بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس  صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک Instagram
 
 


فصل ششم

فض یلت زیارت حضرت حسین علیه السلام

در فض یلت زیارت حضرت ابوعبداللّه الحسین صلوات الله علیه و آدابى که زائر آن جناب با ید مراعات آنها را نما ید در طریق زیارت و در آن حرم مطهّر و کیفیت زیارت آن حضرت و در آن سه مقصد است :

مقصد اول: در فض یلت زیارت آن حضرت است. بدانکه فض یلت زیارت امام حسین علیه السلام از حیطه بیان بیرون است و در اخبار بسیار وارد شده که معادل حجّ و عمره و جهاد بلکه بالاتر و افضل است بدرجات و باعث مغفرت و خفّت حساب و رفع درجات و اجابت دعوات و موجب طول عمر و حفظ بدن و مال و ز یادتى روزى و برآمدن حاجات و رفع هموم و کربات است و ترک آن سبب نقصان دین و ایمان و ترک حقّ بزرگى از حقوق پیغمبر صلى الله علیه و آله است و کمتر ثوابى که به زائر آن قبر شریف رسد آن است که گناهانش آمرز یده شود و آنکه حق تعالى جان و مالش را حفظ کندتا او را به اهل خود برگرداند و چون روز قیامت شود حق تعالى او را حافظتر خواهد بود از دن یا .

و در روا یات بسیار است که زیارت آن حضرت غم را زا یل مى کند و شدّت جان کندن و هول قبر را برطرف مى کند و آنکه هر مالى که در راه زیارت آن حضرت خرج شود حساب مى شود براى او هر درهمى به هزار درهم بلکه به ده هزار درهم و چون رو به قبر آن حضرت برود چهار هزار ملک استقبال او مى کنند و چون برمى گردد مشایعت او مى نمایند و آنکه پیغمبران و اوص یاء ایشان و ائمّه معصوم ین و ملائکه سَلامُ اللّه علیهم اَجمع ین به زیارت آن حضرت مى آ یند و دعا براى زوّار آن حضرت مى کنند و ایشان را بشارتها مى دهند و حق تعالى نظر رحمت مى فرما ید بسوى زائر ین امام حسین علیه السلام ب یش از اهل عرفات و آنکه هر کسى در روز قیامت آرزو مى کند که کاش زوّار آن حضرت بود از بس که مشاهده مى کند از کرامت و بزرگوارى ایشان در آن روز و روا یات در این باب بى حدّ است

و ما در ضمن زیارت مخصوصه اشاره به پاره اى از فض یلت زیارت آن حضرت خواه یم نمود و در اینجا اکتفا مى کن یم به ذکر یک روایت ابن قولو یه و کل ینى و سید بن طاوس و د یگران روایت کرده اند به سندهاى معتبره از ثقه جل یل القدر معاو یة بن وهب بجلى کوفى که گفت یک وقتى به خدمت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام رفتم د یدم آن حضرت را که در مُصَلاّى خو یش مشغول نماز است نشستم تا نمازش تمام شد پس شن یدم که مناجات مى کرد با پروردگار خود و مى گفت اى خداوندى که مخصوص گردان یده اى ما را به کرامت و وعده داده اى ما را شفاعت و علوم رسالت را به ما داده اى و ما را وارث پیغمبران گردان یده اى و ختم کرده اى به ما امّتهاى گذشته را و ما را مخصوص ‍ به وص یت پیغمبر گردان یده اى و علم گذشته و آ ینده را به ما عطا کرده اى و دلهاى مردم را بسوى ما ما یل گردان یده اى

((اِغْفِرْلى وَلاِِخْوانى وَ زُوّارِ قَبْرِ اَبِىَ الْحُسَ ینِ بْنِ عَلِىٍّ صَلَواتُاللّهِ علیهما))
ب یامرز مرا و برادران مرا و زیارت کنندگان قبر ابى عبداللّه الحسین علیه السلام را

آنانکه خرج کرده اند مالهاى خود را و بیرون آورده اند از شهرها بدنهاى خود را براى رغبت در ن یکى ما و ام ید ثوابهاى تو در صله ما و براى شاد گردان یدن پیغمبر تو و اجابت نمودن ایشان امر ما را و براى خشمى که بر دشمنان داخل کرده اند و مراد ایشان خوشنودى تو است پس مکافات ده ایشان را از جانب ما بخوشنودى و حفظ کن ایشان را در شب و روز و خل یفه ایشان باش در اهل و اولاد ایشان که در وطن خود گذاشته اند به خلافت ن یکو و رف یق ایشان باش و دفع کن از ایشان شرّ هر جبّار معاندى را و هر ضع یف و شد ید از خلقت را و شرّ ش یاط ین جنّ و انس را و بده به ایشان ز یاده از آنچه ام ید دارند از تو در دور شدن از وطنهاى خود و در اخت یار کردن ایشان ما را بر فرزندان و اهالى و خو یشان خود خداوندا دشمنان ما ع یب کردند بر ایشان بیرون آمدن ایشان را به زیارت ما پس این مانع نشد ایشان را از عزم کردن و بیرون آمدن بسوى ما از روى مخالفت ایشان

