پاورقی : . 1 ( مقصود " ذی الجلال " است . ) . 2 ( مقصود " ذی الاكرام " است . )
يعنی رحمت عامه پروردگار ، يعنی خلقت ، اساس خلقت . رحمن يعنی خدای
خالق ، يعنی خدای خالقی كه خلقتش بر اساس رحمت و جود و رساندن فيض
است و هر موجودی آن فيضی را كه لايق است ( دريافت میكند ) . ما اگر
بگوييم " خدا خالق است " يك معنا و مفهوم را گفتهايم يعنی همين مقدار
فهماندهايم كه خداوند ايجاد كننده اشياء است ، ولی آيا اين ايجاد بر
اساس فيض و رحمت است يا بر اساس ديگری ، اين را ديگر كلمه " خالق
" نمیفهماند ، ولی وقتی كه ميگوييم " رحمن " يعنی افاضه كننده جود و
رحمت خودش . وقتی میگوييم " رحمن " يعنی سراسر خلقت مساوی است با
سراسر رحمت ، و حتی آنجايی هم كه عذاب هست ، خود عذاب از يك جنبه
ديگر - لااقل از اين جنبه كه ما نظام كل را در نظر بگيريم در نظام كل -
باز نوعی رحمت است . میگويد : " « تبارك اسم ربك »" مبارك بااد ،
افزون باد آن نام پروردگارت ، آن نامی كه صاحب جلال و اكرام است .
گفتيم " جلال " ( 1 ) يعنی اجل شأنا است ، منزه از نقص است ، به
اصطلاح صفت سلبی ( است ) . " اكرام " ( 2 ) يعنی پر از كرامت است ،
پرا از جمال است " « ذی الجلال و الاكرام »" صاحب جلال و جمال بودن ،
يعنی از نقصها منزه بودن و به كمالها متصف بودن ، كه جمع ميان صفات
سلبيه و صفات ثبوتيه هر دو در اين جمله شده است . و صلی الله علی محمد
و اله الطاهرين .
پاورقی : . 1 ( مقصود " ذی الجلال " است . ) . 2 ( مقصود " ذی الاكرام " است . ) |