هیچ سازمانی متولی بسیجی آزاده نیست / به جای تسهیلات فرهنگی و آموزشی ، آزاده را نگهبان کیوسک ها کردند

یکی از جانبازان آزاده با اشاره به عدم برنامه ریزی صحیح در تقویت بنیه علمی و ارتقاء فرهنگی و آموزشی آزادگان پس از بازگشت به وطن خاطرنشان کرد : وقتی آزادگان به ایران برگشتند هرکدام را در سازمانی مشغول به کار کردند اما برای حفظ جایگاه آزاده ای که در 16سالگی به جبهه رفته و تا سن 26سالگی اسیر بوده و نهایت مدرک تحصیلی اش سیکل بود چه شغلی در نظر گرفتند؟

یکی از آزادگان جانباز جنگ تحمیلی ضمن بیان مطالب فوق دربررسی وضعیت فعلی اشتغال برخی آزادگان افزود : آزاده را با این شرایط تلفنچی بانک کردند و او را در یک کیوسک تنگ و باریکی گذاشتند ، نیامدند امکانات آموزشی و تسهیلات فرهنگی در اختیارش بگذارند تا شأن ومنزلتش حفظ شود. اگر شما به بطن قضیه توجه کنید مقصر خود بچه های آزاده هستند که سکوت کردند و دم بر نیاوردند.

وی با اشاره به اینکه آزادگان سالها از رشد و بالندگی عقب ماندند و زمانی هم که به ایران بازگشتند، مشکلات بر زندگیشان سایه افکند، تصریح کرد: مشکل ما از زمانی شروع شد که به اجبار برای تامین نیازهایمان به وزارتخانه ها مراجعه کردیم و آنجا با این تحولات آشنا شدیم. هیچ سازمانی متولی بسیجی آزاده نیست. این آزاده و جانباز 50درصد به توانمندی های قابل توجه آزادگان اشاره کرد و گفت: آزاده ها به دلیل شرایط خاص به توانمندی هایی دست پیدا کرده اند که در هر کار اجرایی به نحو احسن سربلند می شوند.

وی تصریح کرد: شما بررسی کنید که در سازمان حج واوقاف آزاده ها چه مدیریتهای خوبی را اعمال می کنند و می توانند 450هزار نفر از حجاج را به بهترین وجه مدیریت کنند و تمام خدمات را به آن شکلی که حاجی می خواهد ارائه کنند. اینها را نیز انعکاس دهید. به آن وزیر به آن نماینده مجلس نشان دهید و بگویید که اگر به این آزاده، به این جانباز اجازه داده بودی می توانست بهترین مدیریت را انجام دهد.

وی ضمن بیان این مطلب که نباید مدام از ضعف های اسارت وسختی های آن بگوییم بلکه باید اسارت را پشت سر بگذاریم و با واقعیت های زندگی درست برخورد کنیم، به تفاوت وضعیت ایران با سالهای جنگ پرداخت وگفت: الان من در جامعه ای هستم که رئیس جمهورش در حال قرار داد بستن با اتحادیه اروپاست. اتحادیه اروپا دیگر مرا نمی شناسد من باید به سمتی بروم که با این معیارها جور در بیایم پس اجازه دهید من هم بیایم در کار. الان آقای فردوس حاجیان که از جانبازان شیمیایی است  سنبل کودکان ایرانی شده است واستاد دانشگاه است به دلیل اینکه به او اجازه ارائه توانمندی هایش را دادند. بگذارید جانباز و آزاده هم بیایند وسط اگر توانستند که هیچ اگر نتوانستند آنوقت معیار دیگری را مطرح کنید.

وی در پاسخ به این سوال که اگر جوانی شما در دوران اسارت نمی گذشت، مسیر زندگی شما تغییری می کرد، اظهار کرد: ما هم اگر دوران اسارت را نداشتیم صد در صد مثل جوانهای الان یا بیکار بودیم یا درگیر مسائل آنچنانی جوانان همردیفمان می شدیم. حالا ما الحمدلله در اسارت که یک دانشگاه تربیتی بود ساخته شدیم و زمانی که برگشتیم راه خودمان را ادامه دادیم.

این آزاده بیان برخی محدودیت ها و شکنجه ها در اسارت را برای مخاطب فعلی جذاب ندانست و افزود: در تمام دنیا و تاریخ همین بوده که یا از اسیر بیگاری کشیده اند یا شکنجه اش داده اند. آن دیگر معیار فکری خود اسیر بوده که چطور زندگی کند تا فرهنگ شود و آزادگان ما علیرغم اینکه در دوران اسارت موفق به این فرهنگ سازی شدند اما الان باید دید که این فرد که سالها سختی و زجر کشیده در چه حالی است.

منبع: خبرگزاری مهر