رقعه حاجت

مؤ لّف گوید: که در باب چهارم ادعیه بسیارى براى حوائج دنیا و آخرت ذکر نمائیم و شیخ کفعمى در بلدالا مین براى حاجت مهمّه ذکر کرده که بنویسد این کلمات را در کاغذى و بیندازد در آب :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ مِنَ الْعَبْدِ الذَّلیلِ اِلَى الْمَوْلىَ الْجَلیلِ رَبِّ اِنّى

بنام خداى بخشاینده مهربان از بنده خوار و ذلیل بسوى مولى و سرور بزرگوار پروردگارا براستى

مَسَّنِىَ الضُّرُّ وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلَّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ

من به گرفتارى دچار گشته ام و تو مهربانترین مهربانانى به حق محمد و آلش درود فرست بر محمد و آلش

وَاکشِفْ هَمّى وَ فَرِّجْ عَنّى غَمّى بِرَحْمَتِک یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

و بزداى اندوهم را و بگشاى از من غم و غصه ام را به رحمتت اى مهربانترین مهربانان


نماز حاجت دیگر

و ایضاً نماز حاجت سید بن طاوس در مزار در باب اعمال مسجد کوفه در ذیل اعمال محراب حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده ذکر نماز حاجتى که در خصوص این مکان باید به عمل آورد و آن چهار رکعت است یعنى به دو سلام مى خوانى در رکعت اوّل حمد و ده مرتبه قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد و در رکعت دوّم حمد و بیست و یک مرتبه توحید و در کعت سیم حمد و سى و یک مرتبه توحید و در رکعت چهارم حمد و چهل و یک مرتبه توحید و چون سلام نماز دادى و تسبیح خواندى بخوان پنجاه و یک مرتبه توحید و پنجاه مرتبه استغفار کن و پنجاه مرتبه صلوات بر پیغمبر و آل آن حضرت بفرست و پنجاه مرتبه بگو:

لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ

جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ


پس بگو:

یا اَللّهُ الْمانِعُ [اى یمنع قدرته عن ایصال الضّرر الى خلقه و الحاصل انّه

اى خدائى که مانع است

تعالى لایفعل فیه ما یقدر علیه من التّعذیب والا نتقام ((منه ))] قُدْرَتَهُ خَلْقَهُ وَالْمالِک

از اینکه آسیب قدرتش را به خلق برساند و نگهدارد

بِها سُلْطانَهُ وَالْمُتَسَلِّطُ بِمافى یدَیهِ عَلى کلِّ مَوْجُودٍ وَ غَیرُک یخیبُ رَجآءُ

بدان قدرت سلطنتش را و مسلط است بدانچه در دست دارد بر هر موجود و جز تو ناامید شود امید امیدوارش و امیدوار تو

راجیهِ وَ راجیک مَسْرُورٌ لایخیبُ اَسْئَلُک بِکلِّ رِضىً لَک وَ بِکلِّ شَىْءٍ اَنْتَ

خوشحال است که ناامید نشود از تو خواهم به هرچه خوشنودى دارى و بهر مقامى که تو درآنى

فیهِ وَ بِکلِّ شَىْءٍ تُحِبُّ اَنْ تُذْکرَ بِهِ وَ بِک یا اَللَّهُ فَلَیسَ یعْدِلُک شَىْءٌ اَنْ تُصَلِّىَ

و بهرچه دوست دارى که بدان یاد شوى و به حق خودت اى خدا که هیچ چیزى با تو برابر نیست که درود فرستى

عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَْحفَظَنى وَ وَلَدى وَ اَهْلى وَ مالى وَ تَحْفَظَنى

بر محمد و آل محمد و نگهدارى مرا و اولاد و خانواده و داراییم را و به نگهدارى خود

بِحِفْظِک وَ اَنْ تَقْضِىَ حاجَتى فى کذا وَ کذا

نگاهم دارى و حاجاتم را برآورى در مورد فلان قضیه و فلان قضیه

و ذکر کن حاجت خود را


ایضا نماز حاجت

روایت شده که هر که را بسوى خدا حاجتى باشد و بخواهد برآورده شود چهار رکعت نماز گذارد و بخواند در هر رکعت فاتحة الکتاب و انعام و در عقب نماز بگوید:

یا کریمُ یا کریمُ یا کریمُ یا عَظیمُ یا عَظیمُ یا عَظیمُ یا اَعْظَمَ مِنْ کلِّ عَظیمٍ یا

اى بزرگوار اى بزرگوار... اى بزرگ ... اى بزرگتر از هر بزرگ اى

سَمیعَ الدُّعآءِ یا مَنْ لاتُغَیرُهُ اللَّیالى وَالاَْیامُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَارْحَمْ

شنواى دعا اى که تغییرش ندهد شبها و روزها درود فرست بر محمد و آلش و رحم کن

ضَعْفى وَ فَقْرى وَفاقَتى وَ مَسْکنَتى فَاِنَّک اَعْلَمُ بِها مِنّى وَ اَنْتَ اَعْلَمُ بِحاجَتى

به ناتوانى و ندارى و تنگدستى و بى نواییم زیرا که تو خود آنها را بهتر از من دانى و داناترى به حاجتم

یا مَنْ رَحِمَ الشَّیخَ یعْقُوبَ حینَ رَدَّ عَلَیهِ یوسُفَ قُرَّةَ عَینِهِ یا مَنْ رَحِمَ اَیوبَ

اى که رحم کردى به یعقوب پیر آنگاه که یوسف نور چشمش را به او بازگرداندى اى که رحم کردى به ایوب

بَعْدَ طُولِ بَلاَّئِهِ یا مَنْ رَحِمَ مُحَمَّداً وَ مِنَ الْیتْمِ آواهُ وَ نَصَرَهُ عَلى جَب ابِرَةِ

پس از بلاى طولانیش اى که به محمد(ص ) رحم کردى و او را از یتیمى سرپرستى کردى و بر گردنکشان و سرکشان

قُرَیشٍ وَ طَواغیتِها وَ اَمْکنَهُ مِنْهُمْ یا مُغیثُ یا مُغیثُ یا مُغیثُ

قریش یاریش دادى و بر آنها مسلطش ساختى اى فریادرس ... اى فریادرس ...

مى گوئى این را مکرّر پس سؤ ال مى کنى از خداوند تعالى حاجات خود را که حق تعالى عطا مى فرماید آن را

 

ایضاً نماز حاجت

سید بن طاوس (ره ) روایت کرده فرموده که در شب جمعه و شب عید اضحى دو رکعت نماز بکن و در هر رکعت سوره فاتحه بخوان و آیه اِیاک نَعْبُدُ وَ اِیاک نَسْتَعینُ را صد مرتبه بگو پس حمد را تمام کن و بعد از حمد بخوان دویست مرتبه سوره توحید را و چون سلام گفتى هفتاد مرتبه بگو:

لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ

جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ

پس به سجده برو و دویست مرتبه بگو یا رَبِّ یا رَبِّ پس هر حاجت که دارى بطلب که انشاءاللّه بر آورده است .

 

ایضاً نماز حاجت

که جماعت بسیارى از علماء مانند شیخ مفید و طوسى و سید بن طاوس و دیگران آن را نقل کرده اند از حضرت صادق علیه السلام و کیفیت آن موافق روایت سید چنان است که هرگاه تو را حاجت مهمّى روى دهد بسوى خداوند عزّوجلّ پس سه روز متوالى که چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه باشد روزه بگیر و چون روز جمعه شد غسل کن و جامه نو و نظیف بپوش پس بالا رو به بامى که بلندترین بامهاى خانه ات باشد و دو رکعت نماز بجا آور پس دستها را بسوى آسمان بلند کن و بگو:

اَللّهُمَّ اِنّى حَلَلْتُ بِساحَتِک لِمَعْرِفَتى بِوَحْدانِیتِک وَ

خدایا من به آستان تو فرود آمدم چون به یگانگى و

صَمَدا نِیتِک وَ اَنَّهُ لا قادِراً عَلى قَضآءِ حاجَتى غَیرُک وَ قَدْ عَلِمْتُ یا رَبِّ اَنَّهُ

بى نیازیت آشنا بودم و مى دانستم که کسى جز تو قدرت برآوردن حاجتم را ندارد و به خوبى دانسته ام پروردگارا که

کلَّما تَظاهَرَتْ نِعْمَتُک عَلَىَّ اشْتَدَّتْ فاقَتى اِلَیک وَ قَدْ طَرَقَنى هَمُّ کذا وَ کذا

بهراندازه نعمت بیشتر بر من باریده احتیاج و نیازم به تو سختتر شده و اکنون اندوه فلان کار و فلان جریان به من وارد شده


به جاى کذا وکذا حاجت خود راذکرکند

وَ اَنْتَ بِکشْفِهِ عالِمٌ غَیرُ مُعَلَّمٍ واسِعٌ غَیرُ

و تو براى برطرف کردن آن داناى بدون معلم هستى و بدون مشقت رفع آن

مُتَکلِّفٍ فَاَسْئَلُک بِاسْمِک الَّذى وَضَعْتَهُ عَلَى الْجِبالِ فَنُسِفَتْ وَ وَضَعْتَهُ عَلَى

توانى پس از تو خواهم به حق آن نامت که نهادى بر کوهها و آنها از هم پراکنده شد و نهادى آنرا بر

السَّمواتِ فَانْشَقَّتْ وَ عَلى النُّجُومِ فَانْتَثَرَتْ وَ عَلَى الاَْرْضِ فَسُطِحَتْ وَ

آسمانها و آنها از هم شکافت و بر ستارگان و آنها فروریخت و بر زمین نهادى پس گسترده شد و

