قرآن
قرآن شامل آياتى است كه در مدت 23 سال بتدريج بر حضرت محمد (ص) نازل شده است. قرآن شامل 114 سوره كوتاه و بلند و نزديك 640. آيه است. همه سوره‌هاى قرآن با (بسم الله الرحمن الرحيم) آغاز مى‌شود، جز سوره "برائة" يا "توبه".
تنظيم آيات قرآن بر مبنايى است كه شخص پيامبر اكرم (ص) دستور فرموده است. سوره‌هايى كه در مكه نازل شده "مكى" و آنها كه در مدينه نازل شده است "مدنى" ناميده مى‌شود.
هر سوره، نامى دارد كه آن نام، در متن سوره آمده است، مانند: نحل، بقره، علق و... به محض اين كه يك سوره يا يك آيه يا چند آيه بر پيغمبر (ص) نازل مى‌شد افراد مورد اعتمادى كه به آنها "نويسندگان وحى" مى گفتند، آيات را مى‌نوشتند.
معروفترين آنها عبارتند از: على بن ابيطالب (ع) - عبد الله بن مسعود - زيد بن ثابت - معاذ بن جبل - ابى بن كعب و...، امتياز قرآن بر ديگر كتابهاى آسمانى اينست كه، در قرآن كوچكترين تحريف و تغييرى وارد نشده است. قرآن معجزه باقيه و هميشگى پيامبر اكرم (ص) است.
در چند جاى قرآن بصراحت آمده است كه اگر در قرآن شك و ترديد داريد چند سوره، حتى يك سوره كوچك كه سه آيه است، مانند آن را بياورند كه هرگز دشمنان اسلام به چنين كارى توفيق نيافته و نخواهند يافت.
قرآن فقط از جهت لفظ و فصاحت و شيوايى معجزه نيست، بلكه از جهت معنى و دارا بودن احكام و نظامات استوار و قوانين ابدى نيز معجزه است - هر چه علم بشر پيشرفت كند و پرده از اسرار جهان برگرفته شود، رمز جاودانى اسلام و قرآن روشنتر خواهد شد - قرآن تاكنون به بيش از صد زبان دنيا و به فارسى و انگليسى و فرانسوى، چندين بار ترجمه شده است.
در قرآن بيش از همه چيز، به پرستش خداى واحد و صفات جلال و جمال خداوند و عظمت دستگاه آفرينش و سير در آفاق و عوالم طبيعى و مطالعه در احوال گذشتگان و قوانين و احكام عبادى، اجتماعى و قضائى و روز رستاخيز و سرگذشت انبيا بزرگ الهى و پند گرفتن از زندگانى اقوام گذشته توجه داده شده است. براى اينكه بتوانيم به لطف ظ‌اهر و باطن عميق قرآن پى ببريم بايد - در درجه اول - با زبان فصيح و بليغ قرآن آشنا شويم. قرآن راهنمايى است راستگو، پايدار و خيرخواه.
