باشد و من از يك نظر احتمال می‏دهم كه اين آيه ناظر به دنيا باشد چون‏
هنوز وارد عالم قيامت نشده‏ايم ، وعده قيامت است ( « سنفرغ لكم ايه‏
الثقلان ») . ايه وقتی می‏خواهد بگويد كه خواهيم رسد به وقتی كه در آن‏
وقت كيفر و پاداشی هست ، می‏گويد پس الان چنين چيزی هست ، اگر
می‏توانيد از ملك خدا خارج شويد كه كار به آنجاها نكشد خارج شويد ، اگر
می‏توانيد از اقطار آسمانها و زمين خارج شويد ، خارج شويد ، ولی اين كه‏
يك امر عملی نيست ، از قانون خدا و از ملك خدا كه نمی‏شود بيرون رفت .
ملك خدا يعنی ملك وجود . هرجا كه برويد ملك وجود است و هرجا كه برويد
ملك خداست . پس همه جا حوزش قدرت الهی است . چون همه جا حوزه قدرت‏
الهی است همه جا حوزه قانون الهی است و قانون الهی برای انسانهاست ،
يعنی قانون پاداش و كيفر ، عمل و عكس العمل . وقتی كه می‏فرمايد : "
« لا تنفذون الا بسلطان »" كأنه اينجا يك سؤال پيش می‏آيد : ما كه‏
نمی‏توانيم از اين عالم آسمانها و زمين بيرون برويم ، آيا قدرتی هم نيست‏
كه ما را از آسمان و زمين ( اينجايی كه ما الان هستيم ، اين عالم محسوس‏
ما ) بيرون ببرد ؟ ( و عالمی ماروای اين عالمها و مافوق آسمانها و زمين‏
هم هست كه در واقع عالم ربوبيت است . ) می‏گويد : " « الا بسلطان » "
بله اگر شما به آن مقام برسيد ، اصلا مقام شما مقام مافوق آسمانها و زمين‏
خواهد شد . اين همان است كه گفت :
آن كه رست از جهان فدك چه كند
آن كه جست از جهت فلك چه كند
مسأله‏ای است كه آيا انسان می‏رسد به مقامی كه از جهات بيرون برود ؟
اقطار آسمانها و زمين ، عالم جهات است يعنی عالم ابعاد . مسلما اگر
انسان بخواهد در اين جهات حركت كند هيچ گاه خارج نمی‏شود . من می‏خواهم‏
از اين طرف بروم تا خارج شوم ، هر چه بروم