لَک بِالنِّعْمَةِ وَ اَسْتَغْفِرُک مِنْ الذُّنُوبِ الَّتى لا یغْفِرُها غَیرُک یا مَنْ هُوَ

با نعمت بازگردم و از گناهانى که جز تو کسى آنها را نیامرزد آمرزش خواهم اى کسى که در

فى عُلُوِّهِ دانٍ وَ فى دُنُوِّهِ عالٍ وَ فى اِشْراقِهِ مُنیرٌ وَ فى سُلْطانِهِ قَوِىُّ

عین برترى نزدیک و در عین نزدیکى برترى و (اى آنکه ) در تابش خود نور دهنده و در سلطنت نیرومندى

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ

درود فرست بر محمد و آلش

 

نماز حضرت امام رضا علیه السلام

شش رکعت است در هر رکعت حمد یک مرتبه و هَلْ اَتى عَلَى الاِنْسانِ ده مرتبه

[دُعاء آن حضرت ] :

یا صاحِبى فى شِدَّتى وَ یا وَلِیى فى نِعْمَتى وَ یا اِلهى وَ اِلهَ اِبْراهیمَ

اى یار من در سختیها و اى اختیار دارنده ام در نعمتم و اى معبود من و معبود ابراهیم

وَ اِسْماعیلَ وَ اِسْحاقَ وَ یعقُوبَ یا رَبَّ کهَّیعَّصَّ وَ یسَّ وَ الْقُرْآنِ

و اسماعیل و اسحاق و یعقوب اى پروردگار کهیعص و یس و قرآن

الْحَکیمِ اَسْئَلُک یا اَحْسَنَ مَنْ سُئِلَ وَ یا خَیرَ مَنْ دُعِىَ وَ یا اَجْوَدَ مَنْ

حکمت آموز از تو درخواست مى کنم اى بهترین کسى که از او درخواست کنند و اى بهتر کسى که او را بخوانند

اَعْطى وَ یا خَیرَ مُرْتَجى اَسْئَلُک اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ

و اى بخشنده تر کسى که عطا کند و اى بهترین مایه امید از تو خواهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد

 

نماز حضرت جواد علیه السلام

دو رکعت است در هر رکعت حمد یکمرتبه و توحید هفتاد مرتبه [دُعاء آن حضرت ] :

اَللّهُمَّ رَبَّ الاَرْواحِ الْفانِیةِ وَ الاَجْسادِ الْبالِیةِ

اى خدا اى پروردگار ارواحى که از این جهان فانى رفته و اى پروردگار اجساد پوسیده

اَسْئَلُک بِطاعَةِ الاَرْواحِ الرّاجِعَةِ اِلى اَجْسادِها وَ بِطاعَةِ الاَجْسادِ

از تو مى خواهم به حق فرمانبرى آن ارواح که بسوى اجساد خود بازگردند و به حق فرمانبرى اجسادى که

الْمُلْتَئِمَةِ بِعُرُوقِها وَ بِکلِمَتِک النّافِذَةِ بَینَهُمْ وَ اَخْذِک الْحَقَّ مِنْهُمْ وَ

با رگهاى خود پیوند شوند و به حق فرمان نافذت در میان آنها و گرفتن حقت از ایشان و در آن حال که

الْخَلاَّئقُ بَینَ یدَیک ینْتَظِرُونَ فَصْلَ قَض اَّئِک وَیرْجُونَ رَحْمَتَک وَ

خلائق در برابرت به انتظار صدور حکم و امیدوار برحمتت و

یخافُونَ عِقابِک صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلِ النُّورَ فى بَصَرى

خائف از عقاب تواءند درود فرست بر محمد و آل محمد و بنه نور و روشنى در دیده ام

وَالْیقینَ فى قَلْبى وَ ذِکرَک باِللَّیلِ وَالنَّهارِ على لِسانى وَ عَمَلا صالِحاً فَارْزُقْنى

و یقین در دلم و ذکرت را شب و روز بر زبانم و عمل صالح روزى من گردان

 

نماز حضرت هادى علیه السلام

دو رکعت است در رکعت اوّل سوره حمد و یسَّ و در رکعت دوّم سوره حمد و الرَّحْمن[دُعاءِ آن حضرت ] :

یا باَّرُّ یا وَصُولُ یا شاهِدَ

اى نیکوکار و اى با همه پیوسته و اى گواه

کلِّ غاَّئِبٍ وَ یا قَریبُ غَیرَ بَعیدٍ وَ یا غالِبُ غَیرَ مَغْلُوبٍ وَ یا مَنْ

هر ناپیدا و اى نزدیکى که دور نیست و اى پیروز شکست ناپذیر و اى کسى که جز او کسى

لایعْلَمُ کیفَ هُوَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا تُبْلَغُ قُدْرَتُهُ اَسْئَلُک اَللّهُمَّ بِاسْمِک

نمى داند که او چگونه است و اى آنکه بقدرتش نتوان رسید از تو مى خواهم خدایا به آن نامت که

الْمَکنُونِ الْمَخْزُونِ الْمَکتُومِ عَمَّنْ شِئْتَ الطّاهِرِ الْمُطَهَّرِ الْمُقَدَّسِ

در پرده (غیبت ) مستور و در خزینه ات محفوظ و از آنکه خواسته اى مکتوم داشته اى آن نام پاک و پاکیزه و مقدس

النُّورِ التّاَّمِّ الْحَىِّ الْقَیومِ الْعَظیمِ نُورِ السَّمواتِ وَ نوُرِ الاَرَضینَ

و نورانى کامل ، (و آن ) زنده و پاینده و بزرگ ، نوربخش آسمانها و نور ده زمینها

عالِمِ الْغَیبِ وَالشَّهادَةِ الْکبیرِ الْمُتَعالِ الْعَظیمِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

داناى ناپیدا و پیدا آن بزرگ والامقام و عظیم درود فرست بر محمد و آل محمد

 

نماز امام حسن عسکرى علیه اسلام

چهار رکعت است در دو رکعت اوّل بعد از حمد پانزده مرتبه سوره اِذا زُلْزِلَتْ و در دو رکعت دوّم بعد از حمد پانزده مرتبه توحید [دعاء آن حضرت ] :

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِاَنَّ لَک الْحَمْدَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْبَدِیءُ

خدایا از تو مى خواهم براى آنکه ستایش مخصوص تو است و معبودى جز تو نیست که

قَبْلَ کلِّ شَى ءٍ وَاَنْتَ الْحَىُّ الْقَیومُ وَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الَّذى لا یذِلُّک

پیش از هر چیزى بوده اى و تویى زنده و پاینده و معبودى جز تو نیست که چیزى خوارت

شَى ءٌ وَ اَنْتَ کلَّ یوْمٍ فى شَاْنٍ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ خالِقُ ما یرى وَ ما

نتواند کرد و تو هر روز در کارى هستى معبودى جز تو نیست (تویى ) آفریننده آنچه دیده شود و آنچه

لایرى الْعالِمُ بِکلِّشَى ءٍ بِغَیرِ تَعْلیمٍ اَسْئَلُک بِآلاَّئِک وَ نَعْم اَّئِک بِاَنَّک

دیده نشود داناى به هر چیزى بى آنکه کسى یادت دهد از تو مى خواهم به حق نعمتهاى ظاهر و باطنت زیرا تویى

اللّهُ الرَّبُّ الْواحِدُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ وَ اَسْئَلُک بِاَنَّک اَنْتَ

خداى پرورنده یگانه ، نیست معبود به حقى جز تو که بخشاینده و مهربانى و از تو مى خواهم زیرا تویى

اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْوِتْرُ الْفَرْدُ الاَحَدُ الصَّمَدُ الَّذى لَمْ یلِدْ وَ لَمْ یولَدْ

خدایى که معبود به حقى جز تو نیست و یگانه فرد یکتا و بى نیازى که نزاید و نه زائیده شده

وَ لَمْ یکنْ لَهُ کفُواً اَحَدٌ وَ اَسْئَلُک بِاَنَّک اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اللَّطیفُ

و نیست برایش همتایى هیچکس و از تو مى خواهم که تویى خدایى که معبود به حقى جز تو نیست و لطیف و

الْخَبیرُ الْقاَّئِمُ عَلى کلِّ نَفْسٍ بِما کسَبَتْ الرَّقیبُ الْحَفیظُ وَاَسْئَلُک

آگاه و نگهبان بر هر شخصى بدانچه مى کند و مراقب و نگهدارى و از تو مى خواهم

بِاَنَّک اللّهُ الاَوَّلُ قَبْلَ کلِّ شَىءٍ وَ الا خِرُ بَعْدَ کلِّشَىءٍ وَ الْباطِنُ دُونَ

بخاطر آنکه خداى نخست پیش از هر چیز و پایان پس از هر چیزى و پنهان در نزد

کلِّشَىءٍ الضّاَّرُّ النّافِعُ الْحَکیمُ الْعَلیمُ وَ اَسْئَلُک بِاَنَّک اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ

هر چیزى و زیان ده و سودبخش و با حکمت دانا و از تو مى خواهم چون تویى که معبود به حقى

اِلاّ اَنْتَ الْحَىُّ الْقَیومُ الْباعِثُ الْوارِثُ الْحَنّانُ الْمَنّانُ بَدیعُ

جز تو نیست زنده و پاینده و برانگیزنده و وارث خلق و دارنده رحمت و منت بخش پدیدآرنده

السَّمواتِ والاَرْضِ ذُو الْجَلالِ وَ الاِکرامِ وَ ذُو الطَّولِ وَ ذُو الْعِزَّةِ وَ

آسمانها و زمین داراى جلال و کرامت و صاحب فضل و عزت و

ذُو السُّلْطانِ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَحَطْتَ بِکلِّشَىءٍ عِلْماً وَ اَحْصَیتَ کلَّ

داراى سلطنت و قدرت معبودى جز تو نیست که علمت بهر چیزى احاطه دارد و عدد هر

شَىءٍ عَدَداً صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

چیز را شماره کرده اى درود فرست بر محمد و آلش

نماز حضرت صاحب الزَّمان عَجَّل اللّه تَعَالى فَرَجَهُ

دو رکعت است مى خوانى درهر رکعت سوره حَمْد را تا اِیاک نَعْبُدُ وَاِیاک نَسْتَعینُ و چون به این آیه رسیدى آن را صد مرتبه مى گوئى و در مرتبه آخر سوره را تمام مى کنى پس قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌرا یکبار مى خوانى و چون از نماز فارغ شدى این دعا را مى خوانى:

اَللّهُمَّ عَظُمَ الْبَلاَّءُ وَ بَرِحَ الْخَفاَّءُ وَ انْکشَفَ الْغِطاَّءُ وَ ضاقَتِ الاَرْضُ بِما وَسِعَتِ السَّماَّءُ

خدایا بلاء و گرفتارى بزرگ شد و درد پنهان آشکار گشت و پرده از روى کار برداشته شد و زمین با فراخیش تا آسمان بر ما تنگ شد

وَ اِلَیک یا رَبِّ الْمُشْتَکى وَ عَلَیک الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَةِ وَالرَّخاَّءِ

و شکوه ما اى پروردگار بسوى توست و اعتماد در سختى و آسانى بر تو است

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الَّذینَ اَمَرْتَنا بِطاعَتِهِمْ وَ عَجِّلِ

خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد آنان که ما را به پیروى ایشان ماءمور کردى و شتاب کن

اَللّهُمَّ فَرَجَهُمْ بِقاَّئِمِهِمْ وَ اَظْهِرْ اِعْزازَهُ یا مُحَمَّدُ یا عَلىُّ یا عَلِىُّ یا

خدایا در فرج ایشان بوسیله قائمشان و عزتش را آشکار کن اى محمد اى على اى على اى

مُحَمَّدُ اِکفِیانى فَاِنَّکما کافِیاىَ یا مُحَمَّدُ یا عَلىُّ یا عَلِىُّ یا مُحَمَّدُ

محمد مرا کفایت کنید که کفایت کننده ام شمائید اى محمد و اى على ، اى على و اى محمد

اُنْصُرانى فَاِنَّکما ناصِراىَ یا مُحَمَّدُ یا عَلىُّ یا عَلِىُّ یا مُحَمَّدُ

مرا یارى کنید که یاور من شمائید اى محمد و اى على ، اى على و اى محمد

اِحْفَظانى فَاِنَّکما حافِظاىَ یا مَوْلاىَ یا صاحِبَ الزَّمانِ یا مَوْلاىَ یا

نگهداریم کنید که نگهدارم شمائید اى مولاى من اى صاحب الزمان اى مولاى من اى

صاحِبَ الزَّمانِ یا مَوْلاىَ یا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ

صاحب زمان اى مولاى من اى صاحب زمان پناه خواهم پناه خواهم پناه خواهم

اَدْرِکنى اَدْرِکنى اَدْرِکنى الاَمانَ الاَمانَ الاَمانَ

دریابم دریابم دریابم امانم ده امانم ده امانم ده

نماز جناب جعفر علیه السلام

و از جمله نمازها نماز حضرت جعفر علیه السلام است که اکسیر اَعْظَمْ و کبریت اَحْمَرْ است و به سندهاى بسیار معتبره با فضیلت بسیار که عمده آمرزش گناهان عظیمه است وارد شده و افضل اوقات آن صدر نهار جمعه است و آن چهار رکعت است به دو تشهّد و دو سلام در رکعت اوّل بعد از سوره حمد اِذا زُلْزَلَتْ مى خواند و دررکعت دویم سوره وَالْعادِیاتِ و در رکعت سیم اِذا جآءَ نَصْرُاللّهِ و در رکعت چهارم قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ و در هر رکعت بعد از فراغ از قرائت پانزده مرتبه مى گوید سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اَللّهُ اَکبَرُ و در رکوع همین تسبیحات را ده مرتبه مى گوید و چون سر از رکوع برمى دارد ده مرتبه و در سجده اوّل ده مرتبه و بعد از سر برداشتن ده مرتبه و درسجده دویم ده مرتبه و بعد از سر برداشتن پیش از آنکه برخیزد ده مرتبه در هر چهار رکعت چنین مى کند که مجموع سیصد مرتبه شود شیخ کلینى از ابو سعید مدائنى روایت کرده که حضرت صادق علیه السلام بمن فرمود آیا تعلیم نکنم ترا چیزى که بگوئى آنرا در نماز جعفر گفتم بلى تعلیم فرما فرمود چون در سجده آخر چهار رکعت نماز رسیدى و از تسبیحات فارغ شدى بگو:

سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ

منزه است آنکس که لباس عزت و

وَالْوَقارَ سُبْحانَ مَنْ تَعَطَّفَ بِالْمَجْدِ وَ تَکرَّمَ بِهِ سُبْحانَ مَنْ لا ینْبَغِى

وقار به بر دارد منزه است آنکه مجد و بزرگیش فراگرفته و بدان گرامى باشد منزه است آنکه جز براى او

التَّسْبیحُ اِلاّ لَهُ سُبْحانَ مَنْ اَحْصى کلَّشَىْءٍ عِلْمُهُ سُبْحانَ ذِى الْمَنِّ وَ

تسبیح سزاوار نیست منزه آنکه علمش همه چیز را احصاء کرده منزه است خداى صاحب فضل و

النِّعَمِ سُبْحانَ ذِى الْقُدْرَةِ وَ الْکرَمِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِمَعاقِدِ الْعِزِّ

نعمت منزه است خداى صاحب کرم و قدرت خدایا از تو مى خواهم به حق آنچه موجب عزت

مِنْ عَرْشِک وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کتابِک وَ اسْمِک الاْعْظَمِ وَ کلِماتِک

عرش تو گشته و به حق منتهاى رحمت از کتاب تو و اسم اعظمت و کلمات تامه ات (اسماء حسنى یا کتابهاى منزله یا

التّاَّمَّةِ الَّتى تَمَّتْ صِدْقاً وَ عَدْلاً صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیتِهِ وَ افْعَلْ بى کذا وَ کذا

غیر آن ) که از نظر راستى و عدالت به حد کمال رسیده درود فرست بر محمد و خاندانش و درباره من چنین و چنان کن

بجاى این کلمه حاجات خود را بخواهد و شیخ و سید از مُفَضِّل بن عُمَرروایت کرده اند که گفت دیدم روزى حضرت امام جعفر صادق علیه السلام را که نماز جعفر بجا آوردند پس ‍ دستها را بلند کردند و این دعا خواندند یا رَبِّ یا رَبِّ بقدریکه یک نفس وفا کند یا رَبّاهُ یا رَبّاهُ بقدر یک نفس رَبِّ رَبِّ باز بقدر یک نفس یا اَللّهُ یا اَللّهُ باز بقدر یک نفس یا حَىُّ یا حَىُّ بقدر یک نفس یا رَحیمُ یا رَحیمُ باز بقدر یک نفس یا رَحْمنُ یا رَحْمنُ هفت مرتبه یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ هفت مرتبه پس خواندند:

اَللّهُمَّ اِنّى اَفْتَتِحُ الْقَوْلَ بِحَمْدِک وَ اَنْطِقُ بِالثَّناَّءِ عَلَیک وَ اُمَجِّدُک وَ

خدایا من گفتارم را به ستایش تو آغاز کنم و به ثناى تو زبان مى گشایم و تو را به بزرگى یاد مى کنم و

لاغایةَ لِمَدْحِک وَ اُثْنى عَلَیک وَ مَنْ یبْلُغُ غایةَ ثَناَّئِک وَ اَمَدَ مَجْدِک

ستایشت پایان ندارد و تو را ثناگویم ولى آنکس که به منتهاى ثناى تو و انتهاى مجد و عظمتت برسد

وَ اَنّى لِخَلیقَتِک کنْهُ مَعْرِفَةِ مَجْدِک وَ اَىَّ زَمَنٍ لَمْ تَکنْ مَمْدُوحاً

کیست و کجا مخلوق تو مى توانند به کنه معرفت مجد تو برسند و چه وقت بوده که تو

بِفَضْلِک مَوْصُوفاً بِمَجْدِک عَوّاداً عَلَى الْمُذْنِبینَ بِحِلْمِک تَخَلَّفَ

به فضل خویش ستوده نبوده اى و به مجد و عظمت موصوف نگشته اى و با بردبارى خود بر گنهکاران پى درپى بازنگشته اى

سُکانُ اَرْضِک عَنْ طاعَتِک فَکنْتَ عَلَیهِمْ عَطُوفاً بِجُودِک جَواداً

ساکنان زمینت از اطاعت تو سرباز زدند ولى تو بر آنها به بخشش و عطایت مهر ورزى و به فضل خویش بر آنها جود

بِفَضْلِک عَوّاداً بِکرَمِک یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْمَنّانُ ذُوالْجَلالِ وَ الاِکرامِ

 کنى و به کرمت پى درپى بر آنها بازگردى اى که نیست معبودى جز تو نعمت دهنده بسیار و صاحب جلالت و کرامت

پس حضرت رسول فرمود که اى مُفضّل هرگاه تو را حاجت ضرورى بوده باشد نماز جعفر را بکن و این دعا را بخوان و حوائج خود را از خدا طلب کن که برآورده مى شود انشاء الله تعالى.

مؤلف گوید که شیخ طوسى براى برآمدن حاجت از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود روزه بگیر روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را و چون آخر روز پنجشنبه شود تصدّق بده بر ده مسکین هر مسکینى مُدّى از طعام پس ‍ چون روز جمعه شود غسل کن و برو به صحرا و نماز جعفر را بجا آور و برهنه کن زانوها را و بچسبان بزمین و بگو :

 یا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمیلَ وَ سَتَرَ الْقَبیحَ یا مَنْ لَمْ یؤ اخِذْ بِالْجَریرَةِ وَ لَمْ یهْتِک السِّتْرَ

 اى آنکه کار خوب (و زیبا) را آشکار سازى و کار زشت را بپوشانى اى آنکه بندگان را به جرم و جنایت نگیرى و پرده آنها را نَدَرى

یا عَظیمَ الْعَفْوِ یا حَسَنَ التَّجاوُزِ یا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ یا باسِطَ الْیدَینِ

اى بزرگ گذشت و اى نیکو در گذر و اى که مغفرتت وسیع و دستهایت به رحمت

بِالرَّحْمَةِ یا صاحِبَ کلِّ نَجْوى وَ مُنْتَهى کلِّ شَکوى یا مُقیلَ

گشوده است اى آگاه هر راز و پایان هر شکایت اى درگذرنده

الْعَثَراتِ یا کریمَ الصَّفْحِ یا عَظیمَ الْمَنِّ یا مُبْتَدِأً باِلنِّعَمِ قَبْلَ

لغزشها اى که در چشم پوشى بزرگوارى اى بزرگ نعمت اى که پیش از

اسْتِحْقاقِها یا رَبّاهُ یا رَبّاهُ یا رَبّاهُ                     ده مرتبه    یا اَللّهُ یا اَللّهُ یا اَللّهُ   ده مرتبه  یا

استحقاق آغاز به نعمت کنى اى پروردگار اى پروردگار * * * * * * اى خدا اى خدا اى خدا * * * * * اى

سَیداهُ یا سَیداهُ ده مرتبه   یا مَوْلایاهُ یا مَوْلایاهُ ده مرتبه   یا

آقا اى آقا        * * * * * اى مولا اى مولا       * * * * * * اى

رَجاءاهُ ده مرتبه     یا غِیاثاهُ     ده مرتبه      یا غایةَ رَغْبَتاهُ   ده مرتبه    یا رَحْمنُ

امید من * * * * * *اى پناه من * * * * * * اى منتهاى رغبت من * * * * * اى بخشاینده

ده مرتبه یا رَحیمُ ده مرتبه یا مُعْطِىَ الْخَیراتِ ده مرتبه صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ

* * * * اى مهربان * * * * اى دهنده خیرها * * * * * درود فرست بر محمد و

آلِ مُحَمَّدٍ کثیراً طَیباً کاَفْضَلِ ما صَلَّیتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ خَلْقِک ده مرتبه

آل محمد بسیار و پاکیزه مانند بهترین درودى که بر یکى از مخلوق خود فرستى

و حاجت خود را بطلب مؤ لف گوید که روایات بسیار وارد شده در باب روزه این سه روز و بجا آوردن دو رکعت نماز نزد زوال روز جمعه براى برآمدن حاجت
بیست و یکم ازاعمال روز جمعه آنکه چون زوال شمس شود بخواند دعائى را که محمّد بن مسلم از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است و آن بنحوى که در مصباح شیخ است آن است که بگوید:

لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ وَ اللّهُ اَکبَرُ وَ سُبْحانَ اللّهِ وَاَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یتَّخِذْ وَلَداً

معبودى نیست جز خدا و خدا بزرگتر (از توصیف ) است منزه است خدا و ستایش خاص خدایى است که فرزندى نگرفته

وَ لَمْ یکنْ لَهُ شَریک فِى الْمُلْک وَ لَمْ یکنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَ کبِّرْهُ

و شریکى در فرمانروایى برایش نیست و خوارى ندارد تا نیازى بیارى داشته باشد و او را به بزرگى

تَکبیراً پس بگوید یا سابِغَ النِّعَمِ یا دافِعَ النِّقَمِ یا بارِئَ النَّسَمِ یا عَلِىَّ

یاد کن * * * * اى فرو ریز نعمتها و اى جلوگیر بدیها اى آفریننده انسانها اى داراى

الْهِمَمِ یا مُغْشِىَ الظُّلَمِ یا ذَاالْجُودِ والْکرَمِ یا کاشِفَ الضُّرِّ وَ الاَلَمِ یا

همتهاى والا اى پوشاننده تاریکیها اى صاحب جود و کرم اى برطرف کننده زیان و درد اى

مُونِسَ الْمُسْتَوْحِشینَ فِى الظُّلَمِ یا عالِماً لا یعَلَّمُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ

همدم وحشت زدگان در تاریکیها اى دانایى که کسى او را نیاموخته درود فرست بر محمد و

آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ یا مَنِ اسْمُهُ دَواَّءٌ وَ ذِکرُهُ شِفاَّءٌ وَ

آل محمد و با من آن کن که تو شایسته آنى اى آنکه نامش دواى دردها و یادش شفاى امراض و

طاعَتُهُ غَناَّءٌ اِرْحَمْ مَنْ رَاْسُ مالِهِ الرَّجاَّءُ وَ سِلاحُهُ الْبُکاءُ سُبْحانَک

اطاعتش موجب توانگرى و بى نیازى است رحم کن بر آنکه سرمایه اش امید و اسلحه اش گریه است منزهى تو

لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ یا حَنّانُ یا مَنّانُ یا بَدیعَ السَّمواتِ وَالاَرْضِ یا

معبودى جز تو نیست اى پر مهر اى بسیار نعمت ده اى پدید آرنده آسمانها و زمین اى

ذَاالْجَلالِ وَ الاِکرامِ

داراى جلالت و بزرگوارى

نماز زوال روز جمعه

بیست و دوّم نماز ظهر روز جمعه را به جمعه و منافقین و عصر را به جمعه و توحید بخواند شیخ صدوق روایت کرده از حضرت صادق علیه السلام که فرمود از چیزهائى که واجب و لازم است بر هر مؤ منى که شیعه ما باشد آنکه بخواند در شب جمعه نماز را به سوره جمعه و ((سَبِّحِ اسْمَ رَبِّک الاْعْلى )) و در نماز ظهر آن سوره جمعه و مُنافقین پس هرگاه این کار را کرد گویا عمل نموده بعمل رسول الله صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله و ثواب و جزاء او بر خدا بهشت خواهد بود، و شیخ کلینى بسند حَسَن کالصّحیح از حلبى روایت کرده که گفت سؤ ال کردم از حضرت صادق علیه السلام که هرگاه در روز جمعه تنها نماز گذارم یعنى نماز جمعه نخوانم و چهار رکعت نماز ظهر را بخوانم آیا بلند قرائت کنم فرمود بلى و فرمود بخوان بسوره جمعه و منافقین در روز جمعه بیست و سوّم شیخ طوسى (ره ) در مصباح در ذکر تعقیب بعد از ظهر از روز جمعه روایت کرده از حضرت صادق علیه السلام که هر که بخواند روز جمعه بعد از سلام هفت مرتبه حمد و هفت مرتبه ((قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ)) و هفت مرتبه ((قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ)) و هفت مرتبه ((قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ)) و هفت مرتبه ((قُلْ یا اَیهَا الْکافِرُونَ)) و بخواند آخر سوره بَرائَة ((لَقَدْ جآئَکمْ رَسُولٌ مِنْ اَنْفُسِکمْ)) و آخر حَشْر که ((لَوْ اَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ)) باشد تا آخر سوره و پنج آیه آل عمران ((اِنَّ فى خَلْقِ السَّمواتِ وَالاْرْضِ)) تا ((اِنَّک لا تُخْلِفُ الْمیعادَ)) از این جمعه تا جمعه دیگر کفایت شرّ دشمنان و بلاها از او بشود بیست و چهارم و نیز از آن حضرت روایت کرده که هر که بعد از نماز صبح یا بعد از نماز ظهر بگوید:

اَللّهُمَّ اجْعَلْ صَلوتَک وَ صَلوةَ مَلائکتِک وَ رُسُلِک عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ

خدایا قرار ده درود خود و درود فرشتگان و رسولانت را بر محمد و آل محمد

نوشته نشود بر او گناهى تا یکسال و نیز فرموده که هر که بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگوید ((اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ)) نمیرد تا امام قائم علیه السلام را درک نماید مؤ لف گوید: که اگر دعاى اوّل را سه دفعه بعد از فریضه ظهر جمعه بخواند براى او امان باشد از بلاها تا جمعه دیگر و نیز روایت شده که هر که میان دو نماز روز جمعه صلوات بر محمد و آل محمّد بفرستد ثوابش معادل هفتاد رکعت نماز باشد بیست و پنجم بخواند دعاى ((یا مَنْ یرْحَمُ مَنْ لا تَرْحَمُهُ الْعِبادُ)) و دعاى ((اَللّهُمَّ هذا یوْمٌ مُبارَک)) و این هر دو از ادعیه صحیفه کامله است بیست و ششم شیخ در مصباح فرموده روایت شده از ائمّه عَلیهمُ السلام که هر که در روز جمعه دو رکعت نماز کند بعد از نماز ظهر بخواند در هر رکعت بعد از حمد هفت مرتبه قُل هُوَ اللّهُ اَحَدٌ و بعد از نماز بگوید:

اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ اَهْلِ الْجَنَّةِ الَّتى

خدایا مرا از اهل بهشت قرار ده که

حَشْوُهَاالْبَرَکةُ وَعُمّارُهَا الْمَلائِکةُ مَعَ نَبِینا مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ

درونش برکت است و آباد کنندگانش فرشتگانند در جوار پیامبرمان محمد صلى الله علیه و آله و

آلِهِ وَاَبینا اِبراهیمَ عَلَیهِالسَّلام

پدرمان ابراهیم علیه السلام

تا جمعه دیگر بلائى و فتنه اى به اونرسد وحقّتعالى جمع کند میان او و محمّدصَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله و ابراهیم علیه السلام علاّمه مجلسى (ره ) فرموده که اگر این دعا را غیر سید بخواند بجاى وَاَبینا وَاَبیهِ بگوید .

 

اعمال عصر جمعه

بیست و هفتم روایت شده که بهترین اوقات صَلَوات در روز جمعه بعدازعصر است وصدمرتبه مى گوئى :

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ

خدایا درود فرست بر محمد و آل

مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ 

محمد و در فرج ایشان شتاب کن

و شیخ فرموده و روایت شده که مستحبّ است صدمرتبه بگوئى :

صَلَواتُ اللّهِ وَ ملائِکتِهِ وَ اَنْبِیائِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جَمیعِ خَلْقِهِ عَلى

درود خدا و فرشتگان و پیمبران و رسولان و تمام خلق او بر

مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ السَّلامُ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ وَ عَلى اَرْواحِهِمْ وَ

محمد و آل محمد و سلام بر او و بر ایشان و بر ارواح و

اَجْسادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ

اجسادشان و رحمت و برکات خدا باد

و شیخ جلیل ابن ادریس در سرائر از جامع بزنطى نقل کرده که ابوبصیر گفت شنیدم از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام که مى فرمود صلوات بر محمّد و آل محمّد در ما بین ظهر و عصر معادل هفتاد رکعت است و کسى که بگوید بعد از عصر روز جمعه

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الاْوْصِیاءِ

خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد اوصیاء

الْمَرْضِیینَ بِاَفْضَلِ صَلَواتِک وَ بارِک عَلَیهِمْ بِاَفْضَلِ بَرَکاتِک وَ

پسندیده به بهترین درودهاى خود و برکت ده بر ایشان به بهترین برکاتت و

السَّلامُ عَلَیهِمْ وَ عَلى اَرْواحِهِمْ وَ اَجْسادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ

سلام بر ایشان و بر ارواح و اجسادشان و رحمت خدا و برکاتش

خواهد بود براى او مثل ثواب عمل جنّ و انس در آن روز مؤ لف گوید: که این صلوات شریفه در کتب مشایخ حدیث بسندهاى بسیار معتبر با فضیلتهاى بسیار نقل شده و اگر ده مرتبه و اگر نه هفت مرتبه بخواند افضل است زیرا که از حضرت صادق علیه السلام روایت است که هر که بعد از نماز عصر روز جمعه پیش از آنکه از جاى نماز خود برخیزد ده مرتبه این صلوات را بخواند صلوات فرستند بر او ملائکه از این جمعه تا جمعه آینده همین ساعت و نیز از آنحضرت روایت است که چون نماز عصر روز جمعه را ادا کنى هفت مرتبه این صلوات را بخوان و شیخ کلینى در کافى روایت کرده که چون روز جمعه نماز را ادا کردى بگو:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى

خدایا درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الاْوْصِیاءِ الْمَرْضِیینَ بِاَفْضَلِ صَلَواتِک وَ بارِک

محمد و آل محمد اوصیاء پسندیده به بهترین درودهاى خود و برکت ده

عَلَیهِمْ بِاَفْضَلِ بَرَکاتِک وَالسَّلامُ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ

بر ایشان به بهترین برکاتت و سلام بر ایشان و بر ارواح و اجسادشان و رحمت خدا و برکاتش