می‏گويند : فرق اسكناس با سند اين است كه اگر من از شما هزار تومان‏
طلبكار هستم و سندی در دست دارم ، چنانچه سند معدوم شود بينی و بين الله‏
آن واقعيت از بين نمی‏رود يعنی باز من از شما هزار تومان طلبكار هستم و
ذمه شما مديون است . ولی اگر شما به جای سند اسكناس به من داديد ، به‏
صرف اين كار ، واقعا شما دين خودتان را پرداخته‏ايد . از اين ساعت اگر
اين اسكناس در دست من از بين رفت ، شما ذمه خودتان را بری می‏دانيد .
دولت هم بخواهد بدهد يا ندهد ، مال من از بين رفته . يعنی اينطور نيست‏
كه شما بگوئيد سند اين شخص از بين رفت ، پس من هزار تومان ديگر به او
بدهم . ولی چرا شما در اينجا اين كار را نمی‏كنيد ؟
- چون صادر كننده سند من هستم ولی صادر كننده اسكناس دولت است .
دولت می‏تواند اين كار را بكند . . .
من كه از شما هزار تومان طلبكار هستم ، معنايش اين است كه هزار تومان‏
از هزار تومان‏هايی كه در بانك هست ، مال من است ولی به عهده شماست كه‏
بايد آن را به من بپردازيد . اگر اينطور باشد كه شما با پرداخت اين‏
اسكناس به من در واقع قبضش را به من داده‏ايد ، قبض كه از بين رفت ،
پول من نبايد از بين برود .