وَعَلَى الاَْرْضَ ینَ فَانْبَسَطَتْ وَعَلَى النُّجُومِ فَانْتَشَرَتْ وَعَلَى الْجِبالِ

و بر زمینها و آنها پهن شد و بر ستارگان و آنها پراکنده گشت و بر کوهها

فَاسْتَقَرَّتْ وَاَسْئَلُک بِالاِْسْمِ الَّذى جَعَلْتَهُ عِنْدَ مُحَمَّدٍ وَعِنْدَ عَلِىٍّ

و آنها پابرجا شدند و از تو خواهم بدان نامى که به ود یعت نهادى آنرا نزد محمد و نزد على

وَعِنْدَ الْحَسَنِ وَعِنْدَ الْحسین وَعِنْدَ الاَْئِمَّةَ کلِّهِمْ صَلَواتُ اللَّهِ علیهمْ

و نزد حسن و نزد حسین و نزد همگى امامان که درودهاى تو بر همگى ایشان باد (از تو خواهم )

اَجْمَع ینَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَقْضِىَ لى یا رَبِّ

که درود فرستى بر محمد و آل محمد و برآورى پروردگارا

حاجَتى وَتُ یسِّرَ عَس یرَها وَتَکفِ ینى مُهِمَّها وَتَفْتَحَ لى قُفْلَها فَاِنْ

حاجتم را و آسان گردانى دشوار یش را و کفا یت کنى مهم آنرا و باز کنى قفل آنرا

فَعَلْتَ ذلِک فَلَک الْحَمْدُ وَاِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلَک الْحَمْدُ غیر جائِرٍ فى

پس اگر چن ین کردى ستا یش تو را است و اگر هم نکردى (بازهم ) ستا یش تو را است که ستم نکرده اى

حُکمِک وَلا حآئِفٍ فى عَدْلِک

در حکم خود و نه خلافى انجام داده اى در عدالتت

پس مى گذارى طرف راست رو را بر زمین و مى گوئى:

اَللّهُمَّ اِنَّ یونُسَ بْنَ مَتّى علیه السلام عَبْدَک وَنَبِ یک دَعاک فى بَطْنِ الْحُوتِ

خدا یا همانا یونس بن متى بنده تو و پ یامبرت بود که تو را در شکم ماهى خواند و تو

فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَاَ نَا اَدْعُوک فَاسْتَجِبْ لى بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

اجابتش کردى و من نیز تو را مى خوانم پس اجابتم کن به حق محمد و آل محمد

و دعا کن به آنچه مى خواهى پس طرف چپ را بگذار و بگو:

اَللّهُمَّ اِنَّک اَمَرْتَ بِالدُّعآءِ

خدا یا تو دستور دادى به دعا کردن

وَتَکفَّلْتَ بِالاِْجابَةِ وَاَ نَا اَدْعُوک کما اَمَرْتَنى فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ

و اجابتش را به عهده گرفتى و من مى خوانمت چنانچه دستور دادى پس درود فرست بر محمد و آل

مُحَمَّدٍ وَاسْتَجِبْ لى کما وَعَدْتَنى یا کر یمُ

محمد و اجابت کن دعا یم را چنانچه وعده ام کرده اى اى بزرگوار

پس پ یشانى را بر زمین گذار و بگو:

یامُعِزَّ کلِّ ذَل یلٍ وَ یا مُذِلَّ کلِّ عَز یزٍ تَعْلَمُ کرْبَتى فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ

اى عزت بخش هر شخص خوار و اى خوارکننده هر عزتمند تو به خوبى گرفتار یم را مى دانى پس درود فرست بر محمد

وَآلِهِ وَفَرِّجْ عَنّى یا کر یمُ

و آلش و بگشا از من (اندوهم را) اى بزرگوار

ذکر نمازى براى حاجت در محل مذکور و آن چنان است که چهار رکعت نماز مى گذارى و چون فارغ شدى و تسب یح گفتى پس بگو:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک یا مَنْ لا تَراهُ الْعُ یونُ وَلاتُح یطُ بِهِ الظُّنُونُ

خدا یا از تو درخواست کنم اى که نب ینندش د یدگان و فرا یش نگ یرند گمانها

وَلا یصِفُهُ الواصِفُونَ وَلا تُغیرهُ الْحَوادِثُ وَلا تُفْن یهِ الدُّهُورُ تَعْلَمُ

و توص یفش نتوانند توص یف کنندگان و تغ ی یرش ندهد پ یش آمدها و از ب ینش نبرد روزگارها، تو مى دانى

مَثاق یلَ الْجِبالِ وَمَکائ یلَ الْبِحارِ وَوَرَقَ الاَْشْجارِ وَرَمْلَ الْقِفارِ وَما

سنگ ینى کوهها و پیمانه در یاها و برگ درختان و ر یگهاى ر یگزارها و آنچه را

اَضآئَتْ بِهِ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَاَظْلَمَ علیه اللَّ یلُ وَوَضَحَ علیه النَّهارُ

خورش ید و ماه بر آن بتابد و شب بر آن سا یه افکند و روز

وَ لا تُوارى مِنْک سَمآءٌ سَمآءً وَلا اَرْضٌ اَرْضاً وَلا جَبَلٌ ما فى اَصْلِهِ

بر آن پرتو افکند و نپوشاند از تو آسمانى آسمان د یگر را و نه زمینى زمین د یگر را و نه کوهى آنچه را در ر یشه دارد

وَلا بَحْرٌ ما فى قَعْرِهِ اَسْئَلُک اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ

و نه در یا یى آنچه را در قعر خود دارد از تو خواهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد و

تَجْعَلَ خیر اَمْرى آخِرَهُ وَخیر اَعْمالى خَوات یمَها وَخیر اَ یامى یوْمَ

قرار دهى بهترین وضع کارم را در آخرش و بهترین کردارم را پا یان آن و بهترین روزها یم را آن روزى که

اَلْقاک اِنَّک عَلى کلِّشَىْءٍ قَد یرٌ اَللّهُمَّ مَنْ اَرادَنى بِسُوءٍ فَاَرِدْهُ وَمَنْ

تو را د یدار کنم که براستى تو به هر چیز توانا یى خدا یا هرکس بد مرا بخواهد تو بدش را بخواه و هرکه

کادَنى فَکدْهُ وَمَنْ بَغانى بِهَلَکةٍ فَاَهْلِکهُ وَاکفِنى ما اَهَمَّنى مِمَّنْ

نقشه برا یم کشد تو درباره اش چنان کن و هرکه آرزوى نابودى مرا دارد نابودش کن و کفا یت کن آنچه به اندوهم انداخته

دَخَلَ هَمُّهُ عَلَىَّ اَللّهُمَّ اَدْخِلْنى فى دِرْعِک الْحَص ینَةِ وَاسْتُرْنى

از کسى که اندوهش بر من افتاده خدا یا درآور مرا در میان زره محکمت و بپوشانم به پوشش

بِسِتْرِک الْواقى یا مَنْ یکفى مِنْ کلِّشَىْءٍ وَلا یکفى مِنْهُ شَىْءٌ اِکفِنى

حفظکننده ات که کفا یت کند از هرچیز و چیزى از او کفا یت نکند

ما اَهَمَّنى مِنْ اَمْرِ الدُّنْ یا وَالاْخِرَةِ وَصَدِّقْ قَوْلى وَفِعْلى یا شَف یقُ یا

کفا یت کن آنچه مرا به اندوه انداخته از کار دن یا و آخرتم راست درآور گفتار و کردارم را اى مهرورز اى

رَف یقُ فَرِّجْ عَنِّى الْمَض یقَ وَلا تُحَمِّلْنى ما لا اُط یقُ اَللّهُمَّ احْرُسْنى

یار مهربان بگشا از من این گناه را و بارم مکن چیزى که تابش را ندارم خدا یا نگهبان یم کن

بِعَ ینِک الَّتى لا تَنامُ وَارْحَمْنى بِقُدْرَتِک عَلَىَّ یا اَرْحَمَ الرّاحِم ینَ یا

به آن دیده ات که خواب ندارد و رحم کن به قدرتت بر من اى مهربانتر ین مهربانان اى

عَلِىُّ یا عَظ یمُ اَنْتَ عالِمٌ بِحاجَتى وَعَلى قَضآئِها قَد یرٌ وَهِىَ لَدَ یک

والا اى بزرگ تو دانا یى به حاجتم و تو توانا یى به برآوردن آن و آن در نزد تو

یس یرٌ وَاَ نَا اِلَ یک فَق یرٌ فَمُنَّ بِها عَلَىَّ یا کر یمُ اِنَّک عَلى کلِّشَىْءٍ قَد یرٌ

آسان است و من هم ن یازمند درگاه توام پس بوسیله آن بر من منت نه اى بزرگوار که براستى تو بر هرچیز توانا یى

پس به سجده مى روى و مى گوئى :

اِلهى قَدْ عَلِمْتَ حَوائِجى فَصَلِّ عَلى

خدا یا تو مى دانى حاجتم را پس درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاقْضِها وَقَدْ اَحْصَ یتَ ذُنُوبى فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ

محمد و آل محمد و آنها را برآور و تو گناهانم را برشمرده اى پس درود فرست بر محمد

وَآلِهِ وَاغْفِرها یا کر یمُ

وآلش و گناهانم را ب یامرز اى بزرگوار

پس بر زمین مى گذارى طرف راست روى خود را و مى گوئى:

اِنْ کنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَاَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ افْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَلا تَفْعَلْ

اگر من بد بنده اى هستم پس تو خوب پروردگارى هستى انجام ده درباره من آنچه را تو شا یسته آنى و مکن با من

بى ما اَ نَا اَهْلُهُ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمِ ینَ

آنچه را من سزاوار آنم اى مهربانتر ین مهربانان

پس بر زمین مى گذارى طرف چپ روى خود را و مى گوئى :

اَللّهُمَّ اِنْ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِک فَلْ یحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِک یا کر یمُ

خدا یا اگر بزرگ است گناه از بنده ات با ید ن یکو باشد گذشت از نزد تو اى بزرگوار

پس پ یشانى را بر زمین مى گذارى و مى گوئى :

اِرْحَمْ مَنْ اَسآءَ وَاقْتَرَفَ

رحم کن به کسى که بدى کرده ودست به جنا یت زده

وَاسْتَکانَ وَاعْتَرَفَ

و به حال درماندگى افتاده و اعتراف دارد

مؤ لّف گو ید: که این دعا تا وَاغْفِرها یا کر یمُ همان دعائى است که در مزار قدیم در اعمال صحن مسجد سهله در مقام امام ز ین العابدین علیه السلام نقل شده .

اعمال محراب امیر المومنین علیه السلام: پس نماز کن در مکانى که ضربت زدند در آنجا حضرت امیر المومنین علیه السلام را دو رکعت بحمد و سوره و هرگاه که سلام دادى و تسب یح کردى پس بگو:

یا مَنْ اَظْهَرَ الْجَم یلَ وَسَتَرَ الْقَب یحَ یا مَنْ لَمْ یؤ اخِذْ

اى که آشکار سازد کار خوب را و بپوشاند عمل زشت را اى که نگ یرد (کسى را)

بِالْجَر یرَةِ وَلَمْ یهْتِک السِّتْرَ وَالسَّر یرَةَ یا عَظ یمَ الْعَفْوِ یا حَسَنَ

به جنا یت و ندرد پرده و درون را اى بزرگ گذشت اى ن یکو

التَّجاوُزِ یا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ یا باسِطَ الْ یدین بِالرَّحْمَةِ یا صاحِبَ کلِّ

درگذر اى پهناور آمرزش اى گسترده هر دو دست خود به رحمت اى در نزد هر

نَجْوى یا مُنْتَهى کلِّ شَکوى یا کر یمَ الْصَّفْحِ یا عَظ یمَ الرَّجآءِ یا

راز اى سرحد نها یى هر شِکوِه اى بزرگوار چشم پوش اى بزرگ ما یه ام ید اى

سیدى صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ یا کر یمُ

آقاى من درود فرست بر محمد و آل محمد و انجام ده درباره من آنچه را تو شا یسته آنى اى بزرگوار

مناجات حضرت امیر المومنین علیه السلام

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک الاَْمانَ یوْمَ لاینفَعُ مالٌ وَلابَنُونَ اِلاّ مَنْ اَتَى اللَّهَ

خدا یا از تو امان خواهم در آن روزى که سود ندهد کسى را نه مال و نه فرزندان مگر آن کس که

بِقَلْبٍ سَل یمٍ وَاَسْئَلُک الاَْمانَ یوْمَ یعَضُّ الظّالِمُ عَلى یدَ یهِ یقُولُ یا

دلى پاک به نزد خدا آورد و از تو امان خواهم در آن روزى که بگزد شخص ستمکار هر دو دست خود را و گو ید اى

لَ یتِنىِ اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَب یلاً وَاَسْئَلُک الاَْمانَ یوْمَ یعْرَفُ

کاش گرفته بودم با پ یامبر راهى و از تو امان خواهم در روزى که شناخته شوند

الْمُجْرِمُونَ بِس یماهُمْ فَ یؤْخَذُ بِالنَّواصى وَالاَْقْدامِ وَاَسْئَلُک الاَْمانَ

جنا یتکاران به س یما و رخساره شان و بگ یرندشان به پ یشان یها و قدمها و از تو امان خواهم

یوْمَ لا یجْزى والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَلا مَوْلُودٌ هُوَ جازٍ عَنْ والِدِهِ شَ یئاً اِنَّ

در آن روزى که ک یفر نب یند پدرى بجاى فرزندش و نه فرزندى ک یفر شود بجاى پدرش براستى

وَعْدَ اللَّهِ حَقُّ وَاَسْئَلُک الاَْمانَ یوْمَ لاینفَعُ الظّالِم ینَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ

وعده خدا حق است و از تو امان خواهم در آن روزى که سود ندهد ستمکاران را عذرخواه یشان و بر ایشان است

اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوَّءُ الدّارِ وَاَسْئَلُک الاَْمانَ یوْمَ لا تَمْلِک نَفْسٌ لِنَفْسٍ

لعنت و ایشان را است بدى آن سراى و از تو امان خواهم در روزى که مالک نیست کسى براى کسى د یگر

شَ یئاً وَالاَْمْرُ یوْمَئِذٍ لِلَّهِ وَاَسْئَلُک الاَْمانَ یوْمَ یفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخ یهِ وَاُمِّهِ

چیزى را و کار در آن روز بدست خدا است و از تو خواهم امان در آن روزى که بگر یزد انسان از برادر و مادر

وَاَب یهِ وَصاحِبَتِهِ وَبَن یهِ لِکلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یوْمَئِذٍ شَاءْنٌ یغْن یهِ

و پدر و همسر و فرزندانش براى هرکس از ایشان در آن روز کارى است که (فقط) بدان پردازد

وَاَسْئَلُک الاَْمانَ یوْمَ یوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یفْتَدى مِنْ عَذابِ یوْمَئِذٍ بِبَن یهِ

و از تو خواهم امان در آن روزى که شخص جنا یتکار دوست دارد که فدا دهد از عذاب آن روز پسرانش

وَصاحِبَتِهِ وَاَخ یهِ وَفَص یلَتِهِ الَّتى تُؤْو یهِ وَمَنْ فِى الاَْرْضِ جَم یعاً ثُمَّ

و همسرش و برادرش و خو یشاوندانش که او را در پناه گ یرند و هر که در زمین هست یکسره که بلکه

ینْج یهِ کلاّ اِنَّها لَظى نَزّاعَةً لِلشَّوى مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْمَوْلى

او را نجات دهد، هرگز که جهنم آتشى است سوزان که پوست از سر بکند مولاى من ... تو یى سرور

وَاَ نَا الْعَبْدُ وَهَلْ یرْحَمُ الْعَبْدَ اِلا الْمَوْلى مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ

و منم بنده و آیا رحم کند بر بنده جز سرور او مولاى من اى مولاى من تو یى

الْمالِک وَاَ نَا الْمَمْلُوک وَهَلْ یرْحَمُ الْمَمْلُوک اِلا الْمالِک مَوْلاىَ یا

مالک و منم مملوک و آیا رحم کند بر مملوک جز مالک مولاى من اى

مَوْلاىَ اَنْتَ الْعَز یزُ وَاَ نَا الذَّل یلُ وَهَلْ یرْحَمُ الذَّل یلَ اِلا الْعَز یزُ

مولا یم تو یى عزتمند و منم خوار و ذل یل و آیا رحم کند بر شخص خوار جز عز یز

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْخالِقُ وَاَ نَا الْمَخْلُوقُ وَهَلْ یرْحَمُ الْمَخْلُوقَ

مولاى من اى مولاى من تو یى آفر یدگار و منم آفر یده و آیا رحم کند بر آفر یده

اِلا الْخالِقُ مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْعَظ یمُ وَاَ نَا الْحَق یرُ وَهَلْ یرْحَمُ

جز آفر یدگار مولاى من اى مولاى من تو یى بزرگ و منم ناچیز و آیا رحم کند بر

الْحَق یرَ اِلا الْعَظ یمُ مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْقَوِىُّ وَاَ نَا الضَّع یفُ وَهَلْ

ناچیز جز بزرگ مولاى من اى مولاى من تو یى ن یرومند و منم ناتوان و آیا

یرْحَمُ الضَّع یفَ اِلا الْقَوِىُّ مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْغَنِىُّ وَاَ نَا الْفَق یرُ

رحم کند بر ناتوان جز ن یرومند مولاى من اى مولاى من تو یى بى ن یاز و منم ن یازمند

وَهَلْ یرْحَمُ الْفَق یرَ اِلا الْغَنِىُّ مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْمُعْطى وَاَنَا

و آیا رحم کند بر ن یازمند جز بى ن یاز مولاى من اى مولاى من تو یى عطابخش و منم

السّاَّئِلُ وَهَلْ یرْحَمُ السّاَّئِلَ اِلا الْمُعْطى مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ

سائل و آیا رحم کند بر سائل جز عطاکننده مولاى من اى مولاى من تو یى

الْحَىُّ وَاَ نَا الْمَ یتُ وَهَلْ یرْحَمُ الْمَ یتَ اِلا الْحَىُّ مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ

زنده و منم مرده و آیا رحم کند مرده را جز زنده مولاى من اى مولاى من

اَنْتَ الْباقى وَاَ نَا الْفانى وَ هَلْ یرْحَمُ الْفانىَ اِلا الْباقى مَوْلاىَ یا

تو یى باقى و منم فانى و آیا رحم کند بر فانى جز خداى باقى مولاى من اى

مَوْلاىَ اَنْتَ الدّاَّئِمُ وَاَ نَا الزّاَّئِلُ وَهَلْ یرْحَمُ الزّآئِلَ اِلا الدَّّائِمُ مَوْلا ىَ

مولاى من تو یى هم یشگى و منم زوال پذ یر و آیا رحم کند بر زوال پذ یر جز خداى هم یشگى مولاى من

یا مَوْلاىَ اَنْتَ الرّازِقُ وَاَ نَا الْمَرْزُوقُ وَهَلْ یرْحَمُ الْمَرْزُوقَ اِلا

اى مولاى من تو یى روزى ده و منم روزى خور و آیا رحم کند روزى خور را جز

الرّازِقُ مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَالْجَوادُ وَاَ نَاالْبَخ یلُ وَهَلْ یرْحَمُ

روزى ده مولاى من اى مولاى من تو یى سخاوتمند و منم بخ یل و آیا رحم کند

الْبَخ یلَ اِلا الْجَوادُ مَوْلاىَ یامَوْلاىَ اَنْتَ الْمُعافى وَاَ نَا الْمُبْتَلى وَهَلْ

بر بخ یل جز سخاوتمند مولاى من اى مولاى من تو یى عاف یت بخش و منم گرفتار و آیا

یرْحَمُ الْمُبْتَلى اِلا الْمُعافى مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْکب یرُ وَاَ نَا

رحم کند بر شخص گرفتار جز عاف یت بخش مولاى من اى مولاى من تو یى بزرگ و منم

الصَّغیر وَهَلْ یرْحَمُ الصَّغیر اِلا الْکب یرُ مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ

کوچک و آیا رحم کند بر کوچک جز بزرگ مولاى من اى مولاى من تو یى

الْهادى وَاَ نَا الضّاَّلُّ وَهَلْ یرْحَمُ الضّاَّلَّ اِلا الْهادى مَوْلاىَ یامَوْلاىَ

راهنما و منم گمراه و آیا رحم کند بر گمراه جز راهنما مولاى من اى مولاى من

اَنْتَ الرَّحْمنُ وَاَ نَا الْمَرْحُومُ وَهَلْ یرْحَمُ الْمَرْحُومَ اِلا الرَّحْمنُ

تو یى بخشاینده و منم بخشش پذ یر و آیا رحم کند بخشش پذ یر را جز بخشاینده

مَوْلاىَ یامَوْلاىَ اَنْتَ السُّلْطانُ وَاَ نَا الْمُمْتَحَنُ وَهَلْ یرْحَمُ الْمُمْتَحَنَ

مولاى من اى مولاى من تو یى سلطان و منم گرفتار آزما یش و آیا رحم کند به بنده گرفتار آزما یش

اِلا السُّلْطانُ مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الدَّل یلُ وَاَ نَا الْمُتَحَ یرُ وَهَلْ یرْحَمُ

جز سلطان مولاى من اى مولاى من تو یى دل یل و راهنما و منم متح یر و سرگردان و آیا رحم کند

الْمُتَحَ یرَ اِلا الدَّل یلُ مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْغَفُورُ وَاَ نَا الْمُذْنِبُ وَهَلْ

سرگردان را جز راهنما مولاى من اى مولاى من تو یى آمرزنده و منم گنهکار و آیا

یرْحَمُ الْمُذْنِبَ اِلا الْغَفُورُ مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْغالِبُ وَاَ نَا

رحم کند گنهکار را جز آمرزنده مولاى من اى مولاى من تو یى غالب و منم

الْمَغْلُوبُ وَهَلْ یرْحَمُ الْمَغْلُوبَ اِلا الْغالِبُ مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ

مغلوب و آیا رحم کند بر مغلوب جز غالب مولاى من اى مولاى من تو یى

الرَّبُّ وَاَ نَا الْمَرْبُوبُ وَهَلْ یرْحَمُ الْمَرْبُوبَ اِلا الرَّبُّ مَوْلاىَ یا

پروردگار و منم پرور یده و آیا رحم کند پرور یده را جز پروردگار مولاى من

مَوْلاىَ اَنْتَ الْمُتَکبِّرُ وَاَ نَا الْخاشِعُ وَهَلْ یرْحَمُ الْخاشِعَ اِلا الْمُتَکبِّرُ

اى مولاى من تو یى خداى با کبر یا و بزرگمنش و منم بنده فروتن و آیا رحم کند بر فروتن جز خداى بزرگمنش

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اِرْحَمْنى بِرَحْمَتِک وَارْضَ عَنّى بِجُودِک وَکرَمِک

مولاى من اى مولاى من به من رحم کن به رحمت خود و خوشنود شو از من به جود و کرم

وَفَضْلِک یا ذَاالْجُودِ وَالاِْحْسانِ وَالطَّوْلِ وَالاِْمْتِنانِ بِرَحْمَتِک یا

و فضل خود اى صاحب جود و احسان و نعمت و امتنان به رحمتت اى

اَرْحَمَ الرّاحِم ینَ

مهربانتر ین مهربانان

مؤ لّف گو ید: که سید بن طاوُس بعد از این مناجات دعاء طولانى از آن حضرت نقل کرده مسمّى به دعاء امان مقام را گنجا یش ذکر آن نیست و مى خوانى نیز در این مقام شریف دعا یى را که در مسجد ز ید ذکر مى کن یم انشاءالله و بدانکه ما در هد یة الزّائر ین اشاره کرد یم به اختلاف در محرابى که محلّ ضربت خوردن امیر المومنین علیه السلام است که آیا همین محراب معروفست یا آن محراب متروک و گفت یم که نها یت احتیاط در آن است که اعمال محراب را در هر دو جا بکنند یا گاهى در معروف و گاهى در متروک .

اعمال دکه حضرت صادق علیه السلام: پس برو بسوى مقام حضرت صادق علیه السلام و آن واقع است در نزد یکى مسلم بن عق یل رضوان الله علیه و آنجا دو رکعت نماز کن و چون سلام دادى و تسب یح نمودى پس بگو:

یا صانِعَ کلِّ مَصْنُوعٍ وَ یا جابِرَ کلِّ کس یرٍ وَ یا حاضِرَ کلِّ مَلاَءٍ

اى سازنده هر ساخته و اى جبران کننده هر شکسته و اى حاضر هر انجمن

وَ یا شاهِدَ کلِّ نَجْوى وَ یا عالِمَ کلِّ خَفِ یةٍ وَ یا شاهِدا غیر غائِبٍ وَ یا

و اى گواه هر راز و اى داناى هر پنهان و اى حاضرى که پنهان نشود و اى

غالِبا غیر مَغْلُوبٍ وَ یا قَر یبا غیر بَع یدٍ وَ یا مُونِسَ کلِّ وَح یدٍ وَ یا حَ یا

غالب شکست ناپذ یر و اى نزد یکى که دور نشود و اى همدم هر تنها و اى زنده

ح ینَ لا حَىَّ غیرهُ یا مُح یىَ الْمَوْتى وَمُمِ یتَ الاَْحْ یاءِ الْقآئِمَ عَلى کلِّ

در آن زمان که زنده اى جز او نبود اى زنده کن مردگان و م یراننده زندگان و مراقب هر

نَفْسٍ بِما کسَبَتْ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

کس بدانچه کرده است معبودى نیست جز تو درود فرست بر محمد و آل محمد

پس بخوان هر چه خواهى مؤ لّف گو ید: که ما در پ یش از این گفت یم و در اینجا نیز مى گو ی یم که در مزار قدیم و مشهور ب ین مردم در ترت یب اعمال مسجد آنست که بعد از این مقام بجا مى آورند اعمال دکة القضاء و بیت الطّشت را که ما موافق مصباح الزّائر و بحار و د یگران بعد از اعمال ستون چهارم نقل کرد یم پس اگر خواستى به نحو مشهور عمل نما یى رجوع کن به آنجا و اعمال این دو مقام را بجا آور انشاءالله تعالى .

ذکر نمازى براى حاجت در جامع کوفه: از حضرت صادق علیه السلام روایت است که کسى که دو رکعت نماز گذارد در مسجد کوفه بخواند در هر رکعت حمد و دو قُل اَعُوذُ و سوره اِخْلاصْ و کافِرُون و نَصر و قَدر و سَبِّحِ اسْمَ رَبِّک الاَْعْلى و چون سلام دهد تسب یح زهراء سلام الله علیها بگوید پس بطلبد از خدا هر حاجتى که بخواهد خدا حاجتش را برآورده و دعا یش را مستجاب خواهد فرمود.

مؤ لّف گو ید که این ترت یب در سوره ها موافق روایت سید بن طاوُس است در مصباح و در روایت شیخ طوسى در اَمالى سوره قَدْر بعد از سَبِّحِ اسْمَ است و شا ید ترت یب در آنها لازم نباشد همین قدر با ید بعد از حمد این هفت سوره را خواند وَاللَّهُ الْعالِمُ.

زیارت مسلم بن عق یل علیه السلام

چون از اعمال مسجد کوفه فارغ شدى برو بسوى قبر مسلم بن عق یل رضوان الله علیه و به ا یست نزد او و بگو:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الْمَلِک الْحَقِّ الْمُب ینِ الْمُتَصاغِرِ لِعَظَمَتِهِ

ستا یش از آن خداى پادشاه برحق آشکار آنکه کوچک گردند در برابر عظمتش

جَبابِرَةُ الطّاغ ینَ الْمُعْتَرِفِ بِرُبُوبیتهِ جَم یعُ اَهْلِ السَّمواتِ

گردن کشان سرکش و آنکس که اعتراف دارند به پروردگار یش همه اهل آسمانها و

وَالاَْرَض ینَ الْمُقِرِّ بِتَوْح یدِهِ ساَّئِرُ الْخَلْقِ اَجْمَع ینَ وَصَلَّى اللَّهُ عَلى

زمینها و اقرار دارند ب یگانگ یش همه مخلوقات به تمامى و درود خدا بر

سید الاَْنامِ وَاَهْلِ بیتهِ الْکرامِ صَلوةً تَقَرُّ بِها اَعْ ینُهُمْ وَ یرْغَمُ بِها اَنْفُ

آقاى تمامى بشر و خاندان گرام یش درودى که روشن گردد بدان د یدگانشان و به خاک مال یده شود بدان

شانِئِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ اَجْمَع ینَ سَلامُ اللَّهِ الْعِلىِّ الْعَظ یمِ وَسَلامُ

ب ینى بدگو یشان از جن و انس همگى سلام خداى والاى بزرگ و سلام

مَلاَّئِکتِهِ الْمُقَرَّب ینَ وَاَنْبِ ی آئِهِ الْمُرْسَل ینَ وَاَئِمَّتِهِ الْمُنْتَجَب ینَ وَعِب ادِهِ

فرشتگان مقربش و پ یمبران مرسلش و پ یشوا یان برگز یده اش و بندگان

الصّالِح ینَ وَجَم یعِ الشُّهَداَّءِ وَالصِّدّ یقین وَالزّاک یاتُ الطَّ یباتُ ف یما

شا یسته اش و همه شهیدان و راستگو یان و درودهاى پاک یزه و پاک در

تَغْتَدى وَتَرُوحُ علیک یا مُسْلِمَ بْنَ عَق یلِ بْنِ اَب یطالِبٍ وَرَحْمَةُ اللَّهِ

بامداد و پس ین بر تو اى مسلم بن عق یل بن اب یطالب و رحمت خدا

وَبَرَکاتُهُ اَشْهَدُ اَنَّک اَقَمْتَ الصَّلوةَ وَآتَ یتَ الزَّکوةَ وَاَمَرْتَ

و برکاتش گواهى دهم که براستى تو برپا داشتى نماز را و بدادى زکات را و امر کردى

بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَ یتَ عَنِ الْمُنْکرِ وَجاهَدْتَ فِى اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ وَقُتِلْتَ

به معروف (کار ن یک ) و نهى کردى از منکر (کار زشت ) و جهاد کردى در راه خدا

عَلى مِنْهاجِ الْمُجاهِدین فى سَب یلِهِ حَتّى لَق یتَ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ وَهُوَ

آنطور که شا ید و کشته شدى بر راه جهادکنندگان در راه خدا تا اینکه خداى عزوجل را د یدار کردى در حالى که او

عَنْک راضٍ وَاَشْهَدُ اَنَّک وَفَ یتَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَبَذَلْتَ نَفْسَک فى نُصْرَةِ

از تو خوشنود بود و گواهى دهم که تو براستى وفا کردى به پیمان خدا و بدادى جان خود را در یارى

حُجَّةِ اللَّهِ وَابْنِ حُجَّتِهِ حَتّى اَت یک الْ یقین اَشْهَدُ لَک بِالتَّسْل یمِ وَالْوَفاَّءِ

حجت و فرزند حجت خدا تا اینکه مرگ به سراغت آمد گواهى دهم براى تو به اینکه تسل یم گشتى و وفادارى

وَالنَّص یحَةِ لِخَلَفِ النَّبِىِّ الْمُرْسَلِ وَالسِّبْطِ الْمُنْتَجَبِ وَالدَّل یلِ الْعالِمِ

و خیرخواهى کردى براى یادگار پ یمبر مرسل و آن سبط (نوه ) برگز یده و راهنماى دانشمند

وَالْوَصِىِّ الْمُبَلِّغِ وَالْمَظْلُومِ الْمُهْتَضَمِ فَجَزاک اللَّهُ عَنْ رَسُولِهِ وَعَنْ

و وصى تبل یغ کننده وآن ستمدیده اى که حقش را پا یمال کردند پس خداوند پاداش دهد تو را از جانب پ یامبرش و از

اَم یرِ الْمُؤْمِن ینَ وَعَنِ الْحَسَنِ وَالْحسین اَفْضَلَ الْجَزاَّءِ بِما صَبَرْتَ

ام یرمؤ منان و از حسن و حسین بهترین پاداشها را به خاطر آن بردبارى

وَاحْتَسَبْتَ وَاَعَنْتَ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَک وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ

و پاداش جو یى و کمکى که کردى و چه خوب است خانه سرانجام تو خدا لعنت کند کسى که تورا کشت و خدا لعنت کند کسى که

اَمَرَ بِقَتْلِک وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَک وَلَعَنَ اللَّهُ مَنِ افْتَرى علیک وَلَعَنَاللَّهُ

دستور داد به کشتنت و خدا لعنت کند کسى که به تو ستم کرد و خدا لعنت کند کسى را که بر تو دروغ بست و خدا لعنت کند

مَنْ جَهِلَ حَقَّک وَاسْتَخَفَّ بِحُرْمَتِک وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ با یعَک وَغَشَّک

کسى که نادانى کرد در حق تو و سبک شمرد حرمت تو را و خدا لعنت کند کسى که با تو ب یعت کرد و فر یبت داد

وَخَذَلَک وَاَسْلَمَک وَمَنْ اَ لَبَّ علیک وَمَنْ لَمْ یعِنْک اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى

و دست از یار یت برداشته تو را تسل یم دشمن کرد و آنکه دشمن را بر علیه تو شوراند و کمکت نکرد ستا یش خدا یى را که

جَعَلَ النّارَ مَثْو یهُمْ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ اَشْهَدُ اَنَّک قُتِلْتَ مَظْلُوماً

دوزخ را جا یگاه ایشان قرار داد و بد جا یگاهى است براى واردین گواهى دهم که براستى تو مظلوم کشته شدى

وَاَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ لَکمْ ما وَعَدَکمْ جِئْتُک زائِراً عارِفاً بِحَقِّکمْ مُسَلِّماً لَکمْ

وحتما خداوند وفاکند به آن وعده اى که به شما داده است آمده ام به درگاهت براى زیارت و شناسا یم به حق شما و تسل یم شما یم

تابِعاً لِسُنَّتِکمْ وَنُصْرَتى لَکمْ مُعَدَّةٌ حَتّى یحْکمَ اللَّهُ وَهُوَ خیر

و پ یرو طریقه و روش شما هستم و یار یم براى شما آماده است تا اینکه خدا حکم فرما ید و او بهترین

الْحاکم ینَ فَمَعَکمْ مَعَکمْ لامَعَ عَدُوِّکمْ صَلَواتُ اللَّهِ علیکمْ وَعَلَّى

حکم کنندگان است پس با شما یم با شما نه با دشمن شما درودهاى خدا بر شما و بر

اَرْواحِکمْ وَاَجْسادِکمْ وَشاهِدِکمْ وَغائِبِکمْ وَالسَّلامُ علیکمْ وَرَحْمَةُ

ارواحتان و بر اجسادشان و بر حاضر و غا یبتان و سلام بر شما و رحمت خدا و

اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ قَتَلَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْکمْ بِالاَْ یدى وَالاَْلْسُنِ

برکاتش ، بکشد خدا آن مردمى که شما را کشتند بوسیله دستها و زبانهاشان

 و در مزار کب یر این کلمات را بمنزله اذن دخول قرارداده و گفته پس داخل شو و بچسبان خود را به قبر و به روایت سابقه است که اشاره کن به ضریح آنجناب و بگو:

اَلسَّلامُ علیک اَ یهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ

سلام بر تو اى بنده شا یسته

الْمُط یعُ لِلَّهِ وَلِرَسُولِهِ وَلاَِم یرِالْمُؤْمِن ینَ وَالْحَسَنِ وَالْحسین علیهمُ

پ یرو خدا و رسولش و ام یرمؤ منان و حسن و حسین علیهم

السَّلامُ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلامٌ عَلى عِبادِهِ الَّذ ینَ اصْطَفى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ

السلام ستا یش براى خدا است و سلام بر بندگان برگز یده خدا ( یعنى ) محمد و آل او

وَالسَّلامُ علیکمْ وَرَحْمَةُاللَّهِ وَبَرَکاتُهُ وَمَغْفِرَتُهُ وَعَلى رُوحِک

و سلام بر شما و رحمت خدا و برکاتش و آمرزشش و بر روح تو

وَبَدَنِک اَشْهَدُ اَنَّک مَضَ یتَ عَلى مامَضى علیه الْبَدْرِ یونَ

و بدنت گواهى دهم که تو براستى برفتى بر همان راهى که رفتند بر آن جنگجو یان بدر

الْمُجاهِدُونَ فى سَب یلِاللَّهِ الْمُبالِغُونَ فى جِهادِ اَعْداَّئِهِ وَنُصْرَةِ

آن جهادکنندگان در راه خدا و کوشش کنندگان در پ یکار دشمنان خدا و یارى

اَوْلِ یاَّئِهِ فَجَزاک اللَّهُ اَفْضَلَ الْجَزاَّءِ وَاَکثَرَ الْجَزاَّءِ وَاَوْفَرَ جَزاَّءِ اَحَدٍ

دوستانش پس خدا یت پاداش دهد بهترین پاداش و ب یشتر ین پاداش و شا یان تر ین پاداش هر کدام یک

مِمَّنْ وَفى بِبَ یعَتِهِ وَاسْتَجابَ لَهُ دَعْوَتَهُ وَاَطاعَ وُلاةَ اَمْرِهِ اَشْهَدُ اَنَّک

از آنها که وفا کرد به ب یعتش و پاسخ داد به دعوتش و پیروی کرد از زمامداران فرمانش گواهى دهم که تو

قَدْ بالَغْتَ فِى النَّص یحَةِ وَاَعْطَ یتَ غا یةَ الْمَجْهُودِ حَتّى بَعَثَک اللَّهُ فِى

کوتاهى نکردى در خیرخواهى و حد اعلاى کوشش را کردى تا اینکه خداوند تو را برانگ یخت در زمره

الشُّهَداَّءِ وَجَعَلَ رُوحَک مَعَ اَرْواحِ السُّعَداَّءِ وَاَعْطاک مِنْ جِنانِهِ

شهیدان و قرار داد روح تو را با ارواح ن یکبختان و بداد به تو از بهشتش

اَفْسَحَها مَنْزِلاً وَاَفْضَلَها غُرَفاً وَرَفَعَ ذِکرَک فِى الْعِلِّ ی ینَ وَحَشَرَک مَعَ

وس یعتر ین منزلها و بهترین غرفه ها را و بالا برد نامت را در جا یگاههاى بلند و تو را محشور کرد با

النَّبِ ی ینَ وَالصِّدّ یقین وَالشُّهَداَّءِ وَالصّالِح ینَ وَحَسُنَ اوُلَّئِک رَف یقاً

پ یمبران و صد یقان و شهیدان و شا یستگان و چه ن یکو رف یقانى هستند

اَشْهَدُ اَنَّک لَمْ تَهِنْ وَلَمْ تَنْکلْ وَاَنَّک قَدْ مَضَ یتَ عَلى بَص یرَةٍ مِنْ

گواهى دهم که براستى تو سستى نکردى و کندى نورز یدى و با ب ینا یى کامل در

اَمْرِک مُقْتَدِ یاً بِالْصّالِح ینَ وَمُتَّبِعاً لِلنَّبِ ی ینَ فَجَمَعَ اللَّهُ بَ ینَنا وَبَ ینَک

کار خو یش گام برداشتى به شا یستگان اقتداء کردى و از پ یمبران پیروی نمودى پس خدا گرد آورد میان ما و تو

وَبَ ینَ رَسُولِهِ وَاَوْلِ یاَّئِهِ فى مَنازِلِ الْمُخْبِت ینَ فَاِنَّهُ اَرْحَمُ الرّاحِم ینَ

و میان پ یامبر و دوستانش در منزلگاههاى بندگان فروتن او که براستى او مهربانتر ین مهربانان است

پس نماز کن دو رکعت در طرف سر وآنرا هد یه آنجناب کن پس بگو :

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى

خدا یا درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَلا تَدَعْ لى ذَنْبا

محمد و آل محمد و بجا نگذار برا یم گناهى ...

و این همان دعائى است که در حرم حضرت عباس علیه السلام خوانده مى شود و بیاید ذکرش و اگر خواستى وداع کنى جناب مسلم را بخوان همان وداعى که در زیارت جناب عباس علیه السلام ذکر مى شود .

 

زیارت هانى بن عُرْوَه رضى الله عنه

مى ا یستى در نزد قبر او و سلام مى کنى به رسول خدا صلى الله علیه و آله و مى گوئى :

سَلامُ اللَّهِ الْعَظ یمِ

سلام خداى بزرگ

وَصَلَواتُهُ علیک یا هانِىَ بْنَ عُرْوَةَ اَلسَّلامُ علیک اَ یهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ

و درودها یش بر تو اى هانى فرزند عروة سلام بر تو اى بنده شا یسته

النّاصِحُ لِلَّهِ وَلِرَسُولِهِ وَلاَِم یرِ الْمُؤْمِن ینَ وَالْحَسَنِ وَالْحسین علیهمُ

خیرخواه خدا و رسول او و ام یر مؤ منان و حسن وحسین علیهم

السَّلامُ اَشْهَدُ اَنَّک قُتِلْتَ مَظْلُوماً فَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَک وَاسْتَحَلَّ دَمَک

السلام گواهى دهم که تو براستى مظلوم کشته شدى خدا لعنت کند کسى که تو را کشت و خونت را

وَحَشى قُبُورَهُمْ ناراً اَشْهَدُ اَنَّک لَق یتَ اللَّهَ وَهُوَ راضٍ عَنْک بِما

حلال دانسته و پرکند گورشان را از آتش گواهى دهم که تو د یدار کردى خدا را در حالى که از تو خوشنود بود بدان

فَعَلْتَ وَنَصَحْتَ وَاَشْهَدُ اَنَّک قَدْ بَلَغْتَ دَرَجَةَ الشُّهَدآءِ وَجُعِلَ

کارى که کردى و براى خیرخواه یت و گواهى دهم که تو رسیدى به درجه شهیدان و قرار گرفت

رُوحُک مَعَ اَرْواحِ السُّعَدآءِ بِما نَصَحْتَ لِلَّهِ وَلِرَسُولِهِ مُجْتَهِداً

روح تو با ارواح خوشبختان به خاطر آن خیرخواهى که براى خدا و رسولش کردى و کوششت

وَبَذَلْتَ نَفْسَک فى ذاتِ اللَّهِ وَمَرْضاتِهِ فَرَحِمَک اللَّهُ وَرَضِىَ عَنْک

و بذل جانت درباره خدا و خوشنودى خدا وخدا یت رحمت کند و از تو خوشنود گردد و تو را

وَحَشَرَک مَعَ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِر ینَ وَجَمَعَنا وَاِ یاکمْ مَعَهُمْ فى دارِ

با محمد و آل پاکش محشور گرداند و گردآورد ما و شما را با ایشان در خانه

النَّع یمِ وَسَلامٌ علیک وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ

نعمت و سلام بر تو و رحمت خدا و برکاتش

پس دو رکعت نماز کن و هد یه کن آنرا به روح هانى و دعا کن از براى خود به آنچه مى خواهى و وداع کن او را به آنچه در وداع مسلم مى گفتى .