" « خيرات حسان »" يعنی زنانی كه هم از نظر روحی و معنوی خيرند و هم‏
از نظر زيبايی ، پس ميشود نيكو سيرت و نيكو صورت ، هر دو وجود دارد .
بعضی مفسرين گفته‏اند كه اينجا اشاره به زنان دنياست نه حورالعين‏ها ،
زنانی از نوع انسان كه اهل بهشت و اهل سعادت هستند .
علاوه بر اينها باز " « حور مقصورات فی الخيام »" حورالعين‏هايی كه‏
منحصرا در خيمه‏هايی هستند . همان مفهوم " « قاصرات الطرف لم يطمثهن‏
انس قبلهم و لا جان »" را با تعبير ديگر گفته است ، يعنی " نه هر
جايی " . اين " « حور مقصورات فی الخيام »" باز مفهوم " نه هر
جاييی " را می‏دهد . همان كلمه " « لم يطمثهن انس قبلهم و لا جان » "
تكرار شده . معلوم است كه قرآن به جنبه طهارت و عفاف و پاكی خيلی‏
عنايت دارد يعنی اين را برای بشر يك ارزش اصيل می‏داند .
" « متكئين علی رفرف خضر و عبقری حسان »" . درباره آنها هم داشتيم:
" « متكئين علی فرش بطائنها من استبرق و جنا الجنتين دان »" . درباره‏
اينها داريم : " « متكئين »" تكيه زن‏ها هستند " « علی رفرف خضر »"
برمتكاهای سبز و بر بساطهای بسيار قيمتی و بسيار نيك "« فبای الاء ربكما
تكذبان »" پس چه نعمتی را شما می‏توانيد تكذيب كنيد ؟
در آخر دو مرتبه می‏فرمايد : " « تبارك اسم ربك ذی الجلال و الاكرام
" مبارك است و پر بركت است نان پروردگارت آن نام پر جلال و صاحب‏
جلالت و صاحب اكرام ، كه می‏گويند اشاره به همان نام " الرحمن " است‏
كه سوره با آن شروع شده است . سوره با كلمه " الرحمن " شروع شد و با
توصيف " الرحمن " با جمله " « تبارك اسم ربك ذی الجلال و الاكرام
" خاتمه پيدا می‏كند اشاره به اينكه آنچه كه در عالم به وجود آمده است‏
از اول عالم تا آخر عالم ، دنيا و آخرت ، تمام اينها به اسم " رحمن "
به وجود آمده است . می‏گويند : " ظهر الوجود ببسم الله الرحمن الرحيم "
. اصلا " رحمن "