مؤمن بما هو مؤمن هم هستند . اگر شما را از ايمان عاری كنند با شما
دوستند ، تا شما در لباس ايمان هستيد و اين جامه را به تن كرده‏ای دشمن‏
شما هستند . پس در واقع اين هشدار درباره دشمنهای خودتان هم هست .
دشمنان مرا و دشمنان خود را دوستان و نزديكان خود قرار ندهيد .
در يك آيه ديگر در سوره آل‏عمران می‏فرمايد : " « لا تتخذوا بطانة من‏
دونكم »" ( 1 ) . آنجا تعبير ديگری است . " بطانه " يعنی آستر .
لباسی كه انسان می‏پوشد يك رويه دارد ( و يك آستر ) . شعر نصاب می‏گويد:
" الظهاره ابره دان و البطانة آستر "
. عرب رويه پارجه لباس را " ظهاره " می‏گويد و آستر را " بطانه " .
اين تشبيهی است كه قرآن می‏كند . می‏فرمايد در جامعه از غير خود بطانه‏
نگيريد ، خيلی تعبير عجيبی است ! يعنی در جامعه مسلمان ، غير مسلمان هم‏
شركت داشته باشد مانعی ندارد ولی يك وقت هست به صورت ظهاره شركت‏
دارد ، پارچه رو ، يعنی پارجه شناخته شده ، آن كه ديده می‏شود ، ( و يك‏
وقت به صورت بطانه و آستر ) ، يعنی تشكيلات جامعه اسلامی يك كارهای‏
علنی دارد ، يك كارهای سری و مخفی مثل آن كارهايی كه به سياست اجتماع‏
مربوط است ، غير مسلمان بخواهد كارهايی در جامعه اسلامی داشته باشد كه‏
روست ، مثلا تجارت يا زراعت داشته باشد ، مانعی ندارد ، اما غير مسلمان‏
را در اسرار جامعه مسلمان ، در كارهای اساسی و پنهانی و نهانی و كارهايی‏
كه در زير و باطن اجتماع است ( شركت دادن ، جايز نيست ) .
" « لا تتخذوا عدوی و عدوكم اولياء تلقون اليهم بالمودش »" شما القاء
دوستی ميان خود و آنها برقرار می‏كنيد . القاء مودت يعنی در دل مودتی‏
نسبت به

پاورقی :
. 1 آل‏عمران / . 118