روايت 9 - وافی ، ج 3 ، ص 78 ) از استدلالی كه در روايت شده است به‏
مقابله ريع حنطه به كاری كه در سويق شده است فهميده می‏شود كه مراد از
ربا فضل اقتصادی است . زيرا مفهوم استدلال اين است كه اگر چه حنطه وقتی‏
سويق شود ريع دارد ، ( البته اين ريع در صورتی است كه گندم و سويق را
كيلا مبادله كننده ) ولی چون بر روی سويق هم كاری انجام شده است زيادی‏ای‏
نخواهد بود ( 1 ) .

پاورقی :
1 - اگر اشكال شود كه مقابله ريع حنطه به كاری كه روی سويق انجام شده‏
است جواب توهم ربا از جهت ريع حنطه است ، ولی چرا بايد كه حنطه و
سويق مثلا بمثل معامله شود ؟ چرا جايز نباشد تفاضل در صورتی كه در يك‏
طرف كاری انجام شده است ؟ ، جواب اين است كه ممكن است كه از جهت‏
حفظ حريم ربا شارع خواسته است كه مماثلت كيلی حنطه و سويق كه مماثلت‏
صوری است محفوظ بماند و چون تقريبا ريع حنطه و كار سويق برابر است (
يعنی از لحاظ اقتصادی يك كيل از حنطه هم ارزش است با همان كيل از سويق‏
) حكم بيع آنها مثلا بمثل صحيح است ولی تعميم به مواردی كه اختلاف فاحشی‏
وجود دارد صحيح نيست . ( ش ) .