جزيه
مسئله ديگری كه در پايان بحث بايد طرح كنيم مسئله " جزيه " است . در متن آيه كريمه آمده است كه با اهل كتاب ( مطلقا يا آنانكه ايمانشان حقيقی و واقعی نيست ) بجنگيد تا آنگاه كه جزيه بدهند . جزيه چيست ؟ آيا جزيه يعنی باج دادن و باج گرفتن ؟ آيا مسلمانان كه در گذشته جزيه ميگرفتند در واقع و نفس الامر باج ميگرفتند ؟ باج بهر شكل باشد زور است و ظلم است و خود قرآن ظلم را به هر شكل و بهر صورتی نفی ميكند . جزيه از ماده جزا است ، جزا در لغت عرب هم در مورد پاداش بكار برده ميشود . هم در مورد كيفر ، اگر اينجا جزيه جزای كيفری باشد ميشود كسی ادعا بكند كه اين مفهومش همان باج گرفتن است ولی اگر مفهومش پاداش باشد - كه هست - موضوع عوض ميشود . قبلا گفتيم كه بعضيها ادعا كردهاند كه اساسا جزيه لغت معرب است ، نه عربی ، و فارسی هم هست ، معرب كلمه " گزيه " است و گزيه لغتی فارسی است و اين همان ماليات سرانهای بوده است كه برای اولين بار انوشيروان در ايران وضع كرد ، وقتيكه اين لغت آمد در ميان اعراب طبق قاعده معمول گاف تبديل به جيم شد و عربها بجای گزيه گفتند جزيه پس جزيه مفهومش ماليات است و بديهی است كه ماليات دادن غير از باج گرفتن است . خود مسلمين نيز بايد انواعی ماليات بدهند . چيزيكه هست شكل