پاورقی : . 1 سوره مؤمن ، آيه 51 ژ
همين است يعنی در راه دعوت به حق و حقيقت ، در راه عبور دادن مردم از
بیايمانی به ايمان . در اينجا اصلا باب اهم و مهم هم مطرح نيست . مسئله
اهم و مهم جايش جای ديگر است يعنی در مصالح اجتماعی و حتی در مورد
عبادات شخصی و فردی مثل نماز خواندن ، و يا زمين غصبی و امثال اينهاست
، اما در باب تبليغ و رساندن پيام اسلام يك ذره نبايد انسان از حق و
حقيقت [ تجاوز كند ] . حديثی را انسان میخواهد نقل بكند ، بعد بگويد اگر
اين حديث را اينطور طرح بكنم اثرش بيشتر است . اين گناه است ، بايد
گفت فضولی است ، حق اين حرفها را نداری . ايشان بعد آياتی از قرآن ذكر
میكنند كه خدا تضمين كرده است : « انا لننصر رسلنا »( 1 ) ما پيامبران
خودمان را در راه تبليغ ياری میكنيم . ای پيغمبران من ! شما از راه حق و
حقيقت برويد ، ديگر اثر كردن با ما ، ما تضمين میكنيم . پيغمبران هم از
همين راه رفتند و به نتيجهای كه خود میخواستند رسيدند . پس ما در
استخدام وسيله در راه دعوت مردم به دين و ايمان مجاز نيستيم كه از هر
وسيله كه شده است استفاده بكنيم . اتفاقا اشتباه میكنيم ، نتيجه معكوس
میدهد . ما كه از نظر منابع فقير نيستيم ، بگذار آنهايی كه از نظر منابع
فقيرند بروند جعل بكنند . مقصودم اين است كه ما چرا ؟ ! ما اين قدر از
نظر منابع غنی هستيم كه حتی احساس نيازش هم غلط است . میخواهی مردم را
نسبت به امام حسين عليه السلام بگريانی ، صحنه عاشورا آن قدر پر از حماسه
هست ، آن قدر پر از عاطفه هست ، آن قدر پر از رقت هست ، آن قدر
صحنههای با شكوه و جذاب و دلسوز
پاورقی : . 1 سوره مؤمن ، آيه 51 ژ |