اين شفاعت ، شفاعت هدايت است ، و ظهور و تجسم حقايقی است كه در
دنيا وقوع يافته است . بعد از انبياء و اوصياء و علمائی كه پيرو واقعی‏
آنها بودند ، شهدا هستند كه گروه گروه مردم را از ظلمات گمراهی نجات‏
داده و به شاهراه روشن هدايت رسانده‏اند .
اميرالمؤمنين ( ع ) می‏فرمايد : خدا شهدا را در قيامت با بهاء و جلالی و
با عظمت و نورانيتی وارد می‏كند كه اگر انبيا از مقابل اينها بگذرند و
سوار باشند به احترام اينها پياده ميشوند . اينقدر خدا شهيد را با جلالت‏
وارد عرصه قيامت ميكند .

گريه بر شهيد

در صدر اسلام در ميان شهدای زمان پيامبر ، آنكه از همه بيشتر درخشيد و
به او لقب " سيد الشهداء " يعنی سالار شهيدان ، در آن زمان دادند ،
جناب حمزش بن عبدالمطلب عموی بزرگوار رسول اكرم بودند كه در احد شهيد
شد .
آنانكه به زيارت مدينه مشرف شده‏اند حتما به احد هم مشرف شده‏اند و
قبر جناب حمزه را در احد زيارت كرده‏اند .
حمزه كه از مكه به مدينه مهاجرت كرده بود ، كسی