همسر شهید محمد حسن نظرنژاد
( مادر عزیزم از شما می خواهم که برای این فرزند سراپا گناه کار دعا کنید چون دعای مادر درباره فرزند مورد قبول درگاه خداوند قرار می گیرد، چون من در دنیا برای شما کاری نکردم به جز غم و اندوه چیزی دیگر نداشتم» این بخشی از وصیت نامه جانباز شهید محمد حسن نظرنژاد معاون عملیات لشکر نصر است که تا آخرین لحظات خود را مدیون والدینش می دانست و از آنها طلب شفاعت و بخشش داشت.
او در بخش دیگری از وصیت نامه خود خطاب به همه جوانان ایرانی می نویسد «فرزندانم باید بگویم که هر کس وظیفه ای دارد که اگر آن را انجام ندهد نمی تواند در دنیا و آخرت خوشبخت شود پس آن را بیابید».
شهید نظرنژاد تا پای جان در جبهه های نبرد حق علیه باطل در دوران دفاع مقدس ایستادگی می کرد و در این راه چشمانش را از دست داد؛ زمانی که او را به شیراز منتقل کردند و بعد از مدتی که در این شهر بستری بود به مشهد منتقل شد؛ چشمش از بین رفته بود و به جای آن چشم مصنوعی گذاشتند ولی زمانی که حالش بهتر شد گفت می خواهم بروم جبهه.
مجموعه «نیمه پنهان ماه» که به گفت وگو با همسران شهدا اختصاص دارد این هفته میزبان مرضیه نظرنژاد همسر این شهید بزرگوار اس.
آنها در سال ۱۳۴۶ با هم ازدواج کردند و این پیمان مشترک، تا هفتم مرداد ۱۳۷۵ که شهید نظرنژاد به درجه رفیع شهادت نائل آمد ادامه یافت)