اَسْئَلُک بِالْحَقِّ الَّذى جَعَلْتَهُ عِنْدَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ عِنْدَ عَلِىٍّ وَ

از تو خواهم بدان حقى که قرار دادى آنرا در پیش محمد صلى اللَّه علیه وآله و در نزد على و

الْحَسَنِ وَالْحُسَینِ وَ عَلِىٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسى وَ عَلِىٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ عَلِىٍّ

حسن و حسین و على و محمد و جعفر و موسى و على و محمد و على

وَالْحَسَنِ وَ الْحُجَّةِ عَلَیهِمُ السَّلامُ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیتِهِ وَ اَنْ

و حسن و حضرت حجت علیهم السلام که درود فرستى بر محمد و خاندانش و اینکه

تَقْضِىَ لى حاجَتى وَ تُیسِّرَلى عَسیرَها وَ تَکفِینى مُهِمَّها فَاِنْ فَعَلْتَ فَلَک

حاجتم برآورى و دشواریش را آسان کنى و مهمش را کفایت کنى پس اگر انجام دادى که

الْحَمْدُ وَ اِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلَک الْحَمْدُ غَیرُ جآئِرٍ فى حُکمِک وَلا مُتَّهَمٍ فى قَضآئِک

ستایشت کنم و اگر هم انجام ندهى باز هم ستایشت کنم که ستمى در حکم تو نیست و نه در داوریت

وَلاحآئِفٍ فى عَدْلِک

متهم هستى و نه از عدالت روگردانده اى


پس رخسار خود را مى چسبانى به زمین و مى گویى :

اَللّهُمَّ اِنَّ

خدایا همانا

یونُسَ بْنَ مَتّى عَبْدُک دَعاک فى بَطْنِ الْحُوتِ وَ هُوَ عَبْدُک فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ اَنَا

یونس بن متى بنده ات تو را در شکم ماهى خواند و به خاطر اینکه بنده ات بود دعایش را مستجاب کردى و من نیز

عَبْدُک اَدْعُوک فَاسْتَجِبْ لى

بنده توام تو را مى خوانم پس دعایم مستجاب کن


وظیفه خواننده حاجت

حضرت صادق علیه السلام فرمود بسا حاجتى از براى من پیدا مى شود و من مى خوانم این دعا را پس مراجعت مى کنم و حاجتم برآورده شده است .

مؤ لف گوید که سید بن طاوس در جمال الا سبوع کلامى فرموده که حاصلش این است که هرگاه از خداى تعالى حاجتى خواستى لااقلّ چنان باشد حال تو مثل آنکه هرگاه حاجت مهمّه بطلبى از یکى از پادشاهان دنیا چه هرگاه حاجتى به ایشان داشته باشى طلب رضا و خوشنودى ایشان مى نمائى به هر چه ممکنت شود پس همچنین در وقت حاجت خواستن از خدا کوشش کن در تحصیل رضاى او و مبادا که اقبالت بخدا کمتر باشد از اقبالت بر ملوک دنیا که اگر چنین باشد حال تو پس تو از مستهزئین هالکین خواهى بود و چگونه جایز خواهد بود که اهتمام تو به رضاى خدا کمتر باشد از اهتمام بر رضاى مخلوقین پس هرگاه منزلت خدا نزد تو کمتر باشد از منزلت ملوک دنیا که ایشان بندگان خداى تواند پس تو استخفاف و استهزاء کرده اى به خدا و حقیر شمرده اى عظمت و جلالت او را و از او اعراض کرده اى و هیهات که در این صورت ظفریابى به حاجت خود به سبب نماز یا روزه خود و باید روزه و نماز تو که بجهت حاجت بجا مى آورى از روى تجربه نباشد چه آنکه انسان تجربه نمى کند مگر کسى را که بدگمان است در حقّ او و حق تعالى مذمّت فرموده آنهائى را که گمان بد در حقّ او بردند بقوله تعالى یظُنُّونَ بِاللّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَیهِمْ دآئِرَةُ السَّوْءِ بلکه باید در کمال اطمینان و اعتماد باشى به رحمت خدا و به وعده هاى او و امید تو به خدا در طلب حاجت خود زیادتر باشد از آنکه قصد کنى حاتم را بجهت طلب یک قیراط چه اگر بجهت یک قیراط قصد حاتم کنى یقین دارى که به تو عطا خواهد کرد به هر نحو که باشد پس بدانکه حاجت تو نزد حق تعالى پست تر و کمتر است از یک قیراط نزد حاتم پس البّته مبادا که اعتمادت به حقّ تعالى کمتر باشد و نیز سزاوار است از براى تو که هرگاه بجهت حاجتى روزه یا نمازى بجا آورى نیت کنى آن عمل خود را بجهت الا همّ فالا همّ از حاجات دینیه خود و بدانکه اهَمِّ آنها حوائج آن کسى است که تو در پناه هدایت و حمایت اوئى و آن امام زمان تو صلوات اللَّه علیه است پس باید نماز و روزه تو اوّل بجهت قضاء حاجات آن حضرت باشد و بعد بجهت حوائج دینیه تو و بعد بجهت آن حاجتى که عارض تو شده و قصد آن را داشته مثلاً هرگاه ظالمى در صدد کشتن و هلاکت تو باشد و تو روزه حاجت گرفتى براى خلاصى از شرّ او و بدانکه اهمّ از آن حاجت دینیه تو است که آن عفو و رضاى حق تعالى باشد از تو و آنکه بر تو اقبال فرماید و عمل تو را قبول خود کند زیرا که در کشته شدن تو دنیاى تو فاسد شود هرگاه دین تو سالم باشد بعلاوه آنکه اگر کشته نشوى لابد خواهى مرد و لکن اگر عفو و رضاى خدا براى تو حاصل نشود در دنیا و آخرت هلاک خواهى شد و هولها و شدایدى براى تو حاصل خواهد شد که به خیال تو نخواهد رسید و امّا اینکه گفتیم مقدّم بدار حاجت امام زمان خود را بر حوائج خود پس بجهت آن است که بقاى دنیا و اهل آن بواسطه وجود اوست پس هرگاه وجود تو محفوظ باشد بوجود یک نفر دیگر چگونه مقدّم بدارى حوائج و مراد خود را بر حوائج او بلکه واجبست مقدّم دارى حوائج او را بر حوائج خود و مراد او را بر مراد خود و بدانکه آن جناب در حاجات خودش از روزه و نماز تو مستغنى است و حاجتى به تو ندارد لکن مقتضاى بندگى و وظیفه تو آن است که چنین کنى چنانکه استفتاح مى کنى دعاهاى خود را به صلوات بر ایشان صَلَواتُ اللَّه عَلیهِمْ اَجْمَعینَ

 

نماز استغاثه

در مکارم است که چون خواستى در شب بخوابى بگذار نزد سَر خود ظرف نظیفى که در آن آب طاهر باشد و بپوشان آن را به پارچه نظیفى و چون بیدار شدى در آخر شب از براى نماز شب از آن آب بیاشام سه جرعه پس وضو بگیر به باقى آن آب و رُو به قبله کن و اذان و اقامه بگو و دو رکعت نماز کن و بخوان در آن هر سوره که بخواهى از قرآن و چون از قرائت فارغ شدى به رکوع مى روى و مى گوئى در رکوع بیست و پنج مرتبه یا غِیاثَ الْمُسْتَغیثینَ پس سر از رکوع بر مى دارى و بیست و پنج مرتبه مى گوئى و همچنین در سجده اوّل و بعد از سربرداشتن و در سجده دویم و بعد از سربرداشتن در هر کدام بیست و پنج مرتبه مى گوئى و برمى خیزى و رکعت دوّم را نیز به همین کیفیت بجا مى آورى که مجموع سیصد مرتبه گفته شود پس تشهّد مى خوانى و سلام مى دهى و بعد از نماز سر بسوى آسمان مى کنى و سى مرتبه مى گوئى :

مِنَ الْعَبْدِ الذَّلیلِ اِلَى الْمَوْلَى الْجَلیلِ

از جانب بنده ذلیل بسوى سرور بزرگ

و حاجت مى طلبى همانا به زودى حاجت روا خواهد شد انشاءالله تعالى .

 

نماز استغاثه به حضرت بتول صلّى اللّه علیها

روایت شده که هرگاه تو را حاجتى باشد بسوى حقّ تعالى و سینه ات از آن تنگ شده باشد پس دو رکعت نماز بکن و چون سلام نماز گفتى سه مرتبه تکبیر بگو و تسبیح حضرت فاطمه سلام الله علیها بخوان پس به سجده برو و بگو صد مرتبه :

یا مَوْلاتى یا فاطِمَةُ اَغیثینى

اى مولاى من اى فاطمه به فریادم برس

پس جانب راست رو را بر زمین گذار و همین را صد مرتبه بگو پس به سجده برو و همین را صد مرتبه بگو پس جانب چپ رو را بر زمین گذار و صد مرتبه بگو پس باز به سجده برو و صد و ده مرتبه بگو و حاجت خود را یاد کن بدرستى که خداوند برمى آورد آن را انشاءالله تعالى .

مؤ لف گوید که شیخ حسن بن فضل طبرسى در مکارم الا خلاق فرموده نماز استغاثه به بتول سلام الله علیها دو رکعت نماز مى کنى پس به سجده مى روى و مى گوئى یا فاطِمَةُ صد مرتبه پس ‍ جانب راست رُو را بر زمین مى گذارى و صد مرتبه مى گوئى پس جانب چپ مى گذارى و صد مرتبه مى گوئى پس دوباره به سجده مى روى و صد و ده مرتبه مى گوئى پس از آن مى گوئى :

یا آمِناً مِنْ کلِّ شَیى ءٍ وَ کلُّ شَیى ءٍ مِنْک خآئِفٌ حَذِرٌ اَسْئَلُک بِاَمْنِک مِنْ کلِّ

اى امان بخش از هر چیز و هر چیز از تو ترسان و بیمناک از تو خواهم به همان امان بخشیت از هر

شَىْءٍ وَ خَوْفِ کلِّ شَىْءٍ مِنْک اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُعْطِینى اَماناً

چیز و همان ترس هر چیز از تو که درود فرستى بر محمد و به من امان بخشى

لِنَفْسى وَ اَهْلى وَ مالى وَ وَلَدى حَتّى لا اَخافَ اَحَداً وَ لا اَحْذَرَ مِنْ شَىْءٍ اَبَدَاً

براى خود و خانواده و مال و فرزندم تا بدانجا که از هیچکس نترسم و هرگز از چیزى بیم نداشته باشم

اِنَّک عَلى کلِّ شَیى ءٍ قَدیرٌ

که براستى تو بر هر چیز توانایى

 

نماز استغاثه

و نیز در این کتاب شریف از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود هرگاه یکى از شما خواهد استغاثه کند بسوى خداوند پس دو رکعت نماز کند پس ‍ به سجده رود و بگوید:

یا مُحَمَّدُ یا رَسُولَ اللَّهِ یا عَلِىُّ یا سَیدَىِ الْمُؤْمِنینَ

اى محمد اى رسول خدا، اى على اى دو آقاى مؤ منین

وَالْمُؤْمِناتِ بِکما اَسْتَغیثُ اِلَى اللَّهِ تَعالى یا مُحَمَّدُ یا عَلِىُّ اَسْتَغیثُ بِکما یا

و مؤ منات به شما دو آقا استغاثه بسوى خداى تعالى کنم اى محمد اى على بوسیله شما فریادخواهى کنم

غَوْثاهُ بِاللَّهِ وَ بِمُحَمَّدٍ وَ عَلِی وَ فاطِمَةَ

اى فریاد بوسیله خدا و محمد و على و فاطمه


و مى شمارى هر یک از امامان را پس مى گوئى :

بِکمْ اَتَوَسَّلُ اِلَى اللَّهِ تعالى

بوسیله شما توسل جویم بسوى خداى تعالى

پس بدرستى که در همان ساعت به فریاد تو خواهند رسید انشاءاللَّه تعالى .

 

نماز حضرت حجّت علیه السلام در مسجد جمکران

مسجد جمکران که در یک فرسخى بلده طیبه قم مى باشد شیخ مرحوم در نجم ثاقب کیفیت بناء این مسجد شریف را به امر امام صاحب الزّمان علیه السلام نقل کرده در حکایت اوّل از باب هفتم آن کتاب و در آن حکایت است که آن جناب فرمود به حسن مثله جمکرانى مردم را بگو تا رغبت کنند بدین موضع و عزیز دارند و چهار رکعت نماز اینجا بگذارند دو رکعت تحیت مسجد در هر رکعتى یک بار الحمد و هفت بار قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد و تسبیح رکوع و سجود هفت بار بگویند و دو رکعت نماز امام صاحب الزّمان علیه السلام بگذارند بر این نسق چون فاتحه خواند به اِیاک نَعْبُدُ وَ اِیاک نَسْتَغینُ رسد صد بار بگوید و بعد از آن فاتحه را تا آخر بخواند و در رکعت دویم نیز به همین طریق بگذارد و تسبیح در رکوع و سجود هفت بار بگوید و چون نماز تمام کرده شد تهلیل بگوید و تسبیح فاطمه زهرا سلام الله علیها و چون از تسبیح فارغ شود سر به سجده نهد و صد بار صلوات بر پیغمبر و آلش صلوات اللَّه علیهم بفرستد و این نقل از لفظ مبارک امام علیه السلام است که فَمَنْ صَلیهُما فَکاَنَّما صَلّى فِى الْبَیتِ الْعَتیقِ یعنى هر که این دو رکعت نماز را بگذارد همچنین باشد که دو رکعت نماز در کعبه گذارده باشد

 

