نمی‏پسندد ، دوره‏اش گذشته و از " مد " افتاده است . اما روز اولی كه‏
پيدا شد و تازه از قالب در آمده و به بازار جهان عرضه شده بود خوب بود
.
از نظر اينها استثمار زن بد است ، چون دنيای امروز ديگر نمی‏پسندد و
زير بار آن نميرود . اما ديروز كه بزن ارث نمی‏دادند ، حق مالكيت برايش‏
قائل نبودند ، اراده و عقيده‏اش را محترم نميشمردند خوب بود چون نو بود
و تازه ببازار آمده بود .
از نظر اينگونه افراد ، چون عصر عصر فضاست و ديگر نميتوان هواپيما را
گذاشت و الاغ سواری كرد . برق را گذاشت و چراغ نفتی روشن كرد ،
كارخانه‏های عظيم ريسندگی را گذاشت و با چرخ دستی نخريسی كرد ، ماشينهای‏
غول پيكر چاپ را گذاشت و دستنويسی كرد ، همينطور نميشود در مجالس رقص‏
شركت نكرد ، به " مايو " پارتی و " آشپز خونه " پارتی نرفت ، عربده‏
مستانه نكشيد ، پوكر نزد ، مد بالای زانو نپوشيد زيرا همه اينها پديده قرن‏
ميباشند و اگر نكنند به عصر الاغ سواری برگشته‏اند .
كلمه " پديده قرن " چه افراد بسياری را بدبخت و چه خانواده‏های بی‏
شماری را متلاشی نموده است .
ميگويند عصر علم است ، قرن اتم است ، زمان قمر مصنوعی است ، دوره‏
موشك فضا پيماست . بسيار خوب ، ما هم خدا را شكر ميكنيم كه در اين عصر
و زمان و در اين قرن و عهد زندگی ميكنيم و آرزو می‏كنيم كه هر چه بيشتر و
بهتر از مزايای علوم و صنايع استفاده كنيم . اما آيا در اين عصر ، همه‏
سرچشمه‏ها جز سرچشمه علم خشك شده است ؟ تمام پديده‏های اين قرن محصول‏
پيشرفتهای علمی است ؟ آيا علم چنين ادعائی دارد كه طبيعت شخص‏