پاورقی : 1 - سوره شوری آيه 11 ( هيچ مثل و مانندی برای او نيست ) . 2 - سوره طه آيه 8 ( همه اسماء نيكو مخصوص او است ) . 3 - سوره نحل آيه 60 ( و صفات والا خاص خدا است ) .
مستقلی است ؟ .
حال كداميك را بايد پذيرفت ؟ .
به نظر ما قرآن شرك را به هيچ معنی نمیپذيرد . قرآن كتاب توحيد به
تمام معنی كلمه است . كتاب توحيد است به اين معنا كه برای خداوند مثل
قائل نيست ( توحيد ذاتی ) : " « ليس كمثله شیء »" ( 1 ) كتاب توحيد
است به اين مفهوم كه از صفات و اسماء ، آنچه را كه حداكثر كمال را در
بردارد برای خدا میداند : " « له الاسماء الحسنی " ( 2 ) " و لله المثل
الاعلی » " ( 3 ) كتاب توحيد است به معنای اينكه در ذات خداوند
هيچگونه كثرتی را نمیپذيرد . كتاب توحيد است به اين معنا كه در مقا بل
خدا ، فاعلی را نمیپذيرد و هر فاعلی را در طول خدا میپذيرد كه معنی لا حول
و لا قوه الا بالله همين است . و كتاب توحيد است به اين مفهوم كه هيچ
هدفی را برای كائنات هدف اساسی و مستقل و نهائی نمیداند جز خدا . از
جمله برای انسان چه در حركت تكوينی و چه در حركت تكليفی و تشريعی او
هدفی جز خدا نمیشناسد .
انسانی كه اسلام میخواهد با انسانی كه مكتبهای فلسفی بشر میخواهند ، از
زمين تا آسمان فرق دارد . خيلی چيزها كه اسلام میگويد با آنچه ديگران
میگويند يكی است اما نه با يك ديد . اسلام هميشه به مسائل از جهت
توحيدی و خدائی نظر میكند . مثلا چنانكه قبلا گفتهايم بشر در فلسفه خود
رسيده است به اينجا كه میگويد در
پاورقی : 1 - سوره شوری آيه 11 ( هيچ مثل و مانندی برای او نيست ) . 2 - سوره طه آيه 8 ( همه اسماء نيكو مخصوص او است ) . 3 - سوره نحل آيه 60 ( و صفات والا خاص خدا است ) . |