هم تناقض دارند ؟ يك آيه می‏گويد كه اصلا در عالم وجود ، دنيا و آخرت در
همه وقت ملك منحصرا مال خداست و خدا شريكی ندارد ولی آيه ديگر می‏گويد
در قيامت چنين است ، ندا می‏رسد : امروز ملك از آن كيست ؟ گويی‏
معنايش اين است : " در دنيا ما رقيب و شريك داشتيم ولی امرزو ديگر
ما قبضه كريم ! " . نه ، اين به اعتبار وجود برای ماست ، يعنی در دنيا
مطلب پنهان است ، آن كه ديده نمی‏شود خداست ( البته برای افراد عادی ،
آن كه به چشم نمی‏بينند خداست ) . انسان قدرت آب را می‏بيند ، قدرت‏
خاك را می‏بيند ، قدرت برق را می‏بيند ، قدرت انسان را می‏بيند ، قدرت‏
مغز را می‏بيند قدرت چشم را می‏بيند ، قدرت همه چيز را می‏بيند ، ولی‏
قدرت اصلی را كه همه‏اين قدرتها جلوه‏های آن قدرت است نمی‏بيند . در
آخرت چشمها به تعبير قرآن نفوذ پيدا می‏كند ، اعماق را می‏بيند ، مبيند كه‏
هر قدرتی كه می‏ديده ( ناشی از ) از آن قدرت بوده است .
در مقام تشبيه - كه اين تشبيه هم تشبيه كاملی نيست - مثل اين است كه‏
شخصی را به كارخانه‏ای ببرند . اين كارخانه يك قسمت فوقانی دارد و يك‏
قسمت تحتانی . آن قسمتهای فوقانی را برود ببيند ، چرخها و تسمه‏ها را
می‏بيند كه حركت می‏كنند . خيال می‏كند همه كارخانه است و قدرتها را در
اينجا می‏بيند ، يكدفعه او را می‏برند به زير زمين ، موتورهای اصلی را كه‏
نيرو از آنجا پيدا می‏شود مشاهده می‏كند . آنجا را كه می‏بيند در می‏يابد كه‏
تمام حركتها و قدرتهای بالا از اينجا سرچشمه می‏گرفته و منبع قدرت‏
اينجاست . ديگر آن برای او چيزی نيست ، آن را به عنوان جلوه‏ای از اين‏
می‏بيند .
پس آيه " « لم يكن له شريك فی الملك و لم يكن له ولی من الذل غ" و
« آيه " الملك اليوم لله الواحد القهار »" باهم تعارض ندارند : "
« لم يكن له شريك »