هدف را تأمين كند . عليهذا از نظر ما كاپيتاليسم و سوسياليزم مادی به‏
يك نتيجه منتهی خواهد شد . هيچكدام قادر نيستند كه هدف بالا را تأمين‏
كنند . اين كه گفته شد در بعضی رژيمها بلكه در همه كشورها محصول توليدی‏
يك محصول مصرفی است ( نه سودجويی ) ، صحيح نيست . مقصود از سودجويی‏
چيست ؟ اگر مقصود از سودجويی يعنی انباشتن درآمدها روی هم و اضافه كردن‏
بر مالكيت شخصی ، البته نام اين روش سودجويی است ، اما سودجويی منحصر
به اين شكل نيست ، توليد به نفع افراد معينی و برای تأمين اغراض افراد
خاصی ، خود نوعی سودجويی است . به صرف اين كه نام مالكيت شخصی در كار
نباشد ولی توليدات به خاطر اغراض افراد خاصی جريان پيدا كند نه به خاطر
مصالح و احتياجات عمومی ، نمی‏توان گفت ريشه سودجويی از بن كنده شده ،
بر عكس ، سودجويی و استثمار به شكل ديگری حكومت می‏كند .
از طرف ديگر صرف اين كه محصولی در راه تهيه اسلحه جنگی مصرف شود ،
اگر مصالح ملت ايجاب كند ، نمی‏تواند محكوم واقع شود . شرايط خاص را
بايد در نظر گرفت .
در ص 17 می‏گويد :
" پس ما سوسياليسم را به عنوان شكلی از جامعه ( يعنی نه يك فرضيه‏
تخيلی ) تعريف می‏كنيم كه اصول آن از اين قرارند :
. 1 مالكيت اجتماعی ابزار توليد .
. 2 استفاده دمكراتيك از اين ابزار ( نه استفاده طبقه خاص به نام‏
حزب يا دولت ) .
. 3 متوجه ساختن نيروی مولده به سوی برآوردن احتياجات توده مردم .