نماز امام زمان علیه السلام در شب جمعه

در نجم الثّاقب از کتاب کنوز النّجاح شیخ طبرسى نقل کرده که بیرون آمد از ناحیه مقدسّه حضرت صاحب الزّمان علیه الصَّلوةُ والسَّلامُ که هرکس را بسوى حق تعالى حاجتى باشد پس باید که بعد از نصف شب جمعه غسل کند و بجاى نماز خود رود و دو رکعت نماز گذارد در رکعت اوّل بخواند سوره حمد را و چون به اِیاک نَعْبُدُ وَ اِیاک نَسْتَعینُ برسد صد مرتبه آن را مکرّر کند و بعد از آنکه صد مرتبه تمام شود تتمّه سوره حمد را بخواند و بعد از تمام شدن سوره حمد سوره قُلْ هُوَاللَّه اَحَد را یک مرتبه بخواند و رکوع و دو سجده بجا آورد و سُبْحانَ رَبَّىِ الْعَظیمِ وَ بِحَمْدِهِ را هفت مرتبه در رکوع بگوید و سُبْحانَ رَبِّىَ الاَْعْلى وَ بِحَمْدِهِ را در هر یک از دو سجده هفت مرتبه بگوید و بعد از آن رکعت دویم را نیز مانند رکعت اوّل بجا آورد و بعد از تمام شدن نماز این دعا را بخواند پس بدرستى که حق تعالى البّته حاجت او را برمى آورد هرگونه حاجتى که باشد مگر آنکه حاجت او در قطع کردن صله رحم باشد و دعا این است :

اَللّهُمَّ اِنْ اَطْعَتُک فَالْمَحْمِدَةُ لَک وَ اِنْ عَصَیتُک فَالْحُجَّةُ لَک مِنْک الرَّوْحُ وَ

خدایا اگر فرمانبرداریت کنم پس حمد و ستایش از آن تو است و اگر نافرمانیت کنم تو حجت دارى از تو است مهر و یارى و

مِنْک الْفَرَجُ سُبْحانَ مَنْ اَنْعَمَ وَ شَکرَ سُبْحانَ مَنْ قَدَّرَ وَ غَفَرَ اللّهُمَّ اِنْ کنْتُ

از تو است گشایش منزه است آنکه نعمت داده و قدردانى کرد منزه است آنکه مقدر کرد و آمرزید خدایا اگر من

عَصَیتُک فَاِنّى قَدْ اَطَعْتُک فى اَحَبِّ الاَْشْیآءِ اِلَیک وَ هُوَ الاْ یمانُ بِک لَمْ اَتَّخِذْ

تو را نافرمانى کردم ولى در عوض فرمانبرداریت کردم در محبوبترین چیزها در نزد تو و آن ایمان به تو است که برایت

لَک وَلَداً وَ لَمْ اَدْعُ لَک شَریکاً مَنّاً مِنْک بِهِ عَلَىَّ لا مَنّاً مِنّى بِهِ عَلَیک وَ قَدْ

فرزندى نگرفتم و برایت شریکى قائل نشدم و این منتى بود از تو بر من نه اینکه منتى باشد از من بر تو و اینکه تو را

عَصَیتُک یا اِلهى عَلى غَیرِ وَجْهِ المُکابَرَةِ وَ لاَ الْخُروُجِ عَنْ عُبُودِیتِک وَلاَ

نافرمانى کردم اى خدا نه از روى کبر و عنادورزى بود و نه بخاطر اینکه از تحت بندگیت بیرون رفته

الْجُحُودِ لِرُبُوبِیتِک وَلکنْ اَطَعْتُ هَواىَ وَ اَزَلَّنىِ الشَّیطانُ فَلَک الْحُجَّةُ عَلَىَّ وَ

و پروردگاریت را منکر شده باشم بلکه پیروى کردم هواى نفسم را و شیطان مرا لغزاند پس تو را بر من حجت و

الْبَیانُ فَاِنْ تُعَذِّبْنى فَبِذُنُوبى غَیرُ ظالِمٍ لى وَ اِنْ تَغْفِرْلى وَ تَرْحَمْنى فَاِنَّک

بیان هست و اگر عذابم کنى بخاطر گناهان من است و تو ستمکار بر من نیستى واگر بیامرزى مرا و رحمم کنى پس براستى تو

جَوادٌ کریمٌ

بخشنده و بزرگوارى


و بعد از آن تا نفس او وفا کند یا کریمُ یا کریمُ  را مکرّر بگوید و بعد از آن بگوید:

یا آمِناً مِنْ کلِّ شَیى ءٍ وَ کلُّ شَیى ءٍ مِنْک خآئِفٌ حَذِرٌ اَسْئَلُک بِاَمْنِک

اى ایمن از هر چیز و هرچیز از تو ترسان و بیمناک از تو خواهم به همان امانى

مِنْ کلِّ شَیى ءٍ وَ خَوْفِ کلِّ شَیى ءٍ مِنْک اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ

که از هر چیز دارى و آن ترسى که هرچیز از تو دارند که درود فرستى بر محمد و آل محمد و

اَنْ تُعْطِینى اَماناً لِنَفْسى وَ اَهْلى وَ وَلَدى وَ سآئِرِ ما اَنْعَمْتَ بِهِ عَلَىَّ حَتّى

به من امانى دهى براى خود و خانواده و فرزندان و سایر چیزهایى که به من عطا فرموده اى تا

لااَخافَ وَ لا اَحْذَرَ مِنْ شَیى ءٍ اَبَداً اِنَّک عَلى کلِّ شَیى ءٍ قَدیرٌ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ

نترسم و بیم نداشته باشم از چیزى هرگز که براستى تو بر هر چیز توانایى و

نِعْمَ الْوَکیلُ یا کافِىَ اِبْراهیمَ نُمْرُودَ وَ یا کافِىَ مُوسى فِرْعَوْنَ اَسْئَلُک اَنْ

کافى است ما را خدا و نیکو وکیلى است اى کفایت کننده ابراهیم از نمرود و اى کفایت کننده موسى از فرعون از تو خواهم که

تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَکفِینى شَرَّ فلان بن فلان

درود فرستى بر محمد و آل محمد و کفایت کنى از من شر فلان پسر فلان را

به جاى فلان بن فلان نام شخصى را که از ضرر او مى ترسد و نام پدر او را بگوید و از حق تعالى طلب کند که ضرر او را دفع نماید و کفایت کند پس بدرستى که حق تعالى البّته کفایت ضرر او خواهد کرد انشاءاللّه تعالى و بعد از آن به سجده رود و حاجت خود را مسئلت نماید و تضرّع و زارى کند بسوى حق تعالى پس بدرستى که نیست مرد مؤ منى و نه زن مؤ منه اى که این نماز را بگذارد و این دعا را از روى اخلاص ‍ بخواند مگر آنکه گشوده مى شود براى او درهاى آسمان براى برآمدن حاجات او و دعاى او مستجاب مى گردد در همان وقت و در همان شب هرگونه حاجتى که باشد و این به سبب فضل و انعام حق تعالى است بر ما و بر مردمان ((انتهى )).

مؤ لّف گوید که نجل جلیل شیخ طبرسى رضىّ الدّین حسن بن فضل نیز این نماز را در مکارم الا خلاق نقل کرده و در اوّل دعا بجاى اَللّهُمَّ اِنْ کنْتُ قَدْ عَصَیتُک، اِنْ کنْتُ قَدْ عَصَیتُک ذکر کرده و بعد از حَتّى لا اَخافَ کلمه اَحَداً اضافه کرده و بعد از فِرْعَوْن اَسْئَلُک و بقیه مثل هم اند

 

نماز خوف از ظالم

منقول از مکارم غسل مى کنى و دو رکعت نماز مى گذارى و زانوهاى خود را برهنه مى کنى در نزد جا نماز خود و صد مرتبه مى گوئى :

یا حَىُّ یا قَیومُ یا حَیاً لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ بِرَحْمَتِک اَسْتَغیثُ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ

اى زنده اى پاینده اى زنده اى که معبودى جز تو نیست به رحمت تو پناه جویم پس درود فرست بر محمد و آل

مُحَمَّدٍ وَاَغِثْنىِ السّاعَةَ السّاعَةَ

محمد و همین ساعت به فریادم برس الساعة


پس چون فارغ شدى از این بگو:

اَسْئَلُک اَللّهُمَّ

از تو خواهم خدایا

اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَلْطُفَ لى وَ اَنْ تَغْلِبَ لى وَ اَنْ

که درود فرستى بر محمد و آل محمد و اینکه نسبت به من لطف فرمایى و غالب گردانى به نفع من و

تَمْکرَلى وَ اَنْ تَخْدَعَ لى وَ اَنْ تَکیدَلى وَ اَنْ تَکفِینى مَؤُنَةَ فلان بن فُلان

مکر کنى و خدعه کنى و کید کنى به نفع من و کفایت کنى از من زحمت فلان ... را

و این دعاى حضرت رسول صلى الله علیه و آله است در روز اُحُد.

 

نماز بجهت تیزى ذهن و قوّت حافظه

در مکارم الاخلاق روایت شده از صادقین علیهما السلام که مى نویسى با زعفران در ظرف نظیفى حمد و آیة الکرسى و اِنّا اَنْزَلْناهُ و یسَّ و واقعه و سوره حشر و تبارک و قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَد و دو قُلْ اَعُوذُ را پس این سوره ها را مى شوئى به آب زمزم یا به آب باران یا آب نظیفى پس مى اندازى در آن آب دو مثقال کندر و ده مثقال شکر و ده مثقال عسل پس بگذار آن را شب در زیر آسمان و بگذار بر روى آن آهنى پس آخر شب که مى شود دو رکعت نماز مى خوانى در هر رکعت حمد و پنجاه بار قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد و چون فارغ شدى از نماز آب را مى آشامى که نیکو و مُجرّب است براى حفظ انشاءاللّه و بیاید در اواخر باب ششم چیزهائى که سبب کثرت حافظه خواهد بود.

 

نماز براى آمرزش گناهان

دو رکعت بجا آورد در هر رکعت شصت مرتبه قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد بخواند چون از نماز فارغ شود گناهانش آمرزیده شود .

نماز دیگر شیخ طوسى در مصباح در اعمال روز جمعه گفته روایت شده از عبداللَّه بن مسعود که گفت فرمود رسول خدا صلى الله علیه و آله هر کسى که در روز جمعه بعد از نماز عصر دو رکعت نماز گذارد بخواند در رکعت اوّل فاتحه و آیة الکرسى و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ بیست و پنج مرتبه و در رکعت دوّم فاتحه و قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ بیست و پنج مرتبه و چون از نماز فارغ شود بیست و پنج مرتبه بگوید:

لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ از دنیا بیرون نرود تا بنمایاند حق تعالى بهشت

جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ

را در خواب به او و ببیند مکان خود را در بهشت .

مؤ لّف گوید که سید بن طاوس در فصل سى و سیم جمال الا سبوع نماز براى آمرزش گناهان نقل کرده و فرموده این نمازى است جلیل القدر و عظیم الشاءن حامل اسرار الهى مى شناسد آن را و مَبادا که در حقّ آن سُستى کنى هر که طالب است به آن کتاب رجوع کند.

 

نماز وصیت

که حضرت رسول صلى الله علیه و آله به آن وصیت فرموده دو رکعت است بین مغرب و عشاء در رکعت اوّل حمد و سیزده مرتبه اِذا زُلْزِلَتْ و در دوّم حمد و پانزده مرتبه قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَد اگر هر شب بجا آورد ثوابش را غیر از خدا کسى نتواند شماره نماید.

 

نماز عفو و استغفار

دو رکعت است در هر رکعت حمد و یک مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ و بعد از قرائت رَبِّ عَفْوَک عَفْوَک پانزده مرتبه و در رکوع ده مرتبه تمام مى کنى مثل نماز جعفر .

مؤ لّف گوید نماز استغفار مثل نماز عفو است مگر آنکه عوض رَبِّ عَفْوَک باید اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ گفته شود و این نماز براى توسعه معاش نافع است انشاءالله تعالى .

 

ذکر نمازهاى ایام هفته

نماز روز شنبه سید بن طاوس از حضرت امام حسن عسکرى علیه السلام روایت کرده که فرمود خواندم از کتابهاى پدرانم علیهم السلام که هر که روز شنبه چهار رکعت نماز گذارد بخواند در هر رکعتى حمد و قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد و آیة الکرسى بنویسد خداوند عزّوجلّ او را در درجه پیغمبران و شهداء و صالحین و نیکو رفیقانند ایشان .نماز روز یکشنبه و نیز از آن حضرت مرویست که فرمود هرکه روز یک شنبه چهار رکعت نماز بخواند در هر رکعت حمد و سوره تَبارَک الَّذى بِیدِهِ الْمُلْک حق تعالى مکان دهد او را در بهشت هر کجائى که خواسته باشد.

نماز روز دوشنبه و نیز فرمود که هر که روز دوشنبه ده رکعت نماز بجاآورد بخواند در هر رکعت حمد و توحید ده مرتبه حق تعالى در روز قیامت براى او نورى قرار دهد که روشنائى دهد مَوقِف را تا غبطه برند بر او جمیع خلق خدا در آن روز.

نماز روز سه شنبه و نیز از آن حضرت مرویست که هر که در روز سه شنبه شش رکعت نماز بگذارد و بخواند در هر رکعت بعد از حمد آیه آمَنَ الرَّسُولُ را تا به آخر و سوره اِذا زُلْزِلَتْ را یک مرتبه حق تعالى گناهان او را بیامرزد و از گناهان بیرون آید مانند روزى که از مادر متولّد شده .

نماز روز چهارشنبه و نیز از آن حضرت مرویست که هر که روز چهارشنبه چهار رکعت نماز بگذارد و بخواند در هر رکعت بعد از حمد یک مرتبه سوره قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد و سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ خداوند قبول فرماید توبه او را از هر گناهى و تزویج فرماید به او حوریه در بهشت .

نماز روز پنجشنبه و فرمود آن حضرت که هر که روز پنجشنبه ده رکعت نماز گذارد و بخواند در هر رکعتى سوره حمد و قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَد را ده مرتبه ملائکه به او گویند که هر حاجتى دارى بخواه که برآورده خواهد شد.

نماز روز جمعه و نیز فرمود که هر که روز جمعه چهار رکعت نماز کند و بخواند در هر رکعتى سوره حمد وَ تَبارَک الَّذى بِیدِهِ الْمُلْک و حَّم سجده حق تعالى او را داخل بهشت کند و شفاعت او را در حقّ اهلبیت او قبول فرماید و نگهدارد او را از فشار قبر و هولهاى روز قیامت راوى سؤ ال کرد از آن حضرت که در چه وقت از روزها این نمازها را باید بجا آورد فرمود از مابین طلوع آفتاب تا وقت زوال .


 
 
 

 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved