مفهوم نو و كهنه
نو و كهنه در اين منطق مفهوم نسلی ندارد . مقصود از صف آرائی نو و كهنه در برابر يكديگر صف آرائی نسل جوان در برابر نسل قبل از خود نيست ، كه نسل جوان الزاما در جبهه انقلابی و نسل كهن در جبهه محافظه كار قرار گيرد . همچنانكه مفهوم فرهنگی ندارد ، يعنی مقصود طبقه تحصيل كرده و با سواد در مقابل طبقه بی سواد و درس نخوانده نيست ، بلكه صرفا مفهوم اقتصادی و طبقاتی دارد . طبقه كهن يعنی طبقه وابسته به وضع موجود و منتفع از آنچه هست ، و طبقه نو يعنی طبقه ناراضی از وضع موجود و الهامگير از ابزار توليدی جديد كه وضع موجود را به زبان خويش میبيند و طرفدار دگرگونی روبنای اجتماع است . به تعبير ديگر : نو و كهنه ، يعنی روشنفكر و تاريك انديش . روشنفكری و تاريك انديشی مقولهای غير از مقوله دانش و بیدانشی است ، روشنفكر كسی است كه از آگاهی ويژهای