بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس  صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک Instagram
 
 



وَاَنْطِقْنى بِالْهُدى وَاَلْهِمْنِى التَّقْوى وَوَفِّقْنى لِلَّتى هِىَ اَزْکى

و به هدایت و راهنمائى گویایم کن و تقوى و پرهیزکارى را به من الهام کن و موفقم دار به روش وکردارى که پاکیزه تر است

وَاسْتَعْمِلْنى بِما هُوَ اَرْضى اَللّهُمَّ اسْلُک بِىَ الطَّریقَةَ الْمُثْلى

و بگمارم بدانچه بیشتر مورد خوشنودى تو است خدایا مرا به نیکوترین راه وادار و چنان کن

وَاجْعَلْنى عَلى مِلَّتِک اَمُوتُ وَاَحْیى اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ

که بر آئین تو بمیرم و بر آن زنده شوم خدایا درود فرست بر محمد و آلش

وَمَتِّعْنى بِالاِْقْتِصادِ وَاجْعَلْنى مِنْ اَهْلِالسَّدادِ وَمِنْ اَدِلَّةِ الرَّشادِ

و بهره مندم کن به میانه روى و قرارم ده از محکم کاران و از راهنمایان به راه راست و صواب

وَمِنْ صالِحِى الْعِبادِ وَارْزُقْنى فَوْزَ الْمَعادِ وَسَلامَةَ المِرْصادِ

و از بندگان شایسته ات و روزیم کن رستگارى در روز قیامت و به سلامت گذشتن از کمینگاه آن روز را

اَللّهُمَّ خُذْ لِنَفْسِک مِنْ نَفْسى ما یخَلِّصُها وَاَبْقِ لِنَفْسى مِنْ نَفْسى ما

خدایا بگیر براى خود از نفس من آنچه را که موجب نجات و خلاصى او گردد و به جاى گذار براى خودم از نفسم

یصْلِحُها فَاِنَّ نَفْسى هالِکةٌ اَوْ تَعْصِمَها اَللّهُمَّ اَنْتَ عُدَّتى اِنْ حَزِنْتُ

زیرا که نفس من بخودى خود هلاک شونده است مگر آنکه تو نگاهش دارى خدایا توئى ذخیره ام هنگام حزن

وَاَنْتَ مُنْتَجَعى اِنْ حُرِمْتُ وَبِک اسْتِغاثَتى اِنْ کرَثْتُ وَعِنْدَک مِمّا

و اندوه و توئى جایگاه نعمت و توشه من (آنگاه که از همه جا) محروم گردم و به تو استغاثه کنم هرگاه که به اندوه

فاتَ خَلَفٌ وَلِما فَسَدَ صَلاحٌ وَفیما اَنْکرْتَ تَغْییرٌ فَامْنُنْ عَلَىَّ قَبْلَ

سختى دچار گردم و پیش تو است عوض هر چه از دست برود و اصلاح هر آنچه تباه گردد و تغییر دادن هر چه را که بد دانستى پس (اى

الْبَلاَّءِ بِالْع افِیةِ وَقَبْلَ الطَّلَبِ بِالْجِدَةِ وَقَبْلَ الضَّلالِ بِالرَّشادِ وَاکفِنى

خدا) منت گذار بر من بدادن تندرستى و عافیت پیش از رسیدن بلا و به توانگرى پیش از درخواست و به راهنمائى قبل از گمراهى

مَؤُنَةَ مَعَرَّةِ الْعِبادِ وَهَبْ لى اَمْنَ یوْمِ الْمَعادِ وَامْنِحْنى حُسْنَ

و کفایت کن از من رنج آزار رساندن بندگانت را و امنیت روز معاد را به من ببخش و عطا کن

الاِْرْشادِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وادْرَاءْ عَنّى بِلُطْفِک وَاغْذُنى

به من راهنمائى کردن نیکویت را خدایا درود فرست بر محمد و آلش و دفاع کن از من به لطف خود و غذایم ده

بِنِعْمَتِک وَاَصْلِحْنى بِکرَمِک وَداوِنى بِصُنْعِک وَاَظِلَّنى فى ذَراک

به نعمتت و اصلاحم کن به بزرگواریت و درمانم کن به تربیت و پرورش خودت و در سایه حمایت و لطف خودت

وَجَلِّلْنى رِضاک وَوَفِّقْنى اِذَا اشْتَکلَتْ عَلَىَّ الاُْمُورُ لاَِهْداها وَاِذا

قرارم ده و خلعت خوشنودیت را در برم کن و موفّقم بدار گاهى که کارها بر من مشکل شود بدرست ترین آنها

تَشابَهَتِ الاَْعْمالُ لاَِزْکاها وَاِذا تَناقَضَتِ الْمِلَلُ لاَِرْضاها اَللّهُمَّ

