رامين رسولي مهرباني» جانباز ۷۰ درصد فتنه سال ۸۸ در ديدار تعدادی از بسیجیان سپاه حضرت سيدالشهداء(ع) استان تهران اظهار داشت: من از ناحيه هر دو چشم آسيب ديده ام، يك چشمم تخليه شده و يك چشم داخل كاسه قرار دارد، ولي در اثر انفجار و تركشي كه از چشم چپ به چشم راست نفوذ كرده، شبكيه چشمم به طور كامل آسيب ديده است.
او در مورد نحوه جانباز شدن خود مي گويد: "ظهر روز بيست و پنجم خرداد با من تماس گرفتند و گفتند به منطقه صادقيه بروم، وقتي كه به صادقيه رسيدم، در يكي از خيابان ها كه به فلكه دوم منتهي مي شد در حال حركت به سمت فلكه بودم كه احساس كردم شيئي به صورتم اصابت كرد.
يادم نيست كسي اطرافم بوده باشد. احساس كردم شايد اغتشاشگران سنگ به صورتم پرتاب كرده باشند، اما ظاهراً اغتشاشگران نارنجك دست سازي با قدرت تخريب بالاي به سمت من پرتاب كرده بودند كه مستقيم به صورتم خورد و كاسه چشم چپم را از بين برد.

در قسمت گونه، فك و سمت چپ صورتم خيلي تركش وجود دارد. ريزه هاي تركشي كه داخل نارنجك ريخته بودند از داخل چشم چپم به چشم راست نفوذ كرده و به شبكيه چشمم آسيب زيادي وارد كرد."
رامين ادامه مي دهد: چند ثانيه اول گوشم صوت كشيد و ديگر چيزي متوجه نشدم، تا اينكه يكي دو هفته بعد خودم را در بيمارستان يافتم، وقتي به هوش آمدم، دنيا برايم تاريك و سياه شده بود و هيچ چيز را نمي ديدم، وقتي موضوع را از اطرافيانم پرسيدم به من گفتند كه هر دو چشمم را از دست دست داده ام.

 رامين متولد سال ۶۴ است و ۲۴ ساله بود كه مورد هجوم فتنه گران و اراذل و اوباش فتنه قرار گرفت و براي هميشه از نعمت ديدن زيبايي هاي خداوند محروم ماند.

او دانشجوي فعال بسيجي و فوق ديپلم كامپيوتر با گرايش گرافيك و برنامه هاي سه بعدي بود و همه واحدهايش را گذرانده بود و درصدد ادامه تحصيل براي مقطع كارشناسي بود كه اين حادثه برايش رخ داد و بعد از اين حادثه، چون ديگر نمي توانست ادامه تحصيل بدهد، به خاطر اينكه رشته تحصيلي اش با چشم سر و كار داشت، تغيير رشته داد و هم اكنون در رشته فقه و حقوق ادامه تحصيل مي دهد.

پدر رامين مي گويد: نحوه درس خواندن برايش بسيار مشكل است. استاد حدود ۶۰ درصد مطالب را توضيح مي دهد و ۴۰ درصد بقيه را بايد از روي جزوه و كتاب بخواند. رامين درس هايش را در كلاس ضبط مي كند و در خانه گوش مي كند و امتحان مي دهد. تردد در خيابان هم برايش دشوار است.

پدر رامين رسولي ادامه مي دهد: از رامين سوال كردند كه با مشكل نابينايي اش چگونه كنار مي آيد؟ او در پاسخ گفت: نابينايي مشكل نيست ولي اگر من نتوانم با مشكل نابينايي كنار بيايم، آن وقت است كه مشكل خواهم داشت. بنابراين توكل به خدا كرده ام و رضايم به رضاي اوست و اين وضعيت خواست خدا بوده است.

او افزود: رامين بعد از جراحت و از دست دادن قوه بينايي اش، همسري اختيار كرده كه از خانواده اي متدين و ولايي هستند. الان حدود دوسه ماه است كه ازدواج كرده و همسرش او را با همين شرايط انتخاب كرده و خيلي راحت و آسان با موضوع كنار آمده است.