با توحيد جور در نمی‏آيد و شرك است .
اينجا هم حاطب بن ابی بلتعه حرفش اين بود كه زن و بچه‏ام الان در آنجا
هستند ، من جانب آنها را هم بايد رعايت كنم ، نه ، ديگر " جانب آنها
را هم " ، يك مقدار جانب اين را يك مقدار جانب آن را يك جا به نفع‏
اين يك جا به نفع آن ، ( با ايمان ) جور در نمی‏آيد . قرآن می‏خواهد
بفرمايد كه اين روابط : رابطه با ارحام ، خويشان ، فرزندان ، اينها يك‏
رابطه‏هايی است كه در چهار صباح دنيا بين انسان و اشياء و اشخاص هست و
يگانه رابطه‏ای كه برای انسان الی الابد باقی می‏ماند رابطه با خداست يا با
دوستان خدا . " « لن تنفعكم ارحامكم و لا اولادكم يوم القيامة »" ارحام‏
و خويشاوندان و فرزندانتان در روز قيامت سودی به حال شما نمی‏بخشند . در
روز قيامت ميان انسان و همه اينها جدايی واقعه می‏شود ، جز يك سبب (
باقی نمی‏ماند ) : " « اذا تبرا الذين اتبعوا من الذين اتبعوا و رأوا
العذاب و تقطعت بهم الاسباب »" ( 1 ) رابطه‏ها در آنجا قطع می‏شود جز
رابطه‏هايی كه از ناحيه حق بر قرار باشد . " « الا خلاء يومئذ بعضهم لبعض‏
عدو الا المتقين »" ( 2 ) در قيامت همه دوستان تبديل به دشمنان يكديگر
می‏شوند مگر دوستانی كه از روی تقوا با يكديگر دوست بودند يعنی دوستانی‏
كه پيوندشان با يكديگر ناشی از پيوندشان با خدا بوده . زن و بچه و ارحام‏
و اولاد و همه اينها اين جور است ، تاحدی كه پيوند انسان با اينها ناشی‏
از پيوند ايمانی باشد و آنها با انسان شركت داشته باشند ، اين پيوند در
قيامت باقی می‏ماند ، ولی اگر از اين راه نباشد به كلی از بين می‏رود اصلا
در قيامت انسان ( از اينها ) تبری می‏جويد و فرار می‏كند

پاورقی :
. 1 بقره / . 166
. 2 زخرف / . 67