلان بگو) وَ بِعَلِی وَالْحَسَنِ وَالْحُسَینِ وَ عَلِی وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسى وَ عَلِی وَ مُحَمَّد وَ عَلِی وَالْحَسَنِ وَالْحُجَّةِ ((منه ))]

اَللّهُمَّ وَلِیک فُلانٌ [به جاى فلان بگو الْقائِمُ الحُجَّةُ (منه )] فَاحْفَظْهُ مِنْ بَینِ یدَیهِ وَ

خدایا نماینده تو فلان را * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * نگهدارى کن از پیش رو و

مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ یمینِهِ وَ عَنْ شِمالِهِ وَ مِنْ فَوْقِهِ وَ مِنْ تَحْتِهِ وَامْدُدُ لَهُ فى

از پشت سر و از راست و چپ و از بالاى سر و از زیر پایش و طولانى کن عمرش را

عُمْرِهِ واجْعَلْهُ الْقآئِمَ بِاَمْرِک وَالْمُنْتَصِرَ لِدینِک وَ اَرِهِ ما یحِبُّ وَ ما تَقِرُّ بِهِ

و او را قیام کننده به امرت قرار ده و یاور دینت و بنما به او آنچه را دوست دارد و آنچه دیده اش را روشن کند

عَینُهُ فى نَفْسِهِ وَ ذُرّیتِهِ وَ فى اَهْلِهِ وَ مالِهِ وَ فى شیعَتِهِ وَ فى عَدُوِّهِ وَ اَرِهِمْ

درباره خودش و در فرزندان و خاندانش و در مال و در شیعیانش و در دشمنانش بنما بدانها از او آنچه را مى ترسند و بنما

مِنْهُ ما یحْذَرُونَ وَ اَرِهِ فیهِمْ ما یحِبُّ وَ تَقِرُّبِهِ عَینُهُ وَاشْفِ صُدُورَنا وَ

به او در مورد ایشان آنچه را دوست دارد و دیده اش بدو روشن شود و سینه هاى ما و

صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنینَ

سینه هاى مردم با ایمان را شفا ده


و فرمود که چون حضرت رسول صلى الله علیه و آله فارغ مى شد از نماز مى گفت :

اَللّهُمَّ اغْفِرْلى ما قَدَّمْتُ وَ ما اَخَّرْتُ وَ ما اَسْرَرْتُ وَ ما اَعْلَنْتُ وَ

خدایا بیامرز براى من آنچه از پیش فرستادم و از دنبال و آنچه پنهان کردم و آشکار و

اِسْرافى عَلى نَفْسى وَ ما اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّى اَللّهُمَّ اَنْتَ الْمُقَدِّمُ وَ الْمُؤَخِّرُ لا اِلهَ

زیاده رویهایم بر خود و آنچه را تو بهتر از من مى دانى خدایا تویى پیش انداز و پس انداز معبودى

اِلاّ اَنْتَ بِعِلْمِک الْغَیبَ وَ بِقُدْرَتِک عَلَى الْخَلْقِ اَجْمَعینَ ما عَلِمْتَ الْحَیوةَ خَیراً

جز تو نیست به دانشت بر غیب و به نیرویت بر خلق همگى و تا زمانى که بدانى زندگى را براى من بهتر

لى فَاَحْینِى وَ تَوَفَّنى اِذا عَلِمْتَ الوَفاةَ خَیراً لى اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک خَشْیتَک فِى

زنده ام دار و بمیرانم هرگاه بدانى مرگ را برایم بهتر از زندگى خدایا من از تو خواهم ترس تو را در

السِّرِّ وَ الْعَلانِیةِ وَ کلِمَةَ الْحَقِّ فِى الْغَضَبِ وَ الرِّضا وَالْقَصْدَ فِى الْفَقْرِ وَالْغِنا وَ

پنهانى و آشکار و گفتار حق را در خشم و خوشنودى و میانه روى را در ندارى و دارایى و

اَسْئَلُک نَعیماً لاینْفَدُ وَ قُرَّةَ عَینٍ لاتَنْقَطِعُ وَ اَسْئَلُک الرِّضا بِالْقَضآءِ وَ بَرَکةَ

از تو خواهم نعمتى تمام نشدنى و روشنى چشمى قطع نشدنى و از تو خواهم راضى بودن به قضا و قدر و مبارک بودن

الْمَوْتِ بَعْدَ الْعَیشِ وَ بَرْدَ الْعَیشِ بَعْدَ الْمَوْتِ وَ لَذَّةَ الْمَنْظَرِ اِلى وَجْهِک وَ

مرگ را پس از زندگى و گوارایى زندگى پس از مرگ را و لذت دیدار رویت را و

شَوْقاً اِلى رُؤْیتِک وَ لِقآئِک مِنْ غَیرِ ضَرّآءَ مُضِرَّةٍ وَلافِتْنَةٍ مُضِلَّةٍ اَللّهُمَّ زَینّا

شوق دیدار و لقایت را بدون سختى زیانبخش و نه فتنه گمراه کننده خدایا زینت ده

بِزینَةِ الاْیمانِ وَاجْعَلْنا هُداةٍ مُهْتَدینَ اَللّهُمَّ اهْدِنا فیمَنْ هَدَیتَ اَللّهُمَّ اِنّى

ما را به زیور ایمان و قرارمان ده راهنمایانى راه یافته خدایا راهنماییمان کن در زمره آنانکه هدایت کردى خدایا از

اَسْئَلُک عَزیمَةَ الرَّشادِ وَالثَّباتَ فِى الاَْمْرِ وَ الرُّشْدَ وَاَسْئَلُک شُکرَ نِعْمَتِک وَ

تو خواهم تصمیم رهجویى و پایدارى در کار (دین ) و رشد و از تو خواهم سپاسگزارى نعمتت و


 
 
 
 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved