بيانات رهبر انقلاب
(مدظله العالی)
جمعى از معلمان و فرهنگیان سراسر کشور
16 / 2 / 94
( امروز بنده عمدهی عرایضی که میخواهم
عرض کنم، چند نکته در باب آموزش و پرورش است. حالا مسائل دیگری هم
داریم، شاید به آنها هم بپردازیم امّا مسئلهی عمدهی ما امروز مسئلهی
آموزش و پرورش است؛ مسئلهای که برای بنده مهم است. علّت هم این است که
آموزش و پرورش در واقع آن کانون اساسی برای خلق دنیای آینده است.
بالاخره ما فردایی خواهیم داشت، ۲۰ سال دیگر، ۲۵ سال دیگر، نسلی روی
کار خواهند آمد که امروز این نسل مشغول تولید شدن است، در حال بهوجود
آمدن است؛ مولّد آن هم معلّم و آموزش و پرورش است. شما دارید یک نسل را
تولید میکنید؛ چگونه آن را تولید خواهید کرد؟ این خیلی اهمّیّت دارد.
آیندهی کشور، آیندهی دنیای ما به تلاش امروز آموزش و پرورش وابسته
است؛ این کمچیزی نیست. ما هیچ دستگاه دیگری را نداریم که اینقدر حائز
اهمّیّت باشد. بله، در دانشگاه هم درس میخوانند، در حوزهی علمیّه هم
درس میخوانند، در محیطهای اجتماعی هم تربیت میشوند امّا نقش تأثیرگذار
معلّم بیبدیل است؛ نقشی که معلّم میتواند در اثرگذاری فکری و روحیِ
این مخاطبی که کودک امروز ما و مرد و زن آیندهی ما است، داشته باشد -
در دوران کودکی، در دوران نوجوانی تا تمام این دورهی دوازده سال -
نظیر ندارد، بیبدیل است؛ نه پدر، نه مادر، نه محیط، هیچکدام این نقش
را ندارند. معلّم یک چنین چیزی است؛ آموزش و پرورش یک چنین دستگاهی
است. از لحاظ تماس با محیط زندگیِ مردم هم بیشترین سطح مماسّ با جامعه
را آموزش و پرورش دارد؛ شما نزدیک به ۱۳ میلیون دانشآموز دارید، با
پدر و مادرهایشان - که ۲۶ میلیون پدر و مادرهای اینها هستند - این شد
۳۹ میلیون، یک میلیون هم معلّم و کارمندان آموزش و پرورش؛ تقریباً ۴۰
میلیون انسان بهطور مستقیم با این دستگاه مرتبطند؛ شما کدام دستگاه
دیگر را دارید که اینچنین سطح تماسّ اثرگذار و مهمّی با جامعه داشته
باشد؟ اینکه روی آموزش و پرورش تکیه میکنیم، بهخاطر اینها است.
خب، من یک کلمه دربارهی این دستگاه عرض بکنم و آن این است - بارها هم
این را گفتهایم،(۴) باز هم تکرار میکنیم - که برای یکچنین دستگاهی
هرچه ما هزینه کنیم، هزینه نیست، سرمایهگذاری است؛ به این چشم به
اقتصاد آموزش و پرورش نگاه کنیم. اقتصاد آموزش و پرورش مثل اقتصاد هیچ
دستگاه دیگری نیست؛ اینجا شما هرچه خرج میکنید، در واقع دارید
سرمایهگذاری میکنید؛ این آن جملهی اساسی و اصلیای است که بنده توقّع
دارم مسئولان کشور، مسئولان دولتی و مردم ما به این نکته توجّه کنند.
خب، این [دربارهی اهمّیّت] دستگاه آموزش و پرورش.
در این دستگاه بزرگ آن نقطهی محوری، آن میاندار، آن عَلَمداری که در
واقع او دارد میدان را اداره میکند و همه بایستی تدارکات او را فراهم
کنند، کیست؟ معلّم. میداندار اصلی معلّم است. دستگاههای گوناگون،
سازمانهای گوناگون، سندهای مختلف، کتاب درسی، بقیّه و بقیّه، همه
پشتیبانهای این میاندار اصلیاند. معلّم خوب آن موجودی است که تأثیر
او - همینطور که عرض کردیم - بیبدیل است؛ اگر ما معلّم خوب داشته
باشیم، حتّی در یک نظامی مثل نظام مکتبخانه، خواهد توانست مردان بزرگ
تربیت بکند؛ کمااینکه میبینید [تربیت] کردند. معلّم خوب میتواند
مردان بزرگ، انسانهای بزرگ، شخصیّتهای برجسته را خلق کند، بهوجود
بیاورد، ولو در یک دستگاهی که آن دستگاه خیلی سازگار نیست؛ پس اصل،
معلّم است)
|