و هنگامى که کردارها به هم مشتبه گردد به پاکیزه ترین آنها و چون به اختلاف و نزاع برخیزند ملتها به پسندیده ترین آنها خدایا

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَتَوِّجْنى بِالْکفایةِ وَسُمْنى حُسْنَ الْوِلایةِ

درود فرست بر محمد و آلش و تاج کفایت را بر سرم بگذار و زیبا کن رخسارم را به خوش دوستى

وَهَبْ لى صِدْقَ الْهِدایةِ وَلا تَفْتِنّى بِالسَّعَةِ وَامْنِحْنى حُسْنَ الدَّعَةِ

و ببخش به من درستى در هدایت را و آزمایشم مکن به وسعت (روزى و ثروت ) و زندگى خوش به من عطا فرما

وَلا تَجْعَلْ عَیشى کدّاً کدّاً وَلا تَرُدَّ دُعاَّئى عَلَىَّ رَدّاً فَاِنّى لا اَجْعَلُ

و مگردان زندگیم را سختى روى سختى و دعایم را ردّ مکن بر من زیرا شریک و ضدّى براى تو قرار ندادم

لَک ضِدّاً وَلا اَدْعُو مَعَک نِدّاً اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَامْنَعْنى

و همتا و رقیبى برایت نگرفتم خدایا درود فرست بر محمد و آلش و جلوگیریم کن از

مِنَ السَّرَفِ وَحَصِّنْ رِزْقى مِنَ التَّلَفِ وَوَفِّرْ مَلَکتى بِالْبَرَکةِ فیهِ

اسراف کارى و نگهدار روزیم را از تلف شدن و شایان کن مایملک (و دارائیم ) را به برکت

وَاَصِبْ بى سَبیلَ الْهِدایةِ لِلْبِرِّ فیما اُنْفِقُ مِنْهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى

و راهنمائى کن مرا به راه درست نیکى و احسان در آنچه از دارائیم خرج مى کنم خدایا درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاکفِنى مَؤُنَةَ الاِْکتِسابِ وَارْزُقْنى مِنْ غَیرِ احْتِسابٍ

محمّد و آلش و کفایت کن از من رنج کسب کردن (و تلاش براى پیدا کردن روزى ) را و روزیم ده بى حساب

فَلا اَشْتَغِلَ عَنْ عِبادَتِک بِالْطَّلَبِ وَلا اَحْتَمِلَ اِصْرَ تَبِعاتِ الْمَکسَبِ

تا در نتیجه سرگرم نشوم از انجام عبادتت به طلب روزى و بدوش نکشم وزرو وبال مسئولیتهاى کسب و کار را

اَللّهُمَّ فَاءَطْلِبْنى بِقُدْرَتِک ما اَطْلُبُ وَاَجِرْنى بِعِزَّتِک مِمّا اَرْهَبُ

خدایا عطا کن به من با نیروى خودت آنچه را مى جویم و پناهم ده به عزتت از آنچه مى ترسم

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَصُنْ وَجْهى بِالْیسارِ وَلا تَبْتَذِلْ

خدایا درود فرست بر محمد و آلش و حفظ کن آبرویم را به فراخى مال و دارائى و بى اعتبار مکن

جاهى بِالاِْقْتارِ فَاَسْتَرْزِقَ اَهْلَ رِزْقِک وَاَسْتَعْطِىَ شِرارَ خَلْقِک

جاه و شخصیتم را به تنگدستى و ندارى که در نتیجه از روزى خورانت روزى خواهم و از اشرار خلقت خواستار عطا گردم

فَاَفْتَتِنَ بِحَمْدِ مَنْ اَعْطانى وَاُبْتَلى بِذَمِّ مَنْ مَنَعَنى وَاَنْتَ مِنْ دُونِهِمْ

و بدین سبب گرفتار شوم به ستایش کسى که چیزى به من عطا کرده و مبتلا گردم به بدگوئى کسى که از من دریغ داشته

وَلِىُّ الاِْعْطاَّءِ وَالْمَنْعِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَارْزُقْنى صِحَّةً

در صورتى که سرپرست بخشش و دریغ در حقیقت توئى نه آنها خدایا درود فرست بر محمد و آلش و روزیم کن صحت و سلامتى

فى عِبادَةٍ وَ فَراغاً فى زَهادَةٍ وَعِلْماً فى اِسْتِعْمالٍ وَوَرَعاً فى

در حال انجام عبادت و فراغت و آسایش در عین زهدورزى (و کناره گیرى از دنیا) و علم

اِجْمالٍ اَللّهُمَّ اخْتِمْ بِعَفْوِک اَجَلى وَحَقِّقْ فى رَجآءِ رَحْمَتِک اَمَلى

باعمل و ورع وپارسائى درعین اینکه کار دنیا کنم (یا درحال اعتدال در زندگى ) خدایا عمرم را با گذشت خودت به پایان رسان و آرزوئى

وَسَهِّلْ اِلى بُلوُغِ رِضاک سُبُلى وَحَسِّنْ فى جَمیعِ اَحْوالى عَمَلى

که در امیدوارى به رحمتت دارم تحقق بخش و هموار کن راههایم را براى رسیدن به خوشنودیت و نیکوگردان در جمیع حالات کردارم را

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَنَبِّهْنى لِذِکرِک فى اَوْقاتِ الْغَفْلَةِ وَ

خدایا درود فرست بر محمد و آلش و آگاهم کن به ذکر خودت در اوقات غفلت و بى خبرى

اسْتَعْمِلْنى بِطاعَتِک فى اَیامِ الْمُهْلَةِ وَانْهَجْ لى اِلى مَحَبَّتِک سَبیلاً سَهْلَةً

و بگمارم به کار فرمانبردارى خودت در روزهاى مهلت (و دوران عمر) و باز کن براى من بسوى محبت و دوستیت راه هموارى

اَکمِلْ لى بِها خَیرَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ کاَفْضَلِ

که کامل کنى بوسیله آن براى من خیر دنیا و آخرت را خدایا درود فرست بر محمد و آلش همانند بهترین

ماصَلَّیتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ خَلْقِک قَبْلَهُ وَاَنْتَ مُصَلٍّ عَلى اَحَدٍ بَعْدَهُ وَآتِنا

درودى که فرستادى بر یکى از مخلوقت پیش از آن حضرت و یا پس از او بر یکى از آفریدگانت بفرستى و بده به ما

فِى الدُّنْیا حَسَنَةً وَفِى الاْخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنى بِرَحْمَتِک عَذابَ النّارِ

در دنیا خوبى و خوشى و در آخرت نیز خوبى و نگاهم دار به رحمتت از عذاب دوزخ

 

لازم به تذکر نیست که ملحقات دوّم مفاتیح و همچنین سوره هاى مبارکه عنکبوت و روم و دُخان و حدیث شریف کساء جزء مفاتیح نبوده و طبع کنندگان در آخر آن اضافه کرده اند و ما نیز براى استفاده خوانندگان محترم در پایان کتاب ضمیمه کردیم .

سوره هاى عنکبوت و روم و دخان و حدیث کساء

سوره عنکبوت

به نام خداى بخشاینده مهربان

الَّمَّ # اَحَسِبَ النّاسُ اَنْ یتْرَکوآ اَنْ یقُولوُا امَنّا وَهُمْ لا یفْتَنُونَ *

الف ، لام ، میم # آیا این مردم پنداشته اند که به (صرف ) اینکه گویند ایمان آوردیم رها شوند و آزمایش نشوند

وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَیعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذینَ صَدَقُوا وَلَیعْلَمَنَّ

(در صورتى که ) آزمودیم کسانى را که پیش از ایشان بودند تا معلوم کند خدا کسانى را که راست گفتند و معلوم کند

الْکاذِبینَ # اَمْ حَسِبَ الَّذینَ یعْمَلُونَ السَّیئاتِ اَنْ یسْبِقُونا سآءَ ما

دروغگویان را # و یا چنین پنداشتند کسانى که کار بد انجام دهند که بر ما پیشى گیرند (از کیفر ما بگریزند) چه بد

یحْکمُونَ # مَنْ کانَ یرْجُوا لِقآءَ اللَّهِ فَاِنَّ اَجَلَ اللَّهِ لاَتٍ وَهُوَ السَّمیعُ

قضاوت مى کنند # هر که امید دیدار خدا دارد (بداند که ) حتماً وعده خدا آمدنى است و او شنوا و

الْعَلیمُ # وَمَنْ جاهَدَ فَاِنَّما یجاهِدُ لِنَفْسِهِ اِنَّ اللَّهَ لَغَنِىُّ عَنِ الْعالَمینَ

دانا است # و هر که جهد و کوشش کند براى خود مى کوشد که براستى خداوند از جهانیان بى نیاز است

# وَالَّذینَ امَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ لَنُکفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیئاتِهِمْ

# و آنانکه ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام دهند ما نیز بدیها (و گناهانشان را) محو کنیم

وَلَنَجْزِینَّهُمْ اَحْسَنَ الَّذى کانُوا یعْمَلُونَ # وَوَصَّینَا الاِْنْسانَ

و به بهتر از آنچه انجام داده اند پاداششان دهیم # و ما انسان را

بِوالِدَیهِ حُسْنا وَاِنْ جاهَداک لِتُشْرِک بى ما لَیسَ لَک بِهِ عِلْمٌ فَلا

درباره پدر و مادرش به نیکى سفارش کرده ایم و اگر (آن دو) کوشیدند تا شریک من سازى چیزى را که بدان علم ندارى

تُطِعْهُما اِلَىَّ مَرْجِعُکمْ فَاُنَبِّئُکمْ بِما کنْتُمْ تَعْمَلُونَ # وَالَّذینَ امَنُوا

(و مشرک شوى ) اطاعتشان مکن که بازگشت شما بسوى من است و من آگاهتان مى کنم بدانچه عمل مى کرده اید# و آنانکه ایمان آورده

وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِى الصّالِحینَ # وَمِنَ النّاسِ مَنْ

و کارهاى شایسته انجام داده اند آنها را در گروه شایستگان مى بریم # و برخى از مردم

یقُولُ امَنّا بِاللَّهِ فَاِذآ اُوذِىَ فِى اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النّاسِ کعَذابِ اللَّهِ وَلَئِنْ

گویند ما به خدا ایمان داریم و چون در راه خدا آزارى به ایشان رسد آزار مردم را چون عذاب خدا گیرد

جآءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّک لَیقُولُنَّ اِنّا کنّا مَعَکمْ اَوَلَیسَ اللَّهُ بِاَعْلَمَ بِما فى

و اگر یارى و نصرتى از جانب پروردگارت برسد آنان گویند ما هم با شما بودیم آیا خدا داناتر نیست به آنچه

صُدُورِ الْعالَمینَ # وَلَیعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذینَ امَنُوا وَلَیعْلَمَنَّ الْمُنافِقینَ *

در سینه هاى (مردم ) جهانیان است # و براستى خدا معلوم مى کند کسانى را که ایمان دارند و معلوم مى دارد منافقان را

وَقالَ الَّذینَ کفَرُوا لِلَّذینَ امَنُوا اتَّبِعُوا سَبیلَنا وَلْنَحْمِلْ خَطایاکمْ

و گویند کسانى که کافر نشدند به کسانى که ایمان آورده اند پیروى کنید از راه ما و مانیز بار خطاهاى شما را

وَما هُمْ بِحامِلینَ مِنْ خَطایاهُمْ مِنْ شَىْءٍ اِنَّهُمْ لَکاذِبُونَ # وَلَیحْمِلُنَّ

به عهده مى گیریم ولى آنها چیزى از خطاهاى ایشان را به عهده نمى گیرند و دروغ مى گویند # و بدوش کشند بارهاى

اَثْقالَهُمْ وَاَثْقالا مَعَ اَثْقالِهِمْ وَلَیسْئَلُنَّ یوْمَ الْقِیمَةِ عَمّا کانُوا یفْتَرُونَ

گران خویش را وبارهاى گران دیگرى را با بارهاى گران خویش و بازخواست شوند روز قیامت از آن دروغهائى که بسته اند

# وَلَقَدْ اَرْسَلْنا نُوحا اِلى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فیهِمْ اَلْفَ سَنَةٍ اِلاّ خَمْسینَ

و همانا فرستادیم نوح را بسوى قومش و بماند در میانشان هزار سال پنجاه

عاما فَاَخَذَهُمُ الطُّوفانُ وَهُمْ ظالِمُونَ # فَاَنْجَیناهُ وَاَصْحابَ

سال کم پس طوفان بگرفتشان و آنها ستمگران بودند # و ما او را با

السَّفینَةِ وَجَعَلْناها ایةً لِلْعالَمینَ # وَاِبْراهیمَ اِذْ قالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا

کشتى نشینان نجات دادیم و آن کشتى را نشانه و عبرتى براى جهانیان کردیم # و (به یاد آر داستان ) ابراهیم (را) که به قومش گفت

اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ذلِکمْ خَیرٌ لَکمْ اِنْ کنْتُمْ تَعْلَمُونَ # اِنَّما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ

خدا را بپرستید و از او بترسید که این بهتر است براى شما اگر بدانید # جز این نیست که پرستش مى کنید بجز

اللَّهِ اَوْثانا وَتَخْلُقُونَ اِفْکا اِنَّ الَّذینَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لا یمْلِکونَ

خدا بتهائى را و دروغ مى سازید و همانا اینهائى را که بجز خدا مى پرستید مالک

لَکمْ رِزْقا فَابْتَغُوا عِنْدَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْکرُوا لَهُ اِلَیهِ

روزى شما نیستند و روزى را نزد خدا بجوئید و او را بپرستید و سپاس او را بجا آورید که بسوى او

تُرْجَعُونَ # وَاِنْ تُکذِّبُوا فَقَدْ کذَّبَ اُمَمٌ مِنْ قَبْلِکمْ وَما عَلَى الرَّسُولِ

بازگشت کنید # و اگر تکذیب (پیغمبر ما را کنید) پس ملتهائى پیش از شما نیز تکذیب (پیغمبرانشان را)

اِلا الْبَلاغُ الْمُبینُ # اَوَلَمْ یرَوا کیفَ یبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یعیدُهُ اِنَّ

کردند و بر عهده پیامبر نیست جز رساندن آشکار# آیا نبینند چگونه پدید آرد خدا خلق را سپس بازش گرداند براستى

ذلِک عَلَى اللَّهِ یسیرٌ # قُلْ سیرُوا فِى الاَْرْضِ فَانْظُرُوا کیفَ بَدَءَ

این کار براى خدا آسان است # بگو در زمین گردش کنید و بنگرید چگونه پدید آورد

الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ ینْشِئُ النَّشْاَةَ الاْخِرَةَ اِنَّ اللَّهَ عَلى کلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ *

(خداوند) خلق را سپس ایجاد کند جهان دیگرى را که براستى خدا بر هر چیز توانا است *

یعَذِّبُ مَنْ یشآءُ وَیرْحَمُ مَنْ یشآءُ وَاِلَیهِ تُقْلَبُونَ # وَما اَنْتُمْ

عذاب کند هر که را خواهد و رحم کند هر که را خواهد و بسوى او بازگردانده شوید # و نتوانید

بِمُعْجِزینَ فِى الاَْرْضِ وَلا فِى السَّمآءِ وَما لَکمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ

فرار کنید در زمین و نه در آسمان و براى شما جز خدا

وَلِی وَلا نَصیرٍ # وَالَّذینَ کفَرُوا بِایاتِ اللَّهِ وَلِقآئِهِ اُولَّئِک یئِسُوا مِنْ

دوست و یاورى نیست # و آنان که کافر شدند به آیات خدا و روز معاد اینان از

رَحْمَتى وَاُولَّئِک لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ # فَما کانَ جَوابَ قَوْمِهَِّ اِلاّ اَنْ

رحمت من نومیدند و آنها را است عذابى دردناک # پاسخى که قوم ابراهیم دادند جز این نبود که

قالُوا اقْتُلُوهُ اَوْ حَرِّقُوهُ فَاَنْجیهُ اللَّهُ مِنَ النّارِ اِنَّ فى ذلِک لاَیاتٍ لِقَوْمٍ

گفتند بکشید او را یا بسوزانیدش و خدا نجاتش داد از آتش و براستى در این داستان براى مردمى که

یؤْمِنُونَ # وَقالَ اِنَّمَا اتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ اَوْثانا مَوَدَّةَ بَینِکمْ فِى

ایمان دارند نشانه ها و پندهائى است # (ابراهیم ) گفت جز این نیست که شما بتهائى را جز خدا (به پرستش ) گرفته اید تا در میان خود

الْحَیوةِ الدُّنْیا ثُمَّ یوْمَ الْقِیمَةِ یکفُرُ بَعْضُکمْ بِبَعْضٍ وَیلْعَنُ بَعْضُکمْ

براى زندگانى دنیا دوستى برقرار کنید سپس در روز رستاخیز بیزارى جوئید از همدیگر و یکدیگر را لعن و نفرین کنید

بَعْضا وَ مَاْویکمُ النّارُ وَمالَکمْ مِنْ ناصِرینَ # فَامَنَ لَهُ لُوطٌ وَقالَ

و جایگاهتان دوزخ است و یاورى ندارید # پس لوط بدو ایمان آورد و گفت

اِنّى مُهاجِرٌ اِلى رَبّى اِنَّهُ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ # وَوَهَبْنا لَهُ اِسْحقَ

من بسوى پروردگارم مهاجرت مى کنم که براستى او نیرومند و فرزانه است # و به او بخشیدیم اسحق

وَیعْقُوبَ وَجَعَلْنا فى ذُرِّیتِهِ النُّبُوَّةَ وَالْکتابَ وَاتَیناهُ اَجْرَهُ فِى الدُّنْیا

و یعقوب را و مقام نبوت و کتاب آسمانى را در فرزندان او قرار دادیم و پاداشش را در این دنیا

وَاِنَّهُ فِى الاْخِرَةِ لَمِنَ الصّالِحینَ # وَلُوطا اِذْ قالَ لِقَوْمِهَِّ اِنَّکمْ

به او دادیم و در آخرت نیز از شایستگان خواهد بود # و (داستان ) لوط را که به قوم خود گفت شما بدین

لَتَاْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَکمْ بِها مِنْ اَحَدٍ مِنَ الْعالَمینَ # اَئِنَّکمْ

کار زشت اقدام مى کنید که بر این کار سبقت نجسته هیچیک از مردم جهانیان # آیا شما (براى دفع شهوت )

لَتَاْتُونَ الرِّجالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبیلَ وَتَاْتُونَ فى نادیکمُ الْمُنْکرَ فَما

پیش مردان مى روید و راهها را مى زنید و در مجمع عمومى به کارهاى ناروا دست میزنند و

کانَ جَوابَ قَوْمِهِ اِلاّ اَنْ قالُوا ائْتِنا بِعَذابِ اللَّهِ اِنْ کنْتَ مِنَ الصّادِقینَ

پاسخ قومش جز این نبود که گفتند اگر راست مى گوئى عذاب خدا را بسوى ما بیاور *

# قالَ رَبِّ انْصُرْنى عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدینَ # وَلَمّا جآئَتْ رُسُلُنآ

(لوط) گفت : پروردگارا مرا بر گروه فسادگر یارى ده و چون فرستادگان ما

اِبْراهیمَ بِالْبُشْرى قالُوآ اِنّا مُهْلِکوا اَهْلِ هذِهِ الْقَرْیةِ اِنَّ اَهْلَها کانُوا

براى بشارت به نزد ابراهیم آمدند گفتند ما هلاک مى کنیم مردم این ده را که مردمش

ظالِمینَ # قالَ اِنَّ فیها لُوطا قالُوا نَحْنُ اَعْلَمُ بِمَنْ فیها لَنُنَجِّینَّهُ

ستمکارند # (ابراهیم ) گفت : لوط در این ده است ! گفتند ما بهترمى دانیم چه کسى در آنجا است ، ما لوط و

وَاَهْلَهُ اِلا امْرَاَتَهُ کانَتْ مِنَ الْغابِرینَ # وَلَمّا اَنْ جآئَتْ رُسُلُنا لُوطا

کسانش را نجات خواهیم داد بجز زنش که او از جاماندگان (در میان مردم بدکار) است # و چون فرستادگان ما به نزد لوط آمدند،

سیئَ بِهِمْ وَضاقَ بِهِمْ ذَرْعا وَقالُوا لا تَخَفْ وَلا تَحْزَنْ اِنّا مُنَجُّوک

او از آمدنشان اندوهناک و دلتنگ شد، آنان به لوط گفتند نترس و اندوهگین مباش ما تو را

وَاَهْلَک اِلا امْرَاَتَک کانَتْ مِنَ الْغابِرینَ # اِنّا مُنْزِلُونَ عَلىَّ اَهْلِ هذِهِ

و کسانت را نجات دهیم بجز زنت که او از جاماندگان است # فرو باریم بر مردم این

الْقَرْیةِ رِجْزا مِنَ السَّمآءِ بِما کانُوا یفْسُقُونَ # وَلَقَدْ تَرَکنا مِنْها ایةً

ده عذابى سخت از آسمان بخاطر آن فسق و عصیانى که مى کردند # و بجا گذاردیم از آن ده نشانه اى

بَینَةً لِقَوْمٍ یعْقِلُونَ # وَاِلى مَدْینَ اَخاهُمْ شُعَیبا فَقالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا

روشن براى مردمى که خرد خود را بکار برند # و فرستادیم بسوى (مردم شهر) مدین برادرشان شعیب را و او (بدانها) گفت اى مردم

اللَّهَ وَارْجُوا الْیوْمَ الاْخِرَ وَلا تَعْثَوا فِى الاَْرْضِ مُفْسِدینَ # فَکذَّبُوهُ

خدا را بپرستید و انتظار آمدن روز قیامت را داشته باشید و در زمین به فساد مکوشید # آنها شعیب را تکذیب کردند

فَاَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَاَصْبَحُوا فى دارِهِمْ جاثِمینَ # وَعادا وَثَمُودَ

و به زلزله دچار گشتند و همه را مرگ در میان خانه هاشان به زانو درآورد # و (داستان ) عاد و ثمود

وَقَدْ تَبَینَ لَکمْ مِنْ مَساکنِهِمْ وَزَینَ لَهُمُ الشَّیطانُ اَعْمالَهُمْ فَصَدَّهُمْ

که شما جاهایشان را آشکارا دیده اید و شیطان بیاراست براى ایشان کردارشان را و از

عَنِ السَّبیلِ وَکانُوا مُسْتَبْصِرینَ # وَقارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهامانَ وَلَقَدْ

راه بازشان داشت با اینکه بینائى داشتند # و (داستان ) قارون و فرعون و هامان که موسى

جآئَهُمْ مُوسى بِالْبَیناتِ فَاسْتَکبَرُوا فِى الاَْرْضِ وَما کانُوا سابِقینَ

براى ایشان دلیلهاى روشن و (معجزات ) آشکار آورد ولى آنها در روى زمین بزرگى (و تکبر) کردند و نتوانستند بگریزند

# فَکلاًّ اَخَذْنا بِذَنْبِهِ فَمِنْهُمْ مَنْ اَرْسَلْنا عَلَیهِ حاصِبا وَمِنْهُمْ مَنْ

# و هر یک را بنحوى به گناهش گرفتیم پس به برخى از آنها سنگریزه فرستادیم و برخى را

اَخَذَتْهُ الصَّیحَةُ وَمِنْهُمْ مَنْ خَسَفْنا بِهِ الاَْرْضَ وَمِنْهُمْ مَنْ اَغْرَقْنا

صیحه (آسمانى ) گرفت و برخى را به زمین فرو بردیم و برخى را غرق کردیم

وَما کانَ اللَّهُ لِیظْلِمَهُمْ وَلکنْ کانُوا اَنْفُسَهُمْ یظْلِمُونَ # مَثَلُ الَّذینَ

و چنان نبود که خدا به آنها ستم کند بلکه آنها بودند که به خود ستم مى کردند # حکایت کسانى که

اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ اَوْلِیآءَ کمَثَلِ الْعَنْکبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیتا وَاِنَّ اَوْهَنَ

غیر از خدا (چیزهاى دیگرى را) دوستان خود گرفته اند مانند عنکبوت است که خانه اى بساخت ولى اگر مى دانستند

الْبُیوتِ لَبَیتُ الْعَنْکبُوتِ لَوْ کانُوا یعْلَمُونَ # اِنَّ اللَّهَ یعْلَمُ ما یدْعُونَ

سست ترین خانه براستى خانه عنکبوت است # همانا خداوند مى داند (و مى شناسد) آنچه را جز او مى خوانند

مِنْ دُونِهِ مِنْ شَىْءٍ وَهُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ # وَتِلْک الاَْمْثالُ نَضْرِبُها

(و به خدائى مى پرستند) و او نیرومند و حکیم است # و ما این مثلها را

لِلنّاسِ وَما یعْقِلُهآ اِلا الْعالِمُونَ # خَلَقَ اللَّهُ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ

براى مردم مى زنیم ولى جز دانشمندان آنها را نمى فهمند # خداوند آسمانها و زمین را

بِالْحَقِّ اِنَّ فى ذلِک لاَیةً لِلْمُؤْمِنینَ # اُتْلُ ماَّ اُوحِىَ اِلَیک مِنَ

بحق آفرید و در این خلقت نشانه ایست براى مؤ منان # بخوان آنچه را که از قرآن به تو وحى

الْکتابِ وَاَقِمِ الصَّلوةَ اِنَّ الصَّلوةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشآءِ وَالْمُنْکرِ

مى شود و بپادار نماز را که براستى نماز باز مى دارد (انسان را) از کار زشت و ناپسند

وَلَذِکرُ اللَّهِ اَکبَرُ وَاللَّهُ یعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ # وَلا تُجادِلُوآ اَهْلَ الْکتابِ

و یاد کردن خدا (شما را) بزرگتر است (از یاد کردن شما او را) و خدا مى داند آنچه را مى کنید # و بحث و مجادله نکنید با اهل کتاب

اِلاّ بِالَّتى هِىَ اَحْسَنُ اِلا الَّذینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَقُولُواَّ امَنّا بِالَّذى اُنْزِلَ

جز بطریقى که نیکو است مگر کسانى از ایشان که ستم کردند، و به آنها بگوئید ما ایمان داریم بدانچه بر ما و

اِلَینا وَاُنْزِلَ اِلَیکمْ وَاِلهُنا وَاِلهُکمْ واحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ *

بر شما هر دو نازل شده و خداى ما و خداى شما یکى است و ما مطیع و تسلیم اوئیم *

وَکذلِک اَنْزَلْنا اِلَیک الْکتابَ فَالَّذینَ اتَیناهُمُ الْکتابَ یؤْمِنُونَ بِهِ

و این چنین ما بر تو قرآن را فرو فرستادیم پس آنها را که کتاب (آسمانى ) دادیم بدان ایمان آرند و

وَمِنْ هؤُلاَّءِ مَنْ یؤْمِنُ بِهِ وَما یجْحَدُ بِایاتِنا اِلا الْکافِرُونَ # وَما

از این گروه (یعنى کفار مکه ) نیز کسانى هستند که بدان ایمان دارند و انکار نکنند آیات ما را جز مردمان کافر # و تو

کنْتَ تَتْلُوا مِنْ قَبْلِهِ مِنْ کتابٍ وَلا تَخُطُّهُ بِیمینِک اِذا لاَرْتابَ

پیش از این کتاب خوان نبودى و نمى نوشتى بدست خود کتابى وگرنه اهل باطل در (قرآن ) به شک

الْمُبْطِلُونَ # بَلْ هُوَ ایاتٌ بَیناتٌ فى صُدُورِ الَّذینَ اُوتُوا الْعِلْمَ وَما

مى افتادند # بلکه این قرآن آیه هائى است روشن در سینه هاى کسانى که دانش به آنها داده شد و

یجْحَدُ بِایاتِنا اِلا الظّالِمُونَ # وَقالُوا لَوْ لا اُنْزِلَ عَلَیهِ ایاتٌ مِنْ رَبِّهِ

منکر نشوند آیات ما را جز ستمکاران # و گویند چرا بر او نازل نشود نشانه ها (و معجزاتى ) از جانب پروردگارش

قُلْ اِنَّمَا الاْیاتُ عِنْدَ اللَّهِ وَاِنَّما اَ نَا نَذیرٌ مُبینٌ # اَوَلَمْ یکفِهِمْ اَ نّا اَنْزَلْنا

بگو نشانه ها (و معجزات ) همه نزد خدا است و من تنها بیم رسانى آشکارم # آیا کافى نیست اینها را که ما بر تو

عَلَیک الْکتابَ یتْلى عَلَیهِمْ اِنَ فى ذلِک لَرَحْمَةً وَذِکرى لِقَوْمٍ

این کتاب را نازل کردیم که برایشان خوانده شود براستى که در این قرآن رحمت و پندى است براى مردمى که

یؤْمِنُونَ # قُلْ کفى بِاللَّهِ بَینى وَبَینَکمْ شَهیدا یعْلَمُ ما فِى السَّمواتِ

ایمان دارند # بگو خدا کافى است براى گواه بودن میان ما و شما که مى داند آنچه در آسمانها

وَالاَْرْضِ وَالَّذینَ امَنُوا بِالْباطِلِ وَکفَرُوا بِاللَّهِ اُولئِک هُمُ الْخاسِرُونَ

و زمین است و آنانکه به باطل گرویدند و به خدا کافر شدند آنهایند زیانکاران

# وَیسْتَعْجِلُونَک بِالْعَذابِ وَلَوْ لا اَجَلٌ مُسَمّىً لَجآءَهُمُ الْعَذابُ

# و از تو درخواست زود رسیدن عذاب را مى کنند و اگر وقت مقرر آن نبود عذاب بر ایشان

وَلَیاْتِینَّهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لا یشْعُرُونَ * یسْتَعْجِلُونَک بِالْعَذابِ وَاِنَّ

مى آمد و بطور ناگهانى عذاب بر آنها خواهد رسید در حالى که بى خبر باشند * از تو درخواست زود رسیدن عذاب را کنند

جَهَنَّمَ لَمُحیطَةٌ بِالْکافِرینَ * یوْمَ یغْشیهُمُ الْعَذابُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ

در صورتى که جهنم احاطه دارد بر کافران * روزى که فرا گیردشان عذاب از بالاى سرشان و از

تَحْتِ اَرْجُلِهِمْ وَیقُولُ ذُوقُوا ما کنْتُمْ تَعْمَلُونَ * یا عِبادِىَ الَّذینَ

زیر پاهاشان و خدا (به آنها) گوید بچشید (سزاى ) اعمالى را که مى کردید * اى بندگان من که

امَنُوا اِنَّ اَرْضى واسِعَةٌ فَاِیاىَ فَاعْبُدُونِ * کلُّ نَفْسٍ ذآئِقَةُ الْمَوْتِ

ایمان آورده اید همانا زمین من پهناور است (اگر در سرزمین مکه از ترس مشرکین نتوانید مرا بپرستید بجاى دیگر بروید) پس مرا

ثُمَّ اِلَینا تُرْجَعُونَ * وَالَّذینَ امَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُمْ مِنَ

پرستش کنید هرکس چشنده مرگ است سپس بسوى مابازگردید* و آنانکه ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده اند

الْجَنَّةِ غُرَفا تَجْرى مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ خالِدینَ فیها نِعْمَ اَجْرُ

درغرفه هائى از بهشت جایشان دهیم که نهرها از زیر آن غرفه ها روانست و جاویدان درآن خواهند بود وچه خوبست پاداش

الْعامِلینَ * الَّذینَ صَبَرُوا وَعَلى رَبِّهِمْ یتَوَکلُونَ * وَکاَینْ مِنْ

اهل عمل * آنانکه شکیبائى کرده و به پروردگارشان توکل کنند * و چه بسیار

دآبَّةٍ لا تَحْمِلُ رِزْقَهآ اَللَّهُ یرْزُقُها وَاِیاکمْ وَهُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ *

جانورانى که بار روزى خود نکشند (و روزى خود را آماده نکرده اند) خدا آنها و شما را روزى دهد و او شنوا و دانا است *


 
 
 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved