پاورقی : . 1 ( يعنی بندگانی كه خود را به او سپردهاند ) .
بر كسانی است كه ولای او را پذيرفتهاند .
خدای متعال حافظ و رقيب اين گونه بندگان ( 1 ) است . بنابر قول آن
مفسرينی كه میگويند مفهوم تصرف هم در " مهيمن " خوابيده ، يعنی وقتی
اين بنده خودش را به او سپرده احيانا اگر غل و غشی در او هست خدا خودش
خالصش میكند مثل فلزی كه شما آن را به زرگر سپرده و خودتان رفتهايد ، او
با آن مهارت و لياقتی كه خودش دارد احيانا اگر غل و غشی هم در لابلای آن
وجود دارد، ديگر بعد از اين سپردن او خودش آن غل و غشها را خارج میكند.
" « العزيز »" . برای " عزيز " دو معنا هست كه به هر دو معنا
خدای متعال عزيز است : يكی عزت در مقابل ذلت و زبونی . هر موجودی غير
از خدا زبون است يعنی اگر از نظری عزت دارد از نظری ديگر ذلت دارد .
هر عزيزی در عالم آميختهای است از عزت و ذلت . هيچ موجودی از خودش
استقلال ندارد ، همه موجودها وابسته به موجود ديگر و اسير و مقهود موجود
ديگر هستند . حال مثالهای كوچك راجع به خود انسانها ذكر میكنيم : يك
انسان اگر همه مردم دنيا را هم ذليل كرده باشد ، در مقابل همه مردم ديگر
عزيز باشد و يك فرد هم باقی نمانده باشد الا اينكه او عزت خودش را بر
وی ثابت كرده است ، در عين حال همان آدم ، ذليل همين هواست ، اگر دو
دقيقه همين هوا به او نرسد كارش ساخته است ، يا ذليل يك ميكروب كوچك
در درون خودش میشود اما آن عزيزی كه در ذات او ذلت و خواری اصلا
نمیتواند وجود داشته باشد چون ما فوق همه موجودات است ، خداست .
معنی ديگر " عزيز " همين است كه ما میگوييم " گرانبها " . میگوييم
پاورقی : . 1 ( يعنی بندگانی كه خود را به او سپردهاند ) . |