" پيشكش " تقديم پدر زن ميكرده است و رسم مهر از اينجا ناشی شده است
.
ميگويند - مرد از آنوقتی كه سيستم " مادر شاهی " را ساقط كرد و سيستم
" پدر شاهی " را تأسيس نمود زن را در حكم برده و لااقل در حكم اجير و
مزدور خويش قرار داد و به او بچشم يك ابزار اقتصادی كه احيانا شهوت او
را نيز تسكين میداد نگاه ميكرد . به زن استقلال اجتماعی و اقتصادی نمیداد
. محصول كارها و زحمات زن متعلق بديگری يعنی پدر يا شوهر بود . زن حق
نداشت به اراده خود شوهر انتخاب كند و به اراده خود و برای خود فعاليت
اقتصادی و مالی داشته باشد و در حقيقت پولی كه مرد بعنوان مهر میداده و
مخارجی كه بعنوان نفقه میكرده است در مقابل بهره اقتصادی بوده كه از زن
در ايام زناشوئی ميبرده است .
مهر در نظام حقوقی اسلام
مرحله پنجمی هم هست كه جامعهشناسان و اظهار نظر كنندگان درباره آن
سكوت میكنند ، در اين مرحله مرد هنگام ازدواج يك " پيشكشی " تقديم
خود زن میكند و هيچيك از والدين حقی به آن پيشكشی ندارند ، زن در عين
اينكه از مرد پيشكشی دريافت ميدارد استقلال اجتماعی و اقتصادی خود را حفظ
میكند ، اولا به اراده خود شوهر انتخاب میكند نه به اراده پدر يا برادر ،
ثانيا در مدتی كه در خانه پدر است ، همچنين در مدتی كه بخانه شوهر ميرود
كسی حق ندارد او را بخدمت خود بگمارد و استثمار كند ، محصول كار و
زحمتش بخودش تعلق دارد نه بديگری و در معاملات