الْمُؤْمِن ینَ وَذُرِّ یتِهِ الطَّ یب ینَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ
اَلسَّلامُ علیکمْ فِى
مؤ منان و نژاد پاک یزه اش و رحمت خدا و برکاتش سلام بر شما در زمره
الاَْوَّل ینَ اَلسَّلامُ علیکمْ فِى الاْ خِر ینَ اَلسَّلامُ عَلى فاطِمَةَ
الزَّهْراءِ
پ یش ین یان سلام بر شما در زمره پس ین یان سلام بر فاطمه زهرا
اَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ الْهادین شُهَدآءِ اللَّهِ عَلى خَلْقِهِ
اَلسَّلامُ عَلَى
سلام بر پ یشوا یان راهنما که گواهان خدایند بر خلق او سلام بر
الرَّق یبِ الشّاهِدِ عَلَى الاْمَمِ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَم ینَ
نگهبان و گواه بر امتها از جانب خدا پروردگار جهان یان
پس نماز مى
کنى نزد آن ستون چهار رکعت مى خوانى در رکعت اوّل حمد و اِنّا اَنْزَلْناهُ و در رکعت دوّم حمد و
قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ و در رکعت س یم و چهارم به همین نحو و چون فارغ شدى بگو
تسب یح زهرا سلام الله علیها را پس بگو:
اَللّهُمَّ اِنْ کنْتُ قَدْ عَصَ یتُک فَاِنّى قَدْ اَطَعْتُک فِى الایمان
مِنّى بِک
خدا یا اگر من نافرمان یت کردم پس (در عوض ) فرمانبردار یت کردم در ایمان به تو از روى
منّتى که تو
مَنّا مِنْک عَلَىَّ لا مَنّاً مِنّى علیک وَاَطَعْتُک فى اَحَبِّ
الاَْشْ یآءِ لَک لَمْ
بر من گذاردى نه اینکه منّتى باشد از من بر تو و فرمانبردار یت کردم در محبوبتر ین
چیزها پ یش تو
اَتَّخِذْ لَک وَلَداً وَلَمْ اَدْعُ لَک شَر یکاً وَقَدْ عَصَ یتُک فى اَشْ یآءَ
کث یرَةٍ
که نگرفتم برا یت فرزندى و نخواندم براى تو شر یکى و نافرمان یت کردم در جاهاى بسیارى
عَلى غیر وَجْهِ الْمُکابَرَةِ لَک وَلاَ الْخُروُجِ عَنْ عُبُودِ یتِک وَلاَ
که البته از روى سرکشى و عنادورزى بود و نه از باب بیرون رفتن از تحت بندگ یت و نه
بخاطر
الْجُحُودِ لِرُبُوبیتک وَلکنِ اتَّبَعْتُ هَواىَ وَاَزَلَّنِى الشَّ یطانُ
بَعْدَ
انکار پروردگار یت بوده بلکه پیروی هواى نفسم را کردم و ش یطان هم مرا بلغزاند پس از
الْحُجَّةِ عَلَىَّ وَالْبَ یانِ فَاِنْ تُعَذِّبْنى فَبِذُنُوبى غیر ظالِمٍ لى
وَاِنْ تَعْفُ
دل یل و ب یانى که بر من داشتى اکنون اگر ک یفرم کنى بواسطه گناهانم مى باشد و تو ستمى
به من نکرده اى و اگر بگذرى
عَنّى وَتَرْحَمْنى فَبِجُودِک وَکرَمِک یا کر یمُ اَللّهُمَّ اِنَّ ذُنُوبى
لَمْ یبْقَ
و به من ترحّم کنى آنهم بواسطه جود و بزرگوارى تو است اى خداى کر یم خدا یا براستى
براى گناهانم چیزى نمانده
لَها اِلاّ رَجآءُ عَفْوِک وَقَدْ قَدَّمْتُ آلَةَ الْحِرْمانِ فَاَ نَا
اَسْئَلُک اللّهُمَّ ما لا
جز همان ام ید گذشت تو و من پ یش داشته ام ابزار محروم یت را پس از تو خواهم خدا یا
آنچه را
اَسْتَوْجِبُهُ وَاَطْلُبُ مِنْک ما لا اَسْتَحِقُّهُ اَللّهُمَّ اِنْ تُعَذِّبْنى
فَبِذُنُوبى
مستحقش نیستم و طلب کنم از تو چیزى را که سزاوارش نباشم خدا یا اگر عذابم کنى بخاطر
گناهانم هست
وَلَمْ تَظْلِمْنى شَ یئاً وَاِنْ تَغْفِرْ لى فَخیر راحِمٍ اَنْتَ یا سیدى
اَللّهُمَّ
و تو هیچگونه ستمى به من روا نداشته اى و اگر ب یامرز یم تو بهترین مهرورزانى اى آقاى
من ، خدا یا
اَنْتَ اَنْتَ وَاَ نَا اَ نَا اَنْتَ الْعَوّادُ بِالْمَغْفِرَةِ وَاَ نَا
الْعَوّادُ بِالذُّنُوبِ وَاَنْتَ
تو همانى و من همان ، تو یى که هم یشه بازگردى به آمرزش و منم که همواره بازگردم به
گناه تو یى
الْمُتَفَضِّلُ بِالْحِلْمِ وَاَ نَا الْعَوّادُ بِالْجَهْلِ اَللّهُمَّ فَاِنّى
اَسْئَلُک یا کنْزَ
بخشاینده به بردبارى و منم بازگردنده به نادانى خدا یا از تو خواهم اى گنج
الضُّعَفاءِ یا عَظ یمَ الرَّجآءِ یا مُنْقِذَ الْغَرْقى یا مُنْجِىَ الْهَلْکى یا
ناتوانان اى بزرگ ما یه ام ید اى نجات دهنده غر یقان و اى نجات بخش هالکان اى
مُم یتَ الاَْحْ یآءِ یا مُحْ یىَ الْمَوْتى اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ
اَنْتَ الَّذى
م یراننده زندگان و اى زنده کننده مردگان تو یى خدا یى که معبودى جز تو نیست تو یى که
سَجَدَ لَک شُعاعُ الشَّمْسِ وَدَوِىُّ الْمآءِ وَحَف یفُ الشَّجَرِ وَنُورُ
الْقَمَرِ
سجده کرد برا یت تابش خورش ید و بانگ آب و صداى مخصوص بهم خوردن درخت و نور ماه
وَظُلْمَةُ اللَّ یلِ وَضَوْءُ النَّهارِ وَخَفَقانُ الطَّ یرِ فَاَسْئَلُک
اللّهُمَّ یا عَظ یمُ
و تار یکى شب و روشنا یى روز و صداى بال پرنده پس از تو خواهم اى خداى بزرگ
بِحَقِّک عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الصّادِق ینَ وَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ
الصّادِق ینَ
به حقى که بر محمد و آل راستگو یش دارى و به حقى که محمد و آل راستگو یش بر تو دارند
علیک وَبِحَقِّک عَلى عَلِىٍّ وَبِحَقِّ عَلِىٍّ علیک وَبِحَقِّک عَلى
فاطِمَةَ
و به حق تو بر على و به حق على بر تو و به حق تو بر فاطمه
وَبِحَقِّ فاطِمَةَ علیک وَبِحَقِّک عَلَى الْحَسَنِ وَبِحَقِّ الْحَسَنِ
علیک
و به حق فاطمه بر تو و به حق تو بر حسن و به حق حسن بر تو
وَبِحَقِّک عَلَى الْحسین وَبِحَقِّ الْحسین علیک فَاِنَّ حُقُوقَهُمْ
علیک
و به حق تو بر حسین و به حق حسین بر تو چونکه بطور مسلم حقوق تو بر ایشان
مِنْ اَفْضَلِ اِنْعامِک علیهمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذى لَک عِنْدَهُمْ
وَبِالشَّاْنِ الَّذى
از برترین نعمت بخشى تو بر ایشان است و به حق آن شاءن و منزلتى که تو در پ یش ایشان
دارى و بدان منزلتى که
لَهُمْ عِنْدَک صَلِّ علیهمْ یا رَبِّ صَلوةً دائِمَةً مُنْتَهى رِضاک
وَاغْفِرْ
آنها در پ یش تو دارند که درود فرست بر ایشان پروردگارا درودى هم یشگى تا آخر ین سرحد
خوشنود یت و بوسیله ایشان
لى بِهِمُ الذُّنُوبَ الَّتى بَ ینى وَبَ ینَک وَاَرْضِ عَنّى خَلْقَک وَاَتْمِمْ
عَلَىَّ
ب یامرز برا یم گناهانى را که میان من و تو است و خلق خود را از من خوشنود ساز و
نعمتت را بر من تمام کن
نِعْمَتَک کما اَتْمَمْتَها عَلى آبائى مِنْ قَبْلُ وَلا تَجْعَلْ لاَِحَدٍ مِنَ
چنانچه بر پدران پ یش ین من تمام کردى و قرار مده براى هیچ یک از آفر یدگانت بر من
الْمَخْلُوق ینَ عَلَىَّ ف یهَا امْتِناناً وَامْنُنْ عَلَىَّ کما مَنَنْتَ عَلى
آبائى مِنْ
در این باره منّتى و منّت نِه بر من چنانچه از پ یش بر پدران من منّت نهادى
قَبْلُ یا کهَّ یعَّصَّ اَللّ هُمَّ کم ا صَلَّ یتَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ
فَاسْتَجِبْ لى
اى ((که یعص )) خدا یا چنانچه درود فرستى بر محمد و آلش پس دعاى مرا در آنچه از تو
دُعآئى ف یما سَئَلْتُ یا کر یمُ یا کر یمُ یا کر یمُ
درخواست کردم مستجاب گردان اى کر یم اى بزرگوار اى کر یم
پس برو به سجده و در سجده بگو:
یا مَنْ یقْدِرُ عَلى حَوآئِجِ السّآئِل ینَ وَ یعْلَمُ ما فى ضَم یرِ
اى که توانا یى دارى بر (قضاء) حاجتهاى خواستاران و بدانى آنچه هست در نهاد
الصّامِت ینَ یا مَنْ لا یحْتاجُ اِلَى التَّفْس یرِ یا مَنْ یعْلَمُ خائِنَةَ
الاَْعْ ینِ
خاموشان اى که ن یازى ندارد به شرح و ب یان اى که مى داند بهم خوردن چشمان و هرآنچه
را س ینه ها
وَما تُخْفِى الصُّدوُرُ یا مَنْ اَنْزَلَ الْعَذابَ عَلى قَوْمِ یونُسَ وَهُوَ
یر یدُ
پنهان کند اى که فرو فرستاد بر قوم یونس عذاب را و قصد فرموده بود که
اَنْ یعَذِّبَهُمْ فَدَعَوْهُ وَتَضَرَّعُوا اِلَ یهِ فَکشَفَ عَنْهُمُ الْعَذابَ
وَمَتَّعَهُمْ
عذابشان کند ولى آنان دعا کرده و بدرگاهش تضرع و زارى کردند و او عذاب را از ایشان
برطرف کرد و تا زمانى
اِلى ح ینٍ قَدْ تَرى مَکانى وَتَسْمَعُ دُعآئى وَتَعْلَمُ سِرّى وَعَلانِ یتى
از زندگى بهره مندشان کرد (خدا یا) مکانم را مى ب ینى و دعا یم بشنوى و نهان و ع یانم و
حال و
وَحالى صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاکفِنى ما اَهَمَّنى مِنْ اَمْرِ
وضعم را دانى درود فرست بر محمد و آل محمد و کفا یت کن آنچه مرا به اندوه واداشته از
کار
دینى وَدُنْ یاىَ وَآخِرَتى پس هفتاد مرتبه بگو:
یا سیدى
دین و دن یا و آخرتم * * * * * * * * * * * * * * * * * اى آقاى من
پس سر از سجده بردار و بگو:
یا رَبِّ اَسْئَلُک بَرَکةَ هذَا الْمَوْضِعِ وَبَرَکةَ اَهْلِهِ
وَاَسْئَلُک اَنْ
پروردگارا از تو خواهم برکت این جا یگاه و برکت اهل آنرا و از تو خواهم که
تَرْزُقَنى مِنْ رِزْقِک رِزْقاً حَلالاً طَ یباً تَسُوقُهُ اِلَىَّ بِحَوْلِک
وَقُوَّتِک
روزى من کنى از روزى خود روزى حلال پاک یزه اى که بکشانى آنرا بسوى من به جنبش و
ن یروى خودت
وَاَ نَا خآئِضٌ فى عافِ یةٍ یا اَرْحَمَ الرّاحِم ینَ
در حالى که فرو رفته باشم در تندرستى کامل اى مهربانتر ین مهربانان
مؤ لّف گو ید: که در مزار قدیم در دعاى این مقام بعد از یا کر یمُ یا کر یمُ یا کر یمُ و پ یش از سجده ذکر
کرده دعاىاَللّهُمَّ یا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکارِهِ
خدا یا اى که گشوده شود بوسیله اش گره هاى گرفتار یها
که از ادع یه صح یفه سجاد یه است و در باب اوّل گذشت پس از آن فرمود آنگاه بگو:
اَللّهُمَّ اِنَّک تَعْلَمُ وَلا
اَعْلَمُ وَتَقْدِرُ
خدا یا تو مى دانى و من ندانم و ن یرو
دارى
وَلا اَقْدِرُ وَاَنْتَ عَلاّمُ الْغُ یوبِ صَلِّ اللّهُمَّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ
مُحَمَّدٍ
و من ندارم و تو یى داناى نادیدن یها درود فرست خدا یا بر محمد و آل محمد
وَاغْفِرْ لى وَارْحَمْنى وَتَجاوَزْ عَنّى وَتَصَدَّقْ عَلَىَّ ما اَنْتَ اَهْلُهُ
یا
و ب یامرز مرا و به من رحم کن و از من درگذر و بر من تصدق کن آنچه را تو شا یسته آنى
اى
اَرْحَمَ الرّاحِم ینَ آنگاه به سجده برو وبگو: یامَنْ یقْدِرُ عَلى حَوائِجِ
السّائِل ینَ
مهربانتر ین مهربانان * * * * * * * * * * * * * اى که توانا یى بر (قضاى ) خواسته
هاى خواستاران
الخ و بدان نیز که احاد یث در فض یلت این ستون هفتم بسیار وارد شده و شیخ کل ینى به
سند معتبر روایت کرده که امیر المومنین علیه السلام رو به این ستون نماز مى کرد و
نزد یک مى ا یستاد که میان آن حضرت و ستون آنقدر فاصله بود که بُزى بگذرد و در روایت
معتبر د یگر وارد شده است که در هر شب شصت هزار ملک از آسمان نازل مى شوند و نزد
ستون هفتم نماز مى کنند و در شب د یگر ملائکه د یگر به این عدد مى آ یند و د یگر هیچ یک
عود نمى کنند تا روز قیامت و در حدیث معتبر از حضرت صادق علیه السلام منقول است که
ستون هفتم مقام حضرت ابراه یم است و نیز شیخ کل ینى در کافى به سند صح یح از ابواسمع یل
سرّاج روایت کرده که معاو یة بن وَهَب دست مرا گرفت و گفت ابوحمزه ثمالى دست مرا
گرفت و گفت که اصبغ بن نباته دست مرا گرفت و ستون هفتم را به من نشان داد و گفت که
این ستون مقام حضرت امیر المومنین علیه السلام است که نزد آن نماز مى کرد و امام
حسن علیه السلام در نزد ستون پنجم نماز مى کرد و چون امیر المومنین علیه السلام
حاضر نبود امام حسن علیه السلام در جاى او نماز مى خواند وَهِىَ مِنْ بابِ کنْده
وبالجمله اخبار در فض یلت این ستون بسیار و بناى ما بر اختصار است
عمل ستون پنجم: بدان که از جمله مواضع ممتازه مسجد کوفه ستون پنجم است که با ید نزد
آن نماز کنند و حاجات خود را از حق تعالى طلب نمایند ز یرا که در روا یات معتبره وارد
شده است که محل نماز حضرت ابراه یم خل یل الرّحمن علیه السلام بوده است و منافات
ندارد با روا یات د یگر ز یرا که ممکن است که آن حضرت در همه این مواضع نماز کرده باشد
و در حدیث معتبر از حضرت صادق علیه السلام منقول است که ستون پنجم مقام جبرئ یل علیه
السلام است و از حدیث سابق ظاهر است که مقام امام حسن علیه السلام است و بالجمله
آنچه از احاد یث معلوم مى شود آنستکه نزد ستون هفتم و پنجم اشرفست از سا یر جاهاى
مسجد و سید بن طاوس (ره ) گفته که در نزد ستون پنجم دو رکعت نماز کن بحمد و هر
سوره که خواهى و چون سلام گفتى و تسب یح نمودى پس بگو:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِجَم یعِ اَسْمآئِک کلِّها ما
عَلِمْنا مِنْها
خدا یا از تو درخواست کنم به همه نامها یت همه آنها چه آنها که مى
دان یم و چه
وَما لا نَعْلَمُ وَاَسْئَلُک بِاِسْمِک الْعَظ یمِ الاَْعْظَمِ الْکب یرِ
الاَْکبَرِ الَّذى مَنْ
آنها که نمى دان یم و درخواست کنم به نام بزرگ و بزرگترت و کب یر و اکبرت آن نامى که
هرکه تو را
دَعاک بِهِ اَجَبْتَهُ وَمَنْ سَئَلَک بِهِ اَعْطَ یتَهُ وَمَنِ اسْتَنْصَرَک
بِهِ نَصَرْتَهُ
بدان بخواند پاسخش دهى و هر که بدان نام از تو چیزى درخواست کند به او بدهى و هرکه
بدان از تو یارى طلبد یار یش کنى
وَمَنِ اسْتَغْفَرَک بِهِ غَفَرْتَ لَهُ وَمَنِ اسْتَعانَک بِهِ اَعَنْتَهُ
وَمَنِ اسْتَرْزَقَک
و هرکه بدان نام از تو آمرزش خواهد ب یامرز یش و هرکه از تو کمک خواهد کمکش دهى و
هرکه بدان نام از تو روزى خواهد
بِهِ رَزَقْتَهُ وَمَنِ اسْتَغاثَک بِهِ اَغَثْتَهُ وَمَنِ اسْتَرْحَمَک بِهِ
رَحِمْتَهُ وَمَنِ
روز یش دهى و هر که بدان از تو فر یادرسى خواهد به فر یادش رسى و هرکه بدان رحم تو را
جو ید رحمش کنى و هرکه
اسْتَجارَک بِهِ اَجَرْتَهُ وَمَنْ تَوَکلَ علیک بِهِ کفَ یتَهُ وَمَنِ
اسْتَعْصَمَک بِهِ
بدان نام از تو پناه خواهد پناهش دهى و هرکه بدان بر تو توکل کند کفا یتش کنى و هرکه
بدان نام از تو نگهدارى خواهد
عَصَمْتَهُ وَمَنِ اسْتَنْقَذَک بِهِ مِنَ النّارِ اَنْقَذْتَهُ وَمَنِ
اسْتَعْطَفَک بِهِ
نگاهش دارى و هرکه بدان نام از تو رها یى از آتش طلبد رها ی یش دهى و هرکه مهر و عطوفت
تو را بدان نام طلب کند به او
تَعَطَّفْتَ لَهُ وَمَنْ اَمَّلَک بِهِ اَعْطَ یتَهُ الَّذِى اتَّخَذْتَ بِهِ
آدَمَ صَفِ یاً وَنُوحاً
او مهرورزى و هر که بوسیله آن به تو آرزومند شود به او عطا کنى ، آن نامى که بوسیله
آن آدم را صفى خود قرار دادى و نوح را
نَجِ یاً وَاِبْره یمَ خَل یلاً وَمُوسى کل یماً وَع یسى روُحاً وَمُحَمَّداً حَب یباً
همراز و ابراه یم را خل یل و موسى را هم سخن و ع یسى را روح خود و محمد را حب یب
وَعَلِ یاً وَصِ یاً صَلَّى اللَّهُ علیهمْ اَجْمَع ینَ اَنْ تَقْضِىَ لى
حَوآئِجى
و على را وصى خود گرفتى که درود خدا بر همگى ایشان باد (بدان نام از تو درخواست کنم
) که حاجاتم را برآورى
وَتَعْفُوَ عَمّا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبى وَتَتَفَضَّلَ عَلَىَّ بِما اَنْتَ اَهْلُهُ
وَلِجَم یعِ
و از گناهان گذشته ام درگذرى و تفضل کنى بر من بدانچه تو شا یسته آنى و همچن ین بر
همه
الْمُؤْمِن ینَ وَالْمُؤْمِناتِ لِلدُّنْ یا وَالاْخِرَةِ یا مُفَرِّجَ هَمِّ
الْمَهْمُوم ینَ وَ یا
مردان مؤ من و زنان باایمان در دن یا و آخرت اى گشاینده اندوه اندوهناکان و اى
غِ یاثَ الْمَلْهُوف ینَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَک یا رَبَّ
الْعالَم ینَ
فر یادرس درماندگان معبودى جز تو نیست منزهى تو اى پروردگار جهان یان
مؤ لّف گو ید: که روایت شده از حضرت صادق علیه السلام که به بعضى از اصحاب خو یش فرمودند که
در نزد ستون پنجم دو رکعت نماز گذار که آن مصلاى ابراه یم علیه السلام است و بگو
اَلسَّلامُ عَلى اَب ین ا آدَمَ وَاُمِّنا حَوّاءَ الخ قر یب به همان که در نزد ستون
هفتم رو به قبله خوانده مى شد.عمل ستون سوّم
مقام امام ز ین العابدین علیه السلام: آنگاه برو بسوى دَکه امام ز ین
العابدین علیه السلام و آن در نزد ستون س یم است از طرف متصّل به باب کنده مؤ لّف
گو ید که این مقام از طرف قبله مقابل است با دکه باب امیر المومنین علیه السلام و
از طرف غربى مقابل بوده با باب کنده که مسدود شده و گفته شده که شا یسته است آنکه
بقدر پنج ذراع متاءخّر از ستون بعمل آورده شود ز یرا که دکه در آن محل بوده و
بالجمله پس نماز کن در آنجا دو رکعت و بخوان در آن حمد و هر سوره که خواستى پس همین
که سلام دادى و تسب یح نمودى پس بگو:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّح یمِ اَللّهُمَّ اِنَّ ذُنُوبى قَدْ کثُرَتْ
وَلَمْ یبْقَ لَها اِلاّ
بنام خداى بخشاینده مهربان خدا یا براستى گناهانم بسیار است و بجاى نمانده براى آنها
جز
رَجآءُ عَفْوِک وَقَدْ قَدَّمْتُ آلَةَ الْحِرْمانِ اِلَ یک فَاَ نَا اَسْئَلُک
اللّهُمَّ ما لا
ام ید گذشت تو و من پ یش آورده ام ابزار محروم یت خود را بدرگاهت و از تو درخواست دارم
خدا یا
اَسْتَوْجِبُهُ وَاَطْلُبُ مِنْک ما لا اَسْتَحِقُّهُ اَللّهُمَّ اِنْ تُعَذِّبْنى
فَبِذُنُوبى
چیزى را که شا یسته اش نیستم و مى جو یم از تو آنچه را که مستحقش نیستم خدا یا اگر
عذابم کنى
وَلَمْ تَظْلِمْنى شَ یئاً وَاِنْ تَغْفِرْ لى فَخیر راحِمٍ اَنْتَ یا سیدى
اَللّهُمَّ
بواسطه گناهانم مى باشد وتو هیچگونه ظلمى به من نکرده اى واگر ب یامرز یم پس تو
بهترین رحم کنندگانى اى آقاى من خدا یا
اَنْتَ اَنْتَ وَاَ نَا اَ نَا اَنْتَ الْعَوّادُ بِالْمِغْفِرَةِ وَاَ نَا
الْعَوّادُ بِالذُّنُوبِ وَاَنْتَ
تو همانى و من همانم تو یى که بسیار عادت دارى به آمرزش و منم که بسیار عادت کرده ام
به گناه و تو یى که
الْمُتَفَضِّلُ بِالْحِلْمِ وَاَ نَا الْعَوّادُ بِالْجَهْلِ اَللّهُمَّ فَاِنّى
اَسْئَلُک یا کنْزَ
تفضل کنى به بردبارى و منم که ز یاد عادت کرده ام به نادانى خدا یا پس از تو درخواست
دارم اى گنج
الضُّعَفآءِ یا عَظ یمَ الرَّجآءِ یا مُنْقِذَ الْغَرْقى یا مُنْجِىَ الْهَلْکى یا
ناتوانان اى بزرگ ما یه ام ید اى نجات دهنده غر یقان و اى نجات بخش هلاک شدگان اى
مُم یتَ الاَْحْ یآءِ یا مُحْ یىَ الْمَوْتى اَنْتَ اللَّهُ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ
اَنْتَ اَنْتَ
م یراننده زندگان و اى زنده کننده مردگان تو یى خدا یى که معبودى جز تو نیست تو یى که
الَّذى سَجَدَ لَک شُعاعُ الشَّمْسِ وَنُورُ الْقَمَرِ وَظُلْمَةُ اللَّ یلِ
وَضَوْءُ
سجده کرد برا یت تابش خورش ید و روشنى ماه و تار یکى شب و پرتو
النَّهارِ وَخَفَقانُ الطَّ یرِ فَاَسْئَلُک اللّهُمَّ یا عَظ یمُ بِحَقِّک یا
کر یمُ عَلى
روز و بال زدن پرنده از تو خواهم خدا یا اى خداى بزرگ به حق تو اى بزرگوار بر
مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الصّادِق ینَ وَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الصّادِق ینَ علیک
وَبِحَقِّک
محمد و خاندان راستگو یش و به حق محمد و خاندان راستگو یش بر تو و به حق تو بر على و
به حق
عَلى عَلِىٍّ وَبِحَقِّ عَلِىٍّ علیک وَبِحَقِّک عَلى فاطِمَةَ وَبِحَقِّ
فاطِمَةَ
على بر تو و به حق تو بر فاطمه و به حق فاطمه
علیک وَبِحَقِّک عَلَى الْحَسَنِ وَبِحَقِّ الْحَسَنِ علیک وَبِحَقِّک
عَلَى
بر تو و به حق تو بر حسن و به حق حسن بر تو و به حق تو بر
الْحسین وَبِحَقِّ الْحسین علیک فَاِنَّ حُقُوقَهُمْ مِنْ اَفْضَلِ
اِنْعامِک
حسین و به حق حسین بر تو ز یرا که حقوق ایشان از برترین نعمت بخش یهاى تو است
علیهمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذى لَک عِنْدَهُمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذى لَهُمْ
عِنْدَک صَلِّ یا
بر ایشان و بدان منزلتى که تو در پ یش ایشان دارى و بدان منزلتى که ایشان در پ یش تو
دارند درود فرست
رَبِّ علیهمْ صَلوةً دآئِمَةً مُنْتَهى رِضاک وَاغْفِرْ لى بِهِمُ الذُّنُوبَ
پروردگارا بر ایشان درودى هم یشگى تا سرحد خوشنود یت و ب یامرز بوسیله ایشان گناهانى
را
الَّتى بَ ینى وَبَ ینَک وَاَتْمِمْ نِعْمَتَک عَلَىَّ کما اَتْمَمْتَها عَلى
آبائى مِنْ
که میان من و تو است و تمام کن نعمت خود را بر من چنانچه تمام کردى آنرا بر پدرانم
قَبْلُ یا کهَّ یعَّصَّ اَللّ هُمَّ کم ا صَلَّ یتَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ
مُحَمَّدٍ
پ یش از این اى ((که یعص )) خدا یا چنانچه درود فرستادى بر محمد و آل محمد
فَاسْتَجِبْ لى دُعآئى ف یما سَئَلْتُک
پس دعا یم را به اجابت رسان در آنچه از تو خواستم
پس برو به سجده و جانب راست رو را بر زمین گذار و بگو:
یا سیدى یا سیدى یا سیدى صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ
اى آقاى من اى آقاى من اى آقاى من درود فرست بر محمد و آل
مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لى وَاغْفِرْ لى
محمد و ب یامرز مرا...
و بسیار بگو این کلمه را با خشوع و گریه پس جانب چپ رو را بر زمین گذار و این کلمات را بگو پس دعا کن به آنچه مى خواهى
.مؤ لّف گو ید
که در بعض مَجام یع غیر معتبره و مشهور ب ین مردم آنست که در این مقام بجا مى آورند
عملى را که حضرت صادق علیه السلام تعل یم یکى از اصحاب خود نموده و لکن مق ید به این
مقام نیست و کیفیت آن چنانست که از آن حضرت نقل شده که به بعضى از اصحاب خود
فرمودند که آیا پى حاجتى بامداد نمى روى که گذر کنى به مسجد بزرگ کوفه عرض کرد بلى
فرمود که چهار رکعت نماز بکن در آن مسجد پس بگو:
اِلهى اِنْ کنْتُ قَدْ عَصَ یتُک فَاِنّى قَدْ
خدا یا اگر من تو را نافرمانى کردم ولى (در عوض )
اَطَعْتُک فى اَحَبِّ الاَْشْ یآءٍ اِلَ یک لَمْ اَتَّخِذْ لَک وَلَداً وَلَمْ
اَدْعُ لَک
در محبوبتر ین چیزها بدرگاهت فرمانبردارى کردم نگرفتم برا یت فرزندى و نخواندم برا یت
شَر یکاً وَقَدْ عَص یتُک فى اَشْ یآءَ کث یرَةٍ عَلى غیر وَجْهِ الْمُکابَرَةَ
لَک
شر یکى و در بسیارى از چیزها نیز نافرمان یت کردم اما نه از راه سرکشى و طرف یت با تو
وَلاَ الاِْسْتِکبارِ عَنْ عِبادَتِک وَلاَ الْجُحُودِ لِرُبُوبیتک وَلاَ
الْخُروُجِ
و نه بواسطه کبرورزى از پرستشت و نه از روى انکار پروردگار یت و نه بخاطر بیرون رفتن
عَنِ الْعُبُودِ یةِ لَک وَلکنِ اتَّبَعْتُ هَواىَ وَازَلَّنِى الشَّ یطانُ
بَعْدَ الْحُجَّةِ
از بندگ یت ولى پیروی کردم هواى نفسم را و بلغزاند مرا ش یطان پس از برقرارى حجت
وَالْبَ یانِ فَاِنْ تُعَذِّبْنى فَبِذُنُوبى غیر ظالِمٍ اَنْتَ لى وَاِنْ تَعْفُ
عَنّى
و ب یان اکنون اگر عذابم کنى بواسطه گناهان خود من است بدون آنکه تو به من ستم کرده
باشى و اگر از من بگذرى
وَتَرْحَمْنى فَبِجُودِک وَکرَمِک یا کر یمُ و مى گوئى نیز غَدَوْتُ بِحَوْلِ
اللَّهِ
و به من رحم کنى آنهم بواسطه جود و بزرگوارى تو است اى بزرگوار * * * * * بامداد،
کردم به جنبش و ن یروى خدا
وَقُوَّتِهِ غَدَوْتُ بِغیر حَوْلٍ مِنّى وَلا قُوَّةٍ وَلکنْ بِحَوْلِ اللَّهِ
وَقُوَّتِهِ یا
بامداد کردم نه به جنبش و ن یروى خودم بلکه به جنبش خدا و ن یروى او
رَبِّ اَسْئَلُک بَرَکةَ هذَا الْبیت وَبَرَکةَ اَهْلِهِ وَاَسْئَلُک اَنْ
تَرْزُقَنى رِزْقاً
پروردگارا از تو خواهم برکت این خانه و برکت اهلش را و از تو خواهم که روز یم دهى
روزى
حَلالاً طَ یباً تَسُوقُهُ اِلَىَّ بِحَوْلِک وَقُوَّتِک وَاَ نَا خائِضٌ فى
عافِ یتِک
حلال پاک یزه اى که بکشانى آنرا بسوى من به جنبش و ن یروى خودت در حال یکه فرو رفته
باشم در تندرستى کامل تو
و شیخ شهید و محمّد بن المشهدى این عمل را از براى صحن مسجد بعد از عمل ستون چهارم
ذکر نموده اند در دو رکعت حمد و توح ید و در دو رکعت د یگر حمد و قدر گفته اند و بعد
از سلام تسب یح زهراء سلام الله علیها و در حدیث معتبر از ابو حمزه ثمالى منقول است
که گفت روزى در مسجد کوفه نشسته بودم ناگاه د یدم که شخصى از دَرِ کنده داخل شد از
همه کس خوشروتر و خوشبوتر و پاک جامه تر و عمامه بسر بسته و پ یراهن و درّاعه پوش یده
و دو نعل عربى در پاى مبارکش بود پس نعل ین را کند و نزد ستون هفتم ا یستاد و دستها
را تا برابر گوش بلند کرد و تکبیرى گفت که جم یع موهاى بدن من از دهشت آن راست
ا یستاد پس چهار رکعت نماز گذارد و رکوع وسجودش را ن یکو به عمل آورد پس این دعا را
خواند ((اِلهى اِنْ کنْتُ قَدْ عَصَ یتُک)) و خواند تا رسید به (( یا کر یمُ)) پس
به سجود رفت و مکرّر (( یا کر یمُ)) گفت آنقدر که یک نفس وفا کند پس در سجود گفت
(( یا مَنْ یقْدِرُ عَلى حَوائِجِ السّائِل ینَ)) و خواند تا هفتاد مرتبه یا سیدى
که در اعمال ستون هفتم ذکر شد چون سر از سجده برداشت و ن یک ملاحظه کردم حضرت امام
ز ین العابدین علیه السلام بود پس دستهاى مبارکش را بوسیدم و پرسیدم که از براى چه
آمد ید به اینجا فرمود ازبراى آنچه که د یدى یعنى نماز در مسجد کوفه و در روایتی که
در ذ یل زیارت هفتم نقل کرد یم ابوحمزه را با خود برد به زیارت حضرت امیر المومنین
علیه السلام .اعمال باب الفرج معروف به مقام نوح علیه السلام چون از عمل ستون س یم فارغ شدى برو
به دکه باب امیر المومنین علیه السلام و آن صفّه اى است که متّصل است به درى که از
مسجد بسوى خانه امیر المومنین علیه السلام مفتوح مى شده پس چهار رکعت نماز کن به
حمد و هر سوره که خواستى از قرآن و چون فارغ شدى تسب یح کن پس بگو :
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ
خدا یا درود فرست بر محمد
وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاقْضِ حاجَتى یا اَللَّهُ یا مَنْ لا یخ یبُ سآئِلُهُ وَلاینفَدُ
و آل محمد و حاجتم را برآور اى خدا اى که ناام ید نشود درخواست کننده اش و تمام نشود
نائِلُهُ یا قاضِىَ الْحاجاتِ یا مُج یبَ الدَّعَواتِ یا رَبَّ الاَْرَض ینَ
عطا یش اى برآرنده حاجات اى اجابت کننده دعاها اى پروردگار زمینها
وَالسَّمواتِ یا کاشِفَ الْکرُباتِ یا واسِعَ الْعَطِ یاتِ یا دافِعَ النَّقِماتِ
و آسمانها اى برطرف کننده گرفتار یها اى که عطاها یت وس یع است اى دفع کننده بلاها
یا مُبَدِّلَ السَّ یئاتِ حَسَناتٍ عُدْ عَلَىَّ بِطَوْلِک وَفَضْلِک
وَاِحْسانِک
اى تبد یل کننده بد یها به خوب یها بازگرد بر من به نعمت و فضل و احسان خودت
وَاسْتَجِبْ دُعآئى ف یما سَئَلْتُک وَطَلَبْتُ مِنْک بِحَقِّ نَبِ یک
وَوَصِ یک
و مستجاب کن دعا یم را در آنچه از تو درخواست کنم و از تو مى خواهم به حق پ یامبرت و
وص یت
وَاَوْلِ یآئِک الصّالِح ینَ
و دوستان شا یسته ات
صفت نماز د یگر در این مقام و آن دو رکعت است همین که فارغ شدى و تسب یح کردى پس بگو:
اَللّهُمَّ اِنّى حَلَلْتُ بِساحَتِک لِعِلْمى
خدا یا من فرود آمدم به آستانت چون علم دارم
بِوَحْدانِ یتِک وَصَمَدانِ یتِک وَاَ نَّهُ لا قادِرَ عَلى قَضاءِ حاجَتى
غیرک
به یگانگى و بى ن یازى تو و اینکه کسى جز تو قادر به برآوردن حاجتم نیست
وَقَدْ عَلِمْتُ یا رَبِّ اَ نَّهُ کلَّما شاهَدْتُ نِعْمَتَک عَلَىَّ اشْتَدَّتْ
فاقَتى
و به خوبى دانسته ام اى پروردگار من که هراندازه نعمتت را در خود در یابم ن یاز و
احت یاجم به تو ب یشتر مى گردد
اِلَ یک وَقَدْ طَرَقَنى یا رَبِّ مِنْ مُهِمِّ اَمْرى ما قَدْ عَرَفْتَهُ
لاَِنَّک عالِمٌ
و اکنون اى پروردگارا بر من فرود آمده پ یش آمد مهمى که تو خود مى دانى ز یرا تو
دانا یى هستى
غیر مُعَلَّمٍ وَاَسْئَلُک بِالاِْسْمِ الَّذى وَضَعْتَهُ عَلَى السَّمواتِ
فَانْشَقَّتْ
بدون معلم و از تو خواهم بدان اسمى که نهادى آنرا بر آسمانها و آنها از هم جدا شد
