پاورقی : 1 - جامع الرواه و سفينه البحار ذيل احوال ابان .
بودند ولی غالبا اينچنين نبود ، قهرا ضرورت پيدا میكرد كه مشكل به طريق
ديگر حل شود .
در تاريخ میخوانيم كه گاهی شيعيان عراق يا خراسان پرسشهای خود را جمع
میكردند و به وسيله مسافران حج به مدينه میفرستادند و تا رسيدن جواب شش
ماه و يا يك سال طول میكشيد . در بعضی از اوقات ائمه تحت نظر بودند و
يا در زندان میزيستند . امام صادق عليهالسلام مدتی در زمان منصور تحت نظر
بودند و كسی حق ملاقات با ايشان را نداشت .
داستان مردی كه مسالهای داشت و میخواست از امام سؤال كند و چون امام
تحت نظر بود امكان ملاقات نبود و آن مرد تدبيری انديشيد به اين نحو كه
به صورت خيار فروش در آمد و به بهانه فروختن خيار وارد خانه امام شد و
مساله را پرسيد ، معروف است و همه میدانند .
امام موسی بن جعفر عليهالسلام چند سال در زندانهای بصره و بغداد بودند و
در همانجا از دنيا رحلت كردند .
در اين مواقع شيعه چه میكردند ؟ آيا مسالهای رخ نمیداد و يا تمام صور
مختلف مسائل قبلا پرسيده شده بود و جوابهای آمادهای موجود بود ؟
ثانيا تاريخ شيعه و ائمه شيعه حكايت میكند كه امامان ، اكابر اصحاب
خويش را كه مدتها شاگردی كرده بودند و آشنا با اصول و مبادی فقه شيعه
بودند تشويق میكردند كه بنشينند و فتوا بدهند .
امام صادق عليهالسلام به ابان بن تغلب فرمود ( 1 ) : « اجلس فی مسجد »
پاورقی : 1 - جامع الرواه و سفينه البحار ذيل احوال ابان . |