سخن حاج ميرزا حسين نوری
مرحوم حاج ميرزا حسين نوری اعلی الله مقامه از بزرگان محدثين شيعه است و از وفات ايشان در حدود هفتاد و دو سال بيشتر نمیگذرد چون وفات ايشان در سال 1321 هجری قمری بوده است . مرحوم ابوی ما قدس الله سره كه در سال 21 مشرف میشوند نجف برای تحصيل ، میفرمودند در اين سال كه اول طلبگی شان بوده است مرحوم حاجی را ما يك بار ديديم كه منبر رفت ( و ايشان منبر هم میرفتند . محدث بزرگواری بوده است ) و يادم هست كه اين آيه را عنوان كرد : « و لا تقولن لشیء انی فاعل ذلك غدا الا ان يشاء الله ( 1 ) . بعد هم طولی نكشيد كه ايشان مريض شدند و از دنيا رفتند . استاد مرحوم حاج شيخ عباس قمی رضوان الله عليه بوده ، و مرحوم حاج ميرزا حسين نوری واقعا محدث متبحری است . كتاب كوچكی نوشته كه من اين كتاب را از اول تا آخر خواندم ، فوق العاده تحت تأثير آن قرار گرفتم و مكرر در مكرر از اين كتاب ترويج و تبليغ كردهام راجع به دستور برای اهل منبر و انتقاد از بعضی اهل منبر كه شرايط تبليغ دين را رعايت نمیكنند ، به نام " لؤلؤ و مرجان " كه به فارسی است. ايشان فكر كرده كه بعضی از اهل منبر دو چيز را رعايت نمیكنند يكی راستگويی را آن هم به بهانه اينكه هدف ما مقدس است و برای هدف مقدس اين امر اهميتی ندارد ، اگر حديث ضعيف هم خوانديم خوانديم . [ گذشته از دعوت به ايمان ] هدف ديگر ماپاورقی : . 1 سوره كهف ، آيه 23 و . 24