يك سلسله دستورها و قوانين وحی شده است كه به مردم ابلاغ و مردم را بر
اساس آن قوانين تربيت كنند .
دسته دوم پيامبرانی هستند كه از خود شريعت و قوانين نداشته اند ، بلكه‏
مامور تبليغ و ترويج شريعت و قوانين بوده اند كه در آن زمان وجود داشته‏
است اكثريت پيامبران از اين گروه می‏باشند ، مثلا هود و صالح و لوط و
اسحاق و اسماعيل و يعقوب و يوسف و يوشع و شعيب و هارون و زكريا و يحيی‏
از اين دسته اند