يادداشتهايی از استاد شهيد بر جزوه آقای مهندس طاهری
در تعريف ربا میگويد : " اخذ اضافه در معامله مثلين " . البته اين تعريف به حسب اصطلاح فقهی شامل ربای معاملی میشود نه ربای قرضی ، ولی مقصود نويسنده اعم است . اينجا میتوان بحثی را آغاز كرد و گفت اساس ربا همان ربای معاملی است و قرض حريم آن است ، عكس آنچه قبلا گفتهايم ، ولی بسيار مشكل است . بحث ديگر اين است كه در قرآن ، بيع در مقابل ربا قرار گرفته است . آيا مقصود خصوص ربای قرضی است و يا شامل ربای معاملی هم میشود كه خود نوعی بيع است ؟ اگر مقصود خصوص ربای قرضی باشد بايد بگوئيم مقصود اين است كه ربا مطلقا حرام است و بيع حلال است الا برخی بيعهای ربوی . پس طبيعت بيع در مقابل طبيعت ربا قرار نگرفته است . يعنی بسيار مستبعد است كه بيع در مقابل ربا قرار گيرد و بعضی افراد بيع خارج شود و داخل در طرف مقايسه قرار گيرد . و اگر مقصود اعم باشد معلوم میشود كه قرآن معامله مثل به مثل را بيع نمیداند . بيع چيزی جز