سازمان منافقین و همفکران آنها ،
در طول هشت سال دفاع مقدس ، مرتکب خیانتهای بسیاری در حق ملت ایران شدند که
از شمارش خارج است .
بر اساس آمار منتشر شده از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، در عملیات
مرصاد 5/5/1367، بیش از 1400 تن از نیروهای خائن و مزدور منافقین كه
به خاك ایران اسلامی تجاوز كرده بودند كشته و زخمی شدند .160 تانك
و نفربر 240 قبضه خمپاره انداز 30 قبضه تفنگ 106 میلیمتری آنها منهدم
شد و بیش از 10دستگاه تانك و نفربر، بیش از 10 دستگاه خودرو و1700
قبضه انواع مختلف سلاح، سالم به غنیمت رزمندگان اسلام درآمد. در
این عملیات، منافقین كه از داخل خاك عراق به ایران حمله كردند،
تمامی نیروهای خود را از كشورهای اروپایی وغربی فراخوانده بودند؛ به
خیال اینكه سه روزه به تهران برسند.
بعدها سازمان منافقین ، در كتابی كه به مناسبت حمله به اصطلاح « فروغ
جاویدان » خود در مرداد 1367 منتشر كردند ، با اعتراف به شكست سخت از
نیروهای ایرانی ، آمار تلفات خود را بیشتر از آنچه تصور می شد اعلام كرد .
از جمله :
-1263 تن كشته و مفقودالاثر از جمله 5 تن از اعضای هیئت اجرایی سازمان كه
هر یك فرماندهی یك تیپ را بر عهده داشته اند و 11 تن از معاونان اجرایی
منافقین .1100 تن مجروح كه بعدا 11 تن از آنان به جمع كشته ها پیوستند .
- تجهیزات منهدم شده :612 خودرو از انواع مختلف ، 72 تانك و زرهپوش ، 21
قبضه توپ 122 میلیمتری ، 51 قبضه تفنگ 106 میلیمتری وتعداد زیادی سلاح سبك
عراق برای حمله منافقین به ایران، بهترین سلاح ها و مطمئن‌ترین
خودروها و نفربرها را در اختیارآنان گذاشته بود؛ در حالی كه مشابه
آنها در طول‌جنگ، بین نیروهای عراق كمتر دیده می‌شد؛ از جمله وانت
تویوتاهای دو كابینه و فرمان هیدرولیك كه اطراف آن را سپر محكمی از
سرب پوشانده بود تا نفرات‌عقب ماشین را از اصابت تیر و تركش مصون
بدارد.نفربرهای دجله، لباسهای مدل آمریكایی سبزرنگ و... به حدی كه
تجهیزات به غنیمت در آمده نشان می‌داد همه اینها یكی دو روز قبل از
حمله از لای زرورق در آمده‌اند.
یكی از جنایات بزرگ منافقین در جنگ، دادن نشان و گرای دقیق «پناهگاه
شیرین» در كرمانشاه بود كه صدها زن و كودك در آن پناه گرفته بودند.
این‌پناهگاه توسط هواپیماهای عراقی بمباران شد و به قول منافقین،
دهها تن از دشمنان خلق! زن و كودك ـ تكه‌تكه شدند و به شهادت
رسیدند. این پناهگاه اكنون به‌عنوان موزه جنگ دایر است.
مزدوران آمریكا ـ حزب دموكرات ـ در سال 1358 در شهر پاوه بیمارستان
این شهر را به اشغال در آوردند وتعداد زیادی از مجروحین را به حیاط
بیمارستان آورده وسرشان را بریدند. گروهك منافقین نیز درحرکتی مشابه
در حمله به شهر اسلام آبادغرب ـ تیرماه سال 1367 ـ دهها تن از
مجروحین بیمارستان این شهر را از بخشها خارج كرده و در حیاط
بیمارستان اعدام كردند.
سال 66 و 67 هنگامی كه رزمندگان در جبهه می‌جنگیدند، مردم در پشت
جبهه كمك می‌كردند واستوار و مقاوم ایستاده بودند، منافقین اطلاعات و
اخباربه رژیم عراق می‌فروختند، گروهی از سران لیبرال به آمریكا رفت
و آمد می‌كردند و دست دوستی می‌دادند و گروهك‌غیر قانونی نهضت آزادی
با انتشار شایعات، اطلاعیه‌ها و شعارهای پوچ همچون «مقاومت تا نابودی»
سعی درتضعیف روحیه مقاومت و پایداری مردم داشت.
هنگامی كه رزمندگان اسلام در جبهه‌هاعملیاتی علیه متجاوز انجام می‌دادند،
رادیوهای به اصطلاح ایرانی منافقین و ملی گراهای فراری از وطن،
تمام توان خود را به تضعیف روحیه مردم ایران وترساندن آنان از
قدرت عظیم عراق مشغول می‌كردند تا به اربابان خود، خوش خدمتی كرده
باشند.
در روزهایی كه ایران هر روز شاهد جنایات بیشمار تروریستها و آدمكشان
منافق بود، روزهایی كه‌در شیراز دختر كوچكی در اتوبوسی میان شعله‌های
آتش سوخت، در روزهایی كه ائمه جمعه همچون شهیدان دستغیب، صدوقی،
اشرفی اصفهانی ومدنی، به عنوان هدفی بزرگ برای آدمكشان منافقین
محسوب‌شده و به شهادت می‌رسیدند، آن روزها كه یك مشت جوان خام و
فریب خورده از نیرنگهای فردی پست و كثیف ـ رجوی ـ به روی همسایگان
و هموطنان خود اسلحه كشیدند و آنان‌را به خون آغشته ساختند، و در
روزهایی كه منافقین به پناهندگی در آغوش دشمن جنایتكار ایران، صدام
و حزب بعث عراق افتخار می‌كردند و نام این‌خیانت را وطن پرستی می‌گذاشتند،
لیبرالهای مدعی وطن پرستی كه به قول امام راحل سر منشأ و ریشه
همین تروریستهای منافق بودند، با بی شرمی تمام به‌حمایت از این
آدمكشان می‌پرداختند. خوب است كه برای ثبت در تاریخ و پرده برداشتن
از چهره دروغ، نفاق و خیانت كسانی كه در شدیدترین و سخت‌ترین
روزهای جنگ در برابر متجاوزان، خیانت به مردم را افتخارمی
دانستند، یك بار دیگر این متن را بخوانیم:
« مجاهدین خلق (منافقین) با قدرت تشكیلاتی وتربیتی و با تبلیغات و
نفوذ و تدابیر شان، صرف نظر ازصحیح یا انحرافی بودن عقیده و راهشان،
نیز قابل توجه و قابل مطالعه هستند. همچنین همت و از خودگذشتگی
هایشان، تا آنجا كه نارنجك به كمربسته خودرا روی هدف میندازند و
جانشان را بی پاداش وما به ازایی فدا می‌كنند (اشاره به ترور شهیدان
محراب آیت الله مدنی، صدوقی، اشرفی اصفهانی، دستغیب).
بی انصافی است كه چنین همت و عشق به‌شهادت را مزدوری و خیانت
پیشگی بدانیم و ناشی ازایمان و اخلاص و اراده خودشان ندانیم.
»(!!!)