«دارو ، مشکل اصلی جانبازان شیمیایی»

در ادامه مجموعه اخبار «معضلات و مشکلات ایثارگران در آیینه رسانه‌ها» این‌بار مطلبی از سایت خبری جام جم آنلاین منتشر می‌شود . این گزارش با عنوان « دارو ، مشکل اصلی جانبازان شیمیایی » در روز جمعه دهم تیرماه سال جاری منتشر شد. متن این گزارش به شرح ذیل است :

طبقه هفتم بیمارستان ساسان به آسمان نزدیک است ، هرچند بر فراز کوهها نیست. مردانی که در راهروهای نیمه تاریک بیمارستان ساسان قدم می زنند و سرفه های خشک و پی درپی می کنند و از اصلی ترین نعمت حیات یعنی نفس کشیدن آسوده محرومند ، روزگاری برای پیشی گرفتن از آفتاب می جنگیدند.

وقتی می پرسم مشکل چیست ، نگاه می کند و آهسته می گوید: همین که فقط روزهای خاص و به بهانه روز جانباز یاد ما می افتید و روزهای دیگر غبار فراموشی روی این بیمارستان و آدمهای مجروح و بستری آن می نشیند. امیرحسین خرم می افزاید: 6 بار مجروح شده ام ، اما فقط 25 درصد جانبازی برای من منظور شده است البته هیچ وقت به فکر درصد جانبازی نبودیم اما از این که عادلانه برخورد نمی شود ، رنج می بریم.

روی تخت دیگر عبدالله رحیمی جانبازی که سرفه امانش نمی داد ، با اشاره به این که از سبزوار آمده و 8 ساعت منتظر تخت خالی مانده تا بتواند مداوا شود ، می گوید: مشکل ما هر سال دادن چند بسته شیرینی و شکلات به بچه هایمان نیست ، مشکل اصلی ما داروست ، تاخیر در پرداخت وام مسکن است و بسیاری مشکلات دیگر.

جانباز دیگری که به جمع ما پیوسته است ، می گوید: داروهای پوکی استخوان را به ما نمی دهند. من روزی 15 قرص متادون مصرف می کنم تا بتوانم روی پا بایستم.

من شیمیایی هم هستم و متاسفانه گذشتن از کمیسیون های مختلف و گرفتن درصد جانبازی و بعد دریافت خدمات درست مثل هفت خوان رستم شده است و توان جانباز شیمیایی را می گیرد. وی اظهار می کند: خانواده ما کمترین امکانات را در اختیار دارند و در شرایط سختی به سر می برند. ما باید داروهای خارجی مصرف کنیم ، اما در حال حاضر مشابه داخلی یا پاکستانی را به ما می دهند که به نوعی دیگر ما را اذیت می کند. این جانباز شیمیایی می افزاید: ما بعضی از آزمایش ها را باید در آزمایشگاه خصوصی انجام دهیم.

مشکل ما درمان است و باید فکری جامع در این زمینه شود. شما ببینید کشورهایی مثل آلمان ، فرانسه و انگلیس با مجروحان بازمانده از جنگ جهانی دوم چگونه برخورد کرده و چه امکاناتی در اختیار آنها قرار داده اند.

علی مهیاری جانبازی که دو پای خود را ازدست داده و در اتاق مجاور بستری است ، می گوید: 21سال است بدون دو پا زندگی می کنم. خدمات پرستاری خوب است اما با کمبود دارو مواجه ایم.

معاون بهداشت و درمان بنیاد شهید و امور ایثارگران دراین باره می گوید: جانبازان شیمیایی دو دسته اند. تنها افرادی که گاز خردل استنشاق کرده اند ، جانباز شیمیایی به شمار می روند و دچار عوارض بعدی می شوند ؛ چرا که افرادی که گاز سیانور یا گاز اعصاب استنشاق کرده اند یا خوب شده و یا به شهادت رسیده اند.

عراقی زاده با تاکید بر این که افرادی که پس از استنشاق گاز خردل به مراکز درمانی ارجاع داده شده اند ، پرونده دارند و سالهاست در داخل و خارج از کشور تحت درمان هستند ، می افزاید: در چند سال اخیر افرادی به بنیاد مراجعه می کنند که به ظاهر عارضه ای ندارند ، اما گمان می کنند با توجه به حضورشان در مناطق شیمیایی ، دچار عوارض شیمیایی شده اند ، اما در زمان جنگ سرپایی درمان شده اند ، مشکلشان برطرف شده و چون تاکنون عارضه ای نداشته اند ، به بنیاد مراجعه نکرده اند ؛ اما حال دچار عوارض شده اند.

وی می گوید: جانبازانی که گمان می کنند عوارض شیمیایی دارند ، می توانند با مراجعه به یگانهای رزمی خود گواهی حضور در مناطق شیمیایی را دریافت کنند و پس از آزمایش های شیمیایی و تایید عوارض شیمیایی در کمیسیون پزشکی یگان و بنیاد تشکیل پرونده دهند و درصد بگیرند.

معاون بهداشت و درمان بنیاد شهید و امور ایثارگران می افزاید: در حال حاضر 48 هزار و 420 نفر جانباز شیمیایی در کشور داریم که از این تعداد یکهزار و 120 نفر مشکلات شدید دارند ، 9 هزار و 700 نفر موارد مشکلاتی در حد متوسط و 37 هزار و 600 نفر عوارض خفیف شیمیایی دارند که اکثر افرادی که طی 3-2 سال اخیر مراجعه کرده اند ، جزو همین افراد هستند و مشکلات خفیف دارند.

مشکلات 110 هزار رزمنده ای که گازهای شیمیایی استنشاق کرده اند و 48 هزار و 420 نفر جانباز شیمیایی که بر اساس آمار ارائه شده از سوی بنیاد شهید و امور ایثارگران در این بنیاد پرونده دارند ، از خدمات درمانی و دارویی برخوردار نیستند. هر چند دهقان ، رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران به بهبود وضعیت جانبازان اشاره می کند ، اما هنوز تا نقطه مطلوب ارائه خدمات به این قشر که جان خود را برای آرمان ها و میهن خود گذاشته اند ، فاصله زیادی وجود دارد. این گزارش فقط به منظور توجهی ویژه تر به جانبازان بیمارستان ساسان که هر روز با دفتر روزنامه تماس می گیرند ، منتشر شد.