ارث پسر خوانده
اعراب جاهليت گاهی كسی را پسر خوانده قرار ميدادند و در نتيجه ، آن پسر خوانده مانند يك پسر حقيقی و ارث ميت شمرده ميشد . رسم پسر خواندگی در ميان ملتهای ديگر و از آن جمله ايران و رم قديم موجود بوده است . طبق اين رسم ، يك پسر خوانده به دليل اينكه پسر است از مزايائی برخوردار بود كه دختران نسلی برخوردار نبودند . از جمله مزايای پسر خوانده ارث بردن بود ، همچنان ممنوعيت ازدواج شخص با زن پسر خوانده يكی ديگر از اين مزايا و آثار بود . قرآن كريم اين رسم را نيز منسوخ كرد .ارث هم پيمان
اعراب رسم ديگری نيز در ارث داشتند كه آنرا نيز قرآن كريم منسوخ كرد و آن رسم " هم پيمانی " بود ، دو نفر بيگانه با يكديگر پيمان میبستند كه " خون من خون تو و تعرض بمن تعرض به تو ، و من از تو ارث ببرم و تو از من ارث ببری " به موجب اين پيمان اين دو نفر بيگانه در زمان حيات از يكديگر دفاع ميكردند و هر كدام زودتر ميميرد ديگری مال او را به ارث ميبرد .زن ، جزء سهم الارث
اعراب گاهی زن ميت را جزء اموال و دارائی او بحساب میآوردند و به صورت سهم الارث او را تصاحب میكردند ، اگر ميت پسری از زن ديگر ميداشت آن پسر ميتوانست بعلامت