هيچ كشوري براي نگهداري از 50 هزار مصدوم شيميايي به ايران كمك نكرد

رئيس مركز تحقيقات آسيب‌هاي شيميايي با بيان اينكه هيچ كشوري براي نگهداري از 50 هزار مصدوم شيميايي ايران به اين كشور كمك نكرد، افزود: آنها مي‌ديدند كه ما مصدومان را خيابان‌ها نگهداري مي‌كنيم اما هيچ كمكي نكردند.

پرفسور مصطفي قانعي در سمينار بين‌المللي بررسي پيامدهاي كاربرد سلاح شيميايي عليه ايران با بيان اينكه طي هشت سال جنگ تحميلي هم جمعيت نظامي و هم غيرنظامي ايران مورد هجوم سلاح‌هاي شيميايي عراق قرار گرفته‌اند، تصريح كرد: از اين جهت كه سلاح خردل به راحتي قابل توليد بود و قيمت پاييني هم داشت صدام از آن استفاده كرد.

وي افزود: آن قدر مصدوم شيميايي در زمان حمله داشتيم كه بيمارستان‌هاي ما پرشده بود و مصدومين را در ورزشگاه‌ها بستري كرده بودند.
قانعي با بيان اينكه شهرهاي ما مورد هجوم قرار گرفت و بايد مردم را به بيرون از شهرها منتقل مي‌كرديم، تصريح كرد: بعد از گذشت سال‌ها مشخص شد كه خردل كشنده نبوده بلند ناتوان كننده بود براي همين بيماران باقي ماندند و ما همچنان نگهداري نه چندان موثر را از آنها داشتيم.

وي با بيان اينكه اگر مصدومين شيميايي را با غيرشيميايي مقايسه كنيم مي‌بينيم كه مرگ مصدومين شميايي نسبت به ساير مصدومين زودتر رخ مي‌دهد چرا كه ارگان بدن‌هاي آنها در اثر استشمام خردل ضعيف شده است، تصريح كرد: بيماري‌هاي چشم، پوست و ريه به طور دائم هزاران بيمار شيميايي را رنج مي‌دهد. بيمار هم‌زمان دچار مشكلات چشمي و تورم پوست مي‌شود و سيستم تنفسي وي دچار مشكل مي‌شود و ممكن است به حدي برسد كه تمام مجاري تنفسي وي بسته شده و بيمار خفه شود.

رئيس مركز تحقيقات آسيب‌هاي شيميايي با بيان اين كه هيچ كدام از كشورها در دنيا براي نگهداري و رسيديي به اين همه بيمار كمكي به ما نكردند، افزود: مجموع اعزام‌هاي ما به خارج به هزار نفر نمي‌رسد در حالي كه بيماران شيميايي ما نزديك به 50 هزار نفر هستند. ما آن زمان حتي از خيابان‌ها براي نگهداري بيماران استفاده كرديم و هيچ كشوري به كمك ما نيامد.

قانعي تصريح كرد: 20 سال گذشت و مي‌بينيم كه بيماران از لحاظ تنفسي و مجاري هوايي دچار خفگي مي‌شوند و ضايعات پوستي آنها التيام پيدا نكرده است.
وي افزود: ما تصور مي‌كرديم كه ضايعات به پوست، چشم و ريه منحصر باشد اما بعد ديديم كه ميزان افسردگي و عصبي شدن در بيماران شيميايي بيشتر است و اختلال سيستم ايمني و عصبي از جمله ضايعات ديگر آلودگي به گاز خردل است.

رئيس مركز تحقيقات آسيب‌هاي شيميايي با بيان اينكه بيماري «CML» يك سرطان خوني است و در افراد مسن رخ مي‌دهد، افزود: ‌ما مشاهده كرديم كه اين بيماري در جوانان 30 تا 40 ساله شيميايي رخ داده است و اين نشان مي‌داد كه اين نيز از عوارض ديگر گاز خردل است.

وي با بيان اينكه گاز خردل بيمار را نمي‌كشد بلكه هر روز بيمار را زجر مي‌دهد، افزود: هزينه مراقبت از بيماران هر روز بالاتر مي‌رود در حالي كه اثر بخشي اين مداواها كم است. كيفيت زندگي اين افراد روز به روز كاهش پيدا مي‌كند در حالي كه نگهداري‌هاي ما روز به روز زيادتر مي‌شود.
به گفته قانعي، مشكل ديگر، خانواده‌هاي اين افراد هستند كه فكر مي‌كنند چون بيمار ايستاد، هيچ مشكلي ندارد اما نمي‌دانند كه بيمار از داخل تخريب شده است.

منبع: خبرگزاری فارس