پاورقی : . 1 نهج البلاغه ، حكمت . 333
يك فاميل اشرافی نمیبود همه شما میگفتيد بله دزد است بايد مجازات بشود
. آفتابه دزد مجازات بشود ، يك فقير كه به علت فقرش مثلا دزدی كرده
مجازات بشود ، ولی اين زن به دليل اينكه وابسته به اشراف قريش است و
به قول شما آبروی يك فاميل اشرافی از بين میرود مجازات نشود ؟ ! قانون
خدا تعطيل بردار نيست . ابدا شفاعتها و وساطتها را نپذيرفت .
پس پيغمبر در مسائل اصولی هرگز نرمش نشان نمیداد در حالی كه در مسائل
شخصی فوق العاده نرم و مهربان بود ، و فوق العاده عفو داشت و با گذشت
بود . پس اينها با يكديگر اشتباه نشود .
علی عليه السلام در مسائل فردی و شخصی ، در نهايت درجه نرم و مهربان و
خوشروست ، ولی در مسائل اصولی يك ذره انعطاف نمیپذيرد . دو نمونه را
به عنوان دليل ذكر میكنم . علی مردی بود بشاش برخلاف مقدس مابهای ما كه
هميشه از مردم ديگر بهای مقدسی میخواهند ، هميشه چهرههای عبوس و اخمهای
درهم كشيده دارند و هيچ وقت حاضر نيستند يك تبسم به لبشان بايد ، گويی
لازمه قدس و تقوا عبوس بودن است . گفت :
صبا از من بگو يار عبوسا قمطريرا را نمی چسبی به دل زحمت مده صمغ و
كتيرا را
چرا بايد اينجور بود و حال آنكه : « المؤمن بشره فی وجهه و حزنه فی
قلبه » ( 1 ) مؤمن بشاشتش در چهرهاش است و اندوهش در دلش . مؤمن
اندوه خودش را در هر موردی : اندوه دنيا ، اندوه آخرت ، مربوط به
پاورقی : . 1 نهج البلاغه ، حكمت . 333 |