در حالی قائم مقام بنیاد شهید و امور ایثارگران خبر از ترجمه وصیتانامه های شهدا به زبانهای مختلف می دهد که هزاران جانباز شیمیایی سالهاست با زبان فارسی درخواست رسیدگی دارند.

به گزارش وبلاگ جانبازان شیمیایی ایران- (یادداشت سردبیر) آیا به راستی شهدا به زندگی همرزمانشان که با سینه ای سوخته در جنگل زندگی می کند یا در یک حمام متروکه در ورامین و یا نگهبان سرویس بهداشتی هستند راضی اند؟

آیا شهدا راضی به خود....ی برخی از جانبازان هستند؟ آیا شهدا راضی به تحقیر ایثارگران هستند؟ آیا شهدا راضی به تهدید جانبازان از سوی مسئولان هستند؟ به والله راضی نیستند و در آن دنیا باید مسئولان یقه سفید که خود لابه لای ریشهای انکادر شده و تسبیح و جای مهر بر پیشانی مخفی کرده اند پاسخ دهند.

چرا باید پیرزن ۷۰ ساله برای اثبات جانبازی اش ۴۰ شاهد داشته باشد؟ چرا باید هدیه به یک زن سنی سردشتی که هم خودش جانباز است و هم همسرش و ۱۱ نفر از خانواده اش شهید شده اند یک قبر در بهشت زهرای تهران باشد؟

چرا عکس گرفتن از جانبازان در مقابل درب بنیاد شهید ممنوع است؟ چرا بنیاد شهید حراست دارد؟ چرا و چرا و چرا...

حالا بروید و هزینه های باد آورده را خرج اموری کنید که یک درصد هم تاثیر ندارد. دنیا اخبار جانبازان ایران را رصد می کند و ایرانیان برخوردها را می بینند. اگر میلیاردها وصیتنامه شهید را هم به هزاران زبان زنده دنیا ترجمه کنید بازهم نمی توانید ادعا کنید در راه ترویج فرهنگ ایثار و شهادت قدم برداشته اید.

نکند که سال تمام شود و بودجه در صندوق شما بماند... باید خرج شود... نکند خانه ای برای جانباز کمالی یا جانباز رفیعی نژاد یا جانباز خرم اجاره شود... شاید همین امروز و فردا جانبازی دیگر بساط زندگی اش سفره خیابان شود...

بروید و وصیتنامه های شهدا را به هزاران زبان ترجمه کنید شاید آنهایی که مسلمان نیستند به وصیت شهدا عمل کنند.

نکند این انقلاب به دست نااهلان بیفتد