بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس  صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک Instagram
 
 


مُوسى بِالْکلِماتِ یا مَنْ غَفَرَ لِآدَمَ خَطیئَتَهُ وَرَفَعَ اِدْریسَ مَکانا

موسى (بوسیله سخن گفتن ) بدان کلمات اى که بخشیدى بر آدم خطایش را و ادریس را از رحمت خویش به جایى

عَلِیا بِرَحْمَتِهِ یا مَنْ نَجّى نُوحاً مِنَ الْغَرَقِ یا مَنْ اَهْلَک عاداً الاْوُلى

بلند بردى اى که نوح را از غرق نجات دادى اى که قوم عاد قدیم را هلاک کردى

وَ ثَمُودَ فَما اَبْقى وَ قَوْمَ نوُحٍ مِنْ قَبْلُ اِنَّهُمْ کانُوا هُمْ اَظْلَمَ وَ اَطْغى

و ثمودیان را باقى نگذاشتى و پیش از آنها قوم نوح را که آنها ستمگرتر و سرکش تر بودند

وَالْمُؤْتَفِکةَ اَهْوى یا مَنْ دَمَّرَ عَلى قَوْمِ لوُطٍ وَ دَمْدَمَ عَلى قَوْمِ

و دهکده هاى واژگون را بیفکندى اى که نابودى بر قوم لوط فرستادى و هلاک کردى قوم

شُعَیبٍ یا مَنِ اتَّخَذَ اِبْراهیمَ خَلیلا یا مَنِ اتَّخَذَ مُوسى کلیما وَاتَّخَذَ

شعیب را اى که ابراهیم را خلیل گرفتى اى که موسى را هم سخن خود ساختى و

مُحَمَّدا صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ عَلَیهِمْ اَجْمَعینَ حَبیبا یا مُؤْتِىَ لُقْمانَ

محمد صلى الله علیه و آله را حبیب خود کردى اى که به لقمان

الْحِکمَةَ وَالْواهِبَ لِسُلَیمانَ مُلْکا لا ینْبَغى لاِحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ یا مَنْ

حکمت عطا کردى و به سلیمان فرمانروایى و پادشاهى آن چنانى دادى که براى هیچکس پس از او

نَصَرَ ذَاالْقَرْنَینِ عَلَى الْمُلُوک الْجَبابِرَةِ یا مَنْ اَعْطَى الْخِضْرَ الْحَیوةَ

شایسته نبود اى که ذوالقرنین را بر پادشاهان سرکش یارى دادى اى که به خضر آب حیات دادى

وَرَدَّ لِیوشَعَ بْنِ نوُنٍ الشَّمْسَ بَعْدَ غرُوُبِها یا مَنْ رَبَطَ عَلى قَلْبِ اُمِّ

و براى یوشع بن نون آفتاب را پس از غروب کردن برگرداندى اى که به دل مادر موسى آرامش بخشیدى

مُوسى وَاَحْصَنَ فَرْجَ مَرْیمَ ابْنَتِ عِمْرانَ یا مَنْ حَصَّنَ یحْیى بْنَ

و دامن مریم دختر عمران را از آلودگى نگهداشتى اى که یحیى بن

زَکرِیا مِنَ الذَّنْبِ وَسَکنَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبَ یا مَنْ بَشَّرَ زَکرِیا

زکریا را از گناه حفظ کردى و خشم موسى را فرو نشاندى اى که زکریا را به ولادت

بِیحْیى یا مَنْ فَدا اِسْماعیلَ مِنَ الذَّبْحِ بِذِبْحٍ عَظیمٍ یا مَنْ قَبِلَ قُرْبانَ

یحیى مژده دادى اى که اسماعیل را به آن ذبح عظیم فدا فرستادى اى که قربانى

هابیلَ وَجَعَلَ اللَّعْنَةَ عَلى قابیلَ یا هازِمَ الاْحْزابِ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ

هابیل را پذیرفتى و لعنت را بر قابیل مقرر ساختى اى پراکنده کننده احزاب براى پشتیبانى محمد صلى الله

