پاورقی : . 1 شرح اشارات ، نمط نهم ، فصل سوم .
عارف چيست ؟ " الزهد عند العارف رياضة مالهممه و قوی نفسه . . . و
تكبر علی كل شیء غير الحق " ( 1 ) بی اعتنا بودن به هر چيز غير از خدا .
اين تكبر معنايش اين است كه ( شخص ) هيچ موجودی را به جای خدا
نمینشاند يعنی او را معبود قرار نمیدهد و لو به همان عبادت كوچك ، و لو
مورد توجه قرار دادن ، يعنی هيچ موجود بغير از خدا شايسته اين كه من او
را هذف ، قبله و مقصد قرار بدهم نيست . " « سبحان الله عما يشركون
" منزه است ذات پروردگار از اين شركهای كه میورزند . تكبر ورزيدن يك
بنده در مقابل خدا نوعی شرك ورزيدن ، خود را شريك خدا قرار دادن و جامه
خدا را به تن كردن است .
" « هو الله الخالق الباری المصور »" اوست الله . اين هر سه آيه با
" « هو الله »" شروع شد، منتها در آن دو آيه (« هو الله الذی لا اله الا
هو . . . ») مسأله عبوديت هم مطرح بود آنجا كه در واقع صفات ذاتی بيان
میشد ، اين آيه باز با " « هو الله »" شروع میشود ولی بعد " « لا اله
الا هو »" ندارد چون اينجا وارد صفات فعل میشود . ( آنجا داشت ) : "
« الملك القدوس السلام المؤمن المهيمن العزيز الجبار »"، اينجا (دارد)
: " « هو الله الخالق »" اوست خدای آفريننده اندازهگير ، آفريننده به
تقدير ، چون بعضی گفتهاند اصلا " خلق " يعنی تقدير و اندازهگيری ، يا
آفريدن با تقدير و اندازهگيری . " الباری " . باریء يعنی موجد ، ايجاد
كننده . پس او ذات اندازه گيرنده و ايجاد كننده ( است ) يعنی در امور
عالم كه خدای متعال آفريده است اگر مثلا از فلان ماده اين قدر و از فلان
ماده ديگر اين قدر ديگر است، حساب شده است. در مركبات، در يك گل، در
يك حيوان، در يك انسان ( اين طور است ). اگر مثلا انسان پاهايش را اين
قد است و دستهايش اين قدر ، انگشتهايش
پاورقی : . 1 شرح اشارات ، نمط نهم ، فصل سوم . |