خدا در قرآن
در اينجا فقط به يك موضوع از موضوعات بالا اشاره میكنيم و آن موضوع خدا و رابطه او با جهان و با انسان است ما اگر تنها كيفيت طرح همين يك مساله را در نظر بگيريم و آن را با انديشه های بشری مقايسه كنيم ، فوق العادگی و معجزه بودن قرآن روشن میشود . قرآن خدا را توصيف كرده است و در توصيف خود از طرفی او را تنزيه كرده است ، يعنی صفاتی را كه شايسته او نيست از او سلب كرده و او را منزه از آن صفات دانسته ، و از طرف ديگر صفات كمال و اسماء حسنی را برای ذات حق اثبات كرده است در حدود پانزده آيه در تنزيه خداوند آمده است و در حدود بيش از پنجاه آيه در توصيف خداوند به صفات عليا و اسماء حسنی آمده است قرآن در اين توصيفات خود آنچنان دقيق است كه ژرف انديش ترين علمای الهی را به حيرت انداخته است ، و اين خود روشن ترين معجزه از يك فرد " امی " درس نخوانده است . قرآن در ارائه راه های خداشناسی از همه راه های موجود استفاده كرده است : راه مطالعه آيات آفاقی و انفسی ، راه تزكيه و تصفيه نفس ، راه تعمق و تفكر در هستی و وجود به طور كلی زبده ترين فيلسوفان اسلامی محكم ترين برهانهای خويش را به اقرار و اعتراف خود ، از قرآن مجيد الهام گرفتهاند .