وَقُدْرَتِهِ اَللّهُمَّ ارْزُقْنى عَقْلاً کامِلاً وَلُبّاً راجِحاً وَعِزّاً باقِیاً وَقَلْباً

و قدرتت ، خدایا روزیم کن عقلى کامل و خردى که بچربد (بر هواى نفس ) و عزتى باقى و دلى

زَکیاً وَعَمَلاً کثیراً وَاَدَباً بارِعاً وَاجْعَلْ ذلِک کلَّهُ لى وَلا تَجْعَلْهُ عَلَىَّ

پاک و کردارى بسیار و ادبى نیکو و همه را بسود من قرار ده نه به زیان من

بِرَحْمَتِک یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

به مهرت اى مهربانترین مهربانان


زیارت وداع ائمّه علیهم السلام

پنجم در ذکر زیارت وداع که هریک از ائمه علیهم السلام به آن وداع کرده شوند بدانکه از جمله آداب زیارت چنانچه در محلّ خود ذکر شده وداع کردن زائر است مَزُور را در وقت بیرون رفتن از بلد آن بزرگوار به آنچه از ایشان رسیده چنانچه در غالب زیارات مشاهده مى شود و ما در مفاتیح در ابواب زیارات ائمّه علیهم السلام براى هریک از ایشان صَلَواتُاللّه عَلَیهِم و داعى نقل کردیم و در وداع حضرت سیدالشهداءعلیه السلام اکتفا کردیم به همان زیارت وداعى که در آداب بیستم از آداب زائر آن حضرت ذکر شد. وبالجمله در اینجا ذکر مى کنیم این زیارت وداع را که شیخ محمد بن المشهدى آنرا در باب وداع مزار کبیر نقل کرده و سید بن طاوس ره بعد از زیارت جامعه مذکوره و ما نقل مى کنیم آنرا از مصباح الزّائر فرموده چون خواستى وداع کنى و برگردى یعنى در هر یک از مشاهد مشرّفه که هستى پس بگو:

اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّةِ وَمَعْدِنَ الرِّسالَةِ سَلامَ مُوَدِّعٍ لا

سلام بر شما اى خاندان نبوت و معدن رسالت سلام خداحافظى نه از روى

سَئِمٍ وَلا قالٍ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ عَلَیکمْ اَهْلَ الْبَیتِ اِنَّهُ حَمیدٌ مَجیدٌ

خستگى و نه از روى ناراحتى و دلتنگى و رحمت خدا و برکاتش نیز بر شما خاندان باد که براستى او ستوده و بزرگوار است

سَلامَ وَلِی غَیرَ راغِبٍ عَنْکمْ وَلا مُنْحَرِفٍ عَنْکمْ وَلا مُسْتَبْدِلٍ بِکمْ

سلام دوستدارى که از شما به دیگرى متمایل نگشته و منحرف نشده و شما را با دیگرى عوض نکرده

وَلا مُؤْثِرٍ عَلَیکمْ وَلا زاهِدٍ فى قُرْبِکمْ لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ

و کسى را بر شما مقدم نداشته و از نزدیکى و تقرب به شما کناره گیرى نکند، قرار ندهد خداوند این زیارت را

زِیارَةِ قُبُورِکمْ وَاِتْیانِ مَشاهِدِکمْ وَالسَّلامُ عَلَیکمْ وَحَشَرَنِىَ اللَّهُ فى

آخرین بار زیارت من از قبرهاى مقدس شما و آمدن به زیارتگاههایتان سلام بر شما باد و خدا مرا در گروه شما محشور

زُمْرَتِکمْ وَاَوْرَدَنى حَوْضَکمْ وَاَرْضاکمْ عَنّى وَمَکنَنى فى دَوْلَتِکمْ

گرداند و بر سر حوض شما (حوض کوثر) درآورد و شما را از من خوشنود گرداند و در حکومت شما

وَاَحْیانى فى رَجْعَتِکمْ وَمَلَّکنى فى اَیامِکمْ وَشَکرَ سَعْیى لَکمْ

قدرتى به من بدهد و در زمان رجعت شما زنده ام گرداند و در دوران سلطنتتان فرمانروایم کند و کوششم را در راه

وَغَفَرَ ذُنُوبى بِشَفاعَتِکمْ وَاَقالَ عَثْرَتى بِحُبِّکمْ وَاَعْلى کعْبى

شما بپذیرد و گناهانم را به شفاعت شما بریزد و لغزشم را بواسطه محبتم به شما نادیده گیرد

بِمُوالاتِکمْ وَشَرَّفَنى بِطاعَتِکمْ وَاَعَزَّنى بِهُدیکمْ وَجَعَلَنى مِمَّنْ

و مقامم را بخاطر دوستى شما بلند گرداند و به فرمانبردارى شما شرفم دهد و به راهنمائى شما عزیزم گرداند و قرار دهد

ینْقَلِبُ مُفْلِحاً مُنْجِحاً سالِماً غانِماً مُعافاً غَنِیاً فائِزاً بِرِضْوانِ اللَّهِ

مرا از کسانى که باز گردد از اینجا رستگار و کامیاب و سالم و بهره کام و تندرست و بى نیاز و رسیده به خوشنودى خدا

وَفَضْلِهِ وَکفایتِهِ بِاَفْضَلِ ما ینْقَلِبُ بِهِ اَحَدٌ مِنْ زُوّارِکمْ وَمَوالیکمْ

و فضل و کفایتش به بهترین وضعى که بازگردد بدان وضع یکى از زائرن و دوستداران

وَمُحِبّیکمْ وَشیعَتِکمْ وَرَزَقَنِىَ اللَّهُ الْعَوْدَ ثُمَّ الْعَوْدَ ثُمَّ الْعَوْدَ ما اَبْقانى

و محبت ورزان و شیعیان شما و روزیم گرداند خداوند بازگشت به اینجا را باز هم مکرر در مکرر تا زنده ام دارد

رَبّى بِنِیةٍ صادِقَةٍ وَایمانٍ وَتَقْوى وَاِخْباتٍ وَرِزْقٍ واسِعٍ حَلالٍ

(در این جهان ) پروردگارم با نیتى درست و ایمان و پرهیزکارى و فروتنى و روزى فراخ و حلال

طَیبٍ اَللّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیارَتِهِمْ وَذِکرِهِمْ وَالصَّلوةِ

و پاکیزه خدایا قرارش مده آخرین بار زیارت من از این بزرگواران و یادآورى و درود فرستادن

عَلَیهِمْ وَاَوْجِبْ لِىَ الْمَغْفِرَةَ وَالرَّحْمَةَ وَالْخَیرَ وَالْبَرَکةَ وَالنُّورَ

بر ایشان و واجب گردان برایم آمرزش و رحمت و خیر و برکت و روشنى

وَالاْیمانَ وَحُسْنَ الاِْجابَةِ کما اَوْجَبْتَ لاَِوْلِیآئِک الْعارِفینَ بِحَقِّهِمْ

و ایمان و بخوبى اجابت کردن دعایم را چنانچه واجب گردانیدى (اینها را) براى آن دوستانت که معرفت به حق آنان داشته

الْمُوجِبینَ طاعَتَهُمْ وَالرّاغِبینَ فى زِیارَتِهِمُ الْمُتَقَرِّبینَ اِلَیک وَاِلَیهِمْ

و اطاعتشان را واجب دانسته و مشتاق زیارتشان بودند و بدرگاه تو و ایشان تقرب مى جستند

بِاَبى اَنْتُمْ وَاُمّى وَنَفْسى وَمالى وَاَهْلى اِجْعَلُونى مِنْ هَمِّکمْ

پدر و مادرم و خودم و مال و خاندانم به فداى شما مرا در نظر داشته باشید (و از یادم نبرید)

وَصَیرُونى فى حِزْبِکمْ وَاَدْخِلُونى فى شَفاعَتِکمْ وَاذْکرُونى عِنْدَ

و در گروه خودتان قرارم دهید و در شفاعتتان واردم کنید و در نزد پروردگارتان یادم

رَبِّکمْ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَبْلِغْ اَرْواحَهُمْ

کنید خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و برسان به روانها

وَاَجْسادَهُمْ عَنّى تَحِیةً کثیرَةً وَسَلاماً وَالسَّلامُ عَلَیکمْ وَرَحْمَةُ اللَّهِ

و اجساد ایشان از جانب من تحیت و سلامى بسیار و سلام و رحمت خدا

وَبَرَکاتُهُ

و برکاتش بر شما باد


رقعه اى که براى حاجت در آب جارى یا چاه انداخته مى شود

ششم در تحفة الزّائر است که از حضرت صادق علیه السلام منقول است که هرگاه تو را حاجتى بسوى خداى تعالى باشد یا از امرى خائف و ترسان باشى در کاغذى بنویس :

بِسْمِاللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ اَللّهُمَّ اِنّى اَتَوَجَّهُ اِلَیک بِاَحَبِّ الاَْسْمآءِ

به نام خداى بخشاینده مهربان خدایا من به تو رو کنم به محبوبترین نامها

اِلَیک وَاَعْظَمِها لَدَیک وَاَتَقَرَّبُ وَاَتَوَسَّلُ اِلَیک بِمَنْ اَوْجَبْتَ حَقَّهُ

در پیشگاهت و بزرگترین آنها در نزدت و تقرب و توسل جویم بدرگاهت بوسیله کسانى که حقشان را

عَلَیک بِمُحَمَّدٍ وَعَلِی وَفاطِمَةَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَینِ وَعَلِىِّ بْنِ

بر خود واجب کردى (یعنى ) به محمد و على و فاطمه و حسن و حسین و على بن

الْحُسَینِ وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِی وَجَعْفَرَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ

الحسین و محمد بن على و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر

وَعَلِىِّ بْنِ مُوسى وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِی وَعَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَالْحَسَنِ بْنِ

و على بن موسى و محمد بن على و على بن محمد و حسن بن

عَلِی وَالْحُجَّةِ الْمُنْتَظَرِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیهِمْ اَجْمَعینَ اکفِنى کذا وَکذا

على و حجت منتظر که درودهاى تو بر همه ایشان باد کفایت کن مرا از چنین و چنان

یعنى حاجت خود را ذکر کنى پس رقعه را به پیچ و دربندقه اى از گِل بگذارد و درمیان آب جارى یا چاهى بینداز که حق تعالى بزودى فرج کرامت فرماید

 

دعاء در غیبت امام زمان عجّل الله تعالى فرجه

هفتم به سند معتبر مروى است که شیخ ابوعمرو نائب اوّل امام عصر صلوات الله علیه این دعا را املا فرمود به ابوعلى محمّد بن همّام و امر فرمود او را که آن را بخواند و سید بن طاوس در جمال الاسبوع بعد از ذکر دعاهاى وارده بعد از نماز عصر جمعه و صلوات کبیره این دعا را ذکر کرده و فرموده و اگر براى تو عذرى باشد از جمیع آنچه ذکر کردیم پس حذر کن از آنکه مهمل گذارى خواندن این دعا را پس بدرستى که ما شناختیم این را از فضل خداوند جلّ جلاله که مخصوص فرموده ما را به آن پس اعتماد کن به آن و آن دعا این است :

اَللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَک فَاِنَّک

خدایا خود را به من بشناسان زیرا اگر تو

اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَک لَمْ اَعْرِفْ رَسُولَک اَللّهُمَّ عَرِّفْنى رَسُولَک

خود را به من نشناسانى من پیامبرت را نخواهم شناخت خدایا پیامبرت را به من بشناسان

فَاِنَّک اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَک لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَک اَللّهُمَّ عَرِّفْنى

که اگر پیامبرت را به من نشناسانى حجت تو را نخواهم شناخت خدایا بشناسان به من

حُجَّتَک فَاِنَّک اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَک ضَلَلْتُ عَنْ دینى اَللّهُمَّ لا

حجت خود را که اگر حجتت را به من نشناسانى از دینم گمراه گردم خدایا

تُمِتْنى میتَةً جاهِلِیةً وَلا تُزِغْ قَلْبى بَعْدَ اِذْ هَدَیتَنى اَللّهُمَّ فَکما

نمیران مرا به مرگ دوران جاهلیت و منحرف مساز دلم را پس از اینکه هدایتم کردى خدایا هم چنانکه

هَدَیتَنى لِوِلایةِ مَنْ فَرَضْتَ عَلَىَّ طاعَتَهُ مِنْ وِلایةِ وُلاةِ اَمْرِک بَعْدَ

راهنمائیم کردى به فرمانبردارى کسى که اطاعتش را بر من واجب کردى از آن کارداران تو که پس از

رَسُولِک صَلَواتُک عَلَیهِ وَآلِهِ حَتّى والَیتُ وُلاةَ اَمْرِک اَمیرَ

پیامبرت که درودهاى تو بر او و آلش باد آمدند تا به راهنمائى تو من زمامدارى فرماندارانت را پذیرفتم که آنان (عبارتند از) امیر

الْمُؤْمِنینَ عَلِىَّ بْنِ اَبیطالِبٍ وَالْحَسَنَ وَالْحُسَینَ وَعَلِیاً وَمُحَمَّداً

مؤ منان على بن ابیطالب و حسن و حسین و على و محمد

وَجَعْفَراً وَمُوسى وَعَلِیاً وَمُحَمَّداً وَعَلِیاً وَالْحَسَنَ وَالْحُجَّةَ الْقآئِمَ

و جعفر و موسى و على و محمد و على و حسن و حجت قائم

الْمَهْدِىَّ صَلَواتُک عَلَیهِمْ اَجْمَعینَ اَللّهُمَّ فَثَبِّتْنى عَلى دینِک

مهدى که درودهاى تو بر همگى ایشان باد خدایا مرا ثابت قدم بدار بر دین خودت

وَاسْتَعْمِلْنى بِطاعَتِک وَلَینْ قَلْبى لِوَلِىِّ اَمْرِک وَعافِنى مِمَّا امْتَحَنْتَ

و بکار فرمانبرداریت وادارم کن و دلم را براى (فرمانبردارى ) ولیت نرم گردان و معافم دار از آنچه

بِهِ خَلْقَک وَثَبِّتْنى عَلى طاعَةِ وَلِىِّ اَمْرِک الَّذى سَتَرْتَهُ عَنْ خَلْقِک

خلق خود را بدان آزمودى و پابرجایم بدار بر اطاعت زمامدارت آن بزرگوارى که از خلق خود او را پوشاندى

وَبِاِذْنِک غابَ عَنْ بَرِیتِک وَاَمْرَک ینْتَظِرُ وَاَنْتَ الْعالِمُ غَیرُ الْمُعَلَّمِ

و به اذن خودت او را از دیده آفریدگانت پنهان کردى و او چشم به راه فرمان تو است و توئى دانا بى آنکه کسى

بِالْوَقْتِ الَّذى فیهِ صَلاحُ اَمْرِ وَلِیک فِى الاِْذْنِ لَهُ بِاِظْهارِ اَمْرِهِ

به تو خبر داده باشد بدان وقتى که در آن صلاح ولى تو است که به او جازه دهى براى آشکار ساختن کارش

وَکشْفِ سِتْرِهِ فَصَبِّرْنى عَلى ذلِک حَتّى لا اُحِبَّ تَعْجیلَ ما اَخَّرْتَ

و کنار زدن پرده اش پس به من صبرى بر این جریان عطا کن که دوست نداشته باشم پیش افتادن چیزى را

وَلا تَاْخیرَ ما عَجَّلْتَ وَلا کشْفَ ما سَتَرْتَ وَلاَ الْبَحْثَ عَمّا کتَمْتَ

که پس انداختى و پس انداختن چیزى را که پیش انداختى و نه آشکار ساختن آنچه را پوشاندى و نه کنجکاوى از آنچه پنهان داشتى

وَلا اُنازِعَک فى تَدْبیرِک وَلا اَقُولَ لِمَ وَکیفَ وَما بالُ وَلِىِّ الاَْمْرِ لا

و کشمکش نکنم با تو در تدبیرت و نگویم چرا و چگونه و براى چیست که آنکس که کار بدست او است

یظْهَرُ قَدِ امْتَلاََتِ الاَْرْضُ مِنَ الْجَوْرِ وَاُفَوِّضُ اُمُورى کلَّها اِلَیک

آشکار نشود با اینکه زمین از ستم پر شده و واگذارم همه کارهایم را به تو

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک اَنْ تُرِینى وَلِىَّ اَمْرِک ظاهِراً نافِذَ الاَْمْرِ مَعَ عِلْمى

خدایا از تو خواهم که ولىّ امرت را آشکارا و نافذالامر به من بنمایانى با اینکه مى دانم

بِاَنَّ لَک السُّلْطانَ وَالْقُدْرَةَ وَالْبُرْهانَ وَالْحُجَّةَ وَالْمَشِیةَ وَالْحَوْلَ

تمام سلطنت و قدرت و دلیل و برهان و خواست و جنبش

وَالْقُوَّةَ فَافْعَلْ ذلِک بى وَبِجَمیعِ الْمُؤْمِنینَ حَتّى نَنْظُرَ اِلى وَلِىِّ اَمْرِک

و نیرو خاص تو است ولى این مرحمت را درباره من و همه مؤ منین بفرما تا نظر کنیم بصورت ولى امر تو

صَلَواتُک عَلَیهِ ظاهِرَ الْمَقالَةِ واضِحَ الدِّلالَةِ هادِیاً مِنَ الضَّلالَةِ

که درودهاى تو بر او باد در حالى که با سخنى آشکار و با دلیلى واضح مردم را از گمراهى نجات دهد

شافِیاً مِنَ الْجَهالَةِ اَبْرِزْ یا رَبِّ مُشاهَدَتَهُ وَثَبِّتْ قَواعِدَهُ وَاجْعَلْنا

و از بیمارى نادانى شفا بخشد پروردگارا جمال زیبایش را براى مشاهده ما از پرده برون آر و پابرجا کن بنیاد کارهایش را و بگردان

مِمَّنْ تَقِرُّ عَینُهُ بِرُؤْیتِهِ وَاَقِمْنا بِخِدْمَتِهِ وَتَوَفَّنا عَلى مِلَّتِهِ وَاحْشُرْنا

ما را از کسانى که روشن گردد دیده شان به دیدارش و بگمارمان براى خدمتش و بمیرانمان بر کیش و آئینش و محشورمان گردان

فى زُمْرَتِهِ اللّهُمَّ اَعِذْهُ مِنْ شَرِّ جَمیعِ ما خَلَقْتَ وَذَرَاْتَ وَبَرَاْتَ

در گروهش خدایا در پناهش گیر از شرّ تمام آنچه خلق فرموده و آفریدى و پدید آورده

وَاَنْشَاْتَ وَصَوَّرْتَ وَاحْفَظْهُ مِنْ بَینِ یدَیهِ وَمِنْ خَلْفِهِ وَعَنْ یمینِهِ

و پروریدى و صورت دادى و محافظتش کن از پیش رویش و از پشت سرش و از راست

وَعَنْ شِمالِهِ [وَ] مِنْ فَوْقِهِ وَمِنْ تَحْتِهِ بِحِفْظِک الَّذى لا یضیعُ مَنْ

و چپش و از بالاى سر و از زیر پایش به نگهدارى خودت که تباه نشود هر که را بدان

حَفِظْتَهُ بِهِ وَاحْفَظْ فیهِ رَسُولَک وَوَصِىَّ رَسُولِک عَلَیهِ وَآلِهِ السَّلامُ

نگهدارى کردى و نگهدار بوجود او (آئین ) رسولت و وصى رسولت را که بر او و آلش سلام باد

اَللّهُمَّ وَمُدَّ فى عُمْرِهِ وَزِدْ فى اَجَلِهِ وَاَعِنْهُ عَلى ما وَلَّیتَهُ

خدایا طولانى گردان عمرش را و بیفزا در اجلش و یاریش ده در آنچه بدستش سپرده اى

وَاسْتَرْعَیتَهُ وَزِدْ فى کرامَتِک لَهُ فَاِنَّهُ الْهادِى الْمَهْدِىُّ وَالْقآئِمُ

و رعایتش را از او خواسته اى و بیفزا در کرامتت بر او که او راهنماى راه یافته و قیام کننده

الْمُهْتَدى وَالطّاهِرُ التَّقِىُّ الزَّکىُّ النَّقِىُّ الرَّضِىُّ الْمَرْضِىُّ الصّابِرُ

راهبرى است و پاک و با تقوى و پاکیزه و خالص و راضى (از حق ) و پسندیده و بردبار

الشَّکورُ الْمُجْتَهِدُ اَللّهُمَّ وَلا تَسْلُبْنَا الْیقینَ لِطُولِ الاَْمَدِ فى غَیبَتِهِ

و سپاسگزار و کوشا است خدایا و از ما مگیر یقین بطولانى شدن زمان غیبتش را

وَانْقِطاعِ خَبَرِهِ عَنّا وَلا تُنْسِنا ذِکرَهُ وَانْتِظارَهُ وَالاْیمانَ بِهِ وَقُوَّةَ

و منقطع شدن خبرش را از ما و از یاد ما مبر آن بزرگوار را و هم چنین انتظار آمدنش و ایمان به او و قوت

الْیقینِ فى ظُهُورِهِ وَالدُّعآءَ لَهُ وَالصَّلوةَ عَلَیهِ حَتّى لا یقَنِّطَنا طُولُ

یقین در ظهورش را و دعاى بر آن حضرت و درود بر او را تا بحدى که نومید نکند ما را طول

غَیبَتِهِ مِنْ قِیامِهِ وَیکونَ یقینُنا فى ذلِک کیقینِنا فى قِیامِ رَسُولِک

غیبت آن حضرت از قیام و ظهورش و یقین ما در این باره مانند یقینى باشد که ما در قیام رسولت

صَلَواتُک عَلَیهِ وَآلِهِ وَما جآءَ بِهِ مِنْ وَحْیک وَتَنْزیلِک فَقَوِّ قُلُوبَنا

که درودهاى تو بر او و آلش باد داریم و همچنین مانند یقینى باشد که به وحى و قرآن او داریم پس تقویت کن دلهاى

عَلَى الاْیمانِ بِهِ حَتّى تَسْلُک بِنا عَلى یدَیهِ مِنْهاجَ الْهُدى

ما را بر ایمان به او تا درآورى ما را بدست آن جناب در راه روشن هدایت

وَالْمَحَجَّةَ الْعُظْمى وَالطَّریقَةَ الْوُسْطى وَقَوِّنا عَلى طاعَتِهِ وَثَبِّتْنا

و راهنمائى و شاهراه (دین ) و جاده مستقیم و نیرومند کن ما را براطاعت او و پابرجایمان کن

عَلى مُتابَعَتِهِ وَاجْعَلْنا فى حِزْبِهِ وَاَعْوانِهِ وَاَنْصارِهِ وَالرّاضینَ بِفِعْلِهِ

بر پیرویش و قرارمان ده در گروه او و اعوان و یارانش و کسانى که راضى به کارهاى اویند

وَلا تَسْلُبْنا ذلِک فى حَیوتِنا وَلا عِنْدَ وَفاتِنا حَتّى تَتَوَفّانا وَنَحْنُ

و این عقیده را از ما مگیر نه در زندگى و نه هنگام مرگمان تا بمیرانى ما را بر این عقیده

عَلى ذلِک لا شآکینَ وَلا ناکثینَ وَلا مُرْتابینَ وَلا مُکذِّبینَ اَللّهُمَّ

که نه شک داشته باشیم و نه پیمان شکن و نه شبهه اى داشته و نه تکذیب کننده باشیم خدایا

عَجِّلْ فَرَجَهُ وَاَیدْهُ بِالنَّصْرِ وَانْصُرْ ناصِریهِ وَاخْذُلْ خاذِلیهِ وَدَمْدِمْ

تعجیل فرما در ظهورش و تاءییدش کن به یارى خود و یارى کن یاورش را و خوار کن هر که دست از یاریش بردارد و به هلاکت رسان

عَلى مَنْ نَصَبَ لَهُ وَکذَّبَ بِهِ وَاَظْهِرْ بِهِ الْحَقَّ وَاَمِتْ بِهِ الْجَوْرَ

هر که را به دشمنیش برخیزد و او را تکذیب کند و آشکار کن به او حق را و بمیران به او جور و ستم را

وَاسْتَنْقِذْ بِهِ عِبادَک الْمُؤْمِنینَ مِنَ الذُّلِّ وَانْعَشْ بِهِ الْبِلادَ واقْتُلْ بِهِ

و نجات بخش به او بندگان با ایمانت را از خوارى و زنده کن به او شهرها را و بکش بدست او

جَبابِرَةَ الْکفْرِ وَاقْصِمْ بِهِ رُؤُسَ الضَّلالةِ وَذَلِّلْ بِهِ الْجَبّارینَ

سرکشان کفر را و در هم شکن بوسیله اش سرکرده هاى گمراهى را و خوار گردان بوسیله اش گردنکشان

وَالْکافِرینَ وَاَبِرْ بِهِ الْمُنافِقینَ وَالنّاکثینَ وَجَمیعَ الْمُخالِفینَ

و کافران را و نابود کن بدو منافقان و پیمان شکنان و همه مخالفان (اسلام )

وَالْمُلْحِدینَ فى مَشارِقِ الاَْرْضِ وَمَغارِبِها وَبَرِّها وَبَحْرِها وَسَهْلِها

و بى دینان را که در شرقهاى زمین و غربهاى آن و در خشکى و دریا و در هموارى زمین

وَجَبَلِها حَتّى لا تَدَعَ مِنْهُمْ دَیاراً وَلا تُبْقِىَ لَهُمْ آثاراً طَهِّرْ مِنْهُمْ

و کوهها هستند تا آنکه بجاى نگذارى از آنها احدى را و اثرى از آنها باقى نگذارى و پاک گردان از ایشان

بِلادَک وَاشْفِ مِنْهُمْ صُدُورَ عِبادِک وَجَدِّدْ بِهِ مَا امْتَحى مِنْ دینِک

شهرهایت را و شفابخش از نابودى آنها سینه هاى بندگانت را و تازه کن بدو آنچه محو گشته از دینت

وَاَصْلِحْ بِهِ ما بُدِّلَ مِنْ حُکمِک وَغُیرَ مِنْ سُنَّتِک حَتّى یعُودَ دینُک بِهِ

و اصلاح کن بوسیله اش آنچه تبدیل شده از حکم و قانونت و تغییر یافته از روش و سنتت تا در نتیجه بازگردد دین تو

وَعَلى یدَیهِ غَضّاً جَدیداً صَحیحاً لا عِوَجَ فیهِ وَلا بِدْعَةَ مَعَهُ حَتّى

بوجود آن جناب و بدست او تر و تازه و صحیح که هیچگونه کجى و بدعتى در آن نباشد و بدینوسیله

تُطْفِئَ بِعَدْلِهِ نیرانَ الْکافِرینَ فَاِنَّهُ عَبْدُک الَّذى اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِک

به برکت عدل و داد او خاموش گردانى آتش کفار را که همانا آن بزرگوار بنده تو است که او را خاص خود گرداندى

وَارْتَضَیتَهُ لِنَصْرِ دینِک وَاصْطَفَیتَهُ بِعِلْمِک وَعَصَمْتَهُ مِنَ الذُّنُوبِ

و براى یارى دینت پسندیدى و به علم خویشتن برگزیدى و از گناهان نگاهش داشتى

وَبَرَّاْتَهُ مِنَ الْعُیوبِ وَاَطْلَعْتَهُ عَلَى الْغُیوبِ وَاَنْعَمْتَ عَلَیهِ وَطَهَّرْتَهُ

و از عیوب مبرّایش ساختى و بر نادیدنیها مطلعش کردى و بر او انعام فرمودى و از پلیدى

مِنَ الرِّجْسِ وَنَقَّیتَهُ مِنَ الدَّنَسِ اللّهُمَّ فَصَلِّ عَلَیهِ وَعَلى آبائِهِ

و از چرکى پاک و پاکیزه اش کردى خدایا درود فرست بر او و بر پدرانش

الاَْئِمَّةِ الطّاهِرینَ وَعَلى شیعَتِهِ الْمُنْتَجَبینَ وَبَلِّغْهُمْ مِنْ آمالِهِمْ ما

امامان پاک و بر شیعیان برگزیده اش و برسان آنان را به هر آرزوئى که

یاْمَلُونَ وَاجْعَلْ ذلِک مِنّا خالِصاً مِنْ کلِّ شَک وَشُبْهَةٍ وَرِیآءٍ وَسُمْعَةٍ

دارند و این عقیده ما را خالص و پاک گردان از هر شک و شبهه و خودنمائى و شهرت طلبى

حَتّى لا نُریدَ بِهِ غَیرَک وَلا نَطْلُبَ بِهِ اِلاّ وَجْهَک اللّهُمَّ اِنّا نَشْکو

تا نخواهیم بدان غیر تو را و نجوئیم بدان جز ذات تو را خدایا ما به تو شِکوه کنیم

اِلَیک فَقْدَ نَبِینا وَغَیبَةَ اِمامِنا وَشِدَّةَ الزَّمانِ عَلَینا وَوُقُوعَ الْفِتَنِ بِنا

از فقدان پیامبرمان و غیبت امام و رهبرمان و سختى روزگار بر ما و درآمدن فتنه ها بر سر ما

وَتَظاهُرَ الاَْعْدآءِ عَلَینا وَکثْرَةَ عَدُوِّنا وَقِلَّةَ عَدَدِنا اَللّهُمَّ فَافْرُجْ

و پشت بهم دادن دشمنان بر دشمنى ما و بسیارى دشمنان و کمى افراد ما خدایا پس بگشا

ذلِک عَنّا بِفَتْحٍ مِنْک تُعَجِّلُهُ وَنَصْرٍ مِنْک تُعِزُّهُ وَاِمامِ عَدْلٍ تُظْهِرُهُ اِلهَ

از ما این اندوه را به گشایشى از طرف خود که زود بفرستى و یارى از خودت که عزتش دهى و به امام عادلى که آشکارش کنى

الْحَقِّ آمینَ اَللّهُمَّ اِنّا نَسْئَلُک اَنْ تَاْذَنَ لِوَلِیک فى اِظْهارِ عَدْلِک فى

اى معبود به حق آمین خدایا از تو خواهیم که به نماینده و ولیت اذن دهى براى آشکار ساختن عدالتت در

عِبادِک وَقَتْلِ اَعْدآئِک فى بِلادِک حَتّى لا تَدَعَ لِلْجَوْرِ یا رَبِّ دِعامَةً

میان بندگان تو و کشتن دشمنانت را در شهرهایت تا اینکه پروردگارا ستونى براى ظلم و ستم باقى نگذارى

اِلاّ قَصَمْتَها وَلا بَقِیةً اِلاّ اَفْنَیتَها وَلا قُوَّةً اِلاّ اَوْهَنْتَها وَلا رُکناً اِلاّ

جز آنکه درهم شکنى و نه بازمانده اى جز آنکه نابودش کنى و نه نیروئى جز آنکه سستش کنى و نه پایه اى جز آنکه

هَدَمْتَهُ وَلا حَدّاً اِلاّ فَلَلْتَهُ وَلا سِلاحاً اِلاّ اَکلَلْتَهُ وَلا رایةً اِلاّ نَکسْتَها

درهم فرو ریزى و نه تیزى جز آنکه کندش کنى و نه اسلحه اى جز آنکه از کار بیندازى و نه پرچمى جز آنکه سرنگون سازى

وَلا شُجاعاً اِلاّ قَتَلْتَهُ وَلا جَیشاً اِلاّ خَذَلْتَهُ وَارْمِهِمْ یا رَبِّ بِحَجَرِک

و نه پهلوانى جز آنکه بکشى و نه سپاهى جز آنکه خوارش گردانى و سنگبارانشان کن پروردگارا به سنگ

الدّامِغِ وَاضْرِبْهُمْ بِسَیفِک الْقاطِعِ وَبَاْسِک الَّذى لا تَرُدُّهُ عَنِ الْقَوْمِ

کوبنده ات و بزن آنها را به شمشیر برنده ات و بدان حمله و انتقامت که بازش نگردانى از مردمان

الْمُجْرِمینَ وَعَذِّبْ اَعْدآئَک وَاَعْدآءَ وَلِیک وَاَعْدآءَ رَسُولِک

بدکار و عذاب کن دشمنان خودت و دشمنان ولیت و دشمنان رسولت را

صَلَواتُک عَلَیهِ وَآلِهِ بِیدِ وَلِیک وَاَیدى عِبادِک الْمُؤْمِنینَ اَللّهُمَّ

که درودهاى تو بر او و آلش باد بدست ولیت و بدست بندگان مؤ منت خدایا

اکفِ وَلِیک وَحُجَّتَک فى اَرْضِک هَوْلَ عَدُوِّهِ وَکیدَ مَنْ اَرادَهُ وَامْکرْ

کفایت کن ولیت و حجتت را در روى زمین از هراس دشمنش و از حیله هرکس که سوء قصدش کند و مکر کن

بِمَنْ مَکرَ بِهِ وَاجْعَلْ دآئِرَةَ السَّوْءِ عَلى مَنْ اَرادَ بِهِ سُوَّءًا وَاقْطَعْ عَنْهُ

با هرکس که به او مکر کند و چرخ بد روزگار را براى هرکس که سوء قصدش را دارد به گردش درآور

مادَّتَهُمْ وَاَرْعِبْ لَهُ قُلُوبَهُمْ وَزَلْزِلْ اَقْدامَهُمْ وَخُذْهُمْ جَهْرَةً وَبَغْتَةً

و شرّ آنها را از سر آن بزرگوار بگردان و در دلهاى آنها رعب او را بیفکن و پاهاشان را بلغزان و بطور آشکارا و ناگهانى آنها را بگیر

وَشَدِّدْ عَلَیهِمْ عَذابَک وَاَخْزِهِمْ فى عِبادِک وَالْعَنْهُمْ فى بِلادِک

و عذابت را بر ایشان سخت گردان و رسواشان کن در میان بندگانت و لعنتشان کن در شهرهایت

وَاَسْکنْهُمْ اَسْفَلَ نارِک وَاَحِطْ بِهِمْ اَشَدَّ عَذابِک وَاَصْلِهِمْ ناراً وَاحْشُ

و در ته دوزخ خود جایشان ده و محیط گردان بر ایشان سخت ترین عذابت را و در آتش جایشان ده و پر کن

قُبُورَ مَوْتاهُمْ ناراً وَاَصْلِهِمْ حَرَّ نارِک فَاِنَّهُمْ اَضاعُوا الصَّلوةَ

گور مردگان را از آتش و در سوز آتشت واردشان کن زیرا که اینان نماز را ضایع کردند

وَاتَّبَعُوا الشَّهَواتِ وَاَضَلُّوا عِبادَک وَاَخْرَبُوا بِلادَک اَللّهُمَّ وَاَحْىِ

و از شهوات پیروى کردند و بندگانت را گمراه کردند و شهرهایت را ویران کردند خدایا زنده کن

بِوَلِیک الْقُرْآنَ وَاَرِنا نُورَهُ سَرْمَداً لا لَیلَ فیهِ وَاَحْىِ بِهِ الْقُلُوبَ

بدست ولیت قرآن را و بنمایان به ما نور آن بزرگوار را همیشگى که شب (و تاریکى ) نداشته باشد و زنده کن بوسیله آن جناب دلهاى

الْمَیتَةَ وَاشْفِ بِهِ الصُّدُورَ الْوَغِرَةَ وَاجْمَعْ بِهِ الاَْهْوآءَ الْمُخْتَلِفَةَ عَلَى

مرده را و بهبودى بخش بدو سینه هاى سوخته را و جمع کن بوسیله او آراء مختلفه را بر

الْحَقِّ وَاَقِمْ بِهِ الْحُدُودَ الْمُعَطَّلَةَ وَالاَْحْکامَ الْمُهْمَلَةَ حَتّى لا یبْقى

حق و برپا کن بدو حدود تعطیل شده و احکام واگذارده شده را تا آنجا که حقى بجاى

حَقُّ اِلاّ ظَهَرَ وَلا عَدْلٌ اِلاّ زَهَرَ وَاجْعَلْنا یا رَبِّ مِنْ اَعْوانِهِ وَمُقَوِّیةِ

نماند جز آنکه آشکار شود و نه عدل و دادى جز آنکه شکفته گردد و قرار ده پروردگارا ما را از گروه یاران و تقویت کننده

سُلْطانِهِ وَالْمُؤْتَمِرینَ لاَِمْرِهِ وَالرّاضینَ بِفِعْلِهِ وَالْمُسَلِّمینَ لاَِحْکامِهِ

سلطنتش و فرمانبرداران فرمانش و خوشنودان از کارش و تسلیم شوندگان احکام و دستوراتش

وَمِمَّنْ لا حاجَةَ بِهِ اِلَى التَّقِیةِ مِنْ خَلْقِک وَاَنْتَ یا رَبِّ الَّذى تَکشِفُ

و از کسانى که احتیاج به تقیه (و محافظه کارى و اظهار خلاف عقیده ) از ترس مردم نداشته باشند و توئى پروردگارا که برطرف کنى

الضُّرَّ وَتُجیبُ الْمُضْطَرَّ اِذا دَعاک وَتُنْجى مِنَ الْکرْبِ الْعَظیمِ

گرفتارى را و اجابت کنى از درمانده چون تو را بخواند و از اندوه بزرگ نجات بخشى

فَاکشِفِ الْضُّرَّ عَنْ وَلِیک وَاجْعَلْهُ خَلیفَةً فى اَرْضِک کما ضَمْنِتَ لَهُ

پس برطرف کن گرفتارى را از ولى خود و او را خلیفه خود در زمینت قرار ده چنانچه تعهد کرده اى

اَللّهُمَّ لا تَجْعَلْنى مِنْ خُصَمآءِ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیهِمُ السَّلامُ وَلا

خدایا قرارم مده از ستیزه جویان آل محمد علیهم السلام و

تَجْعَلْنى مِنْ اَعْدآءِ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیهِمُ السَّلامُ وَلا تَجْعَلْنى مِنْ اَهْلِ

قرارم مده از دشمنان آل محمد علیهم السلام و قرارم مده از اهل



 
 
 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved