اين حديث هست و حتی شيخ انصاری رضوان الله عليه در " مكاسب محرمه "
آن را نقل كرده و در دو جا هم نقل كرده ، در يك جا تفسير نمی‏كند ولی در
جای ديگر تفسير می‏كند . آن حديث اين است كه اگر اهل بدعت را ديديد
يعنی اگر افرادی را ديدند كه در دين بدعت ايجاد می‏كنند « فباهتوهم » (1)
. " آنهايی كه در دين بدعت ايجاد می‏كنند " يعنی افرادی كه در دين‏
چيزهايی جعل می‏كنند و می‏آورند كه جزء دين نيست " ادخال ما ليس فی‏
الدين فی الدين " را بدعت می‏گويند ، يعنی كسی بيايد چيزی را كه جزء دين‏
نيست به نام دين وارد دين بكند به طوری كه مردم خيال كنند اين جزء دين‏
است . عكسش هم هست : چيزی را كه جزء دين هست كاری بكند كه مردم خيال‏
كنند اين جزء دين نيست . هر دو صورتش بدعت است . [ در اينجا قبل از
توضيح اين حديث ، ذكر يك نكته ضروری است ] .

بدعت و نوآوری

امروز " نوآوری " را می‏گويند " بدعت " . نوآوری در غير امر دين‏
عيبی ندارد . يك كسی در شعر می‏خواهد نوآور باشد ، يك كسی در هنر
می‏خواهد نوآور باشد ، يك كسی در فلسفه می‏خواهد نوآور باشد . اين مانعی‏
ندارد ولی در دين ، نوآوری معنی ندارد چون آورنده دين ما نيستيم . حتی‏
امام هم آورنده دين نيست . امام وصی پيغمبر و خزانه علم اوست . آنچه كه‏
پيغمبر گفته است [ او بيان می‏كند ] . خود پيغمبر

پاورقی :
. 1 [ ترجمه : پس آنها را مبهوت كنيد ] .