نماز روز يكشنبه و نيز از آن حضرت مرويست كه فرمود هركه روز يك شنبه چهار ركعت نماز بخواند در هر ركعت حمد و سوره تَبارَكَ الَّذى بِيَدِهِ الْمُلْكُ حق تعالى مكان دهد او را در بهشت هر كجائى كه خواسته باشد.
نماز روز دوشنبه و نيز فرمود كه هر كه روز دوشنبه ده ركعت نماز بجاآورد بخواند در هر ركعت حمد و توحيد ده مرتبه حق تعالى در روز قيامت براى او نورى قرار دهد كه روشنائى دهد مَوقِف را تا غبطه برند بر او جميع خلق خدا در آن روز.
نماز روز سه شنبه و نيز از آن حضرت مرويست كه هر كه در روز سه شنبه شش ركعت نماز بگذارد و بخواند در هر ركعت بعد از حمد آيه آمَنَ الرَّسُولُ را تا به آخر و سوره اِذا زُلْزِلَتْ را يك مرتبه حق تعالى گناهان او را بيامرزد و از گناهان بيرون آيد مانند روزى كه از مادر متولّد شده .
نماز روز چهارشنبه و نيز از آن حضرت مرويست كه هر كه روز چهارشنبه چهار ركعت نماز بگذارد و بخواند در هر ركعت بعد از حمد يك مرتبه سوره قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد و سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ خداوند قبول فرمايد توبه او را از هر گناهى و تزويج فرمايد به او حوريّه در بهشت .
نماز روز پنجشنبه و فرمود آن حضرت كه هر كه روز پنجشنبه ده ركعت نماز گذارد و بخواند در هر ركعتى سوره حمد و قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَد را ده مرتبه ملائكه به او گويند كه هر حاجتى دارى بخواه كه برآورده خواهد شد.
نماز روز جمعه و نيز فرمود كه هر كه روز جمعه چهار ركعت نماز كند و بخواند در هر ركعتى سوره حمد وَ تَبارَكَ الَّذى بِيَدِهِ الْمُلْكُ و حَّم سجده حق تعالى او را داخل بهشت كند و شفاعت او را در حقّ اهلبيت او قبول فرمايد و نگهدارد او را از فشار قبر و هولهاى روز قيامت راوى سؤ ال كرد از آن حضرت كه در چه وقت از روزها اين نمازها را بايد بجا آورد فرمود از مابين طلوع آفتاب تا وقت زوال .
باب سوّم
اءدعيه و عوذات آلام و اءسْقام و علل اءعضا و تب و غيره
اءدعيه آلام و اءسقام
سيّد بن طاوس در مُهَج الدّعوات نقل كرده از سعيد بن ابى الفَتح قمّى كه در واسط ساكن بود گفت مرا مرضى عظيم بود كه طبيبان از علاج آن عاجز بودند و پدرم مرا به دارالشّفا برد و طبيبان و ساعور كه مقدّم ترسايان باشد در طبّ جمع كرد براى معالجه من پس ايشان فكر كردند و گفتند كه اين مرض را غير از خدا كسى نمى تواند علاج كند از اين سخن شكسته دل و غمناك شدم و كتابى از كتابهاى پدرم برداشتم كه چيزى از آن مطالعه نمايم در پشت آن كتاب ديدم نوشته كه از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام مرويست كه پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود كه هر كه را مرضى باشد بعد از نماز صبح چهل بار بگويد:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ اَلْحَمُدلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكيلُ

بنام خداى بخشاينده مهربان ستايش خاص خدا پروردگار جهانيان است بس است ما را خدا و نيكو وكيلى است

تَبارَكَ اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ و دست بر

منزه و بزرگ است خدا بهترين آفريدگان و جنبش و نيرويى نيست جز به خداى والاى بزرگ * * * *

آنجا كه علّت باشد بمالد از آن صحّت يابد و حضرت عزّت او را شفا بخشد پس من صبر كردم چون صبح شد فريضه را بجاآوردم و چهل نوبت اين دعا را خواندم و دست بر آن محل مى ماليدم پس خداى تعالى آن مرض را از من دفع نمود و من نشسته بودم و مى ترسيدم كه مبادا برگردد تا سه روز بدين حال بودم باز نگرديد بعد از آن پدرم را خبر دادم به اين قصّه پس شكر خدا را بجا آورد و براى بعضى از اطبّاء كه ذمّى بود آن را نقل كرد پس آن طبيب نزد من آمد و مرض را ديد كه برطرف شده در همانحال مسلمان شد و كلمه شهادت گفت و اسلامش نيكو گرديد.
شيخ كفعمى در مصباح فرموده كه هرگاه در تو علّتى باشد دست بمال به موضع سجده خود و بمال آن را بر موضع علّت هفت مرتبه در عقب هر نماز فريضه و بگو:

يا مَنْ كَبَسَ الاَْرْضَ عَلَى الْمآءِ وَ سَدَّ الْهَوآءَ بِالسَّمآءِ وَاخْتارَ لِنَفْسِهِ اَحْسَنَ

اى كه فرو برد زمين را بر آب و بر بست هوا را به آسمان و انتخاب كرد براى خود بهترين

الاَْسْمآءِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بى كَذا وَ كَذا وَ ارْزُقْنى وَ

نامها را درود فرست بر محمد و آل محمد و درباره من چنين و چنان كن و روزيم ده و

عافِنى مِنْ كَذا وَ كَذا كفعمى از متهجّد نقل كرده كه هر كسى كه طلب

سالمم بدار از چنين و چنان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اءدعيه عافيت

عافيت بكند از دردى كه با اوست پس بگويد در سجده دوّم از دو ركعت اوّل نماز شب يا عَلِىُّ يا

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اى والا اى

عَظيمُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ يا سَميعَ الدَّعَواتِ يا مُعْطِىَ الْخَيْراتِ صَلِّ عَلى

بزرگ اى بخشاينده اى مهربان اى شنواى دعاها اى عطاكننده نيكى ها درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاَعْطِنى مِنْ خَيْرِ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَاصْرِفْ عَنّى مِنْ

محمد و آلش و عطا كن به من از خير دنيا و آخرت آنچه را تو شايسته آنى و برگردان از من از

شَرِّ الدُّنْيا وَالاْخِرَة ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ اَذْهِبْ عَنّى هذَا الْوَجَعَ و نام برد آن درد را فَاِنَّهُ

شر دنيا و آخرت آ نچه را تو شايسته آنى و برطرف كن از من اين درد را * * * * * * * * * * * * * زيرا كه اين درد

قَدْ غاظَنى وَ اَحْزَنَنى * و الحاح كند در دعا كه عافيت به تعجيل به او مى رسد انشاءاللَّه

مرا خشمناك و اندوهگين ساخته * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تعالى
و از عدة الدّاعى از حضرت صادق عليه السلام نقل كرده كه بگو در نزد علّت در حالى كه خود را

ظاهر كنى در زير آسمان و دستها را بلند كنى اَللّهُمَّ اِنَّكَ عَيَّرْتَ اَقْواماً فى كِتابِكَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا تو سرزنش كردى مردمى را در كتاب خود

فَقُلْتَ قُلِ ادْعُوا الَّذينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلا

و فرمودى ((بگو بخوانيد آن كسانى را كه به جزخدا پنداشتيد كه نتوانند بردارند زيان و محنت را از شما و نه

تَحْويلاً فَيا مَنْ لا يَمْلِكُ كَشْفَ ضُرّى وَ لا تَحْويلَهُ عَنّى اَحَدٌ غَيْرُهُ صَلِّ عَلى

آنرا بگردانند)) پس اى خدايى كه جز تو نتواند بردارد محنتم را و نه بگرداندش آنرا از من هيچكس درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاكْشِفْ ضُرّى وَحَوِّلْهُ اِلى مَنْ يَدْعُو مَعَكَ اِلهاً آخَرَ فَاِنّى اَشْهَدُ

محمد و آلش و برطرف كن محنتم را و بگردانش به نزد كسى كه بخواند با تو معبود ديگرى را چون من گواهى دهم كه

اَنْ لا اِلهَ غَيْرُكَ

معبودى جز تو نيست * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

و روايت شده كه هر مؤ منى كه هر بيمارى و علّتى پيدا كند دست بمالد

به موضع درد و بگويد با خلوص نيّت : وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفآءٌ وَ رَحْمَةٌ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ((و نازل كنيم از اين قرآن چيزى را كه شفا و رحمت است

لِلْمُؤْمِنينَ وَلا يَزيدُ الظّالِمينَ اِلاّ خَساراً عافيت يابد از آن هر نحو علّتى باشد و

براى مؤ منان و نيفزايد ستمكاران را جز خسران و زيان )) * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

مصداق اين در خود آيه است كه فرموده شِفآءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ
ايضاً براى دفع مرض يك صاع گندم بخرد و قفا بخوابد و آن گندمها را بر روى سينه خود بريزد و بگويد:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذى اِذا سَئَلَكَ بِهِ الْمُضْطَرُّ كَشَفْتَ مابِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ

خدايا از تو خواهم بدان نامت كه چون بخواندت بدان نام درمانده اى برطرف كردى درماندگيش را

مَكَّنْتَ لَهُ فِى الاَْرْضِ وَ جَعَلْتَهُ خَليفَتَكَ عَلى خَلْقِكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ

و نيرو و تمكّنش دادى در زمين و گردانيدى او را خليفه خود بر خلقت كه درود فرستى بر محمد و

عَلى اَهْلِ بَيْتِهِ وَ اَنْ تُعافِيَنى مِنْ عِلَّتى پس برخيزد و بنشيد وگندمها را از اطراف خود

بر خاندانش و مرا از اين درد تندرستى بخشى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

جمع كند و اين دعا را بخواند پس آن را قسمت كند به چهار قسمت و هر چارك آن را كه يك مدّ باشد به مسكينى دهد و اين دعا را بخواند كه انشاءالله تعالى از مرض بهبودى حاصل كند
و ايضاً از اميرالمؤ منين عليه السلام منقول است كه دست بگذار بر موضع درد و بگو سه مرتبه :

اَللَّهُ اَللَّهُ اَللَّهُ رَبّى حَقّاً لا اُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً اَللّهُمَّ اَنْتَ لَها وَ لِكُلِّ عَظيمَةٍ فَفَرِّجْها

خدا... پروردگار من است به حقيقت كه شريك نسازم با او چيزى را خدايا تويى برطرف كننده اين درد و هر درد بزرگى پس برطرف كن آن را

عَنّى
و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه دست بر موضع درد گذار و بگو: بِسْمِ اللَّهِ

از من * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * بنام خدا

پس دست بكش بر آن و بگو هفت مرتبه : اَعُوذُ بِعِزَّةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِقُدْرَةِاللَّهِ وَ اَعُوذُ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * پناه برم به عزت خدا و پناه برم به قدرت خدا و پناه برم

بِجَلالِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِعَظَمَةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِرَسُولِ اللَّهِ صَلّىَ اللَّهُ

به جلالت خدا و پناه برم به بزرگى خدا و پناه برم به جمع خدا و پناه برم به رسول خدا صلى الله

عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اَعُوذُ بِاَسْمآءِ اللَّهِ مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ ما اَخافُ عَلى

عليه و آله و پناه برم به نامهاى خدا از شر آنچه بيم دارم و از شر آنچه مى ترسم بر

نَفْسى و روايت شده كه هرگاه فرزند مريض شد مادرش بالاى بام رود و مقنعه از سر

دعاى مادر براى مرض فرزند خود

خودم * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

برگيرد كه موى او در زير آسمان ظاهر شود پس به سجده رود و بگويد: اَللّهُمَّ رَبِّ اَنْتَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا تو او را

اَعْطَيْتَنيهِ وَ اَنْتَ وَ هَبْتَهُ لى اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ هِبَتَكَ الْيَوْمَ جَديدَةً اِنَّكَ قادِرٌ

به من دادى و تواءش به من بخشيدى خدايا بخششت را امروز تازه گردان كه براستى تويى تواناى

مُقْتَدِرٌ * پس سر بلند نكند تا آنكه خوب شود فرزند او

نيرومند * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اءدعيه عافيت
و شيخ شهيد(ره ) نقل كرده كه
هر كه درد شديدى دارد بخواند بر قَدَحِ آبى چهل مرتبه سوره حمد پس آن آب را بريزد بر خود و بگذارد مريض نزد خود زنبيلى كه در آن گندم باشد پس بدست خود از آن گندم به سائل دهد و امر كند او را كه دعا كند براى او تا شفاء يابد انشاءاللَّه تعالى و به اسانيد معتبره وارد شده كه دوا كنيد بيماران خود را به تصدّق
و نيز شيخ شهيد نقل كرده براى رفع مرض آنكه دست بگذارد بر بازوى راست مريض و بخواند حمد هفت مرتبه و بخواند اين دعا را:

اَللّهُمَّ اَزِلْ عَنْهُ الْعِلَلَ وَالدّآءَ وَ اَعِدْهُ اِلَى الصِّحَّةِ وَالشِّفآءِ وَ اَمِدَّهُ بِحُسْنِ

خدايا دور كن از او بيماريها و درد را و بازش گردان به تندرستى و بهبودى و كمكش كن به خوب

الْوِقايَةِ وَ رُدَّهُ اِلى حُسْنِ الْعافِيَةِ وَاجْعَلْ ما نالَهُ فى مَرَضِهِ هذا

نگهدارى و بازش گردان با تندرستى خوب و قرار ده آنچه را در اين بيمارى به او رسيده

مادَّةً لِحَيوتِهِ وَ كَفّارَةً لِسَيّئِاتِهِ اَللّهُمَّ وَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ پس اگر

مايه اى براى زندگانيش و كفاره اى از گناهانش خدايا و درود فرست بر محمّد و آل محمّد * * *

اثر نكرد در خوب شدن او مكرّر كند حمد را هفتاد مرتبه كه اثر خواهد كرد انشاءاللَّه تعالى
از حضرت باقر عليه السلام روايت است كه هركس را كه سوره حمد و قُلْ هُوَ اللَّهَ اَحَد خوب نكند چيز ديگر او را خوب نكند و هر علّتى را اين دو سوره نيكو مى كند
و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هر مؤ منى كه علّتى داشته باشد از روى اخلاص بگويد:

وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفآءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ و مسح كند موضع علّت را حق

و نازل گردانيم از قرآن آنچه را شفاء و رحمت است براى مؤ منان * * * * * * * * * * * *

تعالى او را شفا دهد
و از حضرت امام رضاعليه السلام مروى است كه براى رفع تمامى امراض بخوان برآنها:

يا مُنْزِلَ الشِّفآءِ وَ مُذْهِبَ الدّآءِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَنْزِلْ عَلى

* * اى فرو فرستنده شفاء و دور كننده درد درود فرست بر محمّد و آلش و فرو فرست براى

وَجَعى الشِّفآءَ

دردم شفاء * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

سيّد بن طاوس در مهج از ابن عبّاس روايت كرده كه گفت من در نزد

حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام نشسته بودم پس شخصى در آمد رنگ او رفته و گفت يا اميرالمؤ منين من هميشه بيمارم و دردهاى بسيار دارم پس مرا دعائى بياموز كه به آن استعانت بجويم بر امراضم حضرت فرمود كه مى آموزم تو را دعائى كه جبرئيل آن را به حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله آموخت در وقتى كه حسن و حسين بيمار بودند و آن دعا اين است :

اِلهى كُلَّما اَنْعَمْتَ عَلَىَّ نِعْمَةً قَلَّ لَكَ عِنْدَها شُكْرى وَ كُلَّمَا ابْتَلَيْتَنى بِبَلِيَّةٍ قَلَّ

خدايا هراندازه نعمت به من دهى شكر من در برابرش اندك است و هرگاه مبتلايم گردانى به بلايى اندك است

لَكَ عِنْدَها صَبْرى فيامَنْ قَلَّ شُكْرى عِنْدَ نِعَمِهِ فَلَمْ يَحْرِمْنى وَ يا مَنْ قَلَّ

در برابر آن شكيبايى من پس اى كسى كه اندك است شكرم در برابر نعمتهايش ولى او محرومم نگرداند و اى كه كم است

صَبْرى عِنْدَ بَلاَّئِهِ فَلَمْ يَخْذُلنى وَ ي ا مَنْ رَ انى عَلَى الْمَع اصى فَلَمْ يَفْضَحْنى وَ

شكيباييم در برابر بلايش ولى او مرا وامگذارد و اى كه ديد مرا بر حال گناهان ولى رسوايم نكرد و

يا مَنْ رَ انى عَلَى الْخَطايا فَلَمْ يُعاقِبْنى عَلَيْها صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

اى كه ديد مرا بر حال خطاكاريها ولى مؤ اخذه ام نكرد بر آنها درود فرست بر محمد و آل محمد

وَاغْفِرْ لى ذَنْبى وَ اشْفِنى مِنْ مَرَضى اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْئٍ قَديرٌ * ابن عبّاس

و بيامرز گناهم را و شفايم ده از بيماريم كه تو بر هر چيز توانايى * * * * * *

گفت پس ديدم آن مرد را بعد از يك سال در حالى كه رنگش نيكو و قرمز شده بود و گفت در هيچ دردى نخواندم اين دعا را مگرآنكه شفايافتم و داخل نشدم بر سلطانى كه از او مى ترسيدم مگر آنكه خداوند عزّوجلّ ردّ كرد شرّ او را از من
منقول است كه به نجاشى از پدرانش كلاهى به ارث رسيده بود از چهارصد سال كه بر هر دردى كه نهاده مى شد ساكن مى گشت

پس آن كلاه را شكافتند كه به بينند چه در آنست ديدند كه در آن اين دعا است : بِسْمِ اللَّهِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * # بنام خدا

الْمَلِكِ الْحَقِّ الْمُبينِ شَهِدَاللَّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْمَلاَّئِكَةُ وَ اوُلُوا الْعِلْمِ ق آئِماً

پادشاه برحق و آشكار، گواهى دهد خدا كه معبودى جز او نيست و فرشتگان و دانشمندان نيز گواهى داده اند انصاف بدو

بِالْقِسْطِ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ اِنَّ الدّينَ عِنْدَاللَّهِ الاِْسْلامُ لِلَّهِ نُورٌ

پايدار است معبودى جز او نيست كه عزيز و فرزانه است همانا دين نزد خدا اسلام است براى خدا نور است

وَحِكْمَةٌ وَ حَوْلٌ وَ قُوَّةٌ وَ قُدْرَةٌ وَ سُلْطانٌ وَ بُرْهانٌ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ آدَمُ صَفِىُّ

و حكمت و هر جنبش و توانايى و نيرو و سلطنت و برهان ، معبودى جز خدا نيست ، آدم برگزيده

اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ اِبْرهيمُ خَليلُ اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ مُوسى كَليمُ اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ

خداست معبودى نيست جز خدا، ابراهيم خليل خدا است ، معبودى نيست جز خدا، موسى هم سخن خدا است ، معبودى نيست جز خدا،

مُحَمَّدٌ الْعَرَبِىُّ رَسُولُ اللَّهِ وَ حَبيبُهُ وَ خِيَرَتُهُ مِنْ خَلْقِهِ اُسْكُنْ يا جَميعَ

محمد عربى رسول خدا و حبيب او است و برگزيده او است از خلقش آرام گيريد اى همه

الاَْوْجاعِ وَ الاَْسْقامِ وَ الاَْمْراضِ وَ جَميعَ الْعِلَلِ وَ جميعَ الْحُمَّياتِ سَكَّنْتُكَ

دردها و بيماريها و امراض و همه علتها و همه تبها، آرام كردم تو را بدان خدايى

بِالَّذى سَكَنَ لَهُ ما فِى اللَّيْلِ وَالنَّهارِ وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلى

كه آرام شوند برايش شب و روز و او است شنواى دانا و درود خدا بر

خَيْرِ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعينَ
در مكارم الا خلاق است كه نجاشى ملك صُداعى

بهترين خلقش محمد و آل او همگى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

داشت مرض خود را براى حضرت رسول صلى الله عليه و آله نوشت حضرت اين حرز را براى او فرستاد او در كلاه خود گذاشت دردش ساكن شد و آن حرز اين است :

بِسْم اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبينُ شَهِدَاللَّهُ * تا آخر

بنام خداى بخشاينده مهربان معبودى نيست جز خدا فرمانرواى برحق و آشكار گواهى دهد خدا * * * *

آيه لِلَّهِ نُورٌ وَ حِكْمَةٌ وَ عِزُّ وَ قُوَّةٌ وَ بُرْهانٌ وَ قُدْرَةٌ وَ سُلْطانٌ وَ رَحْمَةٌ يا مَنْ لا

* * براى خدا است نور و حكمت و عزت و توانايى و برهان و نيرو و سلطنت و رحمت اى كه هرگز

يَنامُ لا اِلهَ اِلاّ اللَّهُ اَبْرهيمُ خَليلُ اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ مُوسى كَليمُ اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ

نخوابد معبودى نيست جز خدا، ابراهيم خليل خدا است معبودى نيست جز خدا، موسى هم صحبت خدا است معبودى نيست جز خدا

عيسى رُوحُ اللَّهِ وَ كَلِمَتُهُ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ صَفِيُّهُ وَ صِفْوَتُهُ

عيسى روح خدا و كلمه او است معبودى نيست جز خدا محمد رسول خدا است و برگزيده و خاص درگاهش

صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ اُسْكُنْ سَكَّنْتُكَ بِمَنْ يَسْكُنُ لَهُ ما فِى السَّمواتِ

درود خدا و سلامش بر او و آلش باد آرام باش كه آرامت كردم بدانكه آرام شود براى او آنچه در آسمانها

وَالاَْرْضِ وَ بِمَنْ سَكَنَ لَهُ ما فِى الَّيْلِ وَالنَّهارِ وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ فَسَخَّرْنا لَهُ

و زمين است و به آنكه آرام شود براى او آنچه در شب و روز است و او است شنواى دانا پس به فرمانش درآورديم باد را

الرّيحَ تَجْرى بِاَمْرِهِ رَخآءً حَيْثُ اَصابَ وَ الشَّياطينَ كُلَّ بَنّآءٍ وَ غَوّاصٍ اَلا

كه مى رفت به دستورش به نرمى هركجا كه مى خواست و شياطين را از هر بنّاء و غواصى بدانكه

اِلَى اللَّهِ تَصيرُ اءلاُمُورُ از حضرت باقرالعلوم عليه السلام

بسوى خدا بازگردد هركارى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تعويذ بجهت درد سر و درد گوش

مروى است كه بجهت تسكين درد سر، سر را مسح كند و هفت مرتبه بگويد: اَعُوذُ بِاللَّهِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * پناه برم به خدايى

الَّذى سَكَنَ لَهُ ما فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَ ما فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَ هُوَ السَّميعُ

كه آرام شود برايش آنچه در خشكى و دريا است و آنچه در آسمانها و زمين است و او شنوا

الْعَليمُ

و دانا است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

و اين دعا از براى درد گوش نيز از حضرت صادق عليه السلام هفت مرتبه نقل شده
و نيز از آن حضرت وارد شده كه پنير بسيار كُهنه را قدرى بگير و نرم بكوب و با شير ممزوج كن و بر روى آتش گرم و نرم كن و چند قطره در گوش كه درد مى كند بريز
ايضاً براى درد سر

بخواند بر قدح آبى : اَوَلَمْ يَرَ الَّذينَ كَفَرُوا اَنَّ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ كانَتا رَتْقاً

* * * * * * * * آيا ندانند كسانى كه كافر شدند كه آسمانها و زمين به هم پيوسته بودند

فَفَتَقْناهُما وَ جَعَلْنا مِنَ الْمآءِ كُلَّ شَيْئٍ حَي اَفَلا يُؤْمِنُونَ * پس بياشامد آن را

پس از هم بازشان كرديم و آفريديم از آب هر چيز زنده اى را آيا ايمان نمى آورند * * * * * * * * * *

و روايت شده كه هرگاه كسالت يا صُداع عارض حضرت رسول صلى الله عليه و آله مى گشت دستها را مى گشود و فاتحه و معوذتين مى خواند و بصورت مى كشيد پس برطرف مى شد از آن حضرت

درد
و نيز از براى رفع صُداع دست بكشد بر سَرِ او و بگويد: اِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّمواتِ وَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * براستى خدا نگهدارد آسمانها و

الاَْرْضَ اَنْ تَزُولا وَ لَئِنْ زالَتا اِنْ اَمْسَكَهُما مِنْ اَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ اِنَّهُ كانَ حَليماً

زمين را از اينكه بيفتند و اگر بيفتند نگاهشان ندارد هيچكس جز او كه براستى او بردبار

غَفُوراً

و آمرزنده است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

و از ربيع الا برار نقل است كه ماءمون را در طرطوس صداعى عارض شد و به هيچ وجه علاج آن نشد قيصر روم كلاهى براى او فرستاد و نوشت براى او شنيدم خبر صُداع تو را اين كلاه را فرستادم كه بر سر گذارى تا درد ساكن شود ماءمون ترسيد كه در آن زهرى تعبيه كرده باشد امر كرد كه بر سر حاملش نهادند ديد ضررى به او نرسانيد پس امر كرد بر سر كسى ديگر كه صداع داشت نهادند دردش ‍ ساكن شد آن وقت ماءمون آن كلاه را بر سر خود گذاشت

دردش ساكن گشت تعجّب نمود او را شكافت ديد كه در آن نوشته است : بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * بنام خداى بخشاينده

الرَّحيمِ كَمْ مِنْ نِعْمَةٍ لِلَّهِ فى عِرْقٍ ساكِنٍ حَّم عَّسَّقَّ لا يُصَدَّعُونَ عَنْه ا وَلا

مهربان چه بسيار نعمتى از خدا كه در رگى ساكن است به آيه ((حم عسق )) درد سر نكشند از آن و بيهوش

يُنْزِفُونَ مِنْ كَلامِ الرَّحْمنِ خَمَدَتِ النيّرانُ وَ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ وَ جالَ

نگردند از سخن خداى رحمان خاموش گشت آتش و جنبش و نيرويى نيست جز به خدا و روان شد

نَفْعُ الدَّوآءِ فيكَ كَما يَجُولُ مآءُ الرَّبيعِ فِى الْغُصْنِ

منفعت اين دواء در تو چنانچه روان شد آب بهار در شاخه درخت * * * * * * * * * * * *

تعويذ بجهت درد شَقيقِه

بگذارد دست بر محلّ درد و سه دفعه بگويد: يا ظاهِراً مَوْجُوداً وَ يا باطِناً غَيْرَ مَفْقُودٍ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * اى آشكار موجود و اى نهانى كه گم نگشته

اُرْدُدْ عَلى عَبْدِكَ الضَّعيفِ اَيادِيَكَ الْجَميلَةَ عِنْدَهُ وَ اَذْهِبْ عَنْهُ ما بِهِ مِنْ اَذىً

بازگردان بر بنده ناتوانت الطاف نيكت را كه پيش او بود و دور ساز از او آزارى را كه دارد

اِنَّكَ رَحيمٌ قَديرٌ از حضرت باقر العلوم عليه السلام وارد شده كه بگذار دست بر

كه تو مهربان و توانايى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بجهت كرى گوش

آن و بخوان : لَوْ اَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلى جَبَلٍتا آخر سوره

* * * * * * اگر فرود آوريم اين قرآن را بر كوهى * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بجهت درد دهان

از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه بگذار دست بر آن و بگو: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * بنام خداى بخشاينده مهربان

بِسْمِاللَّهِ الَّذى لايَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ دآءٌ اَعُوذُ بِكَلِماتِاللَّهِ الَّتى لايَضُرُّ مَعَها شَيْئٌ

بنام خدايى كه زيان نرساند با ذكر نام او دردى پناه برم به كلمات خدا كه زيان نرساند به آنها چيزى

قُدُّوسٌ قُدُّوسٌ قُدُّوسٌ اَسْئَلُكَ يا رَبِّ بِاسْمِكَ الطّاهِرِ الْمُقَدَّسِ الْمبارَكِ

منزه است و بى عيب است ... از تو خواهم پروردگارا بدان نام پاك و پاكيزه و مباركت

الَّذى مَنْ سَئَلَكَ بِهِ اَعْطَيْتَهُ وَ مَنْ دَعاكَ بِهِ اَجَبْتَهُ اَسْئَلُكَ يا اللَّهُ يا اللَّهُ يا اللَّهُ اَنْ

كه هر كه تو را بدان بخواند خواسته اش را بدهى و هر كه بدان بخواندت اجابتش كنى از تو خواهم اى خدا اى خدا... كه

تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبِىِ وَ اَهْلِ بَيْتِهِ وَ اَنْ تُعافِيَنى مِمّا اَجِدُ فى فَمى وَ فى

درود فرستى بر محمد پيمبرت و خاندانش و اينكه مرا عافيت بخشى از آنچه در دهانم و در

رَاْسى وَفى سَمْعى وَ فى بَصَرى وَ فى بَطْنى وَ فى ظَهْرى وَ فى يَدى وَ فى

سرم و در گوشم و در چشمم و در شكمم و در پشتم و در دستم و در

رِجْلى وَ فى جَوارِحى كُلِّها كه شفا مى يابى انشاءاللّه تعالى

پايم و در همه اعضاى من است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بجهت درد دندان
حضرت صادق عليه السلام مروى است كه بخواند بر آن بعد از گذاشتن دست بر آن حمد و توحيد و قدر و

اين آيه مباركه وَ تَرىَ الْجِبالَ تَحْسَبُها جامِدَةً وَ هِىَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ صُنْعَاللَّهِ

* * * * * * * و بينى كوهها را و پندارى كه بى حركتند و با اينكه مانند رفتن ابرها هم مى روند كار خدايى است

الَّذى اَتْقَنَ كُلَّ شَيْئٍ اِنَّهُ خَبيرٌ بِما تَفْعَلُونَ

كه هرچيز را محكم ساخت و براستى او آگاه است بدانچه شما مى كنيد * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ايضاً از اميرالمؤ منين عليه السلام

كه دست بكش به موضع سجده خود پس مسح كن دندان دردكن را و بگو: بِسْمِ اللَّهِ وَالشّافى

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * بنام خدا و شفا دهنده

اَللَّهُ وَ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ

خدا است و جنبش و نيرويى نيست جز به خداى والاى بزرگ * * * * * * * * * * * * *

عوذه مجربّه براى درد دندان
مى خوانى حمد و دو قُلْ اَعُوذُ و قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَد را و مى خوانى با هر سوره بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

الرَّحيمِ و بعد از قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد مى گوئى : بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ وَ لَهُ ما سَكَنَ فِى

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * بنام خداى بخشاينده مهربان و از اوست آنچه در

اللَّيْلِ وَالنَّهارِ وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ قُلْنا يا نارُ كُونى بَرْدَاً وَ سَلاماً عَلى اِبْرهيمَ

شب و روز آرام گيرد و او است شنواى دانا گفتيم اى آتش باش سرد و سلامت بر ابراهيم

وَ اَرادُوا بِهِ كَيْداً فَجَعَلْناهُمْ الاَْخْسَرينَ نُودِىَ اَنْ بُورِكَ مَنْ فِى النّارِ وَ مَنْ

و انديشيدند درباره اش كيدى پس گردانديمشان زيانكاران ندا شد كه مبارك است هر كه در آتش است و هر كه

حَوْلَها وَ سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ پس مى گوئى : اَللّهُمَّ يا كافِياً مِنْ كُلِّ شَيْئٍ وَ

در اطراف آنست و منزه است خدا پروردگار جهانيان * * * * اى كفايت كننده از هر چيز كه چيزى