پاورقی : 1 - اشكال : زمين و مافيه بمنزله يك فرد انسان است ، و همانطور كه فرد انسان ميرود و فرد ديگری میآيد و مرگ هر فرد حامل تخم فرد كاملتری است . كره زمين و تمام منظومه شمسی هم همين طور است و از بين رفتن آنها نيستی مطلق نيست بلكه كراتی كاملتر و در سطحی بالاتر بوجود میآيند پس باز ميشود گفت : راه میماند . جواب : يك وقت ميگوييم : اين زمين منفجر ميشود و از نو يك زمين و منظومه خورشيدی ديگری تشكيل ميشود ، اين حرفی است . ولی يك وقت ميخواهيم بگوييم اين زمين كه از بين ميرود ، خود " همين " به كاملتر از خودش تبديل ميشود ، [ اين حرف نادرستی است ] . سؤال كننده : اقتضای قانون ديالكتيك اين است كه به كاملتر از خودش تبديل شود . جواب : مقتضايش باشد ، ولی درست نيست . سؤال كننده : اينها ميگويند همانطور كه يك فرد از بين ميرود و تبديل به كاملتر از خودش ميشود ، تمام كره زمين هم همين جور است . جواب : اينها تازه در فردش هم اشتباه ميكنند ، فرد وقتی باقی است كه نوعش باقی باشد ، تكامل جاودانگی در فرد را ما ميتوانيم بگوييم كه قائل به حركت جوهريه و قائل به روح و امثال آنها هستيم ، ما ميگوييم ماده در حركات خودش از تغيير به ثبات منتهی ميشود و بعد به جاودانگی ميرسد ، و شخصيت را هم كه ما به بدن و ماده نميدانيم ، باز ماده دو مرتبه يك سير ديگری از نو شروع ميكند و همينجور . . . مثل دريائی كه مرتب گوهر بوجود میآورد و گوهرهايش را تحويل ميدهد و باز دو مرتبه >