در صحيح بخاری باب " العلم " می‏گويد پيغمبر جمعی را فرستاد و به‏
امير آنها نامه‏ای داد و گفت پيش از آنكه به فلان نقطه برسی نامه را باز
نكن . هيچ نمی‏گويد كه امير آنها علی بود . و از مضمون روايت معلوم است‏
كه كسی كه بايد نامه را باز كند خود حامل نامه بوده است نه شخص سومی كه‏
آقای دكتر سيد عبداللطيف پنداشته است .
آنچه بخاری در اينجا آورده مربوط است به داستان " بطن نخله " كه در
كتب سير و تواريخ مضبوط است .
سيره ابن هشام ( 1 ) تحت عنوان " سرية عبدالله بن جحش " و همچنين‏
بحار الانوار ( 2 ) عين روايت را نقل می‏كند كه حامل نامه ، عبدالله بن‏
جحش بوده است . می‏گويند پيغمبر به او فرمود پس از دو روز قطع مسافت ،
آن را باز كن و به آنچه نوشته شده است عمل كن . عبدالله بن جحش بعد از
دو روز قطع مسافت نامه را باز كرد و فرمان رسول خدا را اجرا كرد .
مغازی واقدی تصريح می‏كند كه نويسنده نامه ابی بن كعب بوده است نه خود
پيغمبر اكرم . می‏گويد :
" عبدالله بن جحش گفت يك شب بعد از نماز عشاء ، پيغمبر به من‏
فرمود صبح زود آماده و مسلح بيا كه مأموريتی داری . پس از نماز صبح كه‏
جمعيت در مسجد با پيغمبر خواندند ، من قبل از پيغمبر آماده و مسلح در
خانه‏اش ايستاده بودم . عده ديگری نيز مانند من آمده بودند . پيغمبر ابی‏
بن كعب را احضار

پاورقی :
. 1 ج / 1 ص . 601
. 2 ج 6 ، باب 38 ( چاپ قديم سربی تهران ) ، ص . 575