عَلَیهِ وَ آلِهِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلى جَمیعِ الْمُرْسَلینَ

علیه و آله درود فرست بر محمد و آل محمد و بر تمامى رسولان

وَ مَلاَّئِکتِک الْمُقَرَّبینَ وَ اَهْلِ طاعَتِک اَجْمَعینَ وَ اَسْئَلُک بِکلِّ مَسْئَلَةٍ

و فرشتگان مقرب و همه آنان که فرمانبردارى تو کنند و از تو مى خواهم به هر سؤ الى

سَئَلَک بِها اَحَدٌ مِمَّنْ رَضیتَ عَنْهُ فَحَتَمْتَ لَهُ عَلَى الاِْجابَةِ یا اَللّهُ یا

که از تو مى کنند هر یک از آن اشخاصى که از آنها راضى هستى و در نتیجه اجابت را برایش مسلم کردى اى خدا اى

اَللّهُ یا اَللّهُ یا رَحْمنُ یا رَحْمنُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا رَحیمُ یا رَحیمُ

خدا اى خدا اى بخشاینده اى بخشاینده اى بخشاینده اى مهربان اى مهربان اى مهربان

یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکرامِ یا ذَاالْجَلالِ وَ الاِْکرامِ یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکرامِ

اى صاحب جلال و بزرگوارى اى صاحب جلال و بزرگوارى اى صاحب جلال و بزرگوارى

بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ اَسْئَلُک بِکلِّ اسْمٍ سَمَّیتَ بِهِ نَفْسَک اَوْ اَنْزَلْتَهُ فى

بدان بدان بدان بدان بدان بدان بدان تو را مى خوانم به حق هر نامى که خود را بدان نامیدى یا در

شَىْءٍ مِنْ کتُبِک اَوِ اسْتَاْثَرْتَ بِهِ فِى عِلْمِ الْغَیبِ عِنْدَک وَ بِمَعاقِدِ الْعِزِّ

یکى از کتابهاى خود آن را نازل کردى یا آن را در علم غیب براى خویشتن برگزیدى و بدان وسائلى که

مِنْ عَرْشِک وَ بِمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کتابِک وَ بِما لَوْ اَنَّ ما فِى الاْرْضِ

عرشت را عزت بخشید و به منتهاى رحمت از کتابت و بدانچه ((اگر

مِنْ شَجَرَةٍ اَقْلامٌ وَالْبَحْرُ یمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ اَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ کلِماتُ

هر درختى که در زمین است قلم باشند و دریا با هفت دریاى دیگر که آن را کمک دهند مرکب بود کلمات

اللّهِ اِنَّ اللّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ وَ اَسْئَلُک بِاَسْمآئِک الْحُسْنَى الَّتى نَعَتَّها فى

خدا تمام نمى شد براستى خدا نیرومند و فرزانه است )) و از تو مى خواهم به حق آن نامهاى نیکویت که در

کتابِک فَقُلْتَ وَلِلّهِ الاْسْمآءُ الْحُسْنى فَادْعوُهُ بِها وَ قُلْتَ اُدْعُونى

قرآن توصیفشان کرده اى و فرموده اى : ((وبراى خدا است نامهاى نیکو پس او را بدان نامها بخوانید)) و باز فرمودى ((مرا بخوانید

اَسْتَجِبْ لَکمْ وَ قُلْتَ وَ اِذا سَئَلَک عِبادى عَنّى فَانّى قَریبٌ اُجیبُ

تا اجابت کنم شما را)) و نیز فرمودى ((و هرگاه بندگان من از تو درباره من بپرسند پس من نزدیکم و پاسخ دهم

دَعْوَةَ الدّاعِ اِذا دَعانِ وَ قُلْتَ یا عِبادِىَ الّذَینَ اَسْرَفوُا عَلى اَنْفُسِهِمْ

دعاى خواننده را هنگامى که مرا بخواند)) و فرمودى ((اى بندگان من که بر نفس خویش اسراف و زیاده روى کردید

لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ اِنَّ اللّهَ یغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعا اِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ

از رحمت خدا نومید نشوید که خدا همه گناهان را بیامرزد و او است آمرزنده

الرَّحیمُ وَاَنَا اَسْاَلُک یا اِلهى وَ اَدْعُوک یا رَبِّ وَ اَرْجُوک یا سَیدى

مهربان )) و من از تو مى خواهم اى معبودم و مى خوانمت پروردگارا و امیدوار توام اى آقاى من

وَ اَطْمَعُ فى اِجابَتى یا مَوْلاىَ کما وَعَدْتَنى وَ قَدْ دَعَوْتُک کما

و از تو طمع اجابت دارم اى مولاى من چنانچه به من وعده داده اى و من تو را خواندم چنانچه

اَمَرْتَنى فَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ یا کریمُ وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ

به من دستور دادى پس انجام ده درباره من آن آنچه را تو شایسته آنى اى کریم وستایش مخصوص پروردگار جهانیان است

وَ صَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعینَ

و درود خدا بر محمد و آلش همگى

 پس ذکر کن حاجت خود را که برآورده است ان شاء الله تعالى ، و در روایت مهج الدّعوات است که نمى خوانى این دعا را مگر آنکه با طهارت باشى .

 

دعاء یستشیر

سید بن طاوس در مهج الدّعوات از حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام نقل کرده است که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله این دعا را تعلیم من نمود و امر کرد مرا که براى هر شدّت و رخا این دعا را بخوانم و تعلیم نمایم به خلیفه بعد از خود و ترک ننمایم این دعا را تا حقّ تعالى را ملاقات نمایم و فرمود که یا على هر صبح و شام این دعا را بخوان که گنجى است از گنجهاى عرش الهى پس ابىّ بن کعب التماس کرد که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله فضیلت این دعا را بیان فرماید حضرت بعضى از ثواب بسیار آنرا فرمود هر که طالبست رجوع به کتاب مهج نماید و دعا این است :

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبینُ الْمُدَبِرُّ بِلا وَزیرٍ

ستایش مخصوص خدایى است که نیست معبودى جز او پادشاه بر حق آشکار آن مدبرى که وزیر و کمک کارى ندارد

وَ لا خَلْقٍ مِنْ عِبادِهِ یسْتَشیرُ الاْوَّلُ غَیرُ مَوْصُوفٍ وَالْباقى بَعْدَ فَنآءِ

و نه با مخلوقى از بندگانش مشورت کند، آغازى که به وصف درنیاید و آنکه پس از فناى

الْخَلْقِ الْعَظیمُ الرُّبُوبِیةِ نُورُ السَّمواتِ وَالاْرَضینَ وَ فاطِرُهُما

خلق باقى است آن خدایى که مقام ربوبیتش بس بزرگ است روشنى آسمانها و زمینها و آفریننده آنهاست

وَ مُبْتَدِعُهُما بِغَیرِ عَمَدٍ خَلَقَهُما وَ فَتَقَهُما فَتْقًاًً فَقامَتِ السَّمواتُ

و پدیدآورنده آنهاست بدون پایه و ستون آنها را آفرید و به نحو خاصى آنها را از هم گشود پس آسمانها

طآئِعاتٍ بِاَمْرِهِ وَاسْتَقَرَّتِ الاْرضَوُنَ بِاَوْتادِها فَوْقَ الْمآءِ ثُمَّ عَلا

مطیعانه به امرش ایستادند و زمینها نیز با میخهایش (کوهها) بر زیر آب مستقر شدند سپس برآمد

رَبُّنا فِى السَمواتِ الْعُلى اَلرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى لَهُ ما فِى

پروردگار ما در آسمانهاى بلند آن بخشاینده که بر عرش مستولى است از آن اوست هر چه در

السَّمواتِ وَ ما فِى الاْرْضِ وَ ما بَینَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّرى فَاَنَا اَشْهَدُ

آسمانها و هر چه در زمین و هرچه مابین آن دو و آنچه در زیر کره خاک است پس من گواهى دهم

بِاَنَّک اَنْتَ اللّهُ لا رافِعَ لِما وَضَعْتَ وَ لا واضِعَ لِما رَفَعْتَ وَ لا مُعِزَّ

که براستى تویى خدایى که هر چه را پست کردى کسى بلندش نتواند کرد و هر چه را بلند کردى کسش پست نتواند کرد

لِمَنْ اَذْلَلْتَ وَ لا مُذِلَّ لِمَنْ اَعْزَزْتَ وَ لا مانِعَ لِما اَعْطَیتَ وَ لا مُعْطِىَ

هر که را خوار کردى کسش عزت نتوان داد و هر که را عزت دادى کسى خوارش نتواند آنچه را دادى

لِما مَنَعْتَ وَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ کنْتَ اِذْ لَمْ تَکنْ سَمآءٌ مَبْنِیةٌ وَ لا

جلوگیر ندارد و آنچه را جلوگیرى کردى کسى نتواند بدهد و تویى خدایى که معبودى جز تو نیست بودى تو هنگامى که نه آسمان

اَرْضٌ مَدْحِیةٌ وَ لا شَمْسٌ مُضیئَةٌ وَ لا لَیلٌ مُظْلِمٌ وَ لا نَهارٌ مُضیئُ

ساخته اى بود و نه زمین گسترده اى و نه خورشید درخشنده اى و نه شب تاریک کننده اى و نه روز روشنى دهنده اى

وَ لا بَحْرٌ لُجِّىُّ وَ لا جَبَلٌ راسٍ وَ لا نَجْمٌ سارٍ وَ لا قَمَرٌ مُنیرٌ وَ لا ریحٌ

و نه دریاى موّاجى و نه کوه استوارى و نه ستاره سیر کننده اى و نه ماه تابناک و نه بادى

تَهُبُّ وَ لا سَحابٌ یسْکبُ وَ لا بَرْقٌ یلْمَعُ وَ لا رَعْدٌ یسَبِّحُ وَ لا رُوحٌ

وزان و نه ابرى بارنده و نه برقى درخشنده و نه رعدى به تسبیح غرنده و نه جانى که

تَنَفَّسُ وَ لا طآئِرٌ یطیرُ وَ لا نارٌ تَتَوَقَّدُ وَ لا مآءٌ یطَّرِدُ کنْتَ قَبْلَ

دم زند و نه پرنده اى که پرواز کند و نه آتشى که روشن گردد و نه آبى که روان گردد بودى تو پیش از

کلِّ شَىْءٍ وَ کوَّنْتَ کلَّ شَىْءٍ وَ قَدَرْتَ عَلى کلِّ شَىْءٍ وَابْتَدَعْتَ کلَّ شَىْءٍ

هر چیز و همه را تو هستى دادى و بر هر چیز قادر و توانا گشتى همه اشیاء را تو پدید آوردى

وَ اَغْنَیتَ وَ اَفْقَرْتَ وَ اَمَتَّ وَ اَحْییتَ وَ اَضْحَکتَ وَ اَبْکیتَ وَ عَلَى

توانگر کنى و فقیر گردانى و بمیرانى و زنده کنى و بخندانى و بگریانى و بر

الْعَرشِ اسْتَوَیتَ فَتَبارَکتَ یا اَللّهُ وَ تَعالَیتَ اَنْتَ اللّهُ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ

عرش مستولى هستى پس منزهى تو اى خدا و برترى ، تویى خدایى که معبودى جز تو نیست

اَنْتَ الْخَلاّقُ الْمُعینُ اَمْرُک غالِبٌ وَ عِلْمُک نافِذٌ وَ کیدُک غَریبٌ

آن آفریننده مددکار فرمانت پیروز و دانشت نافذ و کید و مکرت عجیب و غریب

وَ وَعْدُک صادِقٌ وَ قَوْلُک حَقُّ وَ حُکمُک عَدْلٌ وَ کلامُک هُدىً

و وعده ات راست و گفتارت درست و حُکمت عدل و داد و کلامت هدایت و ارشاد

وَ وَحْیک نوُرٌ وَ رَحْمَتُک واسِعَةٌ وَ عَفْوُک عَظیمٌ وَ فَضْلُک کثیرٌ

و وحیت نور و رحمتت پهناور و گذشتت بس بزرگ و فضل و کرمت بسیار

وَ عَطاؤُک جَزیلٌ وَ حَبْلُک مَتینٌ وَاِمْکانُک عَتیدٌ وَ جارُک عَزیزٌ

و عطا و بخششت بسى فراوان و رشته توسل به تو محکم و امکان (وسائل جور کردن ) تو مهیا است پناهنده به تو نیرومند

وَ بَاْسُک شَدیدٌ وَ مَکرُک مَکیدٌ اَنْتَ یا رَبِّ مَوْضِعُ کلِّ شَکوى

و انتقام و کیفرت سخت و مکر و کیدت زیرکانه است تو اى پروردگار من مرجع هر شکایت

حاضِرُ کلِّ مَلاَءٍ وَ شاهِدُ کلِّ نَجْوى مُنْتَهى کلِّ حاجَةٍ مُفَرِّجُ کلِّ حُزْنٍ

و حاضر در هر انجمن و مطلع از هر سخن درگوشى ، حد نهایى هر حاجت ، برطرف کننده هر اندوه ،

غِنى کلِّ مِسْکینٍ حِصْنُ کلِّ هارِبٍ اَمانُ کلِّ خآئِفٍ حْرِزُ الضُّعَفآءِ

توانگرى هر بینا، دژ محکم هر فرارى ، امان بخش هر ترسناک ، پناهگاه ضعیفان ،

کنْزُ الْفُقَرآءِ مُفَرِّجُ الْغَمّآءِ مُعینُ الصّالِحینَ ذلِک اللّهُ رَبُّنا لا اِلهَ اِلاّ

گنج فقیران ، غمگشاى غمزدگان یاور نیکان و نیک رفتارانى این است خدا پروردگار ما که معبودى جز او نیست

هُوَ تَکفى مِنْ عِبادِک مَنْ تَوَکلَ عَلَیک وَ اَنْتَ جارُ مَنْ لاذَ بِک

هر بنده اى از بندگانت که بر تو توکل کند او را کفایت کنى و تویى پناه کسى که به تو

وَ تَضَرَّعَ اِلَیک عِصْمَةُ مَنِ اعْتَصَمَ بِک ناصِرُ مَنِ انْتَصَرَ بِک تَغْفِرُ

پناه آورد و تضرع و زارى به درگاهت کند، نگهدار آنى که از تو نگهدارى خواهد و یار آنى که از تو یارى طلبد، بیامرزى

الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَک جَبّارُ الْجَبابِرَةِ عَظیمُ الْعُظَمآءِ کبیرُ الْکبَرآءِ

گناهان کسى را که از تو آمرزش خواهد، مسلط بر همه گردنکشان برتر (از همه ) برتران بزرگ همه بزرگان

سَیدُ السّاداتِ مَوْلَى الْمَوالى صَریخُ الْمُسْتَصْرِخینَ مُنَفِّسٌ عَنِ

آقاى آقایان سرور سروران دادرس دادخواهان غم زداى

الْمَکروُبینَ مُجیبُ دَعْوَةِ الْمُضْطَرینَ اَسْمَعُ السّامِعینَ اَبْصَرُ

غمندگان اجابت کننده دعاى درماندگان شنواترین شنوندگان بیناترین

النّاظِرینَ اَحْکمُ الْحاکمینَ اَسْرَعُ الْحاسِبینَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ خَیرُ

بینایان عادلترین حاکمان سریع ترین حسابگران مهربانترین مهربانان بهترین

الغافِرینَ قاضى حَوآئِج الْمُؤْمِنینَ مُغیثُ الصّالِحینَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ

آمرزندگان برآرنده حاجات مؤ منان و فریادرس نیکان و شایستگان تویى خدایى که معبودى

اِلاّ اَنْتَ رَبُّ الْعالَمینَ اَنْتَ الْخالِقُ وَ اَنَا الْمَخْلوُقُ وَ اَنْتَ الْمالِک وَ اَنَا

جز تو نیست اى پروردگار جهانیان تویى آفریننده و منم آفریده شده تویى مالک و منم

الْمَمْلوُک وَ اَنْتَ الرَّبُّ وَ اَنَا الْعَبْدُ وَ اَنْتَ الرّازِقُ وَ اَنَا الْمَرْزُوقُ وَ اَنْتَ

مملوک تویى پروردگار و منم بنده تویى روزى ده و منم روزى خور تویى

الْمُعْطى وَ اَنَا السّآئِلُ وَ اَنْتَ الْجَوادُ وَ اَنَا الْبَخیلُ وَ اَنْتَ الْقَوِىُّ وَ اَنَا

دهنده و منم خواهنده تویى بخشنده و منم بخیل و خسیس تویى نیرومند و منم بنده

الضَّعیفُ وَ اَنْتَ الْعَزیزُ وَ اَنَا الذَّلیلُ وَ اَنْتَ الْغَنِىُّ وَ اَنَا الْفَقیرُ وَ اَنْتَ

ناتوان تویى عزیز و منم زبون و ذلیل تویى توانگر و منم گداى نیازمند تویى

السَّیدُ وَ اَنَا الْعَبْدُ وَ اَنْتَ الْغافِرُ وَ اَنَا الْمُسیئُ وَ اَنْتَ الْعالِمُ وَ اَنَا

آقا و منم بنده تویى آمرزنده و منم بدکار (شرمنده ) تویى دانا و منم نادان ، تویى

الْجاهِلُ وَ اَنْتَ الْحَلیمُ وَ اَنَا الْعَجُولُ وَ اَنْتَ الرَّحْمنُ وَ اَنَا الْمَرْحُومُ

بردبار و منم شتاب کار تویى بخشاینده و منم مستوجب رحمت

وَ اَنْتَ الْمُعافى وَ اَنَا الْمُبْتَلى وَ اَنْتَ الْمُجیبُ وَ اَنَا الْمُضْطَرُّ وَ اَنَا اَشْهَدُ

تویى عافیت بخش و منم (بنده ) گرفتار تویى اجابت کننده و منم بنده درمانده و من گواهى دهم

بِاَنَّک اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْمُعْطى عِبادَک بِلا سُؤالٍ وَ اَشْهَدُ بِاَنَّک

که براستى تویى خدایى که معبودى جز تو نیست به بندگانت بدون سؤ ال عطا کنى و گواهى دهم که براستى

اَنْتَ اللّهُ الْواحِدُ الاْحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ وَ اِلَیک الْمَصیرُ وَ صَلَّى

تویى خداى یگانه یکتاى تنهاى بى نیاز فرد، و بازگشت همه بسوى تو است و درود

اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیتِهِ الطَّیبینَ الطّاهِرینَ وَاغْفِرْ لى ذُنُوبى

خدا بر محمد و اهل بیت پاک و پاکیزه اش باد و بیامرز گناهانم را

وَاسْتُرْ عَلَىَّ عیوُبى وَافْتَحْ لى مِنْ لَدُنْک رَحْمَةً وَ رِزْقاً واسِعا یا

و بپوشان بر من عیبهایم را و باز کن براى من از نزد خود درى از رحمت و روزى فراخ اى

اَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ حَسْبُنَا اللّهُ وَ نْعِمَ الْوَکیلُ

مهربانترین مهربانان و حمد مخصوص پروردگار جهانیان است بس است ما را خدا و نیکو وکیلى است

وَ لا حَوْلَ وَ لاقُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ

و جنبش و نیرویى نیست مگر به خداى والاى بزرگ .


دعاى مُجیر

دعائیست رفیع الشأن مروىّ از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله جبرئیل براى آن حضرت آورد در وقتى که در مقام ابراهیم علیه السلام مشغول به نماز بود و کفعمى در بلد الامین و مصباح این دعا را ذکر کرده و در حاشیه آن اشاره به فضیلت آن نموده از جمله فرموده هر که این دعا را در ایام البیض ماه رمضان بخواند گناهانش آمرزیده شود اگر چه به عدد دانه هاى باران و برگ درختان و ریگ بیابان باشد و براى شفاء مریض و قضاء دین و غنا و توانگرى و رفع غم خواندن آن نافع است و دعا این است :
به نام خداى بخشاینده مهربان

سُبْحانَک یا اَللّهُ تَعالَیتَ یا رَحْمنُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک

منزهى اى خدا برترى تو اى بخشنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى

یا رَحیمُ تَعالَیتَ یا کریمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا مَلِک

اى مهربان برترى تو اى کریم پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى پادشاه

تَعالَیتَ یا مالِک اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا قُدُّوسُ

برترى تو اى مالک پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى مبرا از هر عیب

تَعالَیتَ یا سَلامُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا مُؤْمِنُ تَعالَیتَ

برترى تو اى سلامت بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى امان بخش برتر آمدى

یا مُهَیمِنُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا عَزیزُ تَعالَیتَ یا

اى نگهبان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى نیرومند برتر آمدى اى

جَبّارُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا مُتَکبِّرُ تَعالَیتَ یا مُتَجَبِّرُ

با جبروت و عظمت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى داراى بزرگى و کبریاء برتر آمدى اى صاحب جلال و شوکت

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا خالِقُ تَعالَیتَ یا بارِئُ اَجِرْنا

پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى آفریننده برتر آمدى اى پدید آرنده پناه ده ما را

مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا مُصَوِّرُ تَعالَیتَ یا مُقَدِّرُ اَجِرْنا مِنَ

از آتش اى پناه ده منزهى اى صورت ده برتر آمدى اى اندازه گیر کارها پناه ده ما را از

النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا هادى تَعالَیتَ یا باقى اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا

آتش اى پناه ده منزهى اى راهنما برتر آمدى اى باقى پناه ده ما را از آتش اى

مُجیرُ سُبْحانَک یا وَهّابُ تَعالَیتَ یا تَوّابُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

پناه ده منزهى اى بخشنده برتر آمدى اى توبه پذیر پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا فَتّاحُ تَعالَیتَ یا مُرْتاحُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى اى گشاینده برتر آمدى اى آسایش بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا سَیدِى تَعالَیتَ یا مَوْلاىَ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى آقاى من برترى تو اى سرور من پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا قَریبُ تَعالَیتَ یا رَقیبُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى نزدیک برترى تو اى مراقب اعمال بندگان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا مُبْدِئُ تَعالَیتَ یا مُعیدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى اى آغاز کن آفرینش برتر آمدى اى بازگرداننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا حَمیدُ تَعالَیتَ یا مَجیدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى اى پسندیده برتر آمدى اى ستوده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا قَدیمُ تَعالَیتَ یا عَظیمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى دیرینه برترى تو اى با عظمت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا غَفُورُ تَعالَیتَ یا شَکورُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى اى آمرزنده برتر آمدى اى پاداش ده سپاسگزاران پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا شاهِدُ تَعالَیتَ یا شَهیدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى اى شاهد برترى تو اى گواه پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا حَنّانُ تَعالَیتَ یا مَنّانُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک

منزهى تو اى بسیار مهربان برترى تو اى نعمت بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو

یا باعِثُ تَعالَیتَ یا وارِثُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا

اى برانگیزنده برترى تو اى ارث بر جهانیان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى

مُحْیى تَعالَیتَ یا مُمیتُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا شَفیقُ

زنده کننده برترى تو اى میراننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مهربان

تَعالَیتَ یا رَفیقُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا اَنیسُ تَعالَیتَ

برترى تو اى رفیق پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى همدم برترى تو

یا موُنِسُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا جَلیلُ تَعالَیتَ یا

اى مونس پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى شوکتمند برترى تو اى داراى جمال و

جَمیلُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا خَبیرُ تَعالَیتَ یا بَصیرُ

زیبایى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى آگاه برترى تو اى بیناى

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا حَفِىُّ تَعالَیتَ یا مَلِىُّ اَجِرْنا مِنَ

به کارها پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مهربان برترى تو اى بى نیاز مطلق پناه ده ما را

النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا مَعْبُودُ تَعالَیتَ یا مَوْجُودُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ

از آتش اى پناه ده منزهى اى معبود حقیقى برتر آمدى اى موجود بالذات پناه ده ما را از آتش

یا مُجیرُ سُبْحانَک یا غَفّارُ تَعالَیتَ یا قَهّارُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

اى پناه ده منزهى اى آمرزش پیشه برترى تو اى داراى قهر و سطوت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا مَذْکورُ تَعالَیتَ یا مَشْکورُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى یاد شونده برترى تو اى سپاس دارنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا جَوادُ تَعالَیتَ یا مَعاذُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک

منزهى تو اى بخشنده برترى تو اى پناهگاه پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو

یا جَمالُ تَعالَیتَ یا جَلالُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا سابِقُ

اى (اصل هر) زیبایى برترى تو اى (بخشنده هر) بزرگوارى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى سبقت گیرنده

تَعالَیتَ یا رازِقُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا صادِقُ

برترى تو اى روزى دهنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى راست گفتار

تَعالَیتَ یا فالِقُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا سَمیعُ تَعالَیتَ

برترى تو اى شکافنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى شنوا برترى تو

یا سَریعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا رَفیعُ تَعالَیتَ یا بدیعُ

اى شتابنده (در اجابت ) پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى بلند مرتبه برترى تو اى آفریننده

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا فَعّالُ تَعالَیتَ یا مُتَعالُ اَجِرْنا

پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى کننده (آنچه بخواهى ) برترى تو اى والامرتبه پناه ده ما را

مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا قاضى تَعالَیتَ یا راضى اَجِرْنا مِنَ

از آتش اى پناه ده منزهى تو اى داور برترى تو اى راضى پناه ده ما را از

النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا قاهِرُ تَعالَیتَ یا طاهِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا

آتش اى پناه ده منزهى تو اى چیره بر خلق برترى تو اى پاکیزه پناه ده ما را از آتش اى

مُجیرُ سُبْحانَک یا عالِمُ تَعالَیتَ یا حاکمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

پناه ده منزهى تو اى دانا برترى تو اى حکمران پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا دآئِمُ تَعالَیتَ یا قآئِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک

منزهى تو اى جاویدان برترى تو اى قیام کننده به امور خلق پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو

یا عاصِمُ تَعالَیتَ یا قاسِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا غَنِىُّ

اى نگهدار برترى تو اى قسمت کننده روزى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى بى نیاز

تَعالَیتَ یا مُغْنى اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا وَفِىُّ تَعالَیتَ

برترى تو اى بى نیاز کننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى وفادار برترى

یا قَوِىُّ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا کافى تَعالَیتَ یا شافى

تو اى نیرومند پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى کفایت کننده برترى تو اى شفا دهنده

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا مُقَدِّمُ تَعالَیتَ یا مُؤَخِّرُ اَجِرْنا

پناده ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مقدم دارنده برترى تو اى عقب انداز پناه ده ما را

مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا اَوَّلُ تَعالَیتَ یا آخِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا

از آتش اى پناه ده منزهى تو اى اول برترى تو اى آخر پناه ده ما ر از آتش اى

مُجیرُ سُبْحانَک یا ظاهِرُ تَعالَیتَ یا باطِنُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

پناه ده منزهى تو اى پیدا برترى تو اى ناپیدا پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا رَجآءُ تَعالَیتَ یا مُرْتَجى اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى امید برترى تو اى مایه امیدوارى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا ذَاالْمَنِّ تَعالَیتَ یا ذَاالطَّوْلِ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى صاحب نعمت برترى تو اى صاحب احسان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا حَىُّ تَعالَیتَ یا قَیومُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک

منزهى تو اى زنده برترى تو اى پاینده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو


 
 
 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved