بچه و زن او و ديگران ضرر می‏رسد . بايد عين اين ضرر به شخص قاتل برسد .
فرضا چند سال عين عذاب افرادی را كه از اين قتل عمد می‏كشند ، آن شخص‏
قاتل هم بكشد ، ولی خلود در آتش تساوی نيست . يا اگر من به يك نفر ده‏
هزار تومان پول دادم ، به موجب آن آيه بايد خداوند صد هزار تومان به من‏
بدهد و صد هزار تومان محدود است . اگر كسی در اين دنيا مثلا چهل سال خوبی‏
كرده ، حداكثر اين است كه بايد در آن عالم چهار صد سال به او خوبی كنند
و اگر چهل سال بدی كرده ، بايد در آنجا چهل سال به او بدی كنند ، اما چرا
اين طور نيست ؟ سؤال ديگر : همان طور كه فرموديد در قرآن نسبت به سه‏
مرحله مرگ ، برزخ و قيامت بحث شده است . اگر عالم برزخ توام با
احساس درد و لذت است ، چرا در قرآن از اين عامل در جهت انذار و
ترساندن مردم استفاده نشده و اگر استفاده شده يكهزارم استفاده‏ای كه از
عقاب و ثواب آخرت شده ، در اين جهت نشده است ؟
استاد : اولا اين را خودتان قبول داريد و شايد يك منطقی است كه خودتان‏
آن را هميشه به كار می‏بريد كه اگر ما يك واقعيتی را از قرآن استنباط
كرديم ، بعد اينكه چرا چنين يا چنان شده به استنباط ما صدمه نمی‏زند ، به‏
اين معنا كه اگر ما از آيات قرآن همان طوری كه خودتان هم تقريبا قبول‏
كرديد ( لا اقل در يك آيه ) و آيات زيادی هم هست استنباط كرديم كه‏
واقعا در فاصله مردن و قيامت حيات و زندگی هست ، ولو اينكه در هيچ جای‏
قرآن از اين عامل به عنوان يك عامل تربيتی و انذاری استفاده نشده باشد ،
به اين استنباط ما صدمه نمی‏زند ، و قرآن اين را گفته است ، حداكثر اين‏
است كه بگوييم چرا قرآن از اين عامل استفاده نكرده است . اگر ما
نتوانستيم آن مطلب را توجيه كنيم كه چرا قرآن از اين عامل به عنوان يك‏
عامل انذاری و تربيتی استفاده نكرده و از نظر ما بهتر می‏شد استفاده كرد ،
اين سبب نمی‏شود و خودتان هم به ما اجازه نمی‏دهيد كه ما از آن آيات دست‏
برداريم چون اين " چرا " را نتوانستيم جواب دهيم .
گذشته از اين ، قرآن اين كار را كرده است . چطور اين كار را نكرده ؟
اولا همان آيه " « و لا تحسبن الذين قتلوا فی سبيل الله امواتا بل احياء
" كه از عاملی به اين نزديكی منتها به صورت تبشير [ استفاده كرده است‏
] . برای تشويق به جهاد و شهادت هيچ چيزی بهتر از اين نيست كه اينها
مردنشان همان و در آغوش نعمت و سعادت رفتن همان باشد : " « و لا تحسبن‏
الذين قتلوا فی سبيل الله امواتا »" در فكر مسلمين هم همين بود ، نه‏
اينكه حالا ما شهيد می‏شويم ، بعد از ميليونها سال ، ميلياردها سال ،
نمی‏دانيم كی ، آيا ما