اين شفاعت ، شفاعت هدايت است ، و ظهور و تجسم حقايقی است كه در
دنيا وقوع يافته است . بعد از انبياء و اوصياء و علمائی كه پيرو واقعی
آنها بودند ، شهدا هستند كه گروه گروه مردم را از ظلمات گمراهی نجات
داده و به شاهراه روشن هدايت رساندهاند .
اميرالمؤمنين ( ع ) میفرمايد : خدا شهدا را در قيامت با بهاء و جلالی و
با عظمت و نورانيتی وارد میكند كه اگر انبيا از مقابل اينها بگذرند و
سوار باشند به احترام اينها پياده ميشوند . اينقدر خدا شهيد را با جلالت
وارد عرصه قيامت ميكند .
گريه بر شهيد
در صدر اسلام در ميان شهدای زمان پيامبر ، آنكه از همه بيشتر درخشيد و
به او لقب " سيد الشهداء " يعنی سالار شهيدان ، در آن زمان دادند ،
جناب حمزش بن عبدالمطلب عموی بزرگوار رسول اكرم بودند كه در احد شهيد
شد .
آنانكه به زيارت مدينه مشرف شدهاند حتما به احد هم مشرف شدهاند و
قبر جناب حمزه را در احد زيارت كردهاند .
حمزه كه از مكه به مدينه مهاجرت كرده بود ، كسی