((فَارْحَمْ تِلْک الْوُجُوهَ الَّتى غَ یرَتْهَا الشَّمْسُ وَارْحَمْ تِلْک الْخُدُودَ الَّتى تُقَلَّبُ عَلى قَبْرِ اَب یعَبْدِاللَّهِ علیه السلام ))
پس رحم کن آن رُوها را که آفتاب متغیر گردان یده است و رحم کن گونه هاى روى ایشان را که مى گردانند و مى مالند بر قبر امام حسین علیه السلام

و رحم کن آن دیده ها را که گریه شان جارى شد از ترّحم بر ما و رحم کن آن دلها را که جزع کرده اند و سوخته اند از براى مصیبت ما و رحم کن آن فغانها را که در مصیبت ما بلند کرده اند خداوندا آن جانها و آن بَدَنْها را به تو مى سپارم تا س یراب گردانى ایشان را از حوض کوثر در روز تشنگى و پیوسته آن حضرت به این نحو دعا مى کرد در سجده پس چون فارغ شد گفتم آن دعا که من از شما شن یدم اگر در حقّ کسى مى کرد ید که خدا را نمى شناخت گمان داشتم که آتش جهنم به او نرسد هرگز واللّه که آرزو کردم که زیارت آن حضرت کرده بودم و حجّ نکرده بودم حضرت فرمود که چه بسیار نزد یکى تو به آن حضرت چه مانع است تو را از زیارت اى معاویه ترک زیارت مکن گفتم فداى تو شوم نمى دانستم که این قدر فض یلت دارد فرمود که اى معاویه آنها که براى زیارت کنندگان آن حضرت دعا مى کنند در آسمان ز یاده از آنهایند که دعا مى کنند براى ایشان در زمین ترک مکن زیارت آن حضرت را از براى خوف از احدى که هر که از براى خوف ترک زیارت کند آنقدر حسرت برد که آرزو کند که کاش آنقدر مى ماندم نزد قبر آن حضرت که در آنجا مدفون مى شدم آیا دوست نمى دارى که خدا به ب یند تو را در میان آنها که دعا مى کنند براى ایشان رسول خدا و على و فاطمه و ائمّه معصوم ین علیهم السلام آیا نمى خواهى از آنها باشى که ملائکه در قیامت با ایشان مصافحه مى کنند آیا نمى خواهى از آنها باشى که در قیامت بیایند و هیچ گناه برایشان نباشد آیا نمى خواهى از آنها باشى که در قیامت حضرت رسول صلى الله علیه و آله با ایشان مصافحه مى کند.

 

آداب زیارت مخصوصه زیارت امام حسین علیه السلام

مقصد دوم: در آدابى که زائر حضرت سیدالشهداء علیه السلام با ید مراعات آنها را نما ید در طریق زیارت و در آن حرم مطهر و آن چند چیز است:

اوّل سه روز روزه دارد پ یش از آنکه از خانه بیرون رود و در روز س یم غسل کند چنانکه حضرت صادق علیه السلام به صفوان دستورالعمل دادند و بیاید در ذکر زیارت هفتم و شیخ محمد بن المشهدى در مقدّمات زیارت عیدین ذکر فرموده که چون اراده کنى زیارت آن حضرت را پس سه روز روزه بدار و روز س یم غسل کن و اهل و عیال خود را بسوى خود جمع کن و بگو:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْتَوْدِعُک الْ یوْمَ نَفْسى وَاَهْلى وَمالى

خدا یا به تو مى سپارم امروز خودم و خاندانم و مال

وَ وَُلَْدى وَکلَّ مَنْ کانَ مِنّى بِسَب یلٍ الشّاهِدَ مِنْهُمْ وَالْغآئِبَ اَللّهُمَّ

و فرزندم را و هر که با من راهى دارد حاضرشان و غائبشان را خدا یا

احْفَظْنا [بِحِفْظِک] بِحِفْظِ الایمان وَاحْفَظْ عَلَ ینا اَللّهُمَّ اجْعَلْنا فى

نگهدار ما را به نگهدارى خودت به نگهدارى ایمان و نگهدارى کن بر ما خدا یا قرار ده ما را

حِرْزِک وَلا تَسْلُبْنا نِعْمَتَک وَلا تُغَ یرْ ما بِنا مِنْ نِعْمَةٍ وَعافِ یةٍ وَزِدْنا

در پناه خود و مگ یر از ما نعمتت را و تغ ی یر مده آنچه ما دار یم از نعمت و تندرستى و بیفزا برما

مِنْ فَضْلِک اِنّا اِلَ یک راغِبُونَ

از فضل خود که ما براستى مشتاق توئ یم

آنگاه از منزل خود بیرون برو با حال خشوع و بسیار بگو :

لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَاللَّهُ اَکبَرُ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ

معبودى نیست جز خدا و خدا بزرگتر است و ستا یش از خداست

و ثناى خداوند و صلوات بر پیغمبر و آل او صلواتُ اللّه علیهم بفرست و راه ب یفت به آرامى و وقار و روایت شده که حق تعالى خلق مى کند از عرق زوّار قبر امام حسین علیه السلام از هر عرقى هفتاد هزار ملک که تسب یح مى کنند خداى تعالى را و استغفار مى کنند براى او و براى زوّار امام حسین علیه السلام تا آنکه روز قیامت برپا شود .

دوم از حضرت صادق علیه السلام منقول است که چون به زیارت امام حسین علیه السلام بِرَوى زیارت کن آن حضرت را محزون و غمناک و ژولیده مو و غبار آلوده و گرسنه و تشنه که آن حضرت با این احوال شهید شده است و حاجات خود را طلب نما و برگرد و آن را وطن خود قرار مده .

س یم آنکه در سفر زیارت آن حضرت توشه را از چیزهاى لذ یذ مانند بر یانى و حلواها قرار ندهد و خوراک خود را نان با لبن یعنى ش یر یا ماست قرار دهد از حضرت صادق علیه السلام روایت است که فرمود شن یده ام که جماعتى به زیارت امام حسین علیه السلام مى روند و با خود سُفره ها برمى دارند که در آنها بزغاله هاى بر یان و حلواها هست و اگر به زیارت قبر پدران یا دوستان خود بروند اینها را با خود برنمى دارند و در حدیث معتبر د یگر منقول است که آن حضرت به مفضلّ بن عمر فرمود که زیارت کن ید امام حسین علیه السلام را بهتر از آن است که زیارت نکن ید و زیارت نکن ید بهتر ازآن است که زیارت کن ید مفضّل گفت پُشت مرا شکستى فرمود که واللّه اگر به زیارت قبر پدران خود برو ید اندوهگ ین و غمناک مى رو ید و به زیارت آن حضرت که مى رو ید سفره ها با خود برمى دار ید بلکه مى با ید ژولیده مو و گردآلود برو ید.

مؤلف گو ید پس چقدر شا یسته است براى اغن یا و تجّار که ملاحظه این مطلب را در این سفر بنمایند و هرگاه در بلادى که در ب ین راه ایشان است تا کربلا بعض دوستانشان که ایشان را دعوت و م یهمانى مى کنند و در زمان حرکت از منزلشان سفره و ناهارخور یهاى آنها را از مطبوخات لذ یذه و مرغ بر یان و سا یر بر یان یها مملوّ مى کنند قبول نکنند و بگو یند که ما مسافر کربلا هست یم و شا یسته نیست براى ما تغذّى به این نحو غذاها شیخ کل ینى ره روایت کرده که بعد از شهادت امام حسین علیه السلام زوجه کلب یه آن حضرت اقامه ماتم نمود براى آن حضرت و گر یست و گریستند سا یر زنها وخدمتکاران تا حدّى که اشکهاى آنها خشک شد و د یگر اشکشان ن یامد پس از یک جائى براى آن مخدّره هد یه فرستادند جونى که معنى آن را مرغ قَطا گفته اند براى آنکه از خوردن آن قوّتى بگ یرند در گریستن بر امام حسین علیه السلام چون آن محترمه آن را د ید پرسید این چ یست گفتند هد یه اى است که فلانى فرستاده براى شما که استعانت بجوئ ید به آن درماتم حسین علیه السلام فرمود ((لَسْنا فى عُرْسٍ فَما نَصْنَعُ بِها)) ما که در عروسى نیست یم ما را چه به این خوراک پس امر فرمود آن را از خانه بیرون بردند

چهارم از چیزها یى که در سفر زیارت امام حسین علیه السلام مندوب است تواضع و فروتنى و خشوع و راه رفتن مانند بنده ذل یل پس کسانى که در طریق زیارت آن حضرت سوار مى شوند بر این مراکب جدیده که به قوّه بخار به سرعت حرکت مى نما ید و امثال آن با ید خ یلى ملتفت خود باشند که تَجَبُّر و تَکبُّر نکنند و بر سا یر زائر ین و بندگان خدا که بسختى و مشقّت به کربلا مى روند بزرگى ننمایند و آنها را به چشم حقارت نظر نکنند علماء در احوال اصحاب کهف نقل کرده اند که آنها از مخصوص ین دق یانوس و به منزله وزراى او بودند وقتى که حق تعالى رحمت خود را شامل حال آنها فرمود و به فکر خداپرستى و اصلاح کار خود برآمدند صلاح خود را در این دیدند که از مردم کناره گ یرند و در غارى ماوى گرفته به عبادت خدا مشغول شوند پس سوار بر اسبها شده و از شهر بیرون آمدند همینکه سه م یل راه رفتند تمل یخا که یکى از آنها بود گفت:

(( یا اِخْوَتاهُ جاءَتْ مَسْکنَةُ الاْخِرَةِ وَذَهَبَ مُلْک الدُّنْ یا اِنْزِلُوا عَنْ خُ یولِکمْ وَامْشُوا عَلى اَرْجُلِکمْ))
اى برادران این راه ، راه آخرت است و با ید به نحو فق یرى و مسکنت رفت و ملک و ر یاست دن یا را با ید کنار گذاشت اکنون از اسبها با ید پ یاده شو ید و با پاى پ یاده به درگاه حق تعالى برو ید

تا شا ید پروردگار شما بر شما رحم نما ید و گشا یشى در امر شما نص یب شما فرما ید پس همگى از اسبهاى خو یش پ یاده شدند و در آن روز آن محترم ین معظّم ین با پاى پ یاده هفت فرسخ راه رفتند تا آنکه پاهاى ایشان مجروح شد و خون از آنها متقاطر گرد ید پس زائر ین این قبر مطهّر این مطلب را در نظر داشته باشند و هم بدانند که هر چه در این راه شخص براى خدا تواضع کند باعث رفعت مقام او خواهد شد ولهذا در آداب زیارت آن جناب از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام منقول است که هر که به زیارت قبر امام حسین علیه السلام برود پ یاده حق تعالى بنویسد از براى او به عدد هر گامى هزار حسنه و محو مى کند از او هزار گناه و بلند کند از براى او در بهشت هزار درجه پس چون به شطّ فرات برسى غسل کن و پاهاى خود را برهنه کن و نعلهاى خود را در دست خود بگ یر و راه رو مانند راه رفتن بنده ذل یل

پنجم آنکه اگر در ب ین راه زوّار پ یاده د ید که وامانده و خسته شده و از او استعانتى خواست تا ممکن شود در کار او اهتمام نموده و او را به منزل برساند و مبادا به او استخفاف و بى اعتنائى نما ید شیخ کل ینى به سند معتبر از ابوهارون روایت کرده که من حاضر بودم در خدمت حضرت صادق علیه السلام که فرمود به مردمى که در نزد او بودند چه شده از براى شما که استخفاف مى نمائ ید به ما پس برخاست از ب ین آنها مردى از اهل خراسان و گفت پناه مى برم به خدا از آنکه ما استخفاف کن یم به شما یا به چیزى از امر شما فرمود آرى تو خودت یکى از آن اشخاص هستى که سبک شمردى و خوار نمودى مرا آن مرد گفت پناه مى برم به خدا که من خوار نموده باشم شما را فرمود واى بر تو آیا نشن یدى فلان کس را در وقتى که نزد یک به جحفه بود یم با تو گفت مرا بقدر یک م یل سوار کن که به خدا سوگند من خسته شدم به خدا سوگند که تو سر بسوى او بلند نکردى و استخفاف به او نمودى و هر کسى که مؤ منى را خوار نما ید ما را خوار نموده و حرمت خدا را ضایع کرده .

مؤ لّف گو ید که ما در آداب زیارت در ادب نهم کلامى با روایتی از علىّ بن یقط ین که مناسب است با این مقام ذکر کرد یم به آنجا رجوع کن که در آن موعظه ن یکوئى است و این ادب که در اینجا ذکر شد اختصاص به زوّار امام حسین علیه السلام ندارد لکن چون این مطلب در راه زیارت آن حضرت خ یلى اتفاق مى افتد لهذا ما در اینجا ذکر نمود یم

ششمّ از ثقه جل یل القدر محمّد بن مسلم مروى است که به حضرت امام محمّد باقر علیه السلام عرض کرد که چون ما به زیارت پدرت حسین بن على علیه السلام مى رو یم آیا چنانست که در حجّ یم فرمود بلى گفت پس بر ما لازم است آنچه بر حاج یان لازمست فرمود که بر تو لازم است که ن یکو مصاحبت بنمائى با هر که رف یق تو است و بر تو لازم است که کم سخن بگوئى مگر سخن خیر و لازمست بر تو که یاد خدا بسیار بکنى و لازمست که جامه ها یت پاک یزه باشد و لازمست که غسل کنى پ یش از آنکه داخل حا یر شوى و لازمست که با خشوع و رقّت باشى و نماز بسیار بکنى و صلوات بر محمد و آل محمد بسیار بفرستى و با ید که خود را نگاه دارى از چیزهائى که سزاوار نیست تو را و با ید که دیده خود را از حرام و شبهه بپوشانى و احسان به برادران مؤ من پر یشان خود بکنى و اگر کسى را به ب ینى که خرج یش تمام شده او را دستگ یرى کنى و خرجى خود را میان خود و ایشان برابر قسمت کنى و لازم است بر تو تق یه که قوام دین تو به آن است و پره یزکارى از چیزهائى که خدا از آنها نهى کرده است و ترک کنى خصومت و بسیار قسم خوردن و مجادله و منازعه که در آن قسم باشد پس چون چن ین کنى تمام مى شود ثواب حجّ و عمره از براى تو و مستوجب مى شوى از جانب آن کسى که طلب ثواب او کرده اى به مال خرج کردن و از اهل خود دور افتادن اینکه برگردى به آمرزش گناهان و رحمت و خوشنودى خدا

هفتم در روایت ابوحمزه ثمالى از حضرت صادق علیه السلام در باب زیارت امام حسین علیه السلام منقول است که چون به ن ینوا رسیدى بارهاى خود را در آنجا بگذار و روغن بر خود ممال و سرمه مکش و گوشت مخور مادامى که در آنجا مق یم مى باشى

هشتم غسل به آب فرات است که روا یات در فض یلت آن بسیار است در حدیثى از حضرت صادق علیه السلام منقولست که هر که غسل کند به آب فرات و زیارت کند قبر امام حسین علیه السلام را از گناهان خالى شود مانند روزى که از مادر متولّد شده باشد و اگرچه گناهان کب یره بوده باشد و روایت شده که خدمت آن حضرت عرض شد که بسا شود که ما به زیارت قبر امام حسین علیه السلام برو یم و دشوار باشد بر ما غسل زیارت به سبب سرما یا غیر آن فرمود که هر که غسل کند در فرات و زیارت کند حسین علیه السلام را نوشته شود براى او از فض یلت آنقدر که بشماره درن یا ید و از بش یر دهّان روایتست که حضرت صادق علیه السلام فرمود که هر که به زیارت قبر حسین بن علىّ علیه السلام برود پس وضو بگ یرد و غسل کند در فرات ، برندارد قدمى و نگذارد قدمى مگر آنکه بنویسد حق تعالى براى او حجّه و عمره و در بعضى روا یاتست که غسل کن از فرات از موضعى که برابر قبر آن حضرت واقع شود و خوبست چنانکه از بعضى روا یات استفاده مى شود چون به فرات برسد صد مرتبه اَللّه اَکبَرُ و صَد مرتبه لااِلهَ اِلا اللّهُ و صد مرتبه صلوات بر پیغمبر و آل آن حضرت بفرستد

نهمّ چون خواستى داخل حا یر مقدس شوى از درى که در جانب مشرق واقع است داخل شو چنانکه حضرت صادق علیه السلام به یوسف کناسّى فرمودند

دهمّ در روایت ابن قولو یه است که حضرت صادق علیه السلام به مفضّل بن عمر فرمود که اى مفضّل چون برسى به قبر امام حسین علیه السلام بر در روضه بایست و این کلمات را بخوان که تورا به هر کلمه نص یبى از رحمت الهى خواهد بود:

اَلسَّلامُ علیک یا وارِثَ

سلام بر تو اى وارث

آدَمَ صَِفْوَةِ اللَّهِ اَلسَّلامُ علیک یا وارِثَ نُوحٍ نَبِىِّ اللَّهِ اَلسَّلامُ علیک یا

آدم برگز یده خدا سلام بر تو اى وارث نوح پ یامبر خدا سلام بر تو اى

وارِثَ اِبْراه یمَ خَل یلِ اللَّهِ اَلسَّلامُ علیک یا وارِثَ مُوسى کل یمِ اللَّهِ

وارث ابراه یم خل یل خدا سلام بر تو اى وارث موسى هم سخن خدا

اَلسَّلامُ علیک یا وارِثَ ع یسى رُوحِ اللَّهِ اَلسَّلامُ علیک یا وارِثَ

سلام بر تو اى وارث ع یسى روح خدا سلام بر تو اى وارث

مُحَمَّدٍ حَب یبِ اللَّهِ اَلسَّلامُ علیک یا وارِثَ عَلِ ی وَصِىِّ رَسُولِ اللَّهِ

محمد حب یب خدا سلام بر تو اى وارث على وصى رسول خدا

اَلسَّلامُ علیک یا وَارِثَ الْحَسَنِ الرَّضِىِّ اَلسَّلامُ علیک یا وارِثَ

سلام بر تو اى وارث حسن (آن امام ) پسندیده سلام بر تو اى وارث

فاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ علیک اَ یهَا الشهید الصِّدّ یقُ اَلسَّلامُ

فاطمه دختر رسول خدا سلام بر تو اى شهید راستگو سلام

علیک اَ یهَا الْوَصِىُّ الْبآرُّ الْتَّقِىُّ اَلسَّلامُ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ

بر تو اى وصى ن یکو کردار پره یزکار سلام بر آن ارواحى که فرود آمدند

بِفِنآئِک وَ اَناخَتْ بِرَحْلِک اَلسَّلامُ عَلى مَلاَّئِکةِ اللَّهِ الُْمحْدِق ینَ بِک

به آستانت و بار انداختند به درگاهت سلام بر فرشتگان خدا که در گِرد تواَند

اَشْهَدُ اَنَّک قَدْ اَقَمْتَ الصَّلوةَ وَآتَ یتَ الزَّکاةَ وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ

گواهى دهم که براستى تو برپا داشتى نماز را و بدادى زکات را و دستور دادى به معروف (کار خوب )

وَنَهَ یتَ عَنِ الْمُنْکرِ وَعَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصا حَتّى اَت یک الْ یقین اَلسَّلامُ

و نهى کردى از منکر (کار زشت ) و پرستش کردى خدا را از روى اخلاص تا آنگاه که مرگت فرا رسید سلام

علیک وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ

بر تو و رحمت خدا و برکاتش

پس بسوى قبر روانه مى شوى و به هر قدمى که برمى دارى یا مى گذارى مثل ثواب کسى دارى ، که در خون خود دست و پا زده باشد در راه خدا پس چون به نزد یک قبر برسى دست بر قبربمال و بگو:

اَلسَّلامُ علیک یا حُجَّةَ اللَّهِ فى اَرْضِهِ وَسَمائِهِ

سلام بر تو اى حجت خدا در زمین و آسمانش

پس مى روى و متوجه نماز مى شوى و به هر رکعت که مى کنى نزد آن حضرت مثل ثواب کسى دارى که حج و عمره هزار مرتبه کرده باشد و هزار بنده آزاد کرده باشد و هزار مرتبه از براى خدا به جهاد ا یستاده باشد با پیغمبر مرسل الخبر

یازدهم از ابوسع ید مدائنى منقولست که گفت رفتم به خدمت حضرت صادق علیه السلام و پرسیدم که بروم به زیارت قبر حسین علیه السلام فرمود بلى برو به زیارت قبر حسین علیه السلام فرزند رسول خدا صلى الله علیه و آله ن یکتر ین ن یکان و پاک یزه تر ین پاک یزگان و ن یکوکارتر ین ن یکوکاران و چون آن حضرت را زیارت کنى نزد سر آن حضرت هزار مرتبه تسب یح حضرت امیر المومنین علیه السلام را بخوان و نزد پاهاى آن حضرت هزار مرتبه تسب یح حضرت فاطمه سلام الله علیها را بخوان پس نزد آن حضرت دو رکعت نماز بکن و در آن دو رکعت سوره یسَّ والرّحمن بخوان پس چون چن ین کنى ثواب عظ یم از براى توخواهدبود گفتم فداى تو شوم تسب یح على و فاطمه علیهماالسلام را به من ب یاموز فرمود بلى اى ابوسع ید تسب یح على علیه السلام این است :

سُبْحانَ الَّذى لا تَنْفَدُ خَزآئِنُهُ سُبْحانَ

منزه است آنکه تمام نشود خز ینه ها یش منزه است

الَّذى لا تَب یدُ مَعالِمُهُ سُبْحانَ الَّذى لا یفْنى ما عِنْدَهُ سُبْحانَ الَّذى لا

آنکه پا یان نپذ یرد نشانه ها یش منزه است آنکه فانى نشود آنچه نزد او است منزه است آنکه

یشْرِک اَحَداً فى حُکمِهِ سُبْحانَ الَّذى لاَ اضْمِحْلالَ لِفَخْرِهِ سُبْحانَ

شر یک نگ یرد هیچکس را در حُکمش منزه است آنکه از میان نرود فخر و عزتش منزه است

الَّذى لاَ انْقِطاعَ لِمُدَّتِهِ سُبْحانَ الَّذى لا اِلهَ غَ یرُهُ

آنکه دورانش پا یان ندارد منزه است آنکه معبودى جز او نیست

و تسب یح حضرت فاطمه سلام الله علیها این است :

سُبْحانَ ذِى الْجَلالِ الْباذِخِ الْعَظ یمِ سُبْحانَ ذِى الْعِزِّ

منزه است صاحب جلالت والاى بزرگ منزه است صاحب عزت

الشّامِخِ الْمُن یفِ سُبْحانَ ذِى الْمُلْک الْفاخِرِ الْقدیم سُبْحانَ

بلند و فراز منزه است صاحب فرمانروائى گرانما یه د یر ینه منزه است

ذِى الْبَهْجَةِ وَالْجَمالِ سُبْحانَ مَنْ تَرَدّى بِالنُّورِ وَالْوَقارِ سُبْحانَ مَنْ

صاحب شادمانى و ز یبائى منزه است آنکه جامه نور و وقار دربردارد منزه است آنکه

یرى اَثَرَ النَّمْلِ فِى الصَّفا وَوَقْعَ الطَّ یرِ فِى الْهَوآءِ

ب یند جاى پاى مُور را در سنگ خارا و ردّ عبور پرنده را در هوا

دوازدهم آنکه نماز فر یضه و نافله را نزد قبر امام حسین علیه السلام بجا آورد ز یرا که نماز نزدآن حضرت مقبولست سید بن طاوس گفته که جدّ و جهد کن که از تو فوت نشود فر یضه و نافله در حا یر شریف همانا روایت شده که نماز واجبى نزد آن حضرت برابر است با حجّ و نماز نافله با عمره .

مؤ لّف گو ید که در روایت مفضّل گذشت ثواب بسیارى براى نماز در حا یر شریف و در روایت معتبرى از حضرت صادق علیه السلام منقولست که هر که زیارت کند آن حضرت را و دو رکعت نماز یا چهار رکعت نزد آنحضرت بکند ثواب حجّ و عمره براى او نوشته شود و آنچه از اخبار ظاهر مى شود آن است که نماز زیارت و غیر آن را در عقب قبر آن حضرت و در بالا سر کردن هر دو خوبست و اگر در بالا سر کند عقبتر بایستد که محاذى اصل قبر مقدّس نباشد و در روایت ابوحمزه ثمالى است از حضرت صادق علیه السلام که در نزد سرآن حضرت دو رکعت نماز بگذارد در رکعت اوّل سوره حمد و سوره یسَّ بخوان و در رکعت دوّم سوره حمد و سوره الرّحمن بخوان و اگر خواهى در پشت قبر نماز را بکن و در بالاى سر بهتر است و چون فارغ شوى نماز کن آنچه خواهى و امّا این دو رکعت نماز زیارت ناچار است نزد هر قبرى که زیارت کنند و ابن قولو یه از حضرت باقر علیه السلام روایت کرده که به شخصى فرمود اى فلان چه مانعست تو را که هرگاه حاجتى براى تو رُو دهد بروى نزد قبر حسین صلوات اللّه علیه و چهار رکعت نماز گذارى نزد او پس حاجت خود را بطلبى بدرستى که نماز فر یضه نزد آن حضرت معادلست با حجّ و نماز نافله معادلست با عمره

س یزدهم بدانکه عمده اعمال در روضه مطهّره امام حسین علیه السلام دعاء است ز یرا که اجابت دعا در تحت آن قبّه سام یه یکى از چیزهائى است که در عوض شهادت ، حقّ تعالى به آن حضرت لطف فرموده و زائر با ید آن را غن یمت دانسته در تضرّع و انابه و توبه و عرض حاجات کوتاهى نکند و در طىّ زیارت آن حضرت ادع یه بسیارى با مضام ین عال یه وارد شده و اگر بناى اختصار نبود من چند دعائى در اینجا ذکر مى کردم و بهتر آن است که از دعاهاى صح یفه کامله آنچه تواند بخواند که بهترین دعاها است و ما در اواخر این باب بعد از زیارت جامعه دعائى نقل کن یم که در همه حرمهاى شریفه خوانده شود [ و بدانکه در ملحقات این کتاب دعائى ذکر مى شود که جامع تر ین دعاها است که در روضات ائمه علیهم السلام خوانده مى شود، از آن غفلت نکنى . ((منه )) ] و بجهت آنکه این محلّ را خالى نگذار یم این دعاى مختصر را که در ضمن یکى از زیارت نقل شده ذکر مى کن یم و آن دعا این است که مى گوئى در آن حرم شریف در حالى که دستها را بسوى آسمان بلند کرده باشى :

اَللّهُمَّ قَدْ تَرى مَکانى وَتَسْمَعُ کلامى وَتَرى مَقامى وَتَضَرُّعى

خدا یا تو مى ب ینى جاى مرا و مى شنوى سخنم را و بنگرى توقفگاهم و زار یم

وَمَلاذى بِقَبْرِ حُجَّتِک وَابْنِ نَبِ یک وَقَدْ عَلِمْتَ یا سیدى حَوائِجى

و پناه جستنم را به قبر حجتت و فرزند پ یامبرت و بخوبى مى دانى اى آقاى من حاجتها یم را

وَلا یخْفى علیک حالى وَقَدْ تَوَجَّهْتُ اِلَ یک بِابْنِ رَسُولِک وَحُجَّتِک

و پوش یده نیست بر تو حالم و اکنون رو کرده ام بسو یت بوسیله فرزند رسول تو و حجتت

وَاَم ینِک وَقَدْ اَتَ یتُک مُتَقَرِّباً بِهِ اِلَ یک وَاِلى رَسُولِک فَاجْعَلْنى بِهِ

و امانتدارت و آمده ام تقرب جو یان بوسیله او بدرگاهت و بدرگاه رسولت پس قرارم ده

عِنْدَک وَج یهاً فِى الدُّنْ یا وَالاْخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّب ینَ وَاَعْطِنى بِزِ یارَتى

بوسیله او در پ یش خود آبرومند در دن یا و آخرت و از نزد یکان و عطا کن به من بوسیله زیارتم

اَمَلى وَهَبْ لى مُناىَ وَتَفَضَّلْ عَلَىَّ بِشَهْوَتى وَرَغْبَتى وَاقْضِ لى

آرزو یم را و ببخش به من آرمانم را و تفضل کن بر من بدادن خواسته و اشت یاقم و برآور

حَوآئِجى وَلا تَرُدَّنى خآئِباً وَلا تَقْطَعْ رَجآئى وَلا تُخَ یبْ دُعآئى

حاجاتم را و بازم مگردان ناام ید و قطع مکن ام یدم را و نوم ید مکن دعا یم را

وَعَرِّفْنِى الاِْجابَةَ فى جَم یعِ ما دَعَوْتُک مِنْ اَمْرِ الدین وَالدُّنْ یا

و نشانم ده اجابت دعا یم را در تمام دعاهائى که کردم از کار دین و دن یا

وَالاْخِرَةِ وَاجْعَلْنى مِنْ عِبادِک الَّذ ینَ صَرَفْتَ عَنْهُمُ الْبَلا یا

و آخرت و قرارم ده از آن بندگانت که گردانى از ایشان بلاها

وَالاَْمْراضَ وَالْفِتَنَ وَالاَْعْراضَ مِنَ الَّذ ینَ تُحْ ی یهِمْ فى عافِ یةٍ

و ب یمار یها و آشوبها و عوارض (و پ یش آمدها) را از آنهائى که زنده شان دارى در تندرستى

وَتُم یتُهُمْ فى عافِ یةٍ وَتُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ فى عافِ یةٍ وَتُج یرُهُمْ مِنَ النّارِ

و بم یران یشان در سلامتى و وارد بهشتشان کنى در سلامتى و پناهشان دهى از آتش

فى عافِ یةٍ وَوَفِّقْ لى بِمَنٍّ مِنْک صَلاحَ ما اُؤَمِّلُ فى نَفْسى وَاَهْلى

در سلامتى و فراهم کن برا یم به منت خود صلاح آنچه را آرزو دارم درباره خودم و خاندانم

وَوَُلَْدى وَاِخْوانى وَمالى وَجَم یعِ ما اَنْعَمْتَ بِهِ عَلَىَّ یا اَرْحَمَ

و فرزندانم و برادرانم و مال و دارائ یم و همه آن نعمتهائى که از کرم به من داده اى مهربانترین

الرّاحِمینَ

مهربانان



 
 
 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved