جناب ملا عباس تربتی
در سال 1287 شمسی، با کاروان ، پیاده به کربلا رفت و این سفر هفت ماه
طول کشید. روزی که بازگشت، مرد و زن همگی جمع شدند، به طوری که در خانه
جای نشستن نبود.
مرحوم راشد نقل می کند :
در سال 1298 هجری شمسی، با کاروان به همراه حاج آخوند عازم کربلا شدیم
که 5 ماه و 20 روز طول کشید. و گاهی پدرم یکی از پیاده ها را بر آن
سوار میکرد.
پدرم همان برنامه نمازهای پنجگانه را در اوقات سه گانه با همان دقت و
طمأنینه و منبرهای بعد از نماز (البته به طور مختصر) داشت.
از هر منزل که راه می افتادیم، آخرین نفر بود که به راه می افتاد تا
مطمئن گردد که همه هستند، و با اینکه او قافله سالار نبود، تفقد حال
همه را میکرد، چرا که این را وظیفه ی دینی و اخلاقی خود می دانست.
بسا می شد کسانی از اهالی منزلهای میان راه، حالت نماز خواندن او را
میدیدند و سخنان ساده و بی ریا و مؤثرش را میشنیدند و مجذوب او
میشدند؛ و از این رو در بعضی از منازل بین راه کربلا نیز معتقدانی
